Ακκαδική γλώσσα

Ακκαδικά - lišānum akkadītum
Ομιλείται στο:	Εξαφανίστηκε το 100 π.Χ.
Συνολικοί ομιλητές:	κανείς ως μητρική
Κατάταξη:	χωρίς κατάταξη
Γενετική ταξινόμηση:	Αφροασιατικές γλώσσες  Σημιτικές γλώσσες    Ανατολική Σημιτική     Ακκαδική
Επίσημη κατάσταση
Επίσημη γλώσσα:	Ουδείς
Ρυθμίζεται από:	Ουδείς
Κώδικες γλώσσας
ISO 1
ISO 2	akk
ISO 3	akk

Η Ακκαδική γλώσσα (lišānum akkadītum) ήταν αρχαία γλώσσα (κλάδος της ευρύτερης ομάδας Αφροασιατικών γλωσσών) και ομιλείτο στην αρχαία Μεσοποταμία, ιδιαίτερα από τους Ασσυρίους και τους Βαβυλωνίους. Στη γραπτή εκδοχή της χρησιμοποιείτο η σφηνοειδής γραφή, σύστημα γραφής που προέκυψε από τη Σουμεριακή γλώσσα, μια μη-σημιτική γλώσσα. Το όνομά της προέκυψε από την πόλη Ακκάδ, ένα μεγάλο κέντρο του Μεσοποταμιακού πολιτισμού.

Διάλεκτοι της γλώσσας

Τα Ακκαδικά διαιρούνται σε διαλέκτους βασισμένες σε ιστορικά και γεωγραφικά κριτήρια:

• Αρχαία Ακκαδική - 2500 - 1950 π.Χ.
• Αρχαία Βαβυλωνιακή/Αρχαία Ασσυριακή - 1950 - 1530 π.Χ.
• Μέση Βαβυλωνιακή/Μέση Ασσυριακή - 1530 - 1000 π.Χ.
• Νεοβαβυλωνιακή/Νεοασσυριακή - 1000 - 600 π.Χ.
• Ύστερη Βαβυλωνιακή - 600 π.Χ. - 100 μ.Χ.

Ακκαδική φιλολογία

Ανάμεσα στα έργα που γράφτηκαν στην Ακκαδική σφηνοειδή συγκαταλέγονται το Έπος του Γκιλγκαμές και το Έπος του Ατράχασι.

Βιβλιογραφία

• Huehnergard, John (2005). A Grammar of Akkadian (Second Edition). Eisenbrauns. ISBN 1-57506-922-9.
• Marcus, David (1978). A Manual of Akkadian. University Press of America. ISBN 0-8191-0608-9.
• Mercer, Samuel A B (1961). Introductory Assyrian Grammar. New York: F Ungar. ISBN 0-486-42815-X.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Δείγματα Ακκαδικής γλώσσας