Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χέλμουτ Ραν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χέλμουτ Ραν

1962
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης16 Αυγούστου 1929
Τόπος γέννησηςΈσση, Γερμανία
Ημερ. θανάτου14 Αυγούστου 2003 (73 ετών)
Τόπος θανάτουΈσση, Γερμανία
Ύψος1,78 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1946–1950ΣΚ Έλντε 1919
1950–1951Σπόρτφροϊντε Κάτερνμπεργκ30(7)
1951–1959Ροτ-Βάις Έσσεν280(97)
1959–1960ΦΚ Κολωνία29(11)
1960–1963Σπόρτκλουμπ Ένσχεντε19(39)
1963–1965ΜΣΦ Ντούισμπουργκ69(8)
Σύνολο427(162)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1951–1960Δυτική Γερμανία40(21)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Χέλμουτ Ραν (γερμανικά: Helmut Rahn, 16 Αυγούστου 1929 – 14 Αυγούστου 2003), ήταν Γερμανός ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός. Έγινε θρύλος επειδή σημείωσε το νικητήριο γκολ στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 (Δυτική Γερμανία εναντίον Ουγγαρίας 3-2). Ο Ραν, μαζί με τη γερμανική ομάδα, παρασημοφορήθηκαν από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1972.

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ραν ξεκίνησε την καριέρα του στις ακαδημίες νέων της Άλτενεσεν 1912, στην οποία έπαιξε από το 1938 έως το 1946. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, είχε μείνει ανεπηρέαστος από τον Πόλεμο: ήταν πολύ μικρός για να πολεμήσει και ο πατέρας του είχε τη δυνατότητα να μείνει στο σπίτι για να παραδίδει κάρβουνο με άλογο και κάρο. Ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα, ο Ραν ήταν μια ταλαντούχος αριστερός ακραίος επιθετικός στο Έσσεν, ένα ανάλαφρο παλικάρι με ισχυρό σουτ και ικανός στο ψηλό παιχνίδι.[1] Στη συνέχεια πήγε στην πρώτη ομάδα της ΣΚ Έλντε 09, για την οποία σημείωσε συνολικά 52 γκολ. Τη σεζόν 1950–51, έπαιξε για την Σπόρτφροϊντε Κάτερνμπεργκ.

Ήταν πιο επιτυχημένος όταν έπαιξε για την Ροτ-Βάις Έσσεν τη σεζόν 1951–1959. Η ομάδα κέρδισε τον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας το 1953 και κέρδισε το Πρωτάθλημα Γερμανίας το 1955. Για ένα χρόνο, από το 1959 έως το 1960 έπαιξε στην ΦΚ Κολωνία και το 1960 εντάχθηκε στην ολλανδική Σπόρτκλουμπ Ένσχεντε.[2]

Ξεκίνησε να παίζει για την ΜΣΦ Ντούισμπουργκ στην Μπούντεσλιγκα το 1963.[3] Ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1965 λόγω ενός προβλήματος στο γόνατο και, μαζί με τον Χανς Σάφερ, ήταν ένα από τα τελευταία μέλη της ομάδας που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 που αποχώρησε.[4]

Διεθνής καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θρυλική του υπόσταση στο γερμανικό ποδόσφαιρο δημιουργήθηκε από το ηρωικό επίτευγμα της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Ο Ραν, δεν υπολογίζονταν για τη βασική ενδεκάδα της εθνικής, κυρίως για τον απείθαρχο χαρακτήρα του.[4] Η Δυτική Γερμανία, της οποίας τα μέλη της ομάδας ήταν έκπληκτοι που βρέθηκαν στον τελικό, έπαιζε με την Ουγγαρία, η οποία δεν είχε χάσει ούτε έναν αγώνα για τέσσερα χρόνια μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου και είχε ήδη νικήσει τη Γερμανούς με 8-3 στη φάση των ομίλων νωρίτερα στη διοργάνωση. Η Δυτική Γερμανία έμεινε πίσω με 0-2 μετά από μόλις 8 λεπτά, αλλά στη συνέχεια ισοφάρισε σε 2-2, με τον Ραν να δίνει ασίστ στο πρώτο γερμανικό γκολ και να σκοράρει το δεύτερο. Με έξι λεπτά να απομένουν, ο Ραν δέχθηκε τη μπάλα λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή πριν περάσει δίπλα από έναν Ούγγρο παίκτη και καταφέρνει να σουτάρει στην κάτω αριστερή γωνία με το πιο αδύναμο αριστερό του πόδι λίγο πριν του γίνει τάκλιν. Η μπάλα πήγε στο πίσω μέρος των διχτυών και η Δυτική Γερμανία κέρδισε το παιχνίδι με 3–2 επί της φαινομενικά αήττητης ουγγρικής ομάδας. Αυτός ο αγώνας είναι γνωστός στη Γερμανία ως «Το θαύμα της Βέρνης» (Das Wunder von Bern), λόγω του σκηνικού που μοιάζει με το «Δαβίδ εναντίον Γολιάθ» και γενικά θεωρείται ως βασικό μέρος της ανοικοδόμησης του ηθικού του γερμανικού λαού μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ποδοσφαιρική νίκη που έγινε η επιτομή της νέας Γερμανίας έφερε πολλά σήματα κατατεθέντα της παλιάς. Από τον προπονητή μέχρι τον κατασκευαστή παπουτσιών (που κατά πολλούς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα στο λασπωμένο γήπεδο[5]), οι άνθρωποι γύρω από τη γερμανική ομάδα τα πήγαν σχετικά καλά κατά τη διάρκεια του πολέμου και σίγουρα δεν είχαν διακριθεί υπερασπιζόμενοι τις δημοκρατικές αξίες που ίδρυσαν την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία.[1][6] Ο Ραν συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[7]

Η νίκη εκείνη επισκιάστηκε από την αποκάλυψη μετά από σχεδόν 50 χρόνια από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Λειψίας, πως το πιθανότερο είναι ότι οι ποδοσφαιριστές της Δυτικής Γερμανίας είχαν κάνει χρήση μεθαμφεταμίνης, βασικό συστατικό του περβιτίν (pervitine), ουσίας γνωστής και ως «φάρμακο του στρατιώτη» από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η περβιτίνη αποκαλούνταν ακόμα ως «πάντσερ σοκολάτα», επειδή είχε αναπτυχθεί για να βοηθήσει τους ναζί πιλότους και τους στρατιώτες να πετάξουν ή να πολεμήσουν για περισσότερο και καλύτερα.[8][9][10] Το 2013 έρευνα του Πανεπιστημίου του Βερολίνου επιβεβαίωσε την ύπαρξη προγράμματος που υποστηρίζονταν από τη γερμανική κυβέρνηση, το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 και συνεχίστηκε για χρόνια.[11][12] Με τις φήμες να έχουν ξεκινήσει νωρίς μετά το τέλος του αγώνα, οκτώ Γερμανοί παίκτες προσβλήθηκαν σύντομα από ηπατίτιδα, μεταξύ των οποίων και ο Ραν.[13]

Ο Ραν (δεξιά) σε μονομαχία με τον Όκουιζεν (1960)

Ο Ραν ήταν επίσης μέρος της γερμανικής ομάδας που έφτασε στους ημιτελικούς στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958. Με το γκολ του εναντίον της Γιουγκοσλαβίας,[14] έγινε τότε ο τρίτος κορυφαίος σκόρερ σε Παγκόσμια Κύπελλα, με συνολικά 10 γκολ (πίσω από τους Ζυστ Φονταίν και Σάντορ Κότσις) και επίσης ο πρώτος παίκτης που σημείωσε τουλάχιστον τέσσερα γκολ σε δύο διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα. Τη χρονιά εκείνη ήταν δεύτερος στην ψηφοφορία για τη Χρυσή Μπάλα του France Football πίσω από το Ρεϊμόν Κοπά.[15] Ο Ραν έκλεισε την διεθνή του καριέρα με 40 συμμετοχές ενώ σημείωσε συνολικά 21 γκολ.[14] Ήταν γνωστός ως Der Boss («Το Αφεντικό») λόγω της ηγεσίας του στο γήπεδο και περιστασιακά ως «Το κανόνι από το Έσσεν».[2][4]

Μετέπειτα ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο, ο Ραν ξεκίνησε τη δική του αντιπροσωπεία αυτοκινήτων στο Έσσεν-Άλτενεσεν, κατά μήκος της οδού Άλτενεσενερ. Ήταν γνωστός για την καλή αίσθηση χιούμορ του και τη χαρά και την ικανότητά του να μιλάει με άλλους.[2]

Το 1953 παντρεύτηκε την Γκέρτι Σέλερ και το ζευγάρι απέκτησε δύο γιους, τον Ούβε (γενν. 1954) και τον Κλάους Ραν.[16] Πέθανε δύο μέρες πριν από τα 74α γενέθλιά του, στο Έσσεν.[1] Η ταινία Το θαύμα της Βέρνης αφιερώθηκε σε αυτόν από τον σκηνοθέτη Ζύνκε Βόρτμαν.

Μνημείο του Χέλμουτ Ραν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημείο του Χέλμουτ Ραν

Στις 11 Ιουλίου 2004, 50 χρόνια μετά τον αγώνα της Βέρνης, ένα άγαλμα του Ραν σε πραγματικό μέγεθος τοποθετήθηκε κοντά στο Στάδιο Γκέοργκ-Μέλχες στο Έσσεν, στην πλατεία που πήρε το όνομά του.

Στατιστικά σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με εθνική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετοχές και γκολ ανά εθνική ομάδα και έτος[14]
Εθνική ομάδα Έτος Συμ. Γκολ
Γερμανία 1951 2 1
1952 3 1
1953 4 1
1954 6 4
1955 3 0
1956 1 0
1957 3 2
1958 11 10
1959 5 1
1960 2 1
Σύνολο 40 21

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ροτ-Βάις Έσσεν

Με εθνική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυτική Γερμανία

Ατομικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Miracle Men». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Fußball-Weltmeister Helmut Rahn ist tot». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2014. 
  3. ↑ Arnhold, Matthias (12 Νοεμβρίου 2015). «Helmut Rahn - Matches and Goals in Bundesliga». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2015. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Helmut Rahn». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  5. ↑ «Magiques Magyars, stade flambant neuf, un Français : cinq choses à savoir sur la Hongrie… et pour briller en société». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2023. 
  6. ↑ «FIFA : The Miracle of Berne». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  7. ↑ «FIFA World Cup All Star teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  8. ↑ «Le Monde : Les champions du monde allemands de 1954 étaient dopés». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2020. 
  9. ↑ «Μουντιάλ: Η μπάλα γυρίζει και ο κόσμος αλλάζει». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2022. 
  10. ↑ «West Germany's culture of doping kept under wraps». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020. 
  11. ↑ «The New York Times : Doping Study Throws Shadow Over Germany's Success». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2019. 
  12. ↑ «Brian Glanville: German doping report is no surprise». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2021. 
  13. ↑ «Σαν σήμερα: Ο ναζί Χερμπέργκερ, οφσάιντ o Πούσκας, ενέσεις και το θαύμα της Βέρνης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Mühlen, Michael (12 Νοεμβρίου 2015). «Helmut Rahn - Goals in International Matches». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2015. 
  15. ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1958». Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2024. 
  16. ↑ «Die Helden von Bern» (στα Γερμανικά). dieheldenvonbern.de. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χέλμουτ_Ραν&oldid=10664908"