Βικιπαίδεια:Επιχείρηση Φυσικές Επιστήμες/Χημεία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
  1. Β' Γυμνασίου
  2. Γ' Γυμνασίου
  3. Οργανική
  4. Πρότυπα χημείας
  5. Επιθυμητές εικόνες
  6. Βικιπαίδεια:Σύνδεσμοι από σχολικά εγχειρίδια/Χημεία
  1. H-H: Μήκος δεσμού: 63 pm: ΔΗ = 452 kJ/mole.
  2. C-H: 415 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 109 pm: Πόλωση 3% (C- - H+).
  3. C-C: 347 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 154 pm
  4. C-N: 305 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 147 pm: Πόλωση 6% (C+ - N-).
  5. C-O: 358 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 143 pm: Πόλωση 19% (C+ - O-).
  6. C-F: 485 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 134 pm: Πόλωση 43% (C+ - F-).
  7. C-Si: 301 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 186 pm: Πόλωση 10,5% (C- - Si+).
  8. C-Ge: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 197 pm: Πόλωση 7% (C- - Ge+).
  9. C-Sn: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 214 pm: Πόλωση 9% (C- - Sn+).
  10. C-S: 259 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 181 pm: Πόλωση 1,5‰ C+ - S-).
  11. C-Cl: 339 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 176 pm: Πόλωση 9% (C+ - Cl-).
  12. C-Br: 276 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 193 pm: Πόλωση 2% (C+ - Br-).
  13. C-I: 240 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 213 pm: Πόλωση 5‰ (C+ - I-).
  14. N-H: 160 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 102 pm: Πόλωση 17% (Ν- - H+).
  15. N-O: 201 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 136 pm: Πόλωση 4% (Ν+ - O-).
  16. N-S: 266 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 174 pm: Πόλωση 5% (Ν- - S+).
  17. O-H: 467 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 96 pm: Πόλωση 32% (O- - H+).
  18. O=O: 146 kJ/mole:
  19. Si-H: 226 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 141 pm: Πόλωση 3% (Si+ - H-).
  20. Ge-H: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 152 pm: Πόλωση 1% (Ge+ - H-).
  21. Sn-H: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 169 pm: Πόλωση 1,5% (Sn+ - H-).
  22. Si-N: 368 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 179 pm: Πόλωση 27,5% (Si+ - N-).
  23. Si-O: 368 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 165 pm: Πόλωση 44,5% (Si+ - O-).
  24. Si-F: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 166 pm: Πόλωση 67% (Si+ - F-).
  25. Si-Si: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 222 pm:
  26. S-H: 347 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 136 pm: Πόλωση 3,6% (S- - Η+).
  27. S-O: 266 kJ/mole: Συνηθισμένο μήκος δεσμού: 170 pm: Πόλωση 17,5% (S+ - Ο-).

εδώ

Προσθήκη καρβενίων[επεξεργασία κώδικα]

Κατά την προσθήκη μεθυλενίου σε βουταδεένιο-1,2 σχηματίζονται βουταδιένιο-1,2 και μεθυλενοκυκλοπροπάνιο[1]:

  • Η αντίδραση είναι ελάχιστα εκλεκτική και αυτό σημαίνει ότι κατά προσέγγιση έχουμε:
1. Παρεμβολή στους τρεις (3) δεσμούς CH2-H: Πρόκύπτει πενταδιένιο-1,2, ένα αλλενικό αλκαδιένιο.
2. Παρεμβολή στους δύο (2) δεσμούς CH-H: Πρόκύπτει πενταδιένιο-2,3, ένα αλλενικό αλκαδιένιο.
3. Παρεμβολή στον ένα (1) δεσμό C-H: Πρόκύπτει μεθυλοβουταδιένιο-1,2, ένα αλλενικό αλκαδιένιο.
4. Προσθήκη στον ένα (1) διπλό δεσμό #1: Προκύπτει: αιθυλενοκυκλοπροπάνιο, ένα κυκλοαλκένιο
5. Προσθήκη στον ένα (1) διπλό δεσμό #1: Προκύπτει: βινυλοκυκλοπροπάνιο, ένα κυκλοαλκένιο


Προκύπτει επομένως μίγμα βουταδιένιου-1,2 ~67%, και μεθυλενοκυκλοπροπάνιου ~33%.

Αμμωνία[επεξεργασία κώδικα]

Δομή και βασικές χημικές ιδιότητες[επεξεργασία κώδικα]

Το μόριο της αμμωνίας έχει ένα σχήμα τριγωνικής πυραμίδας με δεσμική γωνία HNH 107,8°, όπως προβλέπεται από τη θεωρία παρουσία ενός ελεύθερου («μονήρους») ζεύγους ηλεκτρονίων στην εξωτερική στοιβάδα του ατόμου του αζώτου (θεωρία VSEPR). Συγκεκριμένα, το κεντρικό άτομο αζώτου έχει πέντε (5) ηλεκτρόνια στην εξωτερική του (2η) στοιβάδα, δηλαδή ένα ζευγάρι επιπλέον από τα άτομα υδρογόνου του μορίου, τα οποία «συνεισφέρουν» (μέσω ομοιοπολικών δεαμών) συνολικά τρία (3) ηλεκτρόνια. Επομενως, στην ένωση το άτομο αζώτου έχει οκτώ (8) συνολικά εξωτερικά ηλεκτρόνι, σε τέσσερα (4) ζεύγη, που σχηματίζουν ένα τετράεδρο. Τα τρία (3) από αυτά τα ζεύγη είναι τα δεσμικά με τα τρία (3) άτομα υδρογόνου και το ένα (1) ελεύθερο μονήρες ηλεκτρόνιο. Το μονήρες ζεύγος απωθεί ισχυρότερα απ' ότι τα δεσμικά και γι' αυτό η τελική δεσμική γωνία γίνεται 107,8°, αντί 109,5°, όπως είναι στο μόριο του μεθανίου που έχει τέσσερα (4) ισοδύναμα δεσμικά ηλεκτρόνια. Επιπλέον, η διάταξη αυτή δίνει στο μόριο της αμμωνίας διπολική ροπή, γιατί οι δεσμοί N-H είναι πολωμένοι κατά την έννοια Nδ--Hδ+, και το κάνει πολικό. Ακόμη, το μόριο της αμμωνίας αναπτύσσει δεσμούς υδρογόνου με άλλα γειτονικά μόρια (αμμωνίας ή μη, αρκεί να περιέχουν ηλεκτραρνητικά άτομα και υδρογόνο), γεγονός που κάνει την αμμωνία πολύ αναμίξιμη με το νερό. Στην περίπτωση αυτή το μονήρες ζεύγος ηλεκτρονίων της την κάνει να μπορεί να αποσπάσει κατιόντα υδρογόνου (H+), δρώντας ως μέτρια βάση. Υδατικό διάλυμα αμμωνίας ε συγκέντρωση 1,0 F έχει pH = 11,6. Αν σε ένα τέτοιο διάλυμα προστεθεί ένα ισχυρό οξύ, π.χ. υδροχλωρικό οξύ, η αμμωνία πρωτονιώνεται δίνοντας «κατιόν αμμωνίου» (NH4+). Από το pH = 11,6 μέχρι να γίνει pH = 7 (δηλαδή ουδέτερο), το 99,4 % των μορίων της αμμωνιας γίνονται κατιόντα αμμωνίου. Η θερμοκρασία και η αλατότητα του διαλύματος επίσης επιρεάζουν τη συγκέντρωση των κατιόντων αμμωνίου. Το κατιόν αμμωνίου είναι ισοηλεκτρονικό με το μόριο του μεθανίου. Έχει τη μεγαλύτερη ειδική θερμοχωρητικότητα από καθε άλλη γνωστή ουσία.

  1. Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 157, §6.8.7., σελ. 155, §6.7.3