Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαντρίν Μποναίρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαντρίν Μπονέρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31  Μαΐου 1967[1][2][3]
Gannat
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ύψος1,67 m Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4][5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτρια ταινιών κινηματογράφου[6][7]
σεναριογράφος
ηθοποιός ταινιών
ηθοποιός θεάτρου[8]
Περίοδος ακμής1983
Οικογένεια
ΣύζυγοςGuillaume Laurant (από 2003)
ΣύντροφοςΓουίλιαμ Χερτ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (17  Ιανουαρίου 2013)[9]
βραβείο Σεζάρ για την περισσότερο υποσχόμενη ηθοποιό (1984)[10]
βραβείο Σεζάρ καλύτερης γυναίκας ηθοποιού (1986)[10]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Σαντρίν Μποναίρ (Sandrine Bonnaire, γενν. 31 Μαΐου 1967) είναι Γαλλίδα ηθοποιός, σκηνοθέτιδα του κινηματογράφου και σεναριογράφος, η οποία έχει εμφανισθεί σε περισσότερες από 40 ταινίες. Κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ της «περισσότερο υποσχόμενης ηθοποιού» για την ερμηνεία της στην ταινία Στους έρωτές μας (1983), το Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης Ηθοποιού για την ταινία Δίχως στέγη, δίχως νόμο (1985), καθώς και το «Κύπελλο Βόλπι» του Φεστιβάλ της Βενετίας για το έργο Η τελετή (1995). Γνωστές ταινίες της είναι επίσης, μεταξύ άλλων, και οι Κάτω από τον ήλιο του Σατανά (1987), Monsieur Hire (1989) και Ανατολή-Δύση (1999).

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σαντρίν Μποναίρ στο Φεστιβάλ των Καννών του 2000

Η Μποναίρ γεννήθηκε στην κωμόπολη Γκανά, στον νομό Αλλιέ της κεντρικής Γαλλίας, ως το έβδομο από τα ένδεκα παιδιά μιας οικογένειας εργατών. Η σταδιοδρομία της άρχισε όταν έπαιξε σε ηλικία 16 ετών στην ταινία Στους έρωτές μας του Μωρίς Πιαλά.

Ωστόσο, έγινε γνωστή διεθνώς το 1985, όταν ερμήνευσε τον κύριο ρόλο στην ταινία Δίχως στέγη, δίχως νόμο σε σκηνοθεσία της Ανιές Βαρντά, ερμηνεία για την οποία κέρδισε το δεύτερό της Βραβείο Σεζάρ. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 42ο Φεστιβάλ της Βενετίας, όπου κέρδισε τον «Χρυσό Λέοντα» και η κριτική επιτροπή έκρινε την ερμηνεία της ως μία από τις καλύτερες της χρονιάς.[11]

Η Μποναίρ συνεργάσθηκε και πάλι με τον Πιαλά στο Κάτω από τον ήλιο του Σατανά (Sous le soleil de Satan), την ταινία που κέρδισε τον «Χρυσό Φοίνικα» στο Φεστιβάλ των Καννών του 1987. Ακολούθησε το Monsieur Hire σε σκηνοθεσία του Πατρίς Λεκόντ και άλλες συνεργασίες με τους σκηνοθέτες Ζακ Ντουαγιόν και Κλωντ Σωτέ.

Το 1995 η Μποναίρ πρωταγωνίστησε στον ρόλο μιας φαινομενικά απλοϊκής υπηρέτριας στο ευρύτατα εξυμνημένο θρίλερ του Κλωντ Σαμπρόλ Η τελετή (La Cérémonie). Η ταινία και οι πρωταγωνιστές κέρδισαν διεθνή βραβεία, και αυτή τη φορά η Μποναίρ τιμήθηκε με το «Κύπελλο Βόλπι» του Φεστιβάλ της Βενετίας, δηλαδή το βραβείο α΄ γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ, όπως και η συμπρωταγωνίστριά της Ιζαμπέλ Υπέρ.

Το 2004 η Μποναίρ πρωταγωνίστησε σε ένα ακόμα έργο του Πατρίς Λεκόντ, το Εξομολογήσεις πολύ προσωπικές, με απρόσμενη για καλλιτεχνική ταινία εμπορική επιτυχία στις ΗΠΑ.[12]

Το 2017 η ηθοποιός πρωταγωνίστησε σε μια ταινία του Γκαέλ Μορέλ με θέμα την αντίστροφη μετανάστευση, την Prendre le large.[13] Το ίδιο έτος βραβεύθηκε με ένα τιμητικό «Βραβείο Μαγκρίτ» από τη βελγική κινηματογραφική «Ακαδημία Αντρέ Ντελβώ».[14]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σαντρίν Μποναίρ απέκτησε μία κόρη, τη Ζαν, από μία πενταετή σχέση της με τον ηθοποιό Γουίλιαμ Χερτ, τον οποίο γνώρισε το 1991 στο γύρισμα της ταινίας Η Πανούκλα (από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλμπέρ Καμύ). Αργότερα συμπρωταγωνίστησαν στο Secrets Shared with a Stranger (1994). Τον Μάρτιο του 2003 η Μποναίρ παντρεύτηκε τον ηθοποιό και σεναριογράφο Γκιγιώμ Λωράν, με τον οποίο απέκτησε μία δεύτερη θυγατέρα, την Αντέλ.

Επιλεγμένη φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μποναίρ στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 2009, ως μέλος της κριτικής επιτροπής

Ως ηθοποιός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Τίτλος ταινίας Ρόλος Σκηνοθέτης
1982 Les sous-doués en vacances (μη αναγραφόμενη κομπάρσος) Κλωντ Ζιντί
1983 Στους έρωτές μας Σουζάν Μωρίς Πιαλά
1984 Tir à vue[15] Μαριλύν Μαρκ Ανζελό
1985 Blanche et Marie[16] Μαρί Ζακ Ρενάρ
Le meilleur de la vie[17] ("A better Life"[18]) Βερονίκ Ρενώ Βικτόρ
Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Λυντί Μωρίς Πιαλά
Δίχως στέγη, δίχως νόμο Μονά Μπερζερόν Ανιές Βαρντά
1986 La Puritaine[19][20] Μανόν Ζακ Ντουαγιόν
1987 Κάτω από τον ήλιο του Σατανά Μουσέτ Μωρίς Πιαλά
Jaune revolver[21][22] Ανζέλ[23] Ολιβιέ Λανγκλουά
Les Innocents Ζαν Αντρέ Τεσινέ
1988 Quelques jours avec moi[24] Φρανσέν Κλωντ Σωτέ
Peaux de vaches Ανί Πατρισιά Μαζυΐ
1989 Monsieur Hire Αλίς Πατρίς Λεκόντ
1990 La Captive du désert η αιχμάλωτη Ρεϋμόν Ντεπαρντόν
Verso sera (Dans la soirée) Στέλλα Φραντσέσκα Αρκιμπούτζι
1991 Le ciel de Paris[25] Συζάν Μισέλ Μπενά
Η Πανούκλα[26] Μαρτέν Λούις Πουένσο
1992 Prague Έλενα Ίαν Σέλαρ
1994 Jeanne la pucelle Ιωάννα της Λωρραίνης Ζακ Ριβέτ
1995 Les Cent et une Nuits de Simon Cinéma η γυναίκα περιπλανώμενη Ανιές Βαρντά
Η τελετή Σοφί Κλωντ Σαμπρόλ
1996 Never Ever Κατρίν Τσαρλς Φιντς
1997 Die Schuld der Liebe[27][28] (= «Χρέος αγάπης»[29]) Μόνικα Αντρέας Γκρούμπερ
1998 Secret défense Συλβί Ζακ Ριβέτ
1998 Voleur de vie Όλγα Υβ Ανζελό
1999 Το χρώμα του ψέματος Βιβιάν Κλωντ Σαμπρόλ
Ανατολή-Δύση Μαρί Ρεζίς Βαρνιέ
2001 Mademoiselle[30] Κλαιρ Φιλίπ Λιορέ
C'est la vie[31] Συζάν Ζαν-Πιερ Αμερί
2002 Femme fatale ο εαυτός της Μπράιαν Ντε Πάλμα
2003 Resistance Λυσέτ Τοντ Κομαρνίκι
2004 Εξομολογήσεις πολύ προσωπικές Άννα Πατρίς Λεκόντ
Le Cou de la girafe[32] Ελέν Σαφύ Νεμπού
L'Équipier Μαμπέ Φιλίπ Λιορέ
2006 Je crois que je l'aime[33] Έλσα Πιερ Ζολιβέ
Demandez la permission aux enfants[34] Μαρί Ερίκ Σιβανιάν
2007 Un Coeur Simple[35] Φελισιτέ Μαριόν Λαιν
2008 L'Empreinte de l'ange Κλαιρ Σαφύ Νεμπού
2009 Joueuse Ελέν Καρολίν Μποταρό
2013 Adieu Paris Φρανσουάζ Ντυπρέ Φραντσίσκα Μπουχ
2014 Salaud, on t'aime Ναταλί Μπερανζέ Κλωντ Λελούς
Soul of a Spy Ζακλίν Βλαντίμιρ Μπόρτκο
Rouge sang (τηλεταινία) Ζακλίν Ξαβιέ Ντυρινζέ
2015 La Dernière Leçon Ντιάν Πασκάλ Πουζαντού
2016 Le Ciel Attendra
2017 Capitaine Marleau Ζαν Ντεβαίρ Ζοσέ Νταγιάν
2017 Une Saison en France

Ως σκηνοθέτιδα/σεναριογράφος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Τίτλος ταινίας Εμφανίζονται Σημειώσεις
2007 Elle s'appelle Sabine Σαντρίν Μποναίρ Ντοκιμαντέρ

Γαλλική Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου: Καλύτερη πρώτη ταινία
Βραβείο «Κρυστάλλινη Σφαίρα» Καλύτερου Ντοκιμαντέρ
Υποψηφιότητα: «Χρυσή κάμερα» του Φεστιβάλ των Καννών
Υποψηφιότητα: Φεστιβάλ του Σικάγου - Καλύτερο Ντοκιμαντέρ
Υποψηφιότητα: Βραβείο Σεζάρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ
2011 J'enrage de son absence[36] Γουίλιαμ Χερτ, Αλεξάντρα Λαμύ ταινία με υπόθεση
2016 Marianne Faithfull - Fleur d'âme Μαριάν Φέιθφουλ, Σαντρίν Μποναίρ ντοκιμαντέρ


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119386453. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6nc99k8. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 filmportal.de. b3e20b99c57e41688e6262b7e8eccf41. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12389919p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ CONOR.SI. 35097187.
  6. ↑ LUMIERE. 11991. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  7. ↑ seventh-row.com/a-history-of-women-directors-at-the-cannes-film-festival/.
  8. ↑ 6817. Ανακτήθηκε στις 1  Φεβρουαρίου 2021.
  9. ↑ www.culture.gouv.fr/Nous-connaitre/Organisation/Conseil-de-l-Ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Arretes-de-Nominations-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Nomination-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres-janvier-2013. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2019.
  10. ↑ 10,0 10,1 173029. Ανακτήθηκε στις 29  Οκτωβρίου 2023.
  11. ↑ «Venice Festival awards top prize to Varda film». New York Times. 7 Σεπτεμβρίου 1985. https://www.nytimes.com/1985/09/07/movies/venice-festival-awards-top-prize-to-varda-film.html. 
  12. ↑ «At A Popular Annual Showcase in New York, Considering French Cinema's Identity Crisis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. 
  13. ↑ Cinéma : Sandrine Bonnaire, digne et fière dans "Prendre le large" Αρχειοθετήθηκε 2019-04-23 στο Wayback Machine., France TV Info, 5 Νοεμβρίου 2017
  14. ↑ Meskens, Joëlle (2 Φεβρουαρίου 2018). «Sandrine Bonnaire mise à l’honneur aux Magritte: «Le cinéma, c’est ma façon d’être citoyenne»» (στα γαλλικά). Le Soir. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-04-23. https://web.archive.org/web/20190423045133/https://plus.lesoir.be/137950/article/2018-02-02/sandrine-bonnaire-mise-lhonneur-aux-magritte-le-cinema-cest-ma-facon-detre. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2018. 
  15. ↑ «Tir a Vue (1984)». http://www.allmovie.com/movie/tir-a-vue-v137384. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  16. ↑ «Blanche et Marie». http://filmsdefrance.com/FDF_Blanche_et_Marie_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  17. ↑ «Le Meilleur De La Vie». http://www.allmovie.com/movie/le-meilleur-de-la-vie-v118516. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  18. ↑ «Aka: A Better Life». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-23. https://archive.today/20130123004626/http://filmsdefrance.com/FDF_Le_Meilleur_de_la_vie_1985_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  19. ↑ «La Puritaine». https://www.imdb.com/title/tt0091801/. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  20. ↑ «La Puritaine». http://www.allmovie.com/movie/la-puritaine-v74292. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  21. ↑ «Jaune revolver». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-16. https://web.archive.org/web/20111116052000/http://filmsdefrance.com/FDF_La_Puritaine_1986_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  22. ↑ «Jaune revolver». https://www.imdb.com/title/tt0093298/. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  23. ↑ «La Puritaine». http://www.allmovie.com/movie/jaune-revolver-v119656. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  24. ↑ «Aka: A Few Days with Me». http://filmsdefrance.com/FDF_Quelques_jours_avec_moi_1988_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  25. ↑ «Aka: The Sky Above Paris». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-24. https://archive.today/20130124070508/http://filmsdefrance.com/FDF_Le_Ciel_de_Paris_1991_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  26. ↑ «Aka: The Plague». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-23. https://archive.today/20130123031255/http://filmsdefrance.com/FDF_La_Peste_1992_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  27. ↑ «Die Schuld der Liebe». https://www.imdb.com/title/tt0130242/. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  28. ↑ «Die Schuld der Liebe». http://www.allmovie.com/movie/die-schuld-der-liebe-v160098. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  29. ↑ «Aka: Debt of Love». http://cinemaforever.com/films/CF_Schuld_der_Liebe_Die_1997_film_review.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  30. ↑ «Mademoiselle (2001)». http://www.allmovie.com/movie/mademoiselle-v244129. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  31. ↑ «C'est la vie (2001)». http://www.allmovie.com/movie/cest-la-vie-v268259. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  32. ↑ «Aka: The Giraffe’s Neck». http://filmsdefrance.com/FDF_Le_Cou_de_la_girafe_2004_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  33. ↑ «Could This Be Love?». http://www.allmovie.com/movie/could-this-be-love-v393015. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  34. ↑ «Demandez la permission aux enfants». http://filmsdefrance.com/FDF_Demandez_la_permission_aux_enfants_2007_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  35. ↑ «Un coeur simple (2008)». http://filmsdefrance.com/FDF_Un_coeur_simple_2008_rev.html. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 
  36. ↑ «J'enrage de son absence». https://www.imdb.com/title/tt1847616/. Ανακτήθηκε στις 2012-09-22. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαντρίν_Μποναίρ&oldid=10218212"