Φραγκίσκος Λαμπρινός Δομενεγίνης
| Φραγκίσκος Λαμπρινός Δομενεγίνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Φραγκίσκος Λαμπρινός Δομενεγίνης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1807 Ζάκυνθος |
| Θάνατος | 1874 Ζάκυνθος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Επτάνησος Πολιτεία Βασίλειο της Ελλάδας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνθέτης πολιτικός ζωγράφος συγγραφέας ηθοποιός αξιωματικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αριστείο του Αγώνα |
O Φραγκίσκος Λαμπρινός Δομενεγίνης, (Ζάκυνθος 1807 ή 1809 - 1874[1]) ήταν Έλληνας πολιτικός, ποιητής, ζωγράφος και συνθέτης της Επτανησιακής σχολής.
Ο Δομενεγίνης προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια,[1], καταγραμμένη στο Ενετικό Libro d'Oro μέλη της οποίας ήταν μεταξύ αυτών που υπέγραψαν το σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων. Σπούδασε μουσική στη Ζάκυνθο, κοντά στον Μάντζαρο[1], και τη Σιένα[1], στη συνέχεια για ένα μικρό χρονικό διάστημα παρακολούθησε νομικά στην Μπολόνια[2], αλλά εγκατέλειψε μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα για να πάρει μέρος στις τελευταίες μάχες της Ελληνικής επανάστασης σαν αξιωματικός του ιππικού υπό τον Ιωάννη Καποδίστρια σε επιχειρήσεις στην Εύβοια[1]. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια το 1831 έφυγε από το στρατό και επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου και αφιέρωσε τον εαυτό του στη μελέτη της μουσικής και του θεάτρου. Παντρεύτηκε την Ελισάβετ, κόρη ενός Ρώσου προξένου.
Πολιτική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν μέλος του Φιλελεύθερου κόμματος των Ιονίων νήσων, αλλά αργότερα έγινε μέλος του κόμματος των Ριζοσπαστών[3] όπου εκλέγεται βουλευτής κι ήταν ένας από τους δέκα βουλευτές που υπέγραψαν το ψήφισμα για τη ένωση των Ιονίων Νήσων στην Ελλάδα[1]. Για το λόγο αυτό, εξορίστηκε από τον Ύπατο αρμοστή Χένρι Τζορτζ Γουόρντ στα Αντικύθηρα από τον Δεκέμβριο του 1851 έως τον Οκτώβριο του 1853[1].
Μετά την απελευθέρωσή συνέχισε τον πολιτικό του αγώνα κατά των ξένων στα νησιά του Ιονίου και αγωνίστηκε για την απελευθέρωση των συντρόφων του κόμματός του[1]. Ήταν μέλος της Επαρχιακής Συνέλευσης της Ζακύνθου και της ελληνοϊταλικής επιτροπής (κομιτάτο) που υποστήριξαν την Ιταλική ενοποίηση δίνοντας την ως πρότυπο για την ενοποίηση της Ελλάδας[1]. Ήταν ένας από τους εκπροσώπους των Ιονίων Νήσων, αλλού αναφέρεται σαν πληρεξούσιος Πατρών[1], κατά τη διάρκεια της Β 'Εθνική Συνέλευση της Αθήνας, που συνέταξε το Σύνταγμα της Ελλάδας το 1864[4]. Για τη συμμετοχή του στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας, έλαβε το μετάλλιο αριστείας του αγώνα[1].
Καλλιτεχνική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκτός από τις πολιτικές δραστηριότητες του ο Δομενεγίνης ήταν ερασιτέχνης ηθοποιός, ζωγράφος[5], αλλά πάνω απ' όλα συνθέτης[6][7]. Όλα τα μουσικά έργα του έχουν εξαφανιστεί σήμερα. Με θέμα την ένωση με την Ελλάδα, έγραψε έναν ύμνο για χορωδία και ορχήστρα, η οποία ακούστηκε στην πρώτη επίσκεψη του Βασιλιά Γεωργίου στη Ζάκυνθο, και μια εισαγωγή για ορχήστρα. Ήταν από τους πρώτους συνθέτες που έκαναν τα γεγονότα της Ελληνικής επανάστασης θέμα της όπερας με τις όπερες Μάρκος Μπότσαρης[1] (με λιμπρέτο του Γεώργιου Λαγουδαρά) και Δέσπω η ηρωίς του Σουλίου (με λιμπρέτο από τον Τυπάλδο). Μια ιδιαίτερη εστίαση στο έργο του ήταν η ορθόδοξη εκκλησιαστική μουσική όπου είχε γράψει (χαμένο σήμερα) ένα εγχειρίδιο θεωρητικής μουσικής.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Δημήτριος Ρεπούλιος-Ιόνιος Βουλή, ανακτήθηκε 28 Ιουνίου 2018
- ↑ Εκδοτική Αθηνών, Δομενεγίνης, Φραγκίσκος (Ζάκυνθος, 1809 - 1874), ανακτήθηκε 28 Ιουνίου 2018
- ↑ Οι Ριζοσπάστες Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε 28 Ιουνίου 2018
- ↑ Η Β' εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις. Οι ιστορικοπολιτικοί στόχοι της Εθνοσυνέλευσης και ο βρετανικός παράγοντας, Χαράλαμπος Χ. Κύρκος, Εκδ. UNIVERSITY STUDIO PRESS, 7/2006, ISBN 9789601215198
- ↑ Πανδέκτης-Φραγκίσκος Δομενεγίνης, ανακτήθηκε 28 Ιουνίου 2018
- ↑ Ζάκυνθος-πολιτισμός[νεκρός σύνδεσμος], ανακτήθηκε 28 Ιουνίου 2018
- ↑ Ιωάννης Φούλιας-Το τραγούδι για φωνή και πιάνο στην Ελληνική Έντεχνη Μουσική, ανακτήθηκε 28 Ιουνίου 2018