Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χιροσίμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 34°23′6.9″N 132°27′19.1″E / 34.385250°N 132.455306°E / 34.385250; 132.455306

Χιροσίμα

Σημαία

Έμβλημα
Ύμνος: municipal anthem of Hiroshima
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Χιροσίμα
34°23′7″N 132°27′19″E
ΧώραΙαπωνία[1][2]
Διοικητική υπαγωγήΧιροσίμα (νομός)[2]
Γεωγραφική υπαγωγήHiroshima Plain
Ίδρυση1  Απριλίου 1889
Διοίκηση
 • mayor of HiroshimaKazumi Matsui (από 2011)
Έκταση905,01 km²
Πληθυσμός1.198.021 (1  Φεβρουαρίου 2021)[3]
Ταχ. κωδ.730-8586
Τηλ. κωδ.82
Ζώνη ώραςUTC+09:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Χιροσίμα (ιαπωνικά: 広島市‎‎, λατ. μετ: Hiroshima-shi) είναι πόλη της Ιαπωνίας, πρωτεύουσα του νομού Χιροσίμα και μεγαλύτερη πόλη της περιφέρειας Τσουγκόκου στο δυτικό Χονσού (μεγαλύτερο νησί της Ιαπωνίας). Είναι περισσότερο γνωστή παγκοσμίως ως η πρώτη πόλη στην Ιστορία που βομβαρδίστηκε με ατομική βόμβα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τις ΗΠΑ.

Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του κέντρου της πόλης είναι 34° 23΄ 07΄΄ βόρειο πλάτος και 132° 27΄ 19΄΄ ανατολικό μήκος. Η σημερινή μέση πυκνότητα πληθυσμού είναι 1.281 κάτοικοι ανά τετρ.χμ.

Η Χιροσίμα αναγνωρίσθηκε ως δήμος τον Απρίλιο του 1889. Ο πρώην δήμαρχος είναι ο Ταντατόσι Ακίμπα κατείχε το αξίωμα από τις 23/2/1999. Σημερινός δήμαρχος είναι ο Καζούμι Ματσούι.

Η Χιροσίμα ιδρύθηκε από τον Μόρι Μοτονάρι το 1589, στην ακτή της Εσωτερικής Θάλασσας της Ιαπωνίας, ο οποίος την κατέστησε πρωτεύουσά του, αφήνοντας το Κάστρο Κοριγιάμα στον Γιαμάτο Κοριγιάμα. Περίπου μισό αιώνα αργότερα, μετά τη Μάχη του Σεκιγκαχάρα, ο εγγονός του Μοτονάρι, Μόρι Τερουμότο την έχασε από τον Τοκουγκάουα Ιεγιάσου, ο οποίος την έδωσε σε υποστηρικτή του. Το 1619 ο Ασάνο Ναγκαακίρα διορίσθηκε άρχοντας (νταϊμιό) της περιοχής και η Χιροσίμα έγινε πρωτεύουσα του χανάτου της Χιροσίμα κατά την περίοδο Έντο. Μετά την κατάργηση των χανάτων η πόλη έγινε φυσιολογικά η πρωτεύουσα του Νομού Χιροσίμα.

Οι απόγονοι του Ασάνο συνέχισαν να κυβερνούν την πόλη μέχρι την Περίοδο Μέιτζι τον 19ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Χιροσίμα αναπτύχθηκε σε μεγάλο αστικό κέντρο, με τη μετάβαση της ιαπωνικής οικονομίας από αγροτική σε αστική. Βιομηχανίες όπως η βαμβακουργία εγκαταστάθηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα.

Ο «Θόλος της Ατομικής Βόμβας» στο Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα για τον πυρηνικό βομβαρδισμό της.

Στις 6 Αυγούστου 1945, η πυρηνική βόμβα ουρανίου «Λιτλ Μπόι» («Αγοράκι») ρίφθηκε στη Χιροσίμα από το πλήρωμα του αμερικανικού βομβαρδιστικού αεροπλάνου Ενόλα Γκέι, σκοτώνοντας άμεσα περί τους 70.000 ανθρώπους. Περίπου το 69% των οικοδομημάτων της πόλεως καταστράφηκε εντελώς και ένα άλλο 6,6% υπέστη σοβαρές ζημιές. Κατά τους επόμενους μήνες, περί τους 60.000 ακόμα ανθρώπους απεβίωσαν από τραύματα ή έκθεση σε ραδιενέργεια. Επί του συνόλου των θανάτων εκτιμάται ότι το 60% οφείλεται στην αρχική θερμοκρασία (από ακαριαία ολική εξαέρωση ή τήξη του σώματος μέχρι εγκαύματα), το 20% από μηχανικό τραυματισμό από το ωστικό κύμα (καθαυτό έκρηξη) και το υπόλοιπο 20% από τη ραδιενέργεια. Από το 1945 μέχρι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ακόμα χιμπακούσα έχουν πεθάνει από ασθένειες που προκάλεσε η έκρηξη της βόμβας, οι περισσότεροι από λευχαιμία, λέμφωμα, καρκίνο των πνευμόνων και άλλα είδη καρκίνου (Μελίντα Μηντ & Ρόμπερτ Τζ. Ίρικσον: Medical Geography, Guilford Press, 2000, σ.202).

Μετά την πυρηνική επίθεση η Χιροσίμα ξαναχτίστηκε και το κοντινότερο στο σημείο της εκρήξεως όρθιο κτήριο χαρακτηρίσθηκε «Θόλος Γκενμπάκου» (原爆ドーム) ή «Ατομικός Θόλος», τμήμα σήμερα του Μνημείου Ειρήνης της Χιροσίμα. Οι δημοτικές αρχές της πόλης συνεχίζουν να υποστηρίζουν την κατάργηση όλων των πυρηνικών όπλων.

Η Χιροσίμα σήμερα

Η Χιροσίμα ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο. Σήμερα, νέα και σύγχρονα κτήρια υψώνονται σε όλα τα μέρη της πόλης. Το 1949 η Χιροσίμα ανακηρύχθηκε «Πόλη της Ειρήνης» από το κοινοβούλιο της Ιαπωνίας, μετά από πρωτοβουλία του δημάρχου της Σίνζο Χαμάι (1905–1968). Ως αποτέλεσμα, πολλά διεθνή συνέδρια για την ειρήνη και κοινωνικά θέματα έλαβαν χώρα από τότε και συνεχίζουν να διεξάγονται στην πόλη. Η Ένωση Διερμηνέων και Ξεναγών της Χιροσίμα ιδρύθηκε το 1992 με σκοπό τη διευκόλυνση της παροχής μεταφραστικών υπηρεσιών για τα συνέδρια, ενώ το Ινστιτούτο Ειρήνης της Χιροσίμα ιδρύθηκε το 1998 ως ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Χιροσίμα. Στον αθλητισμό, το 1994 η πόλη φιλοξένησε τους Πανασιατικούς Αγώνες.

Ενώ πολλές άλλες ιαπωνικές πόλεις εγκατέλειψαν το τραμ πριν το 1980, η Χιροσίμα το διατήρησε σε 7 γραμμές επειδή η κατασκευή μετρό ήταν υπερβολικά ακριβή, εξαιτίας του προσχωσιγενούς υπεδάφους (η πόλη βρίσκεται σε ποτάμιο δέλτα). Μέχρι το 1970 η εταιρεία του τραμ, η Χιρόντεν, αγόρασε περισσευούμενα βαγόνια από άλλες ιαπωνικές πόλεις. Μολονότι αυτά αντικαθίστανται σήμερα από νεότερα μοντέλα, τα περισσότερα διατηρούνται και το τραμ της πόλης αποκαλείται «κινούμενο μουσείο» από τους φανατικούς των μέσων σταθερής τροχιάς. Από τα 4 οχήματα τραμ που επέζησαν του πολέμου, τα 2 λειτουργούσαν ακόμα τον Ιούλιο 2006.

Η Χιροσίμα είναι κτισμένη πάνω στο ευρύ και επίπεδο δέλτα του Ποταμού Ότα, το οποίο έχει 7 βραχίονες. Αυτά τα κανάλια διαιρούν την πόλη σε έξι νησιά που εισχωρούν στον Κόλπο της Χιροσίμα. Η πόλη είναι σχεδόν εντελώς επίπεδη και ελάχιστα πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας.

Ο πληθυσμός της Χιροσίμα περί το 1910 ήταν 143.000. Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αυξηθεί σε 360.000. Ο πληθυσμός έφθασε και πάλι στα ίδια επίπεδα το 1955.

Η Χιροσίμα είναι το κέντρο της βιομηχανίας της περιοχής Τσουγκόκου-Σικόκου, η οποία έχει οικονομία μεγαλύτερη από αυτή ολόκληρων χωρών, όπως η Ελβετία, το Βέλγιο, η Σουηδία και η Αυστρία. Η μεγαλύτερη βιομηχανία είναι η αυτοκινητοβιομηχανία Μάζντα (Mazda) και εργοστάσια παραγωγής βιομηχανικού εξοπλισμού.

Η συγκέντρωση βιομηχανίας είχε ως αποτέλεσμα την προσέλκυση εξειδικευμένου προσωπικού και τεχνολογιών. Αυτό θεωρείται από τις επιχειρήσεις σημαντικός παράγοντας για να έχουν εκεί τα εργοστάσιά τους. Το κόστος ιδρύσεως μιας νέας εταιρείας είναι επίσης πολύ χαμηλότερο από ό,τι σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ιαπωνίας και υπάρχει σχετικό σύστημα φοροαπαλλαγών, ιδίως σε 2 ζώνες: το Διαμέρισμα Αστικής Αναπτύξεως «Σταθμός Χιροσίμα» και την περιοχή Σέιφου Σίντο (= «Δυτικός Άνεμος, Νέα πόλη»). Ιδίως η δεύτερη είναι σήμερα το μεγαλύτερο κέντρο οικοδόμησης στην περιοχή, μία προσπάθεια να κτισθεί «μια πόλη μέσα σε μια πόλη» από την αρχή.

Εκτός από το λιμάνι της η Χιροσίμα εξυπηρετείται πολύ καλά από το διεθνές αεροδρόμιό της και πρόσφατα καταχωρήθηκε στον κατάλογο των κορυφαίων πόλεων στον κόσμο του Lonely Planet: οι μετακινήσεις μέσα στην πόλη είναι από τις ταχύτερες στην Ιαπωνία ενώ ταυτόχρονα το κόστος ζωής είναι από τα φθηνότερα.

Το Σουκέι-εν.

Το ξαναχτισμένο Κάστρο της Χιροσίμα, γνωστό στους κατοίκους ως Ριτζόου, στεγάζει ένα μουσείο της ζωής κατά την περίοδο Έντο. Το ιερό Γκοκόκου βρίσκεται επίσης μέσα στα τείχη του κάστρου.

Το «Μνημειακό Πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα», που περιλαμβάνει το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, προσελκύει επίσης πολλούς επισκέπτες από όλο τον κόσμο, ιδίως κατά την εποχή της επετείου, οπότε γίνεται και σχετική τελετή. Στο πάρκο υπάρχουν επίσης το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών και το Εθνικό Μέγαρο Ειρήνης της Χιροσίμα στη Μνήμη των Θυμάτων της Ατομικής Βόμβας.

Το Μουσείο Τέχνης της Χιροσίμα διαθέτει ίσως την καλύτερη συλλογή γαλλικής αναγεννησιακής τέχνης έξω από την Ευρώπη. Οι τουρίστες προσελκύονται επίσης από το Σουκέι-έν και το Μιτάκι-ντέρα. Τα ετήσια φεστιβάλ περιλαμβάνουν τη Γιορτή Λουλουδιών και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων της Χιροσίμα.

Πολιτισμός και αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ετοιμασία οκονομιγιάκι σε εστιατόριο της πόλης.

Η Χιροσίμα είναι έδρα επαγγελματικής συμφωνικής ορχήστρας, που ιδρύθηκε το 1963. Εκτός από το παραπάνω Μουσείο Τέχνης, που ιδρύθηκε το 1978, υπάρχει το Νομαρχιακό Μουσείο Τέχνης Σίρο, που ιδρύθηκε το 1968, και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Πόλης της Χιροσίμα (ιδρ. 1989).

Η πόλη είναι γνωστή για τη δική της εκδοχή του φαγητού οκονομιγιάκι, που αλλού ονομάζεται «Χιροσίμα-γιάκι» ή «Χιροσίμα-φου-οκονομιγιάκι», μοναδική για την προσθήκη νούντλς σόμπα ή ουντόν.

Η Χιροσίμα είναι η έδρα αρκετών αθλητικών ομάδων. Στο μπέιζμπολ η ομάδα της, Χιροσίμα Τόγιο Καρπ (ιδρύθηκε το 1950), έχει κερδίσει τρεις φορές το πρωτάθλημα Ιαπωνίας. Στο ποδόσφαιρο η ομάδα Σανφρέτσε Χιροσίμα (έτος ιδρύσεως 1938) συμμετέχει στο εθνικό πρωτάθλημα. Στην πετοσφαίριση υπάρχει η Τζέι-Τι Θάντερς από το 1931 και στη χειροσφαίριση (χάντμπολ) η ομάδα ιδρύθηκε το 1994.

Το Πανεπιστήμιο της Χιροσίμα ιδρύθηκε το 1949, ως μέρος της εθνικής αναδιοργανώσεως του εκπαιδευτικού συστήματος: ένα πανεπιστήμιο σε κάθε νομό. Το Πανεπιστήμιο ενσωμάτωσε 8 προϋπάρχοντα ιδρύματα, ενώ το Νομαρχιακό Ιατρικό Κολέγιο προστέθηκε το 1953.

Η πόλη υποδιαιρείται σε 8 διαμερίσματα (κου):

Διαμέρισμα Πληθυσμός Έκταση (χμ²) Πυκνότητα πληθ.
(κάτ./χμ²)
Άκι-κου 78.176 94,01 832
Ασακίτα-κου 156.368 353,35 443
Ασαμινάμι-κου 220.351 117,19 1.880
Χιγκάσι-κου 122.045 39,38 3.099
Μινάμι-κου 138.138 26,09 5.295
Νάκα-κου 125.208 15,34 8.162
Νίσι-κου 184.881 35,67 5.183
Σαέκι-κου 135.789 223,98 606
(Πληθυσμός στις 31 Οκτωβρίου 2006)

Η Χιροσίμα είναι «αδελφοποιημένη» με τις εξής πόλεις άλλων κρατών:

Μέσα στην Ιαπωνία, η Χιροσίμα διατηρεί μία παρόμοια σχέση με το Ναγκασάκι.

  • Robert Jungk, Children of the Ashes, 1η αγγλική έκδοση 1961
  • Gar Alperovitz, The Decision to Use the Atomic Bomb, ISBN 0-679-76285-X
  • John Hersey, Hiroshima, ISBN 0-679-72103-7
  • Michihiko Hachiya, Hiroshima Diary: The Journal of a Japanese Physician, August 6 - September 30 1945 (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1955), έχει επανατυπωθεί
  • Masuji Ibuse, Black Rain, ISBN 0-87011-364-X
  • Hara Tamiki, Summer Flowers ISBN 0-691-00837-X


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 1154. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. 2,0 2,1 GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -229436.
  3. «広島県人口移動統計調査».