Σαλβατόρε Ανταμό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαλβατόρε Ανταμό
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Salvatore Adamo (Ιταλικά)
ΨευδώνυμοAdamo
Γέννηση1  Νοεμβρίου 1943[1][2][3]
Κομίζο[4][5][6]
ΚατοικίαΥκλ
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Βέλγιο (από 2019)
Ιδιότηταμουσικός, τραγουδιστής, τραγουδοποιός, chansonnier, μουσικός ηχογραφήσεων, σκηνοθέτης κινηματογράφου και σεναριογράφος[7]
ΑδέλφιαDélizia
Όργανακιθάρα και φωνή
Είδος τέχνηςμπαλάντα, Σανσόν και variety
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Τάξης του Στέμματος, Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής, Commander of the Walloon Merit (2015) και honorary citizen of Mons (23  Ιουνίου 2002)[8]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σαλβατόρε Ανταμό (Salvatore Adamo, γενν. 1 Νοεμβρίου 1943), γνωστός ως καλλιτέχνης απλώς ως «Ανταμό», είναι Ιταλός μουσικός και τραγουδιστής, γνωστός για τις ρομαντικές μπαλάντες του. Μεγάλωσε και έζησε στο Βέλγιο, του οποίου έχει την υπηκοότητα. Καθιστάμενος δημοφιλής πρώτα στην Ευρώπη, έγινε κατόπιν γνωστός και στη Μέση Ανατολή, τη Λατινική Αμερική, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ. Συνολικά έχει πουλήσει μέχρι σήμερα πάνω από 100 εκατομμύρια δίσκους (80 εκατομμύρια άλμπουμ και 20 εκατομμύρια σινγκλ), κάτι που τον καθιστά έναν από τους πλέον επιτυχημένους εμπορικά καλλιτέχνες στον κόσμο και τον Βέλγο μουσικό με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.[9] Συνήθως τραγουδά στη γαλλική γλώσσα, αλλά κατά καιρούς έχει τραγουδήσει στην ολλανδική, στην αγγλική, στη γερμανική, στην ιταλική στην ισπανική, στην ιαπωνική και στην τουρκική. Τα «Tombe la neige», «La nuit» και «Inch'Allah» παραμένουν τα γνωστότερα τραγούδια του.

Οικογένεια και απαρχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ανταμό γεννήθηκε στην πόλη Κομίζο της νότιας Σικελίας. Ο πατέρας του, Αντόνιο, έσκαβε πηγάδια στη Σικελία και τον Φεβρουάριο του 1947 μετανάστευσε στο Βέλγιο για να εργασθεί στα ανθρακωρυχεία του Μαρσινέλ στο Σαρλερουά. Μερικούς μήνες αργότερα μπόρεσαν να εγκατασταθούν στο Βέλγιο και η σύζυγός του Κοντσέττα και ο γιος τους Σαλβατόρε, και η οικογένεια έζησε στη Μονς.

Οι γονείς του Σαλβατόρε δεν ήθελαν ο γιος τους να γίνει ανθρακωρύχος και έτσι τον έγραψαν σε θρησκευτικό σχολείο της πόλης. Μέχρι το 1960 η οικογένεια είχε αποκτήσει επτά παιδιά. Ο Σαλβατόρε ήταν επιμελής μαθητής, διακρινόμενος στη μουσική και στις τέχνες γενικότερα.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ανταμό το 1964

Οι πρώτες επιδράσεις του Ανταμό υπήρξαν η ποίηση του Βίκτωρος Ουγκώ και του Ζακ Πρεβέρ, η μουσική Γάλλων τραγουδοποιών όπως του Ζωρζ Μπρασένς, και η ιταλική καντσονέττα. Είχε αρχίσει να τραγουδά και να συνθέτει δικά του τραγούδια από νεαρή ηλικία. Πρωτοεμφανίσθηκε σε έναν διαγωνισμό του Radio Luxembourg, όπου συμμετέσχε ως ερμηνευτής και συνθέτης του τραγουδιού «Si j'osais» (= «Αν τολμούσα»), κερδίζοντας στον τελικό, που έγινε στο Παρίσι στις 14 Φεβρουαρίου 1960.

Η πρώτη εμπορική επιτυχία του Ανταμό ήταν το «Sans toi, ma mie» (1963), από το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο 63/64. Ακολούθησε μία σειρά επιτυχιών, με την πλέον διάσημη να είναι το «Tombe la neige» (= «Το χιόνι πέφτει», 1963). Το γραμμένο από τον ίδιο τραγούδι «Petit bonheur» πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα μέχρι τον Απρίλιο του 1970 και έγινε «χρυσός δίσκος».[10]

Συνολικά ο Ανταμό έχει πουλήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια αντίτυπα δίσκων σε όλο τον κόσμο. Τραγούδησε και ηχογράφησε σε πολλές γλώσσες. Εκτός από το Βέλγιο και τη Γαλλία, σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία στην Ιταλία, στην Ολλανδία, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Τουρκία, αλλά και στην Ιαπωνία, όπου έχει περιοδεύσει επανειλημμένα. Περιοδείες έχει κάνει και στη Λατινική Αμερική, όπως και στη Μέση Ανατολή.

Στη Χιλή το κοινό τού χάρισε ένα βραβείο «εκτιμήσεως» γνωστό ως «Antorcha» (Χρυσός και αργυρός πυρσός) στο ετήσιο φεστιβάλ της Βίνια δελ Μαρ, όπου μια φορά τραγούδησε σε τρεις διαφορετικές sold-out συναυλίες την ίδια νύχτα.

Κατά τη δεκαετία του 1980 η σταδιοδρομία του Ανταμό γνώρισε κάμψη, καθώς το είδος της μουσικής/τραγουδιού που υπηρετούσε έφθινε. Ωστόσο, από την επόμενη δεκαετία, στην κορυφή ενός κύματος νοσταλγίας, επανήλθε με επιτυχία στη σύνθεση, στις ηχογραφήσεις και στις περιοδείες, αρχίζοντας με μια πλήρη σεζόν στο Casino de Paris από τον Απρίλιο του 1990.[11]

Ο Ανταμό δοκίμασε και τις υποκριτικές του ικανότητες παίζοντας το 1967 στην κινηματογραφική ταινία Les Arnaud, όπου πρωταγωνιστούσε ο Μπουρβίλ. Η Αμάλια Ρουδρίγες ηχογράφησε το «Inch'Allah» στα γαλλικά, ενώ η διεθνής επιτυχία του «Tombe la neige» έχει μεταφρασθεί στη βουλγαρική, στην τουρκική («Her Yerde Kar Var»), την ιαπωνική, την πορτογαλική, την ισπανική, την ιταλική και την κινεζική γλώσσα (Cantopop).

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2001 ο Ανταμό χρίσθηκε ιππότης (Ridder) από τον βασιλιά Αλβέρτο Β' του Βελγίου, ένας τίτλος αντίστοιχος του βρετανικού «σερ».[12] Το επόμενο έτος τιμήθηκε και με το βελγικό παράσημο του Τάγματος του Στέμματος.[13] Το 2014 τιμήθηκε με το γαλλικό βραβείο Victoires de la Musique.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1969 ο Ανταμό νυμφεύθηκε τη Νικόλ, με την οποία απέκτησαν τρία τέκνα: τον Αντονύ (γενν. 1969), τον Μπενζαμέν και μετά την Αμελί. Στις 7 Αυγούστου 1966 ο πατέρας του Ανταμό πέθανε από πνιγμό. Η μικρότερη αδελφή του τραγουδιστή, η Délizia, είναι επίσης τραγουδίστρια με ηχογραφήσεις στο ενεργητικό της. Ο Σαλβατόρε έγραψε μερικά τραγούδια για αυτή, όπως την πρώτη της επιτυχία, το «Prends le chien» (1974).

Το 1984 ο Ανταμό αντιμετώπισε καρδιακά προβλήματα, για τα οποία χρειάσθηκε εγχείρηση μπαϊπάς και προσωρινή πλήρη αποχή από τις δραστηριότητές του. Από το 1993 είναι «πρέσβης καλής θελήσεως» της UNICEF και με αυτή του την ιδιότητα επισκέφθηκε χώρες όπως το Βιετνάμ, τον Λίβανο, τη Βοσνία, το Αφγανιστάν και άλλες.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Studio άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1962 : Sans Toi Ma mie (εταιρεία Pathé-Marconi, Γαλλία)
  • 1963 : Chansons non-commerciales (Βέλγιο)
  • 1964 : Tombe la neige
  • 1964 : Vous Permettez Monsieur (Καναδάς)
  • 1964 : Mes 21 ans (Καναδάς)
  • 1965 : La Nuit, vol. 2
  • 1967 : Notre roman (Καναδάς)
  • 1967 : Ton nom (Καναδάς)
  • 1968 : J'ai tant de rêves dans mes bagages
  • 1968 : Chansons pour l'été (Καναδάς)
  • 1971 : Chansons de mes seize ans
  • 1970 : Petit Bonheur
  • 1972 : Quand tu reviendras
  • 1973 : A ceux qui rêvent encore
  • 1975 : Mademoiselle attendez
  • 1975 : Jusqu'à l'amour
  • 1976 : Voyage jusqu'à toi
  • 1977 : Et on chantait
  • 1979 : Pauvre Liberté
  • 1981 : Printemps sous la neige
  • 1982 : Puzzle
  • 1986 : Autre chose(διπλό άλμπουμ, Belgium RCA Ariola/Charles TALAR)
  • 1987 : Avec des si
  • 1989 : Sur la route des étoiles
  • 1992 : Rêveur de fond
  • 1995 : La Vie comme elle passe
  • 1998 : Regards
  • 2001 : Par les temps qui courent
  • 2003 : Zanzibar
  • 2007 : La Part de l'ange
  • 2008 : Le Bal des gens bien (εκτελέσεις τραγουδιών του ως ντουέτων με 18 άλλους τραγουδιστές)
  • 2010 : De toi à moi
  • 2012 : La grande roue
  • 2014 : Adamo chante Bécaud
  • 2016 : L'Amour n'a jamais tort

Άλμπουμ σε άλλες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη γερμανική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1988 : Seine Grossen Erfolge
  • 1999 : Single Hits
  • 2003 : So Bin Ich, Das Beste
  • 2011 : All the Best

Στην ισπανική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1981 : Aquellas manos en tu cintura
  • 1986 : Buscador de oro
  • 1990 : Las mejores canciones
  • 1998 : Simplemente lo mejor
  • 2003 : Lo mejor de...48 – Grandes éxitos
  • 2004 : En Chile – Live
  • 2004 : 24 Grandes éxitos en castellano
  • 2005 : Mis manos en tu cintura
  • 2006 : Voces del amor
  • 2011 : 30 Grandes de

Άλμπουμ ανθολογιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1962 : Adamo (εταιρεία Polydor)
  • 1966 : Hits of Adamo
  • 1974 : Los Hits de Adamo en Castellano- EMI/Odeon (οι μεγαλύτερες επιτυχίες του στην ισπανική)
  • 1978 : Les chansons d'où je viens
  • 1993 : 30 ans
  • 1993 : Paroles et musique (1979/1991)
  • 2002 : Mes plus belles chansons d'amour
  • 2002 : Les Mots de l'âme (3 CD)
  • 2003 : C'est ma vie: L'Intégrale 1963/1975
  • 2003 : Anthologie C'est ma vie (3 CD)
  • 2005 : Platinum Collection (3 CD)
In Italian
  • 1998: I Successi di Adamo
  • 1998: I Successi di Adamo Volume 2
  • 2005: Studio Collection

Live άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1965 : Adamo à l'Olympia
  • 1967 : Olympia 67
  • 1968 : A la place des arts de Montréal (Canada)
  • 1969 : Olympia 69
  • 1969 : Adamo in Japan live
  • 1970 : Adamo in Deutschland: Live-Konzert aus der Philharmonie in Berlin (Double album)
  • 1971 : Olympia 71
  • 1972 : Live in Japan 72
  • 1974 : Live in Japan 74
  • 1977 : Olympia 77 (CBS)
  • 1981 : Live au Théâtre des Champs-Élysées 80(Teldec Germany Import EMI) (Double album)
  • 1982 : Japan concert 81 (disques Victor double album with le Choral Echo and String Orchestra Arrangements Gérard Sabbe)
  • 1984 : Japan Best sélection (studio remix of 20 live tracks Concert 81) (Rereleased 1990 and 1992 in France 16 titles – Pomme Music Sony)
  • 1992 : Live in Japan (EMI Toshiba Japan) (CD and DVD with different tracks at times)
  • 1992 : A l'Olympia – Collection Or (Sony International) (Olympia '77 + 4 titles in studio)
  • 1994 : C'est ma vie. Le meilleur d'Adamo en public (At Théâtre Royal de Mons) (Double CD Flarenasch Carrère, 34 titles)
  • 1994 : Symphonic'Adamo' Live à Liège on 22 Avril 1994) (SA Music)
  • 1994 : C'est Ma Vie – Enregistrement public (Flarenasch Carrère France) ("Les meilleurs moments" 18 titles)
  • 1998 : Best Of – Le meilleur En Public (Wagram France)
  • 2002 : A l'Olympia (Wagram France 1995 / 2002)
  • 2004 : Un soir au Zanzibar (En public au Cirque Royal de Bruxelles) (Double CD and DVD Polydor)
  • 2004 : En Vivo, Estadio Chile 2003 (Double album EMI in Spanish live – EMI Chili)

DVD[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2004 : Un soir au Zanzibar (live)

Βιβλία του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Le Charmeur d'Océans, πρόλογος του Raymond Devos, εκδ. Claude de la Lande, 1980
  • Les Mots de l'Ame, εκδ. Anne Sigier, 1993
  • Le Souvenir du Bonheur Est Encore du Bonheur, εκδ. Albin Michel, 2001
  • À Ceux Qui Rêvent Encore, εκδ. Albin Michel, 2001


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 128993537. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6tt507k. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Ισπανικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Πορτογαλικά) todotango.com. 2496. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) maniadb. 415535.
  5. YouTube video. Idya-NDU93I.
  6. YouTube video. 32ZzPPmj5_M.
  7. nm0010672. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2023.
  8. www.mons.be/ma-commune/mons-et-son-histoire/personnages-celebres/artistes-celebres/salvatore-adamo.
  9. «iTunes - Music - Salvatore Adamo». Itunes.apple.com. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2015. 
  10. Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden DiscsΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή (2η έκδοση). Λονδίνο: Barrie and Jenkins Ltd. σελ. 252. ISBN 0-214-20512-6. 
  11. «ADAMO - BIOGRAPHY». Web.archive.org. 11 Φεβρουαρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2017. CS1 maint: BOT: original-url status unknown (link)
  12. «Moniteur Belge - Belgisch Staatsblad». Ejustice.just.fgov.be. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2017. 
  13. «En 1998-2002 - Fédération Wallonie-Bruxelles». Web.archive.org. 31 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2017. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Thierry Coljon: Adamo – C'est sa vie, εκδ. du Félin, Γαλλία 2003

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Salvatore Adamo της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).