Υδρόμελι
Το υδρόμελι ή υδρόμελο είναι αλκοολούχο ποτό το οποίο παράγεται από τη ζύμωση νερού με μέλι, το οποίο μπορεί να περιέχει επίσης φρούτα, μπαχαρικά, σπόρους ή και λυκίσκο.[1] Η περιεκτικότητα του σε οινόπνευμα κυμαίνεται από 8%[2] μέχρι πάνω από 20% κατ΄όγκο. Το χαρακτηριστικό το οποίο ξεχωρίζει το υδρόμελι είναι το γεγονός ότι τα σάκχαρα που ζυμώνονται προέρχονται από το μέλι.[3] Μπορεί να είναι ανθρακούχο, ξηρό ημίγλυκο ή γλυκό.[4]
Το υδρόμελι παράγεται από την αρχαιότητα στην Ευρώπη, Αφρική και Ασία.[5][6][7][8][9] Στην Ασία, αγγεία με τη χημική υπογραφή ενός μείγματος μελιού, ρυζιού και φρούτων, μαζί με διάφορες οργανικές ενώσεις που παράγονται από τη ζύμωση τα οποία χρονολογούνται από το 6500-7000 ΠΚΕ, βρέθηκαν στη βόρεια Κίνα.[10] Στην Ευρώπη, η παρουσία του καταγράφεται για πρώτη φόρα σε κεραμική του πολιτισμού του Λάγυνου (2800-1800 ΠΚΕ).[11] Η αρχαιότερη αναφορά στο υδρόμελι γίνεται στους ύμνους του Ριγκ Βέντα (1700-1100 ΠΚΕ), ενός από τα ιερά βιβλία της βεδικής θρησκείας και του Ινδουισμού. Κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής της Αρχαίας Ελλάδας, το υδρόμελι αναφέρεται ότι ήταν το προτιμώμενο ποτό.[12] Επίσης, αναφέρεται στη μυθολογία. Για παράδειγμα, το υδρόμελι της ποίησης, στη σκανδιναβική μυθολογία, παρασκευάζεται από το αίμα του σοφού πλάσματος Κβάσιρ και μετατρέπει τον πότη σε ποιητή ή μελετητή.
Η μαγιά η οποία χρησιμοποιείται για την παρασκευή του υδρομελιού είναι συχνά η ίδια με αυτή που χρησιμοποιείται στην παρασκευή κρασιού. Πολλοί οικιακοί παρασκευαστές επιλέγουν μαγιά για κρασί (ιδίως αυτή για την παρασκευή λευκού οίνου) για την παρασκευή υδρομελιού.[13] Το πρόβλημα είναι το νερό με μέλι δεν διαθέτει τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την παρασκευή υδρόμελου,[14] και έτσι σε αυτό προστίθενται θρεπτικά συστατικά όπως το φωσφορικό διαμμώνιο, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β3, βιταμίνη Β12 και βιοτίνη.[15] Συχνά προστίθενται με βάση ένα κλιμακούμενο πρόγραμμα ώστε να παραχθεί υψηλής ποιότητας υδρόμελι.[16] Σε μερικές περιπτώσεις, το υδρόμελι το οποίο έχει παρασκευαστεί με κλιμακούμενη προσθήκη θρεπτικών στοιχείων μπορεί να καταναλωθεί άμεσα με την εμφιάλωση, χωρίς να χρειάζεται η αναμονή ενός έτους για να ωριμάσει.[17]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Fitch, Edward (1990). Rites of Odin. St. Paul, Minnesota: Llewellyn Worldwide. σελ. 290. ISBN 9780875422244.
- ↑ Lichine, Alexis. Alexis Lichine’s New Encyclopedia of Wines & Spirits (New York: Alfred A. Knopf, 1987), 328.
- ↑ Gayre, Robert (1986). Brewing Mead. Brewers Publications. σελ. 158. ISBN 0-937381-00-4.
...Therefore to our synopsis: Mead is the general name for all drinks made of honey.
- ↑ Rose, Anthony H. (1977). Alcoholic Beverages. Michigan: Academic Press. σελ. 413.
- ↑ Maguelonne Toussaint-Samat (Anthea Bell, tr.) The History of Food, 2nd ed. 2009:30.
- ↑ Hornsey, Ian (2003). A History of Beer and Brewing. Royal Society of Chemistry. σελ. 7. ISBN 0-85404-630-5.
...mead was known in Europe long before wine, although archaeological evidence of it is rather ambiguous. This is principally because the confirmed presence of beeswax or certain types of pollen ... is only indicative of the presence of honey (which could have been used for sweetening some other drink) - not necessarily of the production of mead.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016.
- ↑ http://www.penn.museum/sites/Midas/feastremains.shtml
- ↑ Lévi-Strauss, J. and D. Weightman, tr. From Honey to Ashes, London:Cape 1973 (Du miel aux cendres, Paris 1960)
- ↑ McGovern, P. E.; Zhang, J; Tang, J; Zhang, Z; Hall, G. R.; Moreau, R. A.; Nuñez, A; Butrym, E. D. και άλλοι. (December 6, 2004). «Fermented beverages of pre- and proto-historic China». Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 101 (51): 17593–8. doi:. PMID 15590771. PMC 539767. http://www.pnas.org/content/101/51/17593.abstract?sid=0111bfc3-e87b-411a-b12c-8d99d0efbfd9.
- ↑ https://books.google.com/books?id=V3sCCLcsJFkC&pg=PA159&lpg=PA159&dq=archaeological+evidence+for+the+European+production+of+mead&source=bl&ots=m_pLTrmTgO&sig=isBbJMpYQIOWldDJ8cV_hIhPDPc&hl=en&sa=X&ved=0CCkQ6AEwAmoVChMItvitqJizxwIVh3ySCh3BPwEN#v=onepage&q=archaeological%20evidence%20for%20the%20European%20production%20of%20mead&f=false
- ↑ Kerenyi, Karl (1976). Dionysus: Archetypal Image of Indestructible Life. Princeton University Press. σελ. 35. ISBN 0-691-09863-8.
- ↑ «Making Mead: the Art and the Science» (PDF). Beer Judge Certification Program. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ «Nutrients and Mead». Northern Brewer. 6 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ «What Are Yeast Nutrients And How Are They Used?». "Brew Your Own" Magazine. Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ Colby, Chris (26 Ιουνίου 2013). «Staggered Nutrient Additions in Mead Making». Beer and Wine Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ Stock, Curt. «Other Fruit Melomels — for Experienced Dummies» (PDF). Beer Judge Certification Program. σελ. 2. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mead στο Wikimedia Commons
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Γαστρονομία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |