Σπυρίδων Βλαντής
| Σπυρίδων Βλαντής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1765 Βενετία |
| Θάνατος | 1830 Βενετία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[1] |
| Σπουδές | Φλαγγίνειος Σχολή |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λόγιος |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ανδρέας Βλαντής |
Ο Σπυρίδων Βλαντής (Βενετία 1765-Βενετία 1830) ήταν λόγιος, μεταφραστής και επιμελητής βιβλίων,δημόσιος και ιδιωτικός δάσκαλος.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σπυρίδων Βλαντής γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1765 στη Βενετία από Κυθήριους γονείς: τον Φραγκίσκο Βλαντή και την Ελένη Στάθη. Σπούδασε στην Φλαγγίνειο Σχολή από τις 30 Αυγούστου 1776 έως τις 5 Αυγούστου 1782 με δάσκαλο τον Αγάπιο Λοβέρδο , ενώ παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στην Ακαδημία των Ιησουιτών ενώ παράλληλα σπούδασε και Αστικό Δίκαιο. Λόγω οικονομικών δυσχερειών παρέμεινε στη Βενετία,εργαζόμενος ως λογιστής στον εμπορικό οίκο Χομοτζόγλου[2].Στις 7 Φεβρουαρίου 1794 εξελέγη προσωρινός δάσκαλος και διευθυντής της Φλαγγινείου Σχολής και στις 16 Σεπτεμβρίου 1796 διορίστηκε μόνιμος σχολάρχης[3] Στα 1800 κλήθηκε να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ιονίου Ακαδημίας. Επίσης το 1811 έγινε μέλος της Γραικοδακικής Φιλολογικής Εταιρείας και ο ορθόδοξος επίσκοπος Δαλματίας και Αλβανίας Βενέδικτος Κράλιεβιτς του πρότεινε να γίνει σχολάρχης στο Σεμπενίκο της Δαλματίας[4]
Οικογενειακή κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχε παντρευτεί την Αικατερίνη Δαλφόρνου και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά: την Ελένη (1789), την Ρεγγίνα (1790), τη Μαρία (1794), τον Παύλο (1796) και τον Ανδρέα (1811). Πέθανε στις 6 Ιανουαρίου 1830. Άφησε τη σύζυγό του τυφλή και μια κόρη για τις οποίες μερίμνησε η Ελληνική Αδελφότητα της Βενετίας και δύο γιους.[5].
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νέον λεξικόν ιταλικό - γραικικόν, Ενετιήσι : Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1792[1] Αρχειοθετήθηκε 2013-11-06 στο Wayback Machine.
- Πρώτος τόμος του Τριγλώσσου λεξικού, Ενετίησι 1816
- Ελληνικόν επίτομον λεξικό, Εν Βενετία 1821
- Λόγοι εν τω Φλαγγινιανώ ελληνομουσείω εκφωνηθέντες (ανέκδοτοι)
Επίσης μετέφρασε τα:
- Μεταμορφωσεις Οβιδίου Ενετίησι 1801
- Αποθήκη των παίδων, Ενετίησι 1793, τομ. 4
- 22 εκλεκτά διηγήματα Βοκκακίου
- Το καφενείον κωμωδία Γολδόνη Βενετία,1791
- Βραχεία είδησις περί των Ενετία συμβάντων 1797-1799
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2020.
- ↑ Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, “Ο Σπυρίδων Βλαντής και η ιδιωτική διδασκαλία Piano di Studi: Έκθεσις μαθημάτων: Βενετία 1794,” Θησαυρίσματα, τομ. 34, (2004), σελ.423-424
- ↑ Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, “Ο Σπυρίδων Βλαντής και η ιδιωτική διδασκαλία Piano di Studi: Έκθεσις μαθημάτων: Βενετία 1794,” Θησαυρίσματα, τομ. 34, (2004), σελ.441
- ↑ Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, “Ο Σπυρίδων Βλαντής και η ιδιωτική διδασκαλία Piano di Studi: Έκθεσις μαθημάτων: Βενετία 1794,” Θησαυρίσματα, τομ. 34, (2004), σελ.445, υποσ. 62
- ↑ Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, “Ο Σπυρίδων Βλαντής και η ιδιωτική διδασκαλία Piano di Studi: Έκθεσις μαθημάτων: Βενετία 1794,” Θησαυρίσματα, τομ. 34, (2004), σελ.445, υποσ.60
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ.688-690
- Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, “Ο Σπυρίδων Βλαντής και η ιδιωτική διδασκαλία Piano di Studi: Έκθεσις μαθημάτων: Βενετία 1794,” Θησαυρίσματα, τομ. 34, (2004), σελ. 421-446[2]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|