Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρωσικές προεδρικές εκλογές του 2024

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εκλογικό λογότυπο

Οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία διεξήχθησαν από τις 15 έως τις 17 Μαρτίου 2024.[1][2] [α] Αυτές ήταν οι όγδοες προεδρικές εκλογές στη χώρα. Ο νικητής έχει προγραμματιστεί να ορκιστεί στις 7 Μαΐου 2024.[4][5]

Τον Νοέμβριο του 2023, ο πρώην βουλευτής της Κρατικής Δούμας Μπόρις Ναντέζντιν έγινε το πρώτο πρόσωπο που υποστηρίχθηκε από εγγεγραμμένο πολιτικό κόμμα που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του, συμμετέχοντας σε μια αντιπολεμική πλατφόρμα.[6] Τον ακολούθησε ο εν ενεργεία και ανεξάρτητος υποψήφιος Βλαντίμιρ Πούτιν τον Δεκέμβριο του 2023, ο οποίος έχει δικαίωμα να διεκδικήσει την επανεκλογή του ως αποτέλεσμα των συνταγματικών τροποποιήσεων του 2020.[7][8][9] Αργότερα τον ίδιο μήνα, ο Λεονίντ Σλούτσκι του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας (LDPR), ο Νικολάι Χαριτόνοφ του Κομμουνιστικού Κόμματος και ο Βλάντισλαβ Νταβάνκοφ του New People ανακοίνωσαν τις υποψηφιότητές τους.

Την υποψηφιότητά τους δήλωσαν και άλλοι υποψήφιοι αλλά αποκλείστηκαν για διάφορους λόγους. Παρά το γεγονός ότι πέρασε τα αρχικά στάδια της διαδικασίας, στις 8 Φεβρουαρίου 2024, ο Ναντέζντιν απαγορεύτηκε να είναι υποψήφιος. Η απόφαση ανακοινώθηκε σε ειδική συνεδρίαση της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, επικαλούμενη φερόμενες παρατυπίες στις υπογραφές των ψηφοφόρων που υποστηρίζουν την υποψηφιότητά του. Η ιδιότητα του Ναντέζντιν ως του μοναδικού ρητά αντιπολεμικού υποψηφίου θεωρείται ευρέως ως ο πραγματικός λόγος για τον αποκλεισμό του, αν και ο Βλάντισλαβ Νταβάνκοφ έχει επίσης υποσχεθεί ειρήνη και διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία.[10][11] Με αυτή και τη σχετικά νεανική ηλικία του Νταβάνκοφ σε αντίθεση με τον ηλικιωμένο 71χρονο Πούτιν, έχει περιγραφεί ως ο πιο πιθανός να γίνει ο διάδοχος του Πούτιν.[12][13][14]

Όπως συνέβη στις προεδρικές εκλογές του 2018, ο πιο εξέχων [15][16][17][18] ηγέτης της αντιπολίτευσης, Αλεξέι Ναβάλνι,[16][19][20] απαγορεύτηκε να είναι υποψήφιος λόγω προηγούμενης ποινικής καταδίκης θεωρείται ως πολιτικά υποκινούμενη. Ο Ναβάλνι πέθανε στη φυλακή υπό ύποπτες συνθήκες [21][22][23][24] τον Φεβρουάριο του 2024, ένα μήνα πριν από τις εκλογές.[25][26][27]

Οι περισσότεροι διεθνείς παρατηρητές [28] δεν περίμεναν ότι οι εκλογές θα ήταν είτε ελεύθερες είτε δίκαιες. Αντίθετα, περίμεναν ότι η διαδικασία θα κυριαρχείται από τον Πούτιν, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για αυξανόμενες πολιτικές καταστολές από τότε που ξεκίνησε τον πόλεμο με την Ουκρανία το 2022.[29][30][31][32][33][34] ] [34]

Αιρετότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τη ρήτρα 3 του άρθρου 81 του Συντάγματος της Ρωσίας, πριν από τη συνταγματική αναθεώρηση του 2020, το ίδιο πρόσωπο δεν μπορούσε να κατέχει τη θέση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας για περισσότερες από δύο συνεχόμενες θητείες, γεγονός που επέτρεψε στον Βλαντιμίρ Πούτιν να γίνει πρόεδρος το 2012 για τρίτη θητεία όχι συνεχόμενη με την προηγούμενη θητεία του.[35] Η συνταγματική αναθεώρηση καθόρισε ένα όριο δύο θητειών συνολικά. Ωστόσο, οι θητείες που υπηρετήθηκαν πριν από τη συνταγματική αναθεώρηση δεν μετρώνται, γεγονός που δίνει στον Βλαντιμίρ Πούτιν το δικαίωμα για δύο ακόμη προεδρικές θητείες μέχρι το 2036.

Σύμφωνα με τη νέα αναθεώρηση του Συντάγματος, οι υποψήφιοι για την προεδρία πρέπει:[36]

  • Να είναι τουλάχιστον 35 ετών (η απαίτηση δεν έχει αλλάξει).
  • Να είναι κάτοικος Ρωσίας για τουλάχιστον 25 χρόνια (προηγουμένως 10 χρόνια).
  • Να μην έχουν ξένη υπηκοότητα ή άδεια παραμονής σε ξένη χώρα, ούτε κατά τη στιγμή της εκλογής ούτε σε οποιαδήποτε στιγμή πριν (νέα απαίτηση).

Υποψήφιοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα άτομα παρακάτω θα εμφανιστούν στο ψηφοδέλτιο.[37]

Όνομα υποψηφίου, ηλικία,
Πολιτικό κόμμα 		Πολιτικά αξιώματα Εκλογική περιφέρεια Εκστρατεία Λεπτομέρειες Ημερομηνία εγγραφής
Βλάντισλαβ Νταβάνκοφ

(40)

New People 		Αναπληρωτής Πρόεδρος της Κρατικής Δούμα

(2021–σήμερα)

Μέλος της Κρατικής Δούμα

(2021–σήμερα)
Μόσχα

(Εκστρατεία • Ιστοσελίδα) 		Ο Νταβάνκοφ προτάθηκε από το κόμμα του τον Δεκέμβριο του 2023 κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του κόμματος. Υποστηρίχτηκε επίσης από το Κόμμα Ανάπτυξης, το οποίο ανακοίνωσε ότι θα συγχωνευόταν με τους Νέους Άνθρωπους. Ο Νταβάνκοφ υπέβαλε τα απαιτούμενα έγγραφα για να συμμετάσχει στις εκλογές στις 25 Δεκεμβρίου 2023 και την 1η Ιανουαρίου 2024.[38][39] 5 Ιανουαρίου 2024
Βλαντίμιρ Πούτιν

(71)

Ανεξάρτητος 		Πρόεδρος της Ρωσίας (2000-2008 και 2012-σήμερα) Πρωθυπουργός της Ρωσίας (1999-2000 και 2008-2012) Ηγέτης της Ενωμένης Ρωσίας (2008-2012) Διευθυντής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (1998-1999)
Μόσχα

(Εκστρατεία • Ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2024-03-14 στο Wayback Machine.) 		Κατά τη διάρκεια τελετής βράβευσης στρατιωτών τον Δεκέμβριο του 2023, ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές. Τον υποστηρίζουν τα κόμματα Ενωμένη Ρωσία και Δίκαιη Ρωσία – Για την Αλήθεια, μεταξύ άλλων. Ο Πούτιν υπέβαλε έγγραφα για να συμμετάσχει στις εκλογές στις 18 Δεκεμβρίου 2023, τα οποία καταχωρήθηκαν στις 20 Δεκεμβρίου.[40][41] Η ΚΕΕ ανέλυσε τις 60.000 υπογραφές από τις 315.000 που υπέβαλε ο Πούτιν και διαπίστωσε ότι μόνο 91 (0,15%) ήταν άκυρες, κάτι που είναι σημαντικά κάτω από το όριο του 5%.[42] 29 Ιανουαρίου 2024
Λεονίντ Σλούτσκι

(56)

Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα 		Ηγέτης του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος

(2022–present)

Μέλος της Κρατικής Δούμα

(1999–σήμερα)
Μόσχα

(Εκστρατεία • Ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2024-05-11 στο Wayback Machine.) 		Ο Σλούτσκι προτάθηκε από το κόμμα του τον Δεκέμβριο του 2023 κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του κόμματος. Υπέβαλε έγγραφα στην ΚΕΕ στις 25 Δεκεμβρίου 2023 και την 1η Ιανουαρίου 2024.[43][44] 5 Ιανουαρίου 2024
Νικολάι Χαριτόνοφ

(75)

Κομμουνιστικό Κόμμα 		Μέλος της Κρατικής Δούμα

(1993–σήμερα)
Κράι Κρασνοντάρ

(Εκστρατεία) 		Ο Χαριτόνοφ προτάθηκε από το κόμμα του τον Δεκέμβριο του 2023 κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του κόμματος. Προηγουμένως ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2004 και ήρθε δεύτερος με 13,7% των ψήφων. Ο Χαριτόνοφ υπέβαλε έγγραφα για να συμμετάσχει στις εκλογές στις 27 Δεκεμβρίου 2023 και στις 3 Ιανουαρίου 2024.[εκκρεμεί παραπομπή] 9 Ιανουαρίου 2024

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Early voting had taken place from 26 February in several remote regions of the Russian Far East as well as occupied territories of Ukraine.[3]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Russian presidential election set for March 15-17, 2024». Meduza (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2023. 
  2. ↑ «Совет Федерации назначил выборы президента РФ на 17 марта». Interfax.ru (στα Ρωσικά). 7 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  3. ↑ «In Photos: Residents of Remote Areas Start Voting in Russia's Presidential Election». 29 Φεβρουαρίου 2024. 
  4. ↑ «Федеральный закон от 10.01.2003 N 19-ФЗ (ред. от 05.12.2017) "О выборах Президента Российской Федерации" Статья 82. Вступление в должность Президента Российской Федерации». 
  5. ↑ Документы в ЦИК представили шесть самовыдвиженцев и девять кандидатов от партий. Новости. Первый канал, https://www.1tv.ru/news/2023-12-28/467950-dokumenty_v_tsik_predstavili_shest_samovydvizhentsev_i_devyat_kandidatov_ot_partiy, ανακτήθηκε στις 2023-12-29 
  6. ↑ «VK.com | VK». vk.com. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2023. 
  7. ↑ «Выборы не за горами». Коммерсантъ (στα Ρωσικά). 13 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2023. 
  8. ↑ «Песков: в Кремле пока не готовятся к выборам президента». Коммерсантъ (στα Ρωσικά). 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  9. ↑ «Russia's Putin says he will run for president again in 2024 - TASS» (στα αγγλικά). Reuters. 2023-12-08. https://www.reuters.com/world/europe/putin-says-he-will-run-president-2024-tass-2023-12-08/. Ανακτήθηκε στις 2023-12-08. 
  10. ↑ Tenisheva, Anastasia (8 February 2024). «Russian Election Authority Rejects Pro-Peace Hopeful Nadezhdin’s Presidential Bid». The Moscow Times. https://www.themoscowtimes.com/2024/02/08/russian-election-authority-rejects-pro-peace-hopeful-nadezhdins-presidential-bid-a84011. Ανακτήθηκε στις 11 February 2024. 
  11. ↑ «Presidential candidate Davankov’s manifesto calls for ‘peace and negotiations’». Novaya Gazeta Europe. 15 February 2024. https://novayagazeta.eu/articles/2024/02/15/presidential-candidate-davankovs-manifesto-calls-for-peace-and-negotiations-en-news. Ανακτήθηκε στις 25 February 2024. 
  12. ↑ «Russian Elections Have a Purpose, But Not Evicting the Regime». Center for European Policy Analysis (CEPA). 14 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2024. 
  13. ↑ «Russia's Managed Democracy Is Facing a Participation Crisis». Carnegie Endowment for International Peace. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2024. 
  14. ↑ «Putin consolidates power before election with Navalny’s death and barred opponents». Semafor. 16 February 2024. https://www.semafor.com/article/02/16/2024/putin-consolidates-power-before-election-as-navalny-dies-and-opponents-barred. Ανακτήθηκε στις 25 February 2024. 
  15. ↑ «Alexei Navalny, Russia's most vociferous Putin critic». BBC News. 16 February 2024. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-16057045. Ανακτήθηκε στις 9 March 2024. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Russian authorities raid opposition leader Navalny's offices». AP NEWS (στα Αγγλικά). 28 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2021. 
  17. ↑ «Who was Alexei Navalny and what did he say of Russia, Putin and death?». Reuters. 17 February 2024. https://www.reuters.com/world/europe/who-was-alexei-navalny-what-did-he-say-russia-putin-death-2024-02-16/. Ανακτήθηκε στις 9 March 2024. 
  18. ↑ «Alexey Navalny timeline: From poisoning to prison to death». AlJazeera. 16 February 2024. https://www.aljazeera.com/news/2024/2/16/hold-alexei-navalny-timeline-from-poisoning-to-prison. Ανακτήθηκε στις 9 March 2024. 
  19. ↑ Troianovski, Anton (2021-02-02). «Russian Activist Navalny Sentenced to More Than 2 Years in Prison» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2021/02/02/world/europe/russia-navalny-putin.html. Ανακτήθηκε στις 2021-09-18. 
  20. ↑ Gershkovich, Evan (27 Αυγούστου 2019). «What Appeared to Be a United Opposition During Moscow's Vote Protests Is Fraying — Again». The Moscow Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2021. 
  21. ↑ «Alexei Navalny is the latest Putin critic to die in suspicious circumstances». NPR. 16 February 2024. https://www.npr.org/2024/02/16/1232050539/alexei-navalny-death-russia-putin-critics. Ανακτήθηκε στις 25 February 2024. 
  22. ↑ «US weighs response to Navalny's reported death». ABC News. 16 February 2024. https://abcnews.go.com/Politics/us-weighs-response-navalnys-reported-death/story?id=107291854. Ανακτήθηκε στις 25 February 2024. 
  23. ↑ «What we know about Alexei Navalny's death in Arctic Circle prison». BBC News. 20 February 2024. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-68318742. Ανακτήθηκε στις 25 February 2024. 
  24. ↑ «‘They killed him’: Was Putin’s critic Navalny murdered?». AlJazeera. 17 February 2024. https://www.aljazeera.com/news/2024/2/17/they-killed-him-was-putins-critic-navalny-murdered. Ανακτήθηκε στις 25 February 2024. 
  25. ↑ «Kremlin foe Navalny can run for president 'after 2028'». France24. 17 October 2017. https://www.france24.com/en/20171017-kremlin-foe-navalny-can-run-president-after-2028. Ανακτήθηκε στις 2 February 2021. 
  26. ↑ Bennetts, Marc (26 December 2017). «Russia rejects concerns over banning of Alexei Navalny from elections». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2017/dec/26/russia-rejects-concerns-banning-alexei-navalny-elections. Ανακτήθηκε στις 2 February 2021. 
  27. ↑ «УФСИН по ЯНАО: Алексей Навальный умер в колонии». Коммерсантъ (στα Ρωσικά). 16 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2024. 
  28. ↑ «Alexei Navalny: Widow urges Russians to protest on election day». BBC News. 6 March 2024. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-68479832. Ανακτήθηκε στις 15 March 2024. 
  29. ↑ «Russian Elections Chief Says Navalny Cannot Run Until 2028» (στα αγγλικά). Radio Free Europe/Radio Liberty. 17 October 2017. https://www.rferl.org/a/russia-navalny-elections-pamfilova-presidency/28799529.html. Ανακτήθηκε στις 2021-02-03. 
  30. ↑ MacFarquhar, Neil; Nechepurenko, Ivan (8 February 2017). «Aleksei Navalny, Viable Putin Rival, Is Barred From a Presidential Run». New York Times. https://www.nytimes.com/2017/02/08/world/europe/russia-aleksei-navalny-putin.html. Ανακτήθηκε στις 3 February 2021. 
  31. ↑ «Навального изолируют до сентября 2032-го / Политика / Независимая газета». www.ng.ru. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2023. 
  32. ↑ «Navalny Sentenced to 9 More Years in Prison». The Moscow Times (στα Αγγλικά). 22 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2023. 
  33. ↑ Gomozova, Tatiana; Osborn, Andrew; Osborn, Andrew (2023-08-05). «Putin critic Alexei Navalny has 19 years added to jail term, West condemns Russia» (στα αγγλικά). Reuters. https://www.reuters.com/world/europe/putin-foe-navalny-expects-be-jailed-many-more-years-2023-08-04/. Ανακτήθηκε στις 2023-08-15. 
  34. ↑ 34,0 34,1 3 things to watch for in Russia’s presidential election – other than Putin’s win, that is
  35. ↑ «Constitution of Russia. Chapter 4. The President of the Russian Federation. Article 81». Constitution.ru. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2018. 
  36. ↑ «Статья 81 Конституция Российской Федерации (принята на всенародном голосовании 12 декабря 1993 г.) (с поправками) | ГАРАНТ». base.garant.ru. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2021. 
  37. ↑ «Знать четырех». Коммерсантъ (στα Ρωσικά). 9 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2024. 
  38. ↑ «Что известно о Владиславе Даванкове» [What is known about Vladislav Davankov]. TACC. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023. 
  39. ↑ Колесник, Вероника (25 Δεκεμβρίου 2023). «Даванков подал документы в ЦИК для участия в выборах президента от "Новых людей"». Известия (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2023. 
  40. ↑ «ЦИК зарегистрировал группу избирателей в поддержку Путина». РИА Новости (στα Ρωσικά). 20 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2023. 
  41. ↑ «Путин подал документы для участия в выборах президента». Коммерсантъ (στα Ρωσικά). 18 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2023. 
  42. ↑ «ЦИК зарегистрировал Путина кандидатом на выборы президента России». Коммерсантъ (στα Ρωσικά). 29 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2024. 
  43. ↑ «ЛДПР выдвинула Слуцкого кандидатом в президенты России» (στα ru). Ведомости. https://www.vedomosti.ru/politics/news/2023/12/19/1011800-ldpr-vidvinula-slutskogo-kandidatom-v-prezidenti-rossii. Ανακτήθηκε στις 2023-12-19. 
  44. ↑ «Слуцкий подал документы в ЦИК для участия в выборах президента». TACC. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2023. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρωσικές_προεδρικές_εκλογές_του_2024&oldid=10657845"