Συμεών Κόζιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Συμεών Κόζιν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Семён Кожин (Ρωσικά) και Кожин Семён Леонидович (Ρωσικά)
Γέννηση11 Μαρτίου 1979
Μόσχα, Ρωσία
ΕθνικότηταΡωσικής
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Ομοσπονδία
ΣπουδέςFine Arts Academy in Moscow[1] και Moscow Academic Art Liceum[1]
Ιδιότηταζωγράφος, Βικιπαιδιστής, σκιτσογράφος, καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[2] και ηθοποιός[2]
ΚίνημαΡεαλισμός και Ιμπρεσιονισμός
Είδος τέχνηςΖωγραφική, χαρακτική
Καλλιτεχνικά ρεύματαρεαλισμός
Σημαντικά έργαΙβάν Κουπάλα. Μαντεία με τα στεφάνια, Ρωσικό κυνήγι, Νέα Αλβιών. Το πλοίο «Χρυσό ελάφι» του Φράνσις Ντρέικ
Ιστοσελίδαwww.kozhinart.com
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κόζιν Συμεών του Λεονίντ (αγγλικά: Simon Leonidivitch Kozhin) (ρωσικά: Семён Леони́дович Кожин) γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1979 στη Μόσχα και θεωρείται σύγχρονος καλλιτέχνης. Μέλος της Δημιουργικής Ένωσης των Ρώσων Καλλιτεχνών IFA.[3] και του Διεθνούς Ταμείου Τέχνης. .[4].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιογραφικό σημείωμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόζιν στην εργασία σε μια ζωγραφική Ρουβίκωνα

Ο Κόζιν Συμεών του Λεωνίντ γεννήθηκε στη Μόσχα, στις 11 Μαρτίου του 1979. Ο πατέρας του, Κόζιν Λεονίντ του Αρκάντι, ήταν μηχανικός και η μητέρα του, Κόζιν Ιρίνα του Μιχαήλ του γένους Νταϊσούτοβα, ήταν δασκάλα αγγλικής γλώσσας. 1986–1988: Υποδύθηκε ρόλους σε επεισόδια διαφόρων ταινιών που γυρίστηκαν στον κινηματογραφικό στούντιο «Γκόρκι».

1988-1990: Παράλληλα με τις σπουδές του στο σχολείο, παρακολουθούσε μαθήματα στο Σχολείο Καλών Τεχνών στην περιοχή Κρασνοσπρέσνενσκι στη Μόσχα. Το 1990 γράφτηκε στο Ακαδημαϊκό Λύκειο Καλών Τεχνών της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρωσίας στη Μόσχα. Μαζί με τους συμμαθητές του, πραγματοποίησε εξάσκηση στη ζωγραφική σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας (Βελίκιε Λούκι, Ριαζάν, Σολοβκί, πόλεις του «Χρυσού Δακτυλίου» της Ρωσίας). Ως πτυχιακή εργασία παρουσίασε μια σειρά από εικόνες στην «Πλήρη ιστορία της Ρωσίας».

Ιερά Μονή Θεράποντος, 2003, ελαιογραφία

1997: Εγγράφεται στη Σχολή Ζωγραφικής της Ακαδημίας Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Ρωσίας. Το 2001 του αναθέτουν την εκπόνηση του μικρού πίνακα «Γιορτή». Σχεδίασε και εκπόνησε δύο εκδοχές του πίνακα «Απόκριες. Αποχαιρετισμός του χειμώνα». Το 2002 σπουδάζει στο εργαστήριο ζωγραφικής τοπίων υπό την καθοδήγηση του Αλεξάντρ Αφόνιν του Πάβελ. Το 2003 παρουσιάζει ως πτυχιακή εργασία τον πίνακα «Ιερά Μονή Θεράποντος».

Από το 2000 συμμετέχει ενεργά σε εκθέσεις. Φιλοτεχνεί τοπία, νεκρή φύση, πίνακες με απεικόνιση καθημερινής ζωής και σκηνών από την ιστορία. Ως υλικό χρησιμοποιεί την υδατογραφία, γκουάς, ακρυλικά χρώματα, λαδομπογιά και τέμπερα. Την παρούσα στιγμή ζει και εργάζεται στη Μόσχα. 2001-2002: Ταξιδεύει για τέχνη στην Αγγλία. Εκπονεί μια σειρά από σχέδια με τοπία του αγγλικού χωριού Χάντενεμ (Μπακιγκεμσίρ).

2004: Διακοσμεί με εικόνες σε ακριλικά χρώματα το βιβλίο-βιογραφία του πασίγνωστου ιταλού τενόρου Λουτσιάνο Παβαρόττι, το βιβλίο εκδόθηκε στην Κορέα. Φιλοτεχνεί μια σειρά από γραφικά σκίτσα για παραμύθια των αδελφών Γκριμ «Ραπουντέλ» και «Γκέντσελ και Γκρέτελ».

Μαντεία των Φώτων, Κυνηγός, 2001, ελαιογραφία
Ιβάν Κουπάλα. Μαντεία με τα στεφάνια, 2008, ελαιογραφία

2005-2015: ταξιδεύει πολύ στη Ρωσία (περιοχή της πόλης Τβερ, περιοχή της πόλης Καλούγκα, Χρυσή δακτύλιος, Ουράλια), μεταβαίνει στο εξωτερικό (Αγγλία, Μάλτα, Ιρλανδία, Ελβετία, Ελλάδα, Τουρκία, Ισπανία, Ιταλία και άλλες χώρες), όπου φιλοτεχνεί μια σειρά από πίνακες. [5] Κύρια θέση στην τέχνη τού Κόζιν καταλαμβάνει το τοπίο της έμπνευσης, κυριαρχεί το δυνατό σκίτσο ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν λεπτοί συνδυασμοί χρωμάτων σε μωβ και γαλάζιες αποχρώσεις. Στο έργο του συνδυάζονται παρατηρήσεις της φύσης και σκέψεις πάνω σε χρώματα και πλοκή. Από καιρό σε καιρό χρησιμοποιεί τη φαντασία του, απεικονίζοντας καθημερινές σκηνές και την ιστορία τους.[6].

Κήπος της γιαγιάς, 2009, ελαιογραφία
Βουνά Κοννεμάρ, 2006, ακουαρέλες σε χαρτί

Ανάμεσα στα πολλαπλά τοπία της Μόσχας, της Αγίας Πετρούπολης και του Κολομένσκοε, στις σκηνές της καθημερινής ζωής και της ιστορίας και στα σκίτσα που φιλοτέχνησε την περίοδο 2000-2015, συγκαταλέγονται τα έργα: «Στενό Γκρανάτνι», «Ιβάν Κουπάλα. Μαντεία με τα στεφάνια», «Στο μοναστήρι Νοβοντέβιτσι», «Ρωσικό κυνήγι», «Νέα Αλβιών. Το πλοίο «Χρυσό ελάφι» του Φράνσις Ντρέικ»[7], «Βαλάαμ. Δρυμός», «Απόκριες. Αποχαιρετισμός του χειμώνα. «Γεροβαλανιδιά στο Κολομένσκοε», καθώς και «Μαντεία των Φώτων», «Κυνηγός», «Θέα στη Μόσχα με έναν ουρανοξύστη» κ.α. Ο ζωγράφος παροτρύνεται από τη θέα της νυχτερινής πόλης, τα έργα του περιέχουν νότες ανησυχίας και έντασης στη μέθοδο απεικόνισης, που προκαλούνται από την επίδραση των εμπρεσιονιστών, εμφανίζεται μια ολόκληρη σειρά από νυχτερινά τοπία: «Νύχτα της Πρωτοχρονιάς. Κατάστημα Ελισέγιεφσκι», «Ναός του Οσίου Βασιλείου», «Γέφυρα Τάουερ», «Αψίδα Ουέλινγκτον» και άλλα.

Νεκρή φύση με αστακό, 2006, ελαιογραφία

Εκτός από αστικά τοπία, ο Κόζιν εκμεταλλεύεται την κάθε ευκαιρία και έχει επίσης παραδοσιακά θέματα για την εικαστική των τοπίων. Αντί για μια πανοραμική άποψη με πολλές και εμφανείς εικόνες προτιμάει τα μικρά τοπία: μια χιονισμένη γωνία στον κήπο, παιχνίδι των αντανακλάσεων των χρωμάτων στην επιφάνεια του νερού. Αισθανόμενος την πολύ λεπτή και ασταθή ομορφιά της φύσης, ξέρει να μεταδίδει διάφορες αποχρώσεις της όπως, για παράδειγμα, στα έργα «Λαχανόκηπος της γιαγιάς», «Δεκέμβρης» και «Μποντρούμ. Ροζ ανατολή» Μετά το ταξίδι του στη Μεγάλη Βρετανία, φιλοτεχνεί μια σειρά από ακουαρέλες, μαγεμένος από τη δεξιοτεχνία των άγγλων ζωγράφων. Το 2003 επισκέπτεται στο Ασμόλειο μουσείο της Οξφόρδης την έκθεση «Ποίηση της αλήθειας» όπου εκτίθενται μεγάλες ακουαρέλες και στη συνέχεια φιλοτεχνεί με ακουαρέλα τα έργα «Μάλτα», «Βουνά Κοννεμάρ», «Μονή Νότλι στην Αγγλία» και άλλα. Τα έργα αυτά χαρακτηρίζονται από τον γνωστό αέρα και ελαφράδα της ακουαρέλας, όπου ο ζωγράφος χρησιμοποιεί μεθόδους ζωγραφικής και στο ξερό και στο βρεγμένο χαρτί, πετυχαίνοντας έτσι το εφέ της πολύτιμης ζωγραφικής.

Ρουβίκωνας. Διάβαση του ποταμού από τον λόχο του Ντενίς Νταβίντοφ το 1812, 2001, ελαιογραφία
Μνημόσυνο του Τουτσκόφ Α.Α., 2001, ελαιογραφία

2000-2006: Ασχολείται συχνά με την απεικόνιση της νεκρής φύσης. Όπως και στην περίπτωση των τοπίων, δεν του αρκεί η λατρεία της μορφής και του χρώματος. Ο ζωγράφος χρησιμοποιεί τις τεχνολογίες της φλαμανδικής ζωγραφικής, φιλοτεχνεί τη νεκρή φύση στο μουσαμά με παρκετάζ. Οι συνθέσεις του είναι πρωτότυπες ως ιδέα, δύσκολες ως τεχνολογία και μέθοδος εικαστικής, είναι γεμάτες με υποσυνείδητους συνδέσμους όπως, για παράδειγμα, «Νεκρή φύση με αστακό», «Νεκρή φύση με όστρακα» «Νεκρή φύση με λουλούδια. Απομίμηση της φλαμανδικής ζωγραφικής» 2001-2007: Ασχολείται με την ιστορία και δημιουργεί μια σειρά από σκίτσα και πίνακες, αφιερωμένες στον Πατριωτικό Πόλεμο του 1812. Στους πίνακες αυτής της σειράς συγκαταλέγονται: «Μνημόσυνο του Τουτσκόφ Α.Α.», «Ρουβίκωνας. Διάβαση του ποταμού από τον λόχο του Ντενίς Νταβίντοφ το 1812», «Καταδίωξη του Ναπολέοντα από τους Κοζάκους». Η επιλογή του θέματος και η εικαστική απεικόνισή του συμπίπτουν με προσωπικές πατριωτικές και φιλελεύθερες προτιμήσεις του ζωγράφου. Την περίοδο 2002-2005, σε διάφορες εκθέσεις των ζωγράφων της ένωσης «Primavera» στον Κεντρικό Οίκο Ζωγραφικής, παρουσίασε έργα τα οποία τον έκαναν διάσημο και τον προέβαλαν ως δημιουργό του ιστορικού πίνακα.


Ο Κόζιν πειραματίζεται συχνά με την τεχνική της εικαστικής και πετυχαίνει το εφέ του όγκου, της ημιδιαφάνειας και της πολυδιάστατης εικόνας. Στα έργα του συνδυάζει την λεία γραφή με ενεργές πινελιές και ογκώδεις επιστρώσεις χρωμάτων σε ανοιχτόχρωμα σημεία, πετυχαίνοντας έτσι τον όγκο και το βάθος της εικόνας. Το 2006-2015 τα έργα του γνώρισαν επιτυχία σε εκθέσεις και δημοπρασίες της ρωσικής ζωγραφικής στις ΗΠΑ, στην Ελβετία, στη Μεγάλη Βρετανία και στην Ιρλανδία. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ρωσίας, της Αγγλίας, της Ελβετίας, των ΗΠΑ, της Κίνας και άλλων χωρών.

Γεροβαλανιδιά στο Κολομένσκοε, 2003, ελαιογραφία

Εκθέσεις με συμμετοχή του Συμεών Κόζιν του Λεονίντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2001: Ταξίδι έμπνευσης στην Αγγλία. Έκθεση: Haddenham, Buckinghamshire
  • 2002: Συλλογική έκθεση της ένωσης ζωγράφων «Primavera» στον Κεντρικό Οίκο του Ζωγράφου.[8].
  • 2003: Έκθεση στο Λονδίνο «Freshart». Συμμετοχή στην έκθεση «Όλοι εμείς είμαστε κατά έναν τρόπο άλογα», που διοργάνωσε η γκαλερί αντικών «Στο Σταρομονέτνι».
  • 2004: Έκθεση «Χειμώνας, Χειμώνας, γύρω είναι ο Χειμώνας» στη γκαλερί με αντίκες «Στο Σταρομονέντι». Σειρά από πίνακες για τη Μόσχα για τη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων μιας τράπεζας.[9] Έκθεση «Ενέργεια χρωμάτων» στη γκαλερί Collyer-Bristow του Λονδίνου.
  • 2005: Συλλογική έκθεση της ένωσης ζωγράφων «Primavera» στον Κεντρικό Οίκο του Ζωγράφου. Έκθεση «Σύγχρονη ρωσική ζωγραφική» στη γκαλερί «Collyer - Bristow» του Λονδίνου. Έκθεση «Ρωσικές παραδόσεις» στο Κέντρο Συντήρησης της Ρωσίας. Έκθεση «Εποχές του χρόνου» στη γκαλερί αντικών «Στο Σταρομονέντνι».[10]. Έκθεση «Ρωσικές παραδόσεις» στην Ουάσιγκτον. Έκθεση «Νέα ρωσική ζωγραφική» στη γκαλερί Oriel του Δουβλίνου. [11].
  • 2006: Έκθεση «Σύγχρονη ρωσική ζωγραφική» στο Karlton Hotel στο Σανκτ Μορίτς της Ελβετίας. Έκθεση «Λονδίνο – Παρίσι – Νέα Υόρκη» στη γκαλερί «Collyer - Bristow» του Λονδίνου.
  • 2007: Έκθεση «20 χρόνια της Ακαδημίας» στο Μανέζ, αφιερωμένη στην επέτειο των 20 χρόνων από την ημέρα τη ίδρυσης της Ρωσικής Ακαδημίας Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής. Έκθεση «Κύκλος της Ζωής» Bash CreationArt στο υπόγειο του ναού St. PancrasParish στο Λονδίνο. Επίσημη έκθεση του Rossport στο Πανρωσικό Κέντρο «Sport-7» (γκαλερί «Art Olymp»). Έκθεση στο Gostiny Dvor «Γιορτή της πρωτεύουσας». Έκθεση στο Πανρωσικό Εκθεσιακό Κέντρο «Master 2007». Έκθεση στο Πανρωσικό Εκθεσιακό Κέντρο «Ρωσικό θαύμα».
  • 2008: Έκθεση «Ποίηση της αλήθειας» στη γκαλερί «Les Oreades» στον Κεντρικό Οίκο του Ζωγράφου. [12]. Έκθεση στην ΑΕ «Ενιαίο Ενεργειακό Σύστημα» της Ρωσίας στη σύνθεση της «Academia +» υπό την αιγίδα του Ιδρύματος του Πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Έκθεση «Ευρώπη την άνοιξη», γκαλερί «Oriel» του Δουβλίνου.[13]. Συμμετοχή στη δημοπρασία αρ. 11 «Ρωσικός πίνακας καθημερινότητας του 20ου αιώνα», διοργανωτής «Ρωσική Γκαλερί Καλών Τεχνών», Μόσχα. Έκθεση στην όχθη Πουσσκίνσκαγια, η οποία διοοργανώθηκε με τη στήριξη του «Αθλητικού Πρακτορείου Προώθησης JSA» στα πλαίσια της Διεθνούς Ρεγκάτας της Μόσχας. Δημοπρασία «Σύγχρονοι ζωγράφοι - ρεαλιστές» αρ. 72 στη γκαλερί «SOVKOM» (11 Σεπτεμβρίου του 2008). Έκθεση νέων ζωγράφων τοπίων στη γκαλερί «N-prospect» της Αγίας Πετρούπολης.

2009: Έκθεση «Σύγχρονη ρωσική ζωγραφική» στη γκαλερί «Oriel» του Δουβλίνου. Έκθεση «Παραδόσεις της σύγχρονης εποχής» στα πλαίσια του σχεδίου «Παιχνίδι της φαντασίας» στη γκαλερί «Shapyapin» της Μόσχας.[14] Διεθνής έκθεση ζωγραφικής, φωτογραφίας, γλυπτικής και καλλιγραφίας στην Βορειοανατολική Ασία (πόλη Τσαντσούν της Κίνας από τις 31 Αυγούστου έως τις 15 Σεπτεμβρίου του 2009, συμμετοχή με τη στήριξη της Ένωσης Συλλέκτων του Αλτάι). Ατομική έκθεση στη γκαλερί «Παιχνίδι της φαντασίας» στο χώρο της Ομοσπονδιακής Κρατικής Ενωτικής Επιχείρησης «Εκδοτικός Οίκος «Izvestia», Μόσχα.[15] 6η Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης «RUSSIAN ART WEEK/Ρωσική Εβδομάδα Καλών Τεχνών» (πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη). Έκθεση νέων ζωγράφων-ρεαλιστών «Έλξη του ρεαλισμού», στο Κρατικό Ίδρυμα «Κρατικός Εκθεσιακός Χώρος «Γκαλερί Ιζμαήλοβο».

Σε μια έκθεση στην Κίνα. Τσανγκτσούν
  • 2008-2009: Συμμετοχή σε σειρά εκθέσεων στη γκαλερί «Ελένα» της Μόσχας.
  • 2010: Συμμετοχή στη φιλανθρωπική δημοπρασία προς στήριξη των παθόντων της τρομοκρατικής ενέργειας στο μετρό της Μόσχας στις 29 Μαΐου, στην ιστοσελίδα «Επενδύσεις στην τέχνη».[16]
  • 2012: Ατομική έκθεση «Φανερές εικόνες» στην αίθουσα εκθέσεων του Οίκου Δημοπρασιών της Ρωσίας στο Gostiny Dvor (Μόσχα).[17].
  • 2015: Έκθεση «Ιστορίες της Κριμαίας» στο σώμα της ένωσης ζωγράφων «Νέοι περιπλανώμενοι ζωγράφοι» Κεντρικός Οίκος του Αρχιτέκτονα.[18] Ατομική έκθεση στο Κρατικό Ενωμένο Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό και Φυσικό Μουσείο – Βιότοπος Κολομένσκοε.[19].

Έργα του βρίσκονται στις συλλογές των μουσείων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Απόθεμα του μουσείου του Ακαδημαϊκού Καλλιτεχνικού Λυκείου της Μόσχας.[20]
  • Μουσείο της Ακαδημίας Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Ρωσίας, Μόσχα.[20].
  • Περιφερειακό Μουσείο Καλών Τεχνών της πόλης Καλούγκα.[21].
  • Λαογραφικό Μουσείο της πόλης Κοζέλσκ[20].
  • Κρατικό Κεντρικό Μουσείο Σύγχρονης Ιστορίας της Ρωσίας (Μόσχα). [20].
  • Κρατικό Ενωμένο Καλλιτεχνικό, Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό και Φυσικό Μουσείο – Βιότοπος Κολομένσκοε – Ιζμαήλοβο-Λεφόορτοβο-Λιουμπλινό (Μόσχα) [22].
  • Πολεμικό Ιστορικό Μουσείο του Πολέμου 1812 στην πόλη Μαλογιαροσλάβετς. [20].
  • Μουσειακό συγκρότημα «Μουσείο της Μόσχας» (Μόσχα).[20].
  • Αρχοντικό της οικογένειας Μουραβιόφ-Απόστολ (Μόσχα).[20].
  • Μουσείο Καλών Τεχνών της πόλης Σουργκούτ.[23].
  • Γκαλερί ζωγραφικής του Σαβίτσκι στην πόλη Πένζα[24].
  • Του Συμβουλίου της Ευρώπης, Στρασβούργο.[25].

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Διάθεση παρακολούθησης, λυρικό ταλέντο, καλλιτεχνική προσέγγιση στη χρήση διάφορων τεχνοτροπιών, λεπτή αίσθηση του χρώματος διακρίνουν αυτόν τον ζωγράφο από τους συναδέλφων του και κάνουν τα έργα του λαμπρά και ξεχωριστά στο πολυσήμαντο και γεμάτο αντιθέσεις πλαίσιο της σύγχρονης τέχνης» . Ταίρ Σαλάχοφ

«Έχει καλή αίσθηση του χρώματος. Έχει ενδιαφέρουσες σκέψεις πάνω στη σύνθεση, επειδή δε φτάνει μόνο να βλέπει κανείς το χρώμα. Πρέπει επίσης να νιώθει το φάσμα χρωμάτων, έτσι ώστε να δημιουργείται μια εικόνα πλαστική, ζωγραφισμένη, με καλή σύνθεση. Το καταφέρνει άψογα» . Πογκόντιν Βλαδίμιρ

Ταινιοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2011: «Δημιουργός και όχι χειρωνακτικός» — Ντοκιμαντέρ για το έργο του Συμεών Κόζιν (Σκηνοθέτης: Βλαντισλάβ Αρταμόνοφ)
  • 2015: Οι άνθρωποι που έκαναν τη Γη στρογγυλή - Ζωγράφος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Биография, библиография, публикации, награды».
  2. ↑ 2,0 2,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2015870405. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  3. ↑ Επίσημη ιστοσελίδα της Δημιουργικής Ένωσης των Ρώσων Καλλιτεχνών // tcxp-info.ning.com
  4. ↑ Η επίσημη ιστοσελίδα του Διεθνούς Ταμείου Τέχνης // artfund.ru
  5. ↑ «Александр Мирошниченко: Вопрос дня: Как вы общаетесь с природой? Российская газета 15.07.2015, 00:26». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2016. 
  6. ↑ «Кирилл Карандюк: В какой эпохе вы бы хотели пожить? Российская газета 28.07.2014, 00:20». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2016. 
  7. ↑ Searching for the Golden Hinde by David Wesley Hill Sunday, February 9, 2014
  8. ↑ Парламентская газета архив «Вера в „Primavera“» Мария Ваймугина // pnp.ru
  9. ↑ ЛГ № 16(5985) «Сотри случайные черты», Валерий Буров[νεκρός σύνδεσμος] // lgz.ru
  10. ↑ Портал культура, советы коллекционеру, собирайте хорошую современную живопись,№ январь (36) январь 2004г // kultura-portal.ru
  11. ↑ Галерея Ориэль, Дублин, Ирландия. Каталоги выставок Αρχειοθετήθηκε 2011-06-25 στο Wayback Machine. // theoriel.com
  12. ↑ Выставка в галерее «Les Oreades» «Поэзия правды» ЦДХ // lesoreades.ru
  13. ↑ Mark Nulty, Bernard Reynolds exhibition catalogue from April 20 "Europe in spring" — Dublin: Nicholson & Bass Ltd, 2008 - — p. 12-13,32 //theoriel.com
  14. ↑ Новостной портал музеев России Выставка «Традиции и современность» Дом-музей Ф. И. Шаляпина c 1 по 22 марта 2009. // museum.ru
  15. ↑ Пресс релиз выставки на сайте Инвестиции в искусство Персональная выставка Семёна Кожина ARTinvestment.RU — 26.08.2009, 11:45 // artinvestment.ru
  16. ↑ Информация и онлайн-каталог благотворительного аукциона на сайте Инвестиции в искусство c 20 по 23 апреля 2010 // artinvestment.ru
  17. ↑ Выставка молодого художника Кожина Семена пресс релиз на сайте «Гостиный Двор» Αρχειοθετήθηκε 2015-04-08 στο Wayback Machine. // mosgd.ru
  18. ↑ Газета "Красная звезда" Новости культуры «КРЫМСКИЕ ИСТОРИИ» 15.01.2015 21:31 Αρχειοθετήθηκε 2015-11-24 στο Wayback Machine.// redstar.ru
  19. ↑ Выставка “Палитра художника. Семен Кожин. История и современность” открылась в Коломенском Αρχειοθετήθηκε 2015-11-23 στο Wayback Machine. // mgomz.ru
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 20,6 «Т. Т. Салахов, А. И. Рожин, Т. Е. Цветнова Семён Кожин. — М.: Творчество,2015. — С. 302. ISBN 978-5-00028-051-5». Творчество Альбом Семён Кожин на гугл букс. 2 Μαρτίου 2015. .
  21. ↑ «16 взгляд на Клыково». ООО «Агентство «Комсомольская правда – Калуга». 13 Ιανουαρίου 2011. .
  22. ↑ «Палитра художника. Семён Кожин. История и современность». .
  23. ↑ «Музей получил дары!». Сургутский художественный музей. 8 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2016. 
  24. ↑ «Коллекция пензенской картинной галереи пополнилась двумя работами Семена Кожина». ГТРК"Пенза". 29 Ιουλίου 2015. [νεκρός σύνδεσμος]
  25. ↑ «Фотовыставка, посвященная 20-летию членства РФ в Совете Европы, открылась в Страсбурге». ТАСС информационное агентство. 24 Φεβρουαρίου 2016. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Ρωσικά) Ральф Хюбнер. WHO IS WHO Verlag в России: = Биографическая энциклопедия успешных людей России / Ральф Хюбнер. — 4-й вып. — М.: Издательский дом WHO IS WHO Verlag, 2010. — С. 1102. — 3012 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-3-7290-0091-9.
  • (Ρωσικά) Глеб Стогниенко, Владимир Рыжов, Максим Стволов. КТО ЕСТЬ КТО от А до Я: Энциклопедия "Кто есть Кто в России" / Глеб Стогниенко, Владимир Рыжов, Максим Стволов. — 2-й вып. — Новосибирск: МАКС МЕДИА СИБИРЬ, 2011. — С. 103. — 256 с. — 15 000 экз.
  • (Ρωσικά) Златоверховникова О. Н. Мастера живописи. Русские художники. Кожин Семён: Альбом о творчестве. Мастера живописи. Русские художники. Кожин Семён / Астахов А.Ю. — М.: Белый город, 2009. — 64 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-7793-1718-4.
  • (Ρωσικά) Астахов А. Ю. Тысяча русских художников: 1000 русских художников. Большая коллекция / Астахов А. Ю. — М.: Белый город, 2006. — С. 1004. — 1040 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-7793-1000-0.
  • (Ρωσικά) Астахов А. Ю. Историческая живопись : Историческая живопись. Большая коллекция / Астахов А. Ю. — М.: Белый город, 2008. — 936 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-7793-1579-1.
  • (Ρωσικά) Рожин А. И. Искусство России: ежегодный каталог-справочник = Russian art guide / Рожин А. И. — 8-й выпуск. — М.: М.Сканрус, 2009. — С. 134—135. — 408 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-91340-025-3.
  • (Ρωσικά) Рожин А. И. Искусство России: ежегодный каталог-справочник = Russian art guide / Рожин А. И. — 9-й выпуск. — М.: М.Сканрус, 2010. — С. 90—94. — 380 с. — 7000 экз. — ISBN 978-5-91340-039-0.
  • (Ρωσικά) Рожин А. И. Реализм XXI века, ежегодный каталог-справочник / Рожин А. И. — 8-й выпуск. — М.: М.Сканрус, 2009. — С. 70—73. — 224 с. — 8000 экз. — ISBN 978-5-91340-032-1.
  • (Ρωσικά) Маслов Д. Ю. Российское искусство: ежегодный каталог-справочник / Маслов Д. Ю. — 1-й выпуск. — М.: МОСМЕДЕАГРУПП, 2009. — С. 98—99. — 304 с. — 7000 экз. — ISBN 978-5-9901648-1-9.
  • (Ρωσικά) Маслов Д. Ю. Российское искусство: ежегодный каталог-справочник / Маслов Д. Ю. — 2-й выпуск. — М.: МОСМЕДЕАГРУПП, 2010. — С. 98—99. — 576 с. — 8000 экз. — ISBN 978-5-9901648-3-3.
  • (Κορεατικά) Публикация иллюстраций к книге 테너의 황제 파바로티 Император тенора Лучано Паваротти в Корее Gojan Namdong: (издательство Montessori Korea Co., LTD), 2004. — C. 18. ISBN 89-5844-018-X; ISBN 89-7098-968-4
  • (Ρωσικά) Публикация иллюстраций к сказке Братьев Гримм Рапунцель издательством. — М.: Русская миссия, 2005. — C. 8.
  • (Ρωσικά) Златоверховникова О. Н. Кожин Семён/Simon Kojin. — М.: Принт люкс, 2007. — С. 120.
  • (Ρωσικά) Сёмина Ж. Московский вестник, Иллюстратор Карамзина, Лица Столицы, «Зримые образы Семёна Кожина». // Литературная Газета. — № 38-39 (6139). — 2007-09-26. — С. 16.
  • (Ρωσικά) Виктория Пешкова. Панорама, персона «Свободен и никому не нужен». // Литературная Газета. — № 16 (6220). — 2009. — С. 12, 16.
  • (Κινέζικα) (Tian Qingyin) 首/届/文/化/産/業/迎/春/大/展 [Русская классическая живопись]: [каталог выставки] / Отдел пропаганды города Дунъин, Международный художественный фонд; сост., . — Дунъин: Yellow Sea Digital Press, 2011. — С. 33, обложка.
  • (Ρωσικά) Колпаков Л. Олицетворение негасимой любви и памяти (Историческая живопись Семёна Кожина): [рубрика «200 лет Бородинскому сражению»] // Подъём: ежемесячный литературно-художественный журнал. – 2012. – № 8. – С. 131–133.
  • (Ρωσικά) Кожин С.Л. Дерево как материал живописи: рубрика «Из опыта работы художника» // Юный художник. – 2013. – № 10. – С. 18–19.
  • (Ρωσικά) Т. Е. Цветнова. «Палитра художника». // «Воин России» Литературно художественный Журнал. — № 8 (1946) 2015-09. — С. 96-97.
  • (Ρωσικά) Russell J., Cohn R. Simon Kozhin. – [Б/г]: VSD Bookvika publishing, 2013. – 108 с.
  • (Ρωσικά) Рожин А. Книжный ряд, Искусство, «Созвучно душе». // Литературная Газета. — № 14 (6504). — 2015-04-08. — С. 8.
  • (Ρωσικά) Н. А. Культура и зрелища, «Пейзажи Кожина». // Московская правда. — 2015-10-20. — С. 10.
  • (Ρωσικά) Т. Т. Салахов, А. И. Рожин, Т. Е. Цветнова Семён Кожин. — М.: Творчество,2015. — С. 302. ISBN 978-5-00028-051-5

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Συμεών_Κόζιν&oldid=10234440"