Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρίμο Λέβι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρίμο Λέβι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Primo Levi (Ιταλικά)[1]
Γέννηση31  Ιουλίου 1919[2]
Τορίνο[3][4][1]
Θάνατος11  Απριλίου 1987[5][6][7]
Τορίνο[8][1]
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα και αυτοκτονία[1]
Τόπος ταφήςΜνημειακό Νεκροταφείο του Τορίνου
ΚατοικίαΤορίνο
ΨευδώνυμοDamiano Malabaila[9][10] και Damiano Malabalia[11]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1987)
Βασίλειο της Ιταλίας (1919–1946)[1]
Θρησκείααθεϊσμός
Ιουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙταλικά[1]
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[12][1][13]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τορίνο
Liceo Classico Massimo D'Azeglio
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός[2]
ποιητής
πολιτικός
συγγραφέας[2]
μυθιστοριογράφος
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
αυτοβιογράφος[14]
φιλόσοφος[2]
Αξιοσημείωτο έργοIf This Is a Man
The Truce
The Drowned and the Saved
The Periodic Table
Περίοδος ακμής1947 - 11  Απριλίου 1987
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAction Party
Οικογένεια
ΣύζυγοςLucia Morpurgo
ΣυγγενείςSimona Levi (θείος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Στρέγκα (1967)
Βραβείο Βιαρέτζιο (1982)
Βραβείο Μπαγκούτα (1967)
βραβείο Αντόνιο Φελτρινέλι
Βραβείο Γκροουεμάγιερ για Μουσική Σύνθεση (1997)
Premio Campiello (1963)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πρίμο Λέβι (Primo Levi) (1919-1987) ήταν Ιταλοεβραίος συγγραφέας και ποιητής.

Συνελήφθη στα τέλη του 1943 στη βόρεια Ιταλία από τη φασιστική αστυνομία και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς μέχρι τον Ιανουάριο του 1945. Τις εμπειρίες του από τη ζωή στο Άουσβιτς τις κατέγραψε στο δημοφιλέστερο έργο του, το Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος (Se questo è un uomo), που εκδόθηκε το 1947. Στο μυθιστόρημά του η Ανακωχή (La tregua), που εκδόθηκε το 1963, περιγράφει το ταξίδι της επιστροφής του στην Ιταλία μετά την απελευθέρωσή του από το Άουσβιτς.

Ο Πρίμο Λέβι γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου του 1919 στο Τορίνο από οικογένεια εβραϊκής καταγωγής. Το διάστημα 1934-1937 σπούδασε στο Liceo classico Massimo d'Azeglio του Τορίνο, το οποίο ήταν διάσημο γιατί σε αυτό δίδαξαν πολλοί φωτισμένοι καθηγητές, όπως ο Augusto Monti, ο Umberto Cosmo, ο Τσέζαρε Παβέζε (Cesare Pavese) (ο οποίος ήταν και μαθητής στο συγκεκριμένο σχολείο) κ.ά. που αντιτάχθηκαν στον φασισμό και υπέστησαν διώξεις.

Αφού τελείωσε το Λύκειο το 1937, γράφτηκε στο τμήμα χημείας του Πανεπιστημίου του Τορίνο. Τον Νοέμβριο του 1938 τέθηκαν σε ισχύ στην Ιταλία οι ρατσιστικοί νόμοι που επέβαλαν πληθώρα διακρίσεων εις βάρος των Εβραίων της χώρας. Μεταξύ άλλων απαγορευόταν πλέον στους Εβραίους η εγγραφή στο Πανεπιστήμιο, όμως όσοι ήδη σπούδαζαν, όπως ο Λέβι, μπορούσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Ο Λέβι λόγω της εβραϊκής καταγωγής του αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες στο να βρει εισηγητή για τη διπλωματική του. Τελικά αποφοίτησε με άριστα το 1941, αλλά πάνω στο πτυχίο του αναγραφόταν ότι ήταν Εβραίος.

Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς άρχισε να εργάζεται σε μια εταιρία εξόρυξης αμιάντου κοντά στο Τορίνο. Η δουλειά του ήταν να βρει μια οικονομική μέθοδο για την εξαγωγή νικελίου από τα υπολείμματα της εξόρυξης αμιάντου, από το ορυχείο της εταιρίας. Λόγω της εβραϊκής καταγωγής του είχε προσληφθεί ημιπαράνομα (δεν εμφανιζόταν στις καταστάσεις του προσωπικού). Το 1942, με τη μεσολάβηση ενός παλιού συμφοιτητή του, προσελήφθη σε μια ελβετική φαρμακευτική εταιρία στο Μιλάνο, όπου ήρθε σε επαφή με μέλη αντιφασιστικών οργανώσεων και εντάχθηκε στο παράνομο Κόμμα της Δράσης (Partito d'Azione).

Τον Οκτώβριο του 1943 εντάχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση Δικαιοσύνη και Ελευθερία (Giustizia e Libertà) στη Βαλ ντ' Αόστα (Val d'Aosta). Καθώς όμως τόσο ο ίδιος όσο και οι σύντροφοί του δεν ήταν εκπαιδευμένοι, πολύ γρήγορα, τον Δεκέμβριο του 1943, συνελήφθησαν από τη φασιστική αστυνομία και μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο στο Φόσσολι. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1944, 650 Εβραίοι, μεταξύ αυτών και ο Λέβι, στοιβάχτηκαν σε ένα τρένο (ήταν 50 άνθρωποι σε κάθε βαγόνι) και μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς. Εκεί καταγράφηκε ως το νούμερο 174.517 και αμέσως οδηγήθηκε στο στρατόπεδο Buna-Monowitz, γνωστό ως Άουσβιτς III (Μόνοβιτς), όπου παρέμεινε μέχρι την απελευθέρωσή του από τον Κόκκινο Στρατό στις 27 Ιανουαρίου του 1945. Από τους 650 Εβραίους που μεταφέρθηκαν εκείνη τη μέρα του Φεβρουαρίου στο Άουσβιτς τελικά επέζησαν μόλις 20 άτομα.

Έργα του Πρίμο Λέβι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένα από τα έργα του Πρίμο Λέβι, που μεταφράστηκαν και στα ελληνικά, είναι τα εξής:

  • Αν αυτό είναι ο άνθρωπος (Se questo è un uomo)
  • Η ανακωχή (La tregua)
  • Αυτοί που βούλιαξαν και αυτοί που σώθηκαν (I sommersi e i salvati)
  • Αν όχι τώρα, πότε; (Se non ora, quando?)
  • Το περιοδικό σύστημα (Il sistema periodico)
  • Τα τελευταία Χριστούγεννα του πολέμου
  • Λίλιθ
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας: «Enciclopedia on line» (Ιταλικά) primo-levi. Ανακτήθηκε στις 16  Αυγούστου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/101218. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  4. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0505485.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119128075. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Primo-Levi. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990005032. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  10. www.primolevi.it/en/biography.
  11. Renzo Frattarolo: «Dizionario degli scrittori italiani contemporanei pseudonimi: 1900-1975» (Ιταλικά) Angelo Longo Editore. Ραβέννα. 1975. σελ. 172.
  12. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119128075. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  13. CONOR.SI. 7632483.
  14. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]