Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαρ-Καλί-Σαρί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαρ-Καλί-Σαρί
Γενικές πληροφορίες
ΘρησκείαΜεσοποταμιακή μυθολογία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΓονείςΝαράμ-Σιν
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σαρ-Καλί-Σαρί (Ακκαδική γλώσσα:"𒀭𒊬𒂵𒉌 𒈗𒌷") ήταν βασιλιάς στην Ακκαδική αυτοκρατορία την περίοδο 2217 π.Χ. - 2193 π.Χ. σύμφωνα με την Μέση Χρονολόγηση ή την περίοδο 2153 π.Χ. - 2129 π.Χ. σύμφωνα με την Νέα Χρονολόγηση.[1] Διαδέχθηκε τον πατέρα του Ναράμ-Σιν (2217 π.Χ.) την εποχή που είχαν συμβεί μεγάλες αλλαγές, αντιμετώπισε πολλές επιδρομές από τους Γκούτι και εξεγέρσεις από τους υπηκόους του λόγω της υψηλής φορολογίας, χρειαζόταν χρήματα για να τους αντιμετωπίσει. Σαν αποτέλεσμα επιτέθηκε στις πόλεις-κράτη των Σουμερίων και κατέστρεψε τα κυβερνητικά τους κτίρια, ολοκλήρωσε την Ακκαδική εξουσία που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του.[2] Σε ένα έτος στην βασιλεία του καταγράφεται ότι νίκησε τους Γκούτι και συνέλαβε τον βασιλιά τους.[3] Σύμφωνα με τις πηγές οι Γκούτι κατέκτησαν την Ακκαδική αυτοκρατορία μετά τον θάνατο του Σαρ-Καλί-Σαρί, επιπλέον τους ενσωμάτωσε στον στρατό της Ούμμας. Δεν είναι γνωστή η πατρίδα των Γκούτι, η πιο πιθανή τοποθεσία ήταν η Αμού Ντάρια. Η υποταγή των Σουμέριων ηγεμόνων στον Σαρ-Καλί-Σαρί καταγράφεται σε πολλές πινακίδες, ένας από αυτούς ήταν ο Λούγκαλ-Ουσουμγκάλ βασιλιάς της Λαγκάς. Ο Λούγκαλ-Ουσουμγκάλ δήλωσε ξεκάθαρα την υποταγή του τόσο στον Ναράμ-Σιν όσο και στον γιο του Σαρ-Καλί-Σαρί.

[4][5][6][7] Ο διάδοχος ωστόσο του Λούγκαλ-Ουσουμγκάλ Πουζούρ-Μαμά εκμεταλλεύτηκε τις ταραχές με τους Γκούτι, επαναστάτησε κατά του Σαρ-Καλί-Σαρί, κύρηξε την ανεξαρτησία του και ίδρυσε την δεύτερη δυναστεία της Λαγκάς.[8] Από τα 24 χρόνια της βασιλείας του καταγράφονται τα 18 σε εκστρατείες του απέναντι στους Γκούτι, τους Αμορίτες και τους Ελαμίτες όπως και τις κατασκευές ναών στην Νιππούρ και την Βαβυλώνα.[3] Ο Σαρ-Καλί-Σαρί νίκησε τους Ελαμίτες στην Ακσάκ.[9][10] Η Σουμερία υπέφερε από μεγάλη ξηρασία την εποχή της βασιλείας του Σαρ-Καλί-Σαρί (περί το 2200 π.Χ.), αυτό επιβεβαιώνεται από τα έγγραφα στην Αίγυπτο με τον Φαραώ Πεπί Β΄.[11] Με τον θάνατο του Σαρ-Καλί-Σαρί η αυτοκρατορία έπεσε σε αναρχία, δεν βρισκόταν κανένας βασιλιάς να τον διαδεχτεί.[11] Ο τελευταίος βασιλιάς της Ακκαδικής αυτοκρατορίας καταγράφεται ως Ντουντού και κυβέρνησε 21 έτη, δεν έχει επιβεβαιωθεί ιστορικά και σίγουρα κυβέρνησε χωρίς εξουσίες.

  1. M. Molina, "The palace of Adab during the Sargonic period", D. Wicke (ed.), Der Palast im antiken und islamischen Orient, Colloquien der Deutschen Orient-Gesellschaft 9, Wiesbaden: Harrassowitz 2019, σσ. 151-20
  2. John Haywood (2015-06-04). Chronicles of the Ancient World
  3. 3,0 3,1 https://cdli.ucla.edu/tools/yearnames/HTML/T2K4.htm
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2023. 
  5. Radau, Hugo (2005). Early Babylonian History: Down to the End of the Fourth Dynasty of Ur. Wipf and Stock Publishers. σσ. 6–7
  6. Woolley, Leonard (1938). The Summerians. σ. 83
  7. https://cdli.ucla.edu/search/archival_view.php?ObjectID=P216941
  8. Frayne, Douglas R. (1993). Sargonic and Gutian Periods σ. 186
  9. Carter, Elizabeth; Stolper, Matthew W. (1984). Elam: Surveys of Political History and Archaeology. University of California Press. σ. 15
  10. Potts, D. T. (2015). The Archaeology of Elam: Formation and Transformation of an Ancient Iranian State. Cambridge University Press. σ. 188
  11. 11,0 11,1 https://books.google.gr/books?id=HskPBwAAQBAJ&q=chronicles+of+the+ancient+world&pg=PT10&redir_esc=y#v=snippet&q=chronicles%20of%20the%20ancient%20world&f=false
  • M. Molina, "The palace of Adab during the Sargonic period", D. Wicke (ed.), Der Palast im antiken und islamischen Orient, Colloquien der Deutschen Orient-Gesellschaft 9, Wiesbaden: Harrassowitz 2019.
  • John Haywood (2015-06-04). Chronicles of the Ancient World
  • Radau, Hugo (2005). Early Babylonian History: Down to the End of the Fourth Dynasty of Ur. Wipf and Stock Publishers.
  • Woolley, Leonard (1938). The Summerians.
  • Frayne, Douglas R. (1993). Sargonic and Gutian Periods.
  • Carter, Elizabeth; Stolper, Matthew W. (1984). Elam: Surveys of Political History and Archaeology. University of California Press.
  • Potts, D. T. (2015). The Archaeology of Elam: Formation and Transformation of an Ancient Iranian State. Cambridge University Press.