Αλές
Συντεταγμένες: 44°7′38″N 4°4′51″E / 44.12722°N 4.08083°E
| Αλές | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| Διοίκηση | ||
| Χώρα | Γαλλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | καντόνιο του Αλές-Νορ-Εστ, καντόνιο του Αλές-Ουέστ, καντόνιο του Αλές-Συντ-Ουέστ, Γκαρ και διαμέρισμα του Αλές | |
| • Mayor of Alès | Max Roustan | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 30100[1] | |
| Κωδικός Κοινότητας | 30007[2] | |
| Πληθυσμός | 43.892 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
| Έκταση | 23,16 km²[4] | |
| Υψόμετρο | 134 μέτρα | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
  Αλές | ||
| Ιστότοπος | https://www.ales.fr[5] | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
   | ||
| δεδομένα | ||
.svg)
Το Αλές (Γαλλικά: Alès) είναι κοινότητα στο νομό Γκαρ, στην περιοχή της Οξιτανίας. Θεωρείται η «πρωτεύουσα» της περιοχής των Σεβέν [6]και είναι η έδρα μιας από τις δύο υπονομαρχίες του νομού.
Έχει πληθυσμό 40.219 κατοίκους (2017).[7]
Οι κάτοικοί του ονομάζονται Αλεζιάν.[8]
Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κοινότητα Αλές βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Γκαρ,[9] στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νότια της Γαλλίας.
Είναι η μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι η κοινότητα Λε Βιγκάν. Βρίσκεται 40 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Νιμ, πρωτεύουσας του νομού Γκαρ.
Έχει πληθυσμό 40.219 κατοίκους (2017)[7] και η ευρύτερη αστική περιοχή της συγκεντρώνει 95.695 κατοίκους (2017).
Η κοινότητα Αλές είναι χτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Γκαρντόν και στους πρόποδες της οροσειράς Σεβέν, τμήματος του Μασίφ Σαντράλ, κοντά στο Εθνικό Πάρκο των Σεβέν.
Η έκτασή της είναι 23,16 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το υψόμετρο κυμαίνεται ανάμεσα στα 116 και 356 μέτρα.
Το κλίμα στο Αλές είναι μεσογειακό, δηλ. τύπος Csa σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν. Οι εποχές είναι διακριτές, οι χειμώνες είναι ήπιοι και βροχεροί, και τα καλοκαίρια ζεστά και ξηρά.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γαλατο-ρωμαϊκή εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ανασκαφές στο λόφο Ερμιτάζ έφεραν στο φως υπολείμματα γαλατικών οικισμών από τον 1ο αιώνα π.Χ., μεταξύ των οποίων ένα μωσαϊκό από την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα (πρώτο μισό του 1ου αιώνα π.Χ.). Οι διαστάσεις του μωσαϊκού (35 τ.μ.) και η ποιότητα των διακοσμήσεών του καθιστούν δυνατή την υπόθεση ότι το Αλές ήταν γαλατικό οχυρωμένο χωριό (oppidum), με μεγάλα πλεονεκτήματα από τη θέση του στα σύνορα της ανεξάρτητης Γαλατίας και της ρωμαϊκής επαρχίας της Ναρβωνικής Γαλατίας για την άνθηση του εμπορίου.
Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αλές θεωρείται ο σύγχρονος διάδοχος του ρωμαϊκού Αρίζιτουμ, όπου, περίπου το 570, ο Σιγιβέρτος Α΄, βασιλιάς της Αυστρασίας, δημιούργησε επισκοπή. Στην εκστρατεία του εναντίον των Βησιγότθων, ο Μεροβίγγειος βασιλιάς Θευδεβέρτος Α΄ (533–548) κατέκτησε μέρος της επικράτειας της Επισκοπής της Νιμ. Ο μετέπειτα διάδοχός του Σιγιβέρτος δημιούργησε τη νέα επισκοπή, αποτελούμενη από δεκαπέντε ενορίες στην περιοχή που ελέγχονταν από τους Φράγκους και περιλάμβαναν μια σειρά από πόλεις στα βόρεια της οροσειράς των Σεβέν: Αλές, Λε Βιγκάν, Αρ, κλ. Η επισκοπή εξαφανίστηκε τον 8ο αιώνα με την κατάκτηση ολόκληρης της Σεπτιμανίας από τους Φράγκους.
Μετά το διάταγμα της Νάντης, το Αλές ήταν ένα από τα ασφαλή μέρη που παραχωρήθηκαν στους Ουγενότους. Ο Λουδοβίκος ΙΓ' κατέλαβε την πόλη το 1629 και η Ειρήνη του Αλές, που υπογράφηκε στις 29 Ιουνίου του ίδιου έτους, κατέστειλε τα πολιτικά προνόμια των Προτεσταντών, αν και συνέχισε να εγγυάται την ανεκτικότητα.[10]
Κατόπιν αιτήματος του Λουδοβίκου ΙΔ', δημιουργήθηκε και πάλι στο Αλές επισκοπή από τον Πάπα Ιννοκέντιο ΙΒ΄, το 1694. Ο μελλοντικός καρδινάλιος ντε Μπωσέ, βιογράφος του Μποσσυέ, ήταν Επίσκοπος του Αλές από το 1784 έως το 1790. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση η επισκοπή καταργήθηκε και η επικράτειά της διαιρέθηκε μεταξύ της μητρόπολης της Αβινιόν και της μητρόπολης του Μεντ.
Βιομηχανική εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αλές ήταν ένα από τα λίκνα των ανθρακωρυχείων των Σεβέν από τα τέλη του 18ου αιώνα, την εποχή του Πιέρ-Φρανσουά Τυμπέφ, Γάλλου επιχειρηματία ο οποίος συνέβαλε στην ανάπτυξη των ανθρακωρυχείων των Σεβέν φέρνοντας τεχνικές καινοτομίες, και άλλων Γάλλων επιχειρηματιών άνθρακα.
Μνημεία-Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο καθεδρικός ναός του Αλές στο κέντρο της πόλης, ιστορικό μνημείο.[11]
- Ο λόφος του Ερμιτάζ με ερείπια ενός γαλατο-ρωμαϊκού οχυρού. Με ένα άγαλμα της της Παναγίας, γνωστό ως «Η Παναγία των ανθρακωρύχων», προσφέρει μια μοναδική άποψη πάνω από την πόλη.
- Το φρούριο του Βωμπάν, κατασκευάστηκε το 1688 και δεσπόζει στην πόλη. Περιτριγυρισμένο από πάρκο, το καλοκαίρι είναι χώρος πολλών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων.
- Ο Βοτανικός κήπος του παλιού πύργου, πάρκο με μίνι γκολφ και παιχνίδια για παιδιά.
- Η αρένα Τεμπερά, κατασκευάστηκε το 1891.
- Το Μουσείο ορυχείων είναι μια παλιά περιοχή εξόρυξης. Ανοιχτό στο κοινό από το 1985, παρουσιάζει τις δραστηριότητες της εξόρυξης άνθρακα της λεκάνης εξόρυξης του Αλές.[12]
- Το παλιό επισκοπικό παλάτι, πλέον στεγάζει Τράπεζα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επίσημη ιστοσελίδα της πόλης (επιλογή γλώσσας)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Marcel Bruyère, Alès, Capitale des Cévennes : Vie politique, Religieuse, Intellectuelle, Économique et Sociale, Lacour - Ollié, 1948, 2e éd. (ISBN 978-2-7504-2143-4).
- ↑ 7,0 7,1 . «insee.fr/fr/statistiques/4269674?geo=COM-30007».
- ↑ . «habitants.fr/ales/services-publics».
- ↑ . «gard-tourisme.com/carte».
- ↑ . «Encyclopædia Britannica/Alais».
- ↑ . «patrimoine-de-france.com/gard/ales/cathedrale-saint-jean-ancienne-2.php».
- ↑ . «ales.fr/sortir-bouger/musees/mine-temoin/».
|