Ροτρού Α΄ του Σατωντάν
| Ροτρού Α΄ του Σατωντάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1 Μαρτίου 1080 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Adeliz de Bellême |
| Τέκνα | Ούγος Δ΄ του Σατωντάν Γοδεφρείδος Β΄ του Περς Rotrou de Montfort, Sire de Montfort-le-Rotrou |
| Γονείς | Γοδεφρείδος Α΄ του Περς, Β΄ του Σατωντάν και Helvis or Elisabeth[1] |
| Αδέλφια | Ούγος Γ΄ του Σατωντάν |
| Οικογένεια | Οίκος του Σατωντάν και του Περς |
Ο Ροτρού Α΄, γαλλ. Rotrou I vicomte de Châteaudun, ΙΙ comte de Perche (πριν από το 1031 - 1079) από τον Οίκο του Σατωντάν και του Περς ήταν υποκόμης του Σατωντάν και Β΄ ως κόμη της Περς.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δεύτερος γιος του Γοδεφρείδου Β΄ [2] υποκόμη του Σατωντάν, Α΄ κόμη του Περς και της Ελβίς του Κορμπόν (απεβ. 1 Μαρτίου 1080), κόρης του Ραϊνάρ κυρίου του Πιτιβιέρ.
Με το τέλος του Γοδεφείδου Β΄, ο μεγαλύτερος γιος του Ούγος Γ΄ έγινε υποκόμης του Σατωντάν & Α΄ κόμης του Περς, ενώ ο Ροτρού κληρονόμησε πιθανώς τα οικογενειακά έσοδα γύρω από το Νοζάν-λε-Ροτρού. Μετά το τέλος του αδελφού του, συγκέντρωσε τα οικογενειακά εδάφη και στα τέλη του 1050 ήταν ένας κόμης, με κέντρο εξουσίας γύρω από το Μορτάν. Αυτές οι βόρειες κυριότητες πιθανότατα προήλθαν από τη σύζυγό του, την Αντελίζ ντε Ντομφρόν, ως μέρος μίας ρύθμισης, που διαίρεσε την κληρονομία του Μπελέμ μεταξύ της εξαδέλφης της Mαμπέλ, που παντρεύτηκε τον Ροζέρ ντε Μονγκομερύ, και της Aντελίζ. [2]
Μετά το τέλος του Γουλιέλμου του Γκουέ (Gouët) στα τέλη της δεκαετίας του 1050, ο Ροτρού, με τη βοήθεια του Ροζέρ ντε Μονγκομερύ, προσπάθησε να επεκτείνει την επιρροή του στα οχυρά του Περς-Γκουέ. Όμως η σύζυγος του Γουλιέλμου, η Ματίλντα, ξαναπαντρεύτηκε, με τον Ζοφρουά υποκόμη του Μαγιέν και κατάφερε να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις. [3]
Ως το 1058 ο Ροτρού είχε ακολουθήσει τον Ερρίκο Α΄ της Γαλλίας στην επίθεσή του στο Νορμανδικό φυλάκιο του Τιμέρ. Ωστόσο το 1066, είχε έλθει εγγύτερα με τον Γουλιέλμο δούκα της Νορμανδίας, κάτι που μπορεί να συναχθεί από τη συμμετοχή του γιου του Γοδεφρείφου Β΄ στην εισβολή στην Αγγλία. [4] Επιπλέον το 1078 ο Γουλιέλμος έδωσε στον Ροτρού επιχορήγηση και ο Ροτρού τον υποστήριξε στην πολιορκία του Ρεμαλάρντ, όπου συγκεντρώθηκαν οι υποστηρικτές του αντάρτη γιου του Ροβέρτου Β΄. [5]
Ο Ροτρού ήταν αρκετά επιτυχημένος και κατάφερε να κάνει σημαντικές δωρεές σε θρησκευτικά κτήρια, όπως το Σ. Βινσέν στο Λε Μαν [2] και το ίδρυμα του πατέρα του, το Σ. Ντενί στο Νεζάν-λε-Ροτρού, όπου κατάφερε να τελειώσει την εκκλησία. [6]. Τον Ροτρού διαδέχτηκαν οι γιοί του: ο Γοδεφρείδος Β΄ ως κόμης του Περς και ο Ούγος Δ΄ ως κόμης του Σατωντάν.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ροτρού νυμφεύτηκε την Aντελίζ(α) του Ντομφρόν, κόρη του Βαρέν ντε Ντομφρόν και εγγονή του Γουλιέλμου του Μπελέμ. [2] Είχαν τέκνα:
- Γοδεφρείδος Β΄ κόμης του Περς. [7]
- Ούγος Δ΄, υποκόμης του Σατωντάν. [7] Ιδρυτής του κλάδου του Σατωντάν.
- Ροτρού (απεβ. μετά το 1110), κύριος του Μονφόρ-λε-Ροτρού. [7]
- Φούλκων (μετά το 1078).
- Ελβίζ (απεβ. μετά το 1078). [3]
Ο Ροτρού επιχείρησε να εκδικηθεί τη δολοφονία του πατέρα του επιτιθέμενος στον Τιερύ επίσκοπο του Σαρτρ, μία πράξη για την οποία αφορίστηκε για ένα σύντομο διάστημα. Ο Ροτρού είχε επίσης έναν νόθο γιο με το όνομα "Ροβέρτος Manda Guerra" (απεβ. μετά το 1095). [8]
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Thompson 2002b, σελ. 37.
- ↑ 3,0 3,1 Thompson 2002b, σελ. 39.
- ↑ Thompson 2002b, σελ. 40.
- ↑ Thompson 2002b, σελ. 41.
- ↑ Thompson 2002a, σελ. 641.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Thompson 2002b, σελ. 6.
- ↑ Medieval Lands Project, Perche, Mortange