Φλάβιο Μπριατόρε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
change of bio |
Change in early years |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
== Βιογραφία και πρώτα επαγγελματικά βήματα == |
== Βιογραφία και πρώτα επαγγελματικά βήματα == |
||
Ο Μπριατόρε γεννήθηκε στο Βερζούλο, κοντά στο [[Κούνεο (επαρχία)|Κουνέο]] σε μια οικογένεια δασκάλων. Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες φοίτησης σε δημόσιο σχολείο, μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό τεχνικό λύκειο, και έλαβε πτυχίο στην τοπογραφία με τους χαμηλότερους δυνατούς βαθμούς.<ref>{{Cite web|url=https://www.repubblica.it/2005/j/formulauno/flabriato/flabriato/flabriato.html|title=Repubblica.it » Formula1 2005|website=www.repubblica.it|accessdate=2022-12-04}}</ref> |
Ο Μπριατόρε γεννήθηκε στο Βερζούλο, κοντά στο [[Κούνεο (επαρχία)|Κουνέο]] σε μια οικογένεια δασκάλων. Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες φοίτησης σε δημόσιο σχολείο, μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό τεχνικό λύκειο, και έλαβε πτυχίο στην τοπογραφία με τους χαμηλότερους δυνατούς βαθμούς.<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.repubblica.it/2005/j/formulauno/flabriato/flabriato/flabriato.html|title=Repubblica.it » Formula1 2005|website=www.repubblica.it|accessdate=2022-12-04}}</ref> |
||
Ο Μπριατόρε βρήκε από νωρίς δουλειά ως εκπαιδευτής σκι και διευθυντής εστιατορίου. Άνοιξε ένα εστιατόριο με το όνομα Τριμπούλα, το οποίο ήταν το παρατσούκλι του ίδιου. Το εστιατόριο δεν ευδοκίμησε <ref>{{Cite web|url=http://www.ilfattoquotidiano.it/2012/09/18/mezzi-flop-inchieste-radiazioni-ma-briatore-insegna-in-tv-successo-e-etica/356529/|title=The Apprentice: flop, inchieste, radiazioni, ma Briatore insegna successo e etica|ημερομηνία=2012-09-18|website=Il Fatto Quotidiano|language=it-IT|accessdate=2022-12-04}}</ref> και σύντομα, έπρεπε να κλείσει λόγω υπερβολικών χρεών.<ref>{{Cite web|url=https://espresso.repubblica.it/attualita/cronaca/2010/11/08/news/la-vera-vita-di-mr-billionaire-1.25623/|title=La vera vita di Mr Billionaire|ημερομηνία=2010-11-08|website=L'Espresso|language=it|accessdate=2022-12-04}}</ref> |
Ο Μπριατόρε βρήκε από νωρίς δουλειά ως εκπαιδευτής σκι και διευθυντής εστιατορίου. Άνοιξε ένα εστιατόριο με το όνομα Τριμπούλα, το οποίο ήταν το παρατσούκλι του ίδιου. Το εστιατόριο δεν ευδοκίμησε <ref>{{Cite web|url=http://www.ilfattoquotidiano.it/2012/09/18/mezzi-flop-inchieste-radiazioni-ma-briatore-insegna-in-tv-successo-e-etica/356529/|title=The Apprentice: flop, inchieste, radiazioni, ma Briatore insegna successo e etica|ημερομηνία=2012-09-18|website=Il Fatto Quotidiano|language=it-IT|accessdate=2022-12-04}}</ref> και σύντομα, έπρεπε να κλείσει λόγω υπερβολικών χρεών.<ref>{{Cite web|url=https://espresso.repubblica.it/attualita/cronaca/2010/11/08/news/la-vera-vita-di-mr-billionaire-1.25623/|title=La vera vita di Mr Billionaire|ημερομηνία=2010-11-08|website=L'Espresso|language=it|accessdate=2022-12-04}}</ref> |
||
| Γραμμή 22: | Γραμμή 22: | ||
Στη δεκαετία του 1970, μετακόμισε στο Κουνέο και έγινε βοηθός του επιχειρηματία Ατίλιο Ντούτο, ιδιοκτήτη της εταιρείας χρωμάτων Παραμάτι Βερνίτσι. Ο Ντούτο σκοτώθηκε στις 21 Μαρτίου του 1979 σε βομβιστική επίθεση μέσα στο αυτοκίνητο του, από άγνωστο δράστη. <ref>{{Cite web|url=http://www.theguardian.com/sport/blog/2009/sep/17/flavio-briatore-renault-formula-one|title=Flavio Briatore undone by the charisma that powered his rise {{!}} Richard Williams|ημερομηνία=2009-09-16|website=the Guardian|language=en|accessdate=2022-12-04}}</ref>Έπειτα, ο Μπριατόρε μετακόμισε στο Μιλάνο και εργάστηκε για εταιρία που δραστηριοποιούταν στο ιταλικό χρηματιστήριο.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20121127095214/http://www.grandprix.com/gpe/cref-brifla.html|title=F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore|ημερομηνία=2012-11-27|website=web.archive.org|accessdate=2022-12-04}}</ref> Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γνώρισε τον Λουτσιάνο Μπένετον, ιδρυτή της εταιρείας ρούχων Μπένετον. |
Στη δεκαετία του 1970, μετακόμισε στο Κουνέο και έγινε βοηθός του επιχειρηματία Ατίλιο Ντούτο, ιδιοκτήτη της εταιρείας χρωμάτων Παραμάτι Βερνίτσι. Ο Ντούτο σκοτώθηκε στις 21 Μαρτίου του 1979 σε βομβιστική επίθεση μέσα στο αυτοκίνητο του, από άγνωστο δράστη. <ref>{{Cite web|url=http://www.theguardian.com/sport/blog/2009/sep/17/flavio-briatore-renault-formula-one|title=Flavio Briatore undone by the charisma that powered his rise {{!}} Richard Williams|ημερομηνία=2009-09-16|website=the Guardian|language=en|accessdate=2022-12-04}}</ref>Έπειτα, ο Μπριατόρε μετακόμισε στο Μιλάνο και εργάστηκε για εταιρία που δραστηριοποιούταν στο ιταλικό χρηματιστήριο.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20121127095214/http://www.grandprix.com/gpe/cref-brifla.html|title=F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore|ημερομηνία=2012-11-27|website=web.archive.org|accessdate=2022-12-04}}</ref> Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γνώρισε τον Λουτσιάνο Μπένετον, ιδρυτή της εταιρείας ρούχων Μπένετον. |
||
=== Καταδίκες και Καθεστώς φυγής === |
|||
=== Αμερική === |
|||
Ο Μπριατόρε καταδικάστηκε για πολλαπλές κατηγορίες απάτης κατά την διάρκεια της δεκαετία του 1980, λαμβάνοντας τελικά δύο ποινές φυλάκισης.<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cite web|url=https://www.independent.co.uk/news/people/profiles/la-dolce-vita-what-really-drives-flavio-briatore-938708.html|title=La Dolce Vita: What really drives Flavio Briatore?|ημερομηνία=2008-09-22|website=The Independent|language=en|accessdate=2022-12-04}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20121127095214/http://www.grandprix.com/gpe/cref-brifla.html|title=F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore|ημερομηνία=2012-11-27|website=web.archive.org|accessdate=2022-12-04}}</ref><ref name=":2">{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20121127095214/http://www.grandprix.com/gpe/cref-brifla.html|title=F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore|ημερομηνία=2012-11-27|website=web.archive.org|accessdate=2022-12-04}}</ref>Το 1984, ένα δικαστήριο στο [[Μπέργκαμο]] τον έκρινε ένοχο για διάφορες κατηγορίες απάτης και του επιβλήθηκε πρόστιμο, ενώ καταδικάστηκε και σε φυλάκιση ενός έτους και έξι μηνών.<ref name=":1" /> Στη συνέχεια, το 1988 η ποινή του μειώθηκε σε ένα έτος από εφετείο.<ref>{{Cite journal|title=Sull'interesse del minore straniero adottato e poi abbandonato alla trascrizione dell'adozione pronunciata all'estero. Nota al decreto della Corte d'Appello di Brescia del 15 gennaio-4 febbraio 2016|url=http://dx.doi.org/10.3280/mg2016-002016|journal=MINORIGIUSTIZIA|date=2016-09|issn=1121-2845|pages=183–194|issue=2|doi=10.3280/mg2016-002016|first=Paolo|last=Morozzo della Roca}}</ref> Το 1986, στο [[Μιλάνο]], ο Μπριατόρε καταδικάστηκε ξανά σε τρία χρόνια φυλάκιση για απάτη και συνωμοσία για το ρόλο του σε μια συμμορία επί σειρά ετών, έστηναν παιχνίδια τζόγου χρησιμοποιώντας πλαστά τραπουλόχαρτα. Οι δικαστές περιέγραψαν την απάτη ως περίτεχνη, αφού τα θύματα προσκαλούνταν σε δείπνο και στη συνέχεια «παγιδεύονταν» σε στημένα παιχνίδια που περιλάμβαναν μια σειρά από λοιπούς καλεσμένους με πλαστά ονόματα, από την οποία η συμμορία αποκόμισε τεράστια κέρδη.<ref>{{Cite web|url=https://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1986/11/28/un-anno-10-mesi-fede-per-le.html|title=UN ANNO E 10 MESI A FEDE PER LE BISCHE CLANDESTINE - la Repubblica.it|website=Archivio - la Repubblica.it|language=it|accessdate=2022-12-04}}</ref>Μετά από έφεση το 1987, η ποινή μειώθηκε σε ένα έτος και δύο μήνες. <ref>{{Cite journal|title=La filosofia d’Elea e la posizione del problema della Meccanica|url=http://dx.doi.org/10.1007/bf02923739|journal=Rendiconti del Seminario Matematico e Fisico di Milano|date=1930-12|issn=0370-7377|pages=1–5|volume=4|issue=1|doi=10.1007/bf02923739|first=F.|last=Enriques}}</ref>Για να αποφύγει τη φυλάκιση, ο Μπριατόρε έζησε ως φυγάς στο Σέντ Τόμας, στις Παρθένες Νήσους.<ref>{{Cite web|url=https://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1984/05/10/bische-clandestine-bergamo-trema.html|title=BISCHE CLANDESTINE, BERGAMO TREMA - la Repubblica.it|website=Archivio - la Repubblica.it|language=it|accessdate=2022-12-04}}</ref>Δεν μπήκε ποτέ στη φυλακή και επέστρεψε στην ΕΕ αφού και οι δύο καταδικαστικές αποφάσεις καταργήθηκαν με αμνηστία.<ref>{{Cite web|url=https://archivio.corriere.it/Archivio/interface/landing.html|title=Archivio Corriere della Sera|website=archivio.corriere.it|accessdate=2022-12-04}}</ref><ref>{{Cite book|title=Il nostro cibo quotidiano: è sempre sicuro?|publisher=Springer Milan|isbn=978-88-470-1174-8|date=2009|location=Milano|pages=25–27|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-88-470-1175-5_8}}</ref>Το 2010, ένα δικαστήριο του [[Τορίνο]] διέταξε την αποκατάσταση του, η οποία σύμφωνα με τον ιταλικό Ποινικό Κώδικα έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη «οποιουδήποτε εγκληματικού αποτελέσματος της καταδίκης».<ref>{{Cite journal|title=Il decreto della corte di Appello di Milano sul caso Englaro e la richiesta di una legge sul c.d. testamento biologico|url=http://dx.doi.org/10.4081/mem.2008.273|journal=Medicina e Morale|date=2008-08-30|issn=2282-5940|volume=57|issue=4|doi=10.4081/mem.2008.273|first=C.|last=Casini|first2=M.|last2=Casini|first3=E.|last3=Traisci|first4=M.L.|last4=Di Pietro}}</ref> |
|||
Ακολουθώντας ανορθόδοξες και πολύ επιθετικές επιχειρηματικές μεθόδους, σε μια δεκαετία ο Μπριατόρε αύξησε τα αμερικάνικα καταστήματα της [[Μπένετον]] σε οκτακόσια διά της μεθόδου της [[Franchising|δικαιοπαροχής]]. Τμήμα των «πολύ επιθετικών μεθόδων» ήταν κάποιες προκλητικές καμπάνιες που προκάλεσαν μεγάλη αντιπαράθεση κατά τη δεκαετία του '80, σχετικά με το τι επιτρέπεται στη [[διαφήμιση]] και τι όχι - ο ίδιος ισχυρίζεται πως ''το 50% τις θεωρούσε σπουδαίες και το 50% απαίσιες, όμως το σημαντικό είναι πως όλοι μιλούσαν για τη Μπένετον''. |
|||
Κατά τη διάρκεια της φυγής του, διατήρησε στενές σχέσεις με την Μπένετον και άνοιξε μερικά καταστήματα της εταιρίας, στις Παρθένες Νήσους. Όταν η Μπένετον άνοιξε τα πρώτα πέντε καταστήματά της στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1979, διόρισε τον Μπριατόρε διευθυντή των αμερικανικών επιχειρήσεων του ομίλου. Χάρη στις μεθόδους franchising της, η Μπένετον, γνώρισε σύντομα έκρηξη της δημοτικότητας της στις ΗΠΑ, όπου μέχρι το 1989 υπήρχαν 800 καταστήματα. Ο Μπριατόρε, έχοντας πάρει και ο ίδιος ένα μερίδιο από κάθε συμφωνία franchise που κλεινόταν, έγινε πολύ πλούσιος. Όμως, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων άρχισαν να παραπονιούνται για τον εσωτερικό ανταγωνισμό μεταξύ καταστημάτων Benetton,μη αφήνοντας άλλη επιλογή από το να μειωθεί ο αριθμός των καταστημάτων 200. Αυτό οδήγησε τον Μπριατόρε στο να αναζητήσει το επόμενο επιχειρηματικό του βήμα.<ref>{{Cite web|url=https://www.racefans.net/f1-information/whos-who/whos-who-b/flavio-briatore/|title=Flavio Briatore · RaceFans|website=RaceFans|language=en-GB|accessdate=2022-12-04}}</ref> Το 1999, η ιταλική εφημερίδα, Corriere della Sera, ανέφερε πως ο Μπριατόρε, είχε συλληφθεί στο [[Ναϊρόμπι]] ως ύποπτος απάτης με αυτοκίνητα στην στην [[Κένυα]], αλλά μετά από μήνυση συκοφαντικής δυσφήμισης που άσκησε ο Μπριατόρε κατά της εφημερίδας, ο ισχυρισμός αυτός αποδείχθηκε τελικά αναληθής και ο Μπριατόρε έλαβε αποζημίωση.<ref name=":2" /> |
|||
Στην Αμερική έγινε πολύ πλούσιος, αφού για κάθε νέο κατάστημα λάμβανε ένα συμφωνημένο ποσοστό από τα δικαιώματα δικαιόχρησης (τα χρήματα που προκατέβαλε ο επίδοξος καταστηματάρχης στη Μπένετον για να εμπορεύεται τα προϊόντα της), αλλά μακροπρόθεσμα η τακτική του δημιούργησε πρόβλημα: τα 800 καταστήματα ήταν πολύ περισσότερα απ' όσα μπορούσε να στηρίξει η αγορά, με αποτέλεσμα να επιβιώσει μόλις το 1/4 από αυτά. |
|||
=== Μπένετον Φόρμουλα === |
=== Μπένετον Φόρμουλα === |
||
Έκδοση από την 19:57, 4 Δεκεμβρίου 2022
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Φλάβιο Μπριατόρε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Απριλίου 1950 Βερζουόλο Ιταλία |
| Εθνικότητα | Ιταλός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας |
| Εργοδότης | Benetton Group |
| Περίοδος ακμής | 2000 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελιζαμπέτα Γκρεγκοράτσι (2008–2017)[2] |
| Σύντροφος | Χάιντι Κλουμ Ναόμι Κάμπελ (1998–2001) |
| Τέκνα | Leni Klum |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φλάβιο Μπριατόρε (Flavio Briatore), (ιταλικά: [ˈflaːvjo bri.aˈtoːre], είναι Ιταλός επιχειρηματίας και πρώην πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1950. Ξεκίνησε την καριέρα του ως διευθυντής εστιατορίου και πωλητής ασφαλίσεων στην Ιταλία. Ο Μπριατόρε καταδικάστηκε στην Ιταλία για πολλές κατηγορίες απάτης τη δεκαετία του 1980, με απόφαση δύο ποινών φυλάκισης. Αργότερα οι καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον του καταργήθηκαν με αμνηστία. Ο Μπριατόρε επέκτεινε την επιχειρηματική του δράση, ενόσω βρισκόταν ως φυγάς στις Παρθένες Νήσους και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανοίγοντας σειρά καταστημάτων, franchise της εταιρίας Benneton. Το 1990, δέχθηκε την πρόταση του Λουτσιάνο να διευθύνει την ομάδα αγώνων Benetton Formula 1, η οποία το 2002 μετονομάστηκε σε ING Renault F1. Από το 2007 έως το 2011, ήταν μερικός ιδιοκτήτης και πρόεδρος των Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Μπριατόρε αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ομάδα της ING Renault F1 λόγω της συμμετοχής του στον καθορισμό αγώνων του Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης το 2008. Αφού η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτων (FIA) διεξήγαγε τη δική της έρευνα, ο Μπριατόρε αποκλείστηκε επ' αόριστον από οποιεσδήποτε εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τη FIA, αν και αυτή η απαγόρευση ακυρώθηκε αργότερα.
Βιογραφία και πρώτα επαγγελματικά βήματα
Ο Μπριατόρε γεννήθηκε στο Βερζούλο, κοντά στο Κουνέο σε μια οικογένεια δασκάλων. Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες φοίτησης σε δημόσιο σχολείο, μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό τεχνικό λύκειο, και έλαβε πτυχίο στην τοπογραφία με τους χαμηλότερους δυνατούς βαθμούς.[3]
Ο Μπριατόρε βρήκε από νωρίς δουλειά ως εκπαιδευτής σκι και διευθυντής εστιατορίου. Άνοιξε ένα εστιατόριο με το όνομα Τριμπούλα, το οποίο ήταν το παρατσούκλι του ίδιου. Το εστιατόριο δεν ευδοκίμησε [4] και σύντομα, έπρεπε να κλείσει λόγω υπερβολικών χρεών.[5]
Στη δεκαετία του 1970, μετακόμισε στο Κουνέο και έγινε βοηθός του επιχειρηματία Ατίλιο Ντούτο, ιδιοκτήτη της εταιρείας χρωμάτων Παραμάτι Βερνίτσι. Ο Ντούτο σκοτώθηκε στις 21 Μαρτίου του 1979 σε βομβιστική επίθεση μέσα στο αυτοκίνητο του, από άγνωστο δράστη. [6]Έπειτα, ο Μπριατόρε μετακόμισε στο Μιλάνο και εργάστηκε για εταιρία που δραστηριοποιούταν στο ιταλικό χρηματιστήριο.[7] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γνώρισε τον Λουτσιάνο Μπένετον, ιδρυτή της εταιρείας ρούχων Μπένετον.
Καταδίκες και Καθεστώς φυγής
Ο Μπριατόρε καταδικάστηκε για πολλαπλές κατηγορίες απάτης κατά την διάρκεια της δεκαετία του 1980, λαμβάνοντας τελικά δύο ποινές φυλάκισης.[3][8][9][10]Το 1984, ένα δικαστήριο στο Μπέργκαμο τον έκρινε ένοχο για διάφορες κατηγορίες απάτης και του επιβλήθηκε πρόστιμο, ενώ καταδικάστηκε και σε φυλάκιση ενός έτους και έξι μηνών.[8] Στη συνέχεια, το 1988 η ποινή του μειώθηκε σε ένα έτος από εφετείο.[11] Το 1986, στο Μιλάνο, ο Μπριατόρε καταδικάστηκε ξανά σε τρία χρόνια φυλάκιση για απάτη και συνωμοσία για το ρόλο του σε μια συμμορία επί σειρά ετών, έστηναν παιχνίδια τζόγου χρησιμοποιώντας πλαστά τραπουλόχαρτα. Οι δικαστές περιέγραψαν την απάτη ως περίτεχνη, αφού τα θύματα προσκαλούνταν σε δείπνο και στη συνέχεια «παγιδεύονταν» σε στημένα παιχνίδια που περιλάμβαναν μια σειρά από λοιπούς καλεσμένους με πλαστά ονόματα, από την οποία η συμμορία αποκόμισε τεράστια κέρδη.[12]Μετά από έφεση το 1987, η ποινή μειώθηκε σε ένα έτος και δύο μήνες. [13]Για να αποφύγει τη φυλάκιση, ο Μπριατόρε έζησε ως φυγάς στο Σέντ Τόμας, στις Παρθένες Νήσους.[14]Δεν μπήκε ποτέ στη φυλακή και επέστρεψε στην ΕΕ αφού και οι δύο καταδικαστικές αποφάσεις καταργήθηκαν με αμνηστία.[15][16]Το 2010, ένα δικαστήριο του Τορίνο διέταξε την αποκατάσταση του, η οποία σύμφωνα με τον ιταλικό Ποινικό Κώδικα έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη «οποιουδήποτε εγκληματικού αποτελέσματος της καταδίκης».[17]
Κατά τη διάρκεια της φυγής του, διατήρησε στενές σχέσεις με την Μπένετον και άνοιξε μερικά καταστήματα της εταιρίας, στις Παρθένες Νήσους. Όταν η Μπένετον άνοιξε τα πρώτα πέντε καταστήματά της στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1979, διόρισε τον Μπριατόρε διευθυντή των αμερικανικών επιχειρήσεων του ομίλου. Χάρη στις μεθόδους franchising της, η Μπένετον, γνώρισε σύντομα έκρηξη της δημοτικότητας της στις ΗΠΑ, όπου μέχρι το 1989 υπήρχαν 800 καταστήματα. Ο Μπριατόρε, έχοντας πάρει και ο ίδιος ένα μερίδιο από κάθε συμφωνία franchise που κλεινόταν, έγινε πολύ πλούσιος. Όμως, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων άρχισαν να παραπονιούνται για τον εσωτερικό ανταγωνισμό μεταξύ καταστημάτων Benetton,μη αφήνοντας άλλη επιλογή από το να μειωθεί ο αριθμός των καταστημάτων 200. Αυτό οδήγησε τον Μπριατόρε στο να αναζητήσει το επόμενο επιχειρηματικό του βήμα.[18] Το 1999, η ιταλική εφημερίδα, Corriere della Sera, ανέφερε πως ο Μπριατόρε, είχε συλληφθεί στο Ναϊρόμπι ως ύποπτος απάτης με αυτοκίνητα στην στην Κένυα, αλλά μετά από μήνυση συκοφαντικής δυσφήμισης που άσκησε ο Μπριατόρε κατά της εφημερίδας, ο ισχυρισμός αυτός αποδείχθηκε τελικά αναληθής και ο Μπριατόρε έλαβε αποζημίωση.[10]
Μπένετον Φόρμουλα
Το 1990 μετατέθηκε στη Μπένετον Φόρμουλα, την ομάδα Φόρμουλα 1 της οικογένειας Μπένετον, αρχικά ως εμπορικός και λίγο αργότερα ως γενικός διευθυντής. Του πιστώνεται ότι εξασφάλισε την υπογραφή του (τότε άσημου) Μίχαελ Σουμάχερ, με τον οποίο η ομάδα κέρδισε τα πρωταθλήματα οδηγών τις σαιζόν 1994 και 1995 και κατασκευαστών το 1995 - τα μοναδικά της ιστορίας της.
Το 1996 ο Σουμάχερ και σχεδόν σύσσωμο το τεχνικό επιτελείο εντάχθηκαν στη Φερράρι, με αποτέλεσμα την επιστροφή της Μπένετον Φόρμουλα στη μετριότητα. Την ίδια εποχή ο Μπριατόρε αγόρασε ένα ποσοστό της Μινάρντι, προσδοκώντας ότι θα το μεταπωλήσει ακριβά σε μια καπνοβιομηχανία που ενδιαφερόταν για την ομάδα - το ρίσκο απέτυχε, αφού η Μινάρντι δεν πωλήθηκε. Το 1997 απολύθηκε από τη Μπένετον, μετά από δεκαεπτά χρόνια παρουσίας στα ηγετικά κλιμάκια του ομίλου.
Renault
Το 1998 προσλήφθηκε από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault ως διευθυντής μιας θυγατρικής της, η οποία κατασκεύαζε κινητήρες για αγωνιστικά μονοθέσια υπό την ονομασία Μεκακρομ και Σουπερτεκ. Δύο χρόνια αργότερα η Renault αποφάσισε να επανασυστήσει την αγωνιστική της ομάδα (είχε προηγηθεί μια απόπειρα με μέτρια αποτελέσματα τις σαιζόν '77 έως '85). Εξαγόρασε τη Μπένετον Φόρμουλα, τοποθέτησε το Φλάβιο Μπριατόρε επικεφαλής της αναδιοργάνωσής της και το 2002 την μετονόμασε σε Renault F1 Team, σηματοδοτώντας την επίσημη επιστροφή της στο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 ως κατασκευάστριας.
Το 2003, ως διευθυντής της Renault Φ1 απέλυσε τον οδηγό Τζένσον Μπάτον για να προωθήσει το νεαρό δοκιμαστή Φερνάντο Αλόνσο. Ακολούθησαν πολύ σκληρές κριτικές για ευνοιοκρατία, αφού ο Αλόνσο ήταν προσωπική του ανακάλυψη και ταυτόχρονα πελάτης του (τού είχε αναθέσει την εκπροσώπησή του), αλλά τα αποτελέσματα τον δικαίωσαν με την κατάκτηση των πρωταθλημάτων οδηγών και κατασκευαστών του 2005 και 2006.
Από τη Renault παραιτήθηκε το Σεπτέμβριο του 2009 λόγω της συμμετοχής του στο Σκάνδαλο Κρασγκέιτ, του οποίου φερόταν ως εμπνευστής. Λίγες μέρες αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Αυτοκίνησης τον απέκλεισε επ' αόριστον από κάθε δραστηριότητα σε διοργανώσεις που τελούν υπό την εποπτεία της.
Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς
Το 2007 ο Μπριατόρε αγόρασε την αγγλική ποδοσφαιρική ομάδα Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς μαζί με το φίλο του Μπέρνι Έκλεστοουν, παλαιότερα ιδιοκτήτη της Μπράμπαμ και νυν διαχειριστή των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Φόρμουλα 1. Ανέλαβε πρόεδρος της ΚΠΡ και παραμένει έως σήμερα, αν και η διοργανώτρια αρχή του αγγλικού πρωταθλήματος έχει ξεκινήσει έρευνα μετά το Κρασγκέιτ - σύμφωνα με το καταστατικό της, οι ιδιοκτήτες των συλλόγων πρέπει να είναι αρμόζοντα και σοβαρά πρόσωπα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Προσωπικός ιστοχώρος
- Βιογραφία από το F1fanatic.co.uk
- Η άνοδος και η πτώση του Φλάβιο Μπριατόρε του Α. Παπαστάθη, εφ. Το Βήμα, 04/10/09
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Flavio Briatore της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
|
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Flavio Briatore της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ CONOR.SI. 249402723.
- ↑ www
.lastampa .it /spettacoli /showbiz /2017 /12 /29 /news /flavio-briatore-ed-elisabetta-gregoraci-si-separano-ma-restano-soci-in-affari-1 .34088343. - ↑ 3,0 3,1 «Repubblica.it » Formula1 2005». www.repubblica.it. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «The Apprentice: flop, inchieste, radiazioni, ma Briatore insegna successo e etica». Il Fatto Quotidiano (στα Ιταλικά). 18 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «La vera vita di Mr Billionaire». L'Espresso (στα Ιταλικά). 8 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Flavio Briatore undone by the charisma that powered his rise | Richard Williams». the Guardian (στα Αγγλικά). 16 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore». web.archive.org. 27 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 «La Dolce Vita: What really drives Flavio Briatore?». The Independent (στα Αγγλικά). 22 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore». web.archive.org. 27 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 «F1 News - Grandprix.com > GP Encyclopedia > People > Flavio Briatore». web.archive.org. 27 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Morozzo della Roca, Paolo (2016-09). «Sull'interesse del minore straniero adottato e poi abbandonato alla trascrizione dell'adozione pronunciata all'estero. Nota al decreto della Corte d'Appello di Brescia del 15 gennaio-4 febbraio 2016». MINORIGIUSTIZIA (2): 183–194. doi:. ISSN 1121-2845. http://dx.doi.org/10.3280/mg2016-002016.
- ↑ «UN ANNO E 10 MESI A FEDE PER LE BISCHE CLANDESTINE - la Repubblica.it». Archivio - la Repubblica.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Enriques, F. (1930-12). «La filosofia d’Elea e la posizione del problema della Meccanica». Rendiconti del Seminario Matematico e Fisico di Milano 4 (1): 1–5. doi:. ISSN 0370-7377. http://dx.doi.org/10.1007/bf02923739.
- ↑ «BISCHE CLANDESTINE, BERGAMO TREMA - la Repubblica.it». Archivio - la Repubblica.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Archivio Corriere della Sera». archivio.corriere.it. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Il nostro cibo quotidiano: è sempre sicuro?. Milano: Springer Milan. 2009. σελίδες 25–27. ISBN 978-88-470-1174-8.
- ↑ Casini, C.; Casini, M.; Traisci, E.; Di Pietro, M.L. (2008-08-30). «Il decreto della corte di Appello di Milano sul caso Englaro e la richiesta di una legge sul c.d. testamento biologico». Medicina e Morale 57 (4). doi:. ISSN 2282-5940. http://dx.doi.org/10.4081/mem.2008.273.
- ↑ «Flavio Briatore · RaceFans». RaceFans (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022.