Φατέν Χαμαμά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Φατέν Χαμαμά
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
فاتن حمامه (Egyptian Arabic)
Γέννηση27  Μαΐου 1931[1][2][3]
Abdin
Θάνατος17  Ιανουαρίου 2015[1][2][3]
Κάιρο
Αιτία θανάτουcirculatory collapse[4]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΨευδώνυμοFaten Hamama
Χώρα πολιτογράφησηςΑίγυπτος
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑιγυπτιακά Αραβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑιγυπτιακά Αραβικά
Αγγλικά
ΣπουδέςCairo Higher Institute of Cinema
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[5]
ηθοποιός ταινιών
παραγωγός ταινιών
σεναριογράφος
Περίοδος ακμής1939 - 2001
Οικογένεια
ΣύζυγοςEzz El Dine Zulficar (1947–1954)[6]
Ομάρ Σαρίφ (1955–1974)[7]
Abdelwahab (1975–2015)
ΤέκναNadia
Tarek
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΠαράσημο της Δημοκρατίας (Αίγυπτος) (1965)[8]
επίτιμος διδάκτορας (1999)
Εθνικό Τάγμα του Κέδρου (2001)[9]
honorary doctorate from the American University of Beirut (2013)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Φατέν Χαμαμά (Faten Hamama, αραβικά: فاتن حمامة‎ ; 27 Μαΐου 1931 – 17 Ιανουαρίου 2015) ήταν Αιγύπτια ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης και παραγωγός.

Έκανε το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη το 1939, σε ηλικία επτά ετών. Οι πρώτοι της ρόλοι ήταν μικροί αλλά η δραστηριότητά της και η σταδιακή της επιτυχία την βοήθησαν να εδραιωθεί ως αναγνωρισμένη Αιγύπτια ηθοποιός. Όντας ύστερα σύμβολο του Αιγυπτιακού και Μεσανατολικού κινηματογράφου, η Χαμαμά βοήθησε ουσιαστικά στην βελτίωση της βιομηχανίας του κινηματογράφου στην Αίγυπτο, δίνοντας έμφαση στο ρόλο που έπαιζαν οι γυναίκες του κινηματογράφου στην Αιγυπτιακή κοινωνία.

Έπειτα από 7 χρόνια αποχής, η Χαμαμά επέστρεψε το 2000 στην πολυαναμενόμενη τηλεοπτική μίνι-σειρά, Το πρόσωπο του Φεγγαριού (Wajh al-Qamar -وجه القمر, Face of the Moon). Το 2000 ανακηρύχθηκε «Σταρ του Αιώνα» από τον Οργανισμό Αιγυπτίων Συγγραφέων και Κριτικών. Το 2007, οκτώ από τις ταινίες στις οποίες συμμετείχε, συμπεριλήφθηκαν στις 100 καλύτερες ταινίες στην ιστορία του Αιγυπτιακού κινηματογράφου από την επιτροπή κινηματογράφου του Ανώτατου Συμβουλίου Πολιτισμού στο Κάιρο.

Ζωή και καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χαμαμά γεννήθηκε το 1931 από μουσουλμανική οικογένεια που ανήκε στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Στο πιστοποιητικό γέννησής της, ως τόπος γέννησης αναφέρεται η Μανσούρα της Αιγύπτου αλλά η ίδια ισχυρίστηκε ότι γεννήθηκε στην γειτονιά Abdeen του Καΐρου. Ο πατέρας της, Αχμέντ Χαμαμά, εργαζόταν ως υπάλληλος στο Υπουργείο Παιδείας της Αιγύπτου και η μητέρα της ήταν νοικοκυρά. Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Muneer, μια μικρότερη αδερφή, την Λεϊλά, και έναν μικρότερο αδερφό, τον Mazhar. Το ενδιαφέρον της για την υποκριτική αναπτύχθηκε σε νεαρή ηλικία, κατά δήλωσή της επηρεασμένη από την Assia Dagher. Έξι ετών παρακολούθησε με τον πατέρα της μια από τις ταινίες της Dagher και όταν το κοινό χειροκρότησε την ηθοποιό, η Χαμαμά είπε στον πατέρα της πως ένιωθε ότι το κοινό χειροκροτούσε την ίδια.

Όταν κέρδισε σε έναν παιδικό διαγωνισμό ομορφιάς, ο πατέρας της έστειλε μια φωτογραφία της στον σκηνοθέτη Mohammed Karim, ο οποίος έψαχνε μια κοπέλα για το ρόλο ενός μικρού κοριτσιού μαζί με τον διάσημο ηθοποιό και μουσικό Mohamed Abdel Wahab στην ταινία Χαρούμενη ημέρα (يوم سعيد, Happy Day, 1939). Μετά την οντισιόν, ο Abdel Wahab αποφάσισε ότι ήταν το άτομο που έψαχνε. Μετά την συμμετοχή της στην ταινία, το κοινό την αποκάλεσε «Σίρλεϊ Τεμπλ της Αιγύπτου». Ο σκηνοθέτης ενθουσιάστηκε με την ερμηνεία της ώστε υπέγραψε αμέσως συμβόλαιο με τον πατέρα της. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Karim την επέλεξε για δύο ακόμα ρόλους, στις ταινίες Rossassa Fel Qalb (رصاصة في القلب, Bullet in the Heart, 1944) και Dunya (دنيا, Universe, 1946). Μετά την επιτυχία της, η Χαμαμά μετακόμισε με τους γονείς και τα αδέρφια της στο Κάιρο όπου ξεκίνησε σπουδές υποκριτικής το 1946.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Youssef Wahbi, Αιγύπτιος ηθοποιός και σκηνοθέτης, αναγνώρισε το ταλέντο της νεαρής ηθοποιού και της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Malak al-Rahma (ملاك الرحمة, Angel of Mercy, 1946). Η ταινία προσέλκυσε την προσοχή του τύπου και η Χαμαμά, που ήταν μόνο 15 ετών, έγινε διάσημη για τον δραματικό ρόλο της. Το 1949, η Χαμαμά έπαιξε σε τρεις πετυχημένες ταινίες μαζί με τον Wahbi: Kursi Al-I'etraf (كرسي الاعتراف, Chair of Confession), Al-Yateematain (اليتيمتين, The Two Orphans) και Sït Al-Bayt (ست البيت, Lady of the House).

Η δεκαετία του 1950 ήταν η έναρξη της χρυσής εποχής για την βιομηχανία του αιγυπτιακού κινηματογράφου και η Χαμαμά έπαιξε έναν σπουδαίο ρόλο. Το 1952 πρωταγωνίστησε στην ταινία Lak Yawm Ya Zalem (لك يوم يا ظالم, Your Day will Come), η οποία ήταν υποψήφια στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών για το βραβείο Prix International. Έπαιξε επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στις ταινίες του Yousef Shaheen Baba Ameen (بابا أمين, Ameen, my Father, 1950) και Sira' Fi Al-Wadi (صراع في الوادي, Struggle in the Valley, 1954) οι οποίες διαγωνίστηκαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1954 για το βραβείο Prix International. Η Χαμαμά είναι επίσης γνωστή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρώτη αιγυπτιακή ταινία μυστηρίου Manzel Raqam 13 (منزل رقم 13, House Number 13). Το 1963 βραβεύτηκε για τον ρόλο της στην πολιτική ταινία La Waqt Lel Hob (لا وقت للحب, No Time for Love). Η Χαμαμά έκανε καριέρα και στο Χόλυγουντ, συμμετέχοντας το 1963 στην ταινία Cairo.

Το 1947 η Χαμαμά παντρεύτηκε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ezzel Dine Zulficar κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Abu Zayd al-Hilali (أبو زيد الهلالي). Μαζί ίδρυσαν κινηματογραφική εταιρεία και παρήγαγαν την ταινία Maw'ed Ma' Al-Hayat (موعد مع الحياة, Date with Life) στην οποία πρωταγωνίστησε. Χάρη στην ερμηνεία της, απέκτησε τότε τον τίτλο της «μεγάλης κυρίας της αραβικής οθόνης». Με τον Zulficar απέκτησαν μια κόρη, την Νάντια Ζουλφικάρ, και πήραν διαζύγιο το 1954. Ένα χρόνο αργότερα, παντρεύτηκε τον Αιγύπτιο ηθοποιό Ομάρ Σαρίφ με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Ταρέκ Σαρίφ. Στο μεταξύ, η Χαμαμά συνέχισε να συμμετέχει σε ταινίες των οποίων την παραγωγή έκανε ο πρώτος της σύζυγος. Με τον Σαρίφ πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες και μετά από είκοσι χρόνια γάμου πήραν διαζύγιο. Ο Σαρίφ εξακολουθούσε να την αποκαλεί «έρωτα της ζωής του» μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η Χαμαμά παντρεύτηκε τον γιατρό Mohamed Abdel Wahab Mahmoud, με τον οποίο έζησε την υπόλοιπη ζωή της. Απεβίωσε στις 17 Ιανουαρίου 2015, σε ηλικία 83 ετών. Ο γιος της Ταρέκ Σαρίφ δεν δήλωσε την αιτία του θανάτου της.

Βραβεία, υποψηφιότητες και τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθ'όλη την διάρκεια της καριέρας της, η Χαμαμά έλαβε πολλά βραβεία καλύτερης ηθοποιού και ήταν υποψήφια για το βραβείο Prix International στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών για τον ρόλο της στην ταινία Your Day Will Come (1950). Έλαβε το πρώτο βραβείο το 1951 για τον ρόλο της στην ταινία Είμαι το Παρελθόν, η οποία προβλήθηκε επίσης στο Αιγυπτιακό Καθολικό Κέντρο του Κινηματογράφου. Ο Υπουργός Τουρισμού της Αιγύπτου της απένειμε τον τίτλο Καλύτερης Ηθοποιού το 1955 και το 1961. Ακολούθησαν πολλά ακόμα βραβεία καλύτερης ηθοποιού από διάφορα εθνικά και διεθνή σωματεία και οργανώσεις.

Οι διεθνείς διακρίσεις περιλάμβαναν βραβεία στο πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τεχεράνης το 1972 για τον ρόλο της στην ταινία The Thin Thread και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τεχεράνης το 1977 για τον ρόλο της στην ταινία Mouths and Rabbits. Το 1973 βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας για τον ρόλο της στην ταινία Empire M. Άλλα διεθνή βραβεία της Χαμαμά αποτελούν το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Τζακάρτα το 1963 για τον ρόλο της στην ταινία The Open Door και το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρθατζ το 1988 για τον ρόλο της στην ταινία Bitter Days, Nice Days.

Η Χαμαμά έλαβε το Βραβείο Τιμών του Λιβάνου (Lebanese Order of Merit) το 1984 για τον ρόλο της στην ταινία The Night of Fatma's Arrest. Έλαβε και άλλα βραβεία, μεταξύ των οποίων ένα βραβείο στο Μεσογειακό Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Μοντπελιέ το 1993 και ένα βραβείο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Ντουμπάι το 2009. Το 2001 ο Αιγυπτιακός Οργανισμός Συγγραφέων και Κριτικών Λογοτεχνίας την αποκάλεσε «Σταρ του Αιώνα» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αλεξάνδρειας, τιμώντας έτσι την μεγάλη καριέρα της στον αιγυπτιακό κινηματογράφο.

Η Χαμαμά τιμήθηκε επίσης σε αρκετές άλλες περιπτώσεις. Κάποιες από αυτές τις τιμές περιλαμβάνουν :

  • Decoration of Creativity of First Degree, από τον Λιβανέζο πρωθυπουργό Prince Khaled Chehab (1953)
  • Decoration of the Republic of First Degree for Art, από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Gamal Abdel Nasser (1965)
  • Decoration of the State of the First Order, από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Anwar Sadat (1976)
  • Decoration of the Cedar, από τον Λιβανέζο πρόεδρο Émile Lahoud (2001)
  • Decoration of Intellectual Competence, από τον βασιλιά Μοχάμεντ VI του Μαρόκου (2001)
  • Στις 14 Ιουνίου 2013 το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βυρητού τίμησε την Χαμαμά με ένα τιμητικό διδακτορικό. Ο πρύτανης του πανεπιστημίου Peter Dorman παρουσίασε την Αιγύπτια ηθοποιό ως θρύλο.

Επιλεγμένη Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Διεθνής τίτλος Αραβικός τίτλος Ρόλος
1939 Happy Day Yawm Said, يوم سعيد Aneesa
1944 Bullet in the Heart Rossassa Fel Qalb, رصاصة في القلب Najwah
1946 Angel of Mercy Malak al-Rahma, ملاك الرحمة Thoraya
1947 Abu Zayd al-Hilali Abu Zayd al-Hilali, أبو زيد الهلالي Caliph's daughter
1948 The Small Millionaire Al-Millionairah al-Saghirah, المليونيرة الصغيرة Pilot's girlfriend
Immortality Khulood, خلود Laila / Amal
The Two Orphans Al-Yateematain, اليتيمتين Ne'mat
Towards Glory Nahwa al-Majd, نحو المجد Suhair
1949 Chair of Confession Kursi al-I'tiraf, كرسي الاعتراف Phileberta
Lady of the House Sitt al-Bayt, ست البيت Elham
Every House Has a Man Kul Bayt Lahu Rajel, كلّ بيت له راجل Faten
1951 Son of the Nile Ibn al-Nile, ابن النيل Zebaida
Your Day Will Come Lak Yawm Ya Zalem, لك يوم يا ظالم Ne'mat
I'm The Past Ana al-Madi, أنا الماضي Elham's daughter
1952 House Number 13 Al-Manzel Raqam 13, المنزل رقم 13 Nadia
Immortal Song Lahn al-Kholood, لحن الخلود Wafa'
Miss Fatimah Al-Ustazah Fatimah, الأستاذة فاطمة Fatimah
1953 A'isha A'isha, عائشة A'isha
Date with Life Maw'ed Ma' al-Hayat, موعد مع الحياة Amal
1954 Pity My Tears Irham Dmoo'i, ارحم دموعي Amal
Traces in the Sand Athar Fi al-Rimal, أثار في الرمال Ragia
The Unjust Angel Al-Malak al-Zalem, الملاك الظالم Nadia
Always with You Dayman Ma'ak, دائما معاك Tefeeda
Date with Happiness Maw'ed Ma' al-Sa'adah, موعد مع السعادة Ehsan / Amal
Struggle in the Valley Sira' Fi al-Wadi, صراع في الوادي Amal
1955 Our Beautiful Days Ayyamna al-Holwa, أيامنا الحلوة Hoda
Love and Tears Hob Wa Dumoo'', حب و دموع Fatimah
1956 Love Date Maw'ed Gharam, موعد غرام Nawal
Struggle in the Pier Sira' Fi al-Mina, صراع في الميناء Hameedah
1957 Road of Hope Tareeq al-Amal, طريق الأمل Faten
Land of Peace Ard al-Salam, أرض السلام Salma
Sleepless La Anam, لا أنام Nadia Lotfy
1958 The Barred Road Al-Tareeq al-Masdood, الطريق المسدود Fayza
The Virgin Wife Al-Zawjah al-Azra', الزوجة العذراء Mona
Lady of the Castle Sayyidat al-Qasr, سيدة القصر Sawsan
1959 Among the Ruins Bayn al-Atlal, بين الأطلال Mona
The Nightingale's Prayer Doaa al-Karawan, دعاء الكروان Amnah
1960 River of Love Nahr al-Hob, نهر الحب Nawal
1961 I Will Not Confess Lan A'tref, لن أعترف Amal
Don't Set the Sun Off La Tutf'e al-Shams, لا تطفئ الشمس Layla
1962 The Miracle Al-Mu'jiza, المعجزة Layla
1963 Cairo (USA) Cairo Amina
No Time For Love La Waqt Lil Hob, لا وقت للحُب Fawziyah
The Open Door Al-Bab al-Maftooh, الباب المفتوح Laila
The Last Night Al-Laylah al-Akheera, الليلة الأخيرة Nadia / Fawziyah
1965 The Sin Al-Haram, الحرام Azizah
Story of a Lifetime Hikayet al-'Omr Kolloh, حكاية العمر كلّه Nadia
The Confession Al-'Itriaf, الاعتراف Nawal
1966 Something in My Life Shai' Fi Hayati, شيء في حياتي A'ida
1970 The Great Love Al-Hob al-Kabeer, الحب الكبير Hanan
1971 The Thin Thread Al-Khayt al-Rfee, الخيط الرفيع Mona
1972 M Empire Imbratoriyat Meem, امبراطورية ميم Mona
1974 My Love Habibati, حبيبتي Samia
I Need a Solution Oridu Hallan, أريدُ حلاً Fawziyah
1977 Mouths and Rabbits Afwah wa Araneb, أفواه و أرانب Ne'mat
1979 No Condolences for Ladies Wa La 'Aza'a Lil Sayyidat, ولا عزاء للسيدات Rawya
1985 The Night of Fatima's Arrest Laylat al-Qabd 'Ala Fatimah, ليلة القبض على فاطمة Fatimah
1988 Sweet Days.. Bitter Days Yawm Mur Yawm Hilw, يوم مر.. يوم حلو Aisha
1993 Land of Dreams Ard al-Ahlam, أرض الأحلام Nargis
Έτος Διεθνής τίτλος Αραβικός τίτλος Ρόλος
1991 Miss Hikmat's Conscience (mini-series) Dameer Ablah Hikmat, ضمير أبلة حكمت Hikmat
2000 Face of the Moon (mini-series) Wajh al-Qamar, وجه القمر Ibtisam al-Bostany

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://www.shorouknews.com/news/view.aspx?cdate=19012015&id=a4328c98-7271-4866-9357-b3cf585465df
  2. https://www.shrh.org

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοσιευμένες πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

·        Ayoub-Geday, Paul (2002). Egypt Almanac 2002–2003: The Encyclopedia of Modern Egypt. American University in Cairo Press. ISBN 977-5893-02-X.

·        Darwish, Mustafa (1998). Dream Makers on the Nile: A Portrait of Egyptian Cinema. Columbia University Press. ISBN 977-424-429-X.

·        Farid, Samir (1995). Faten Hamama. Egyptian Cultural Development Fund. ISBN 977-235-329-6.

·        Karnouk, Liliane (June 2005) [2003]. Modern Egyptian Art:1910–2003. American University in Cairo Press. ISBN 977-424-859-7.

Ηλεκτρονικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

·        El Abnoudi, Abdel Rahman (2001). "The Star of all Stars". Retrieved 17 November 2006.

·        El Sabban, Rafik (2001). "Faten... The Legend". Retrieved 17 November 2006.

·        El Shenawy, Tarek (2001). "The Star of the Century". Retrieved 17 November 2006.

·        Ma'ati, Yousef (2000). "Voice of the Moon". Retrieved 17 November 2006.

·        Wahba, Saad El Din (1995). "Faten Hamama ... A National Wealth!". Retrieved 17 November 2006.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]