Βαρωνία του Λέλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Βαρωνία του Λέλο ήταν φέουδο της Πελοποννήσου υποτελές στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Αναφέρεται μόνο στην αραγωνική εκδοχή του Χρονικού του Μορέως, αλλά δεν αναφέρεται ούτε στη γαλλική ούτε και στην ελληνική έκδοση, οι οποίες ήταν προγενέστερες. Τίποτε επίσης δεν είναι γνωστό για την μετέπειτα ιστορία του.

Η αραγωνική έκδοση του χρονικού αναφέρει ότι ιδρύθηκε το 1209, μετά την κατάκτηση της Πελοποννήσου, από τον Γουλιέλμο Σαμπλίτη. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως έδωσε 8 τιμάρια στον Γάλλο ιππότη Γκυ ντε Λέλε (Γκυ της Λιλ), 4 στη Λακεδαιμονία και 4 στα παράλια του Κορινθιακού κόλπου. Κατά το χρονικό, ο Λέλε έχτισε το κάστρο «Λέλο», άγνωστης θέσης σήμερα, στη Λακεδαιμονία, από το οποίο πήρε την ονομασία του το φέουδο. Οι λέξεις Λέλο και Λέλε είναι εξελληνισμός του «Λιλ», της γαλλικής πόλης από την οποία καταγόταν ο Γκυ.

Σύμφωνα όμως με τη γαλλική και την ελληνική έκδοση του Χρονικού του Μωρέως, ο Γκυ ντε Λιλ πήρε τη βαρωνία της Βοστίτσας και οι απόγονοί του είναι ιστορικά εξακριβωμένο πως ήταν οι μετέπειτα βαρώνοι της. Η Βοστίτσα, το σημερινό Αίγιο, βρίσκεται στον Κορινθιακό κόλπο. Πιθανόν να είχε και τιμάρια στη Λακεδαιμονία που μετέπειτα έχασε και απέμεινε με αυτά στη Βοστίτσα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]