Πεδιάδα της Ανατολικής Ευρώπης
Η Πεδιάδα της Ανατολικής Ευρώπης (επίσης γνωστή ως Ρωσική Πεδιάδα, κυρίως από Ρώσους επιστήμονες,[2] ιστορικά γνωστή ως Σαρματική Πεδιάδα)[3] είναι μια τεράστια εσωτερική πεδιάδα που εκτείνεται ανατολικά της Πεδιάδας της Βόρειας Ευρώπης, αποτελούμενη από πολλά οροπέδια που βρίσκονται περίπου 25 μοίρες ανατολικά του πρώτου μεσημβρινού και ανατολικότερα. Περιλαμβάνει το υψίπεδο Βολχινίας-Ποδολίας στα δυτικά, το Κεντρικό Ρωσικό Υψίπεδο και καταλαμβάνει το Υψίπεδο του Βόλγα στα ανατολικά. Η πεδιάδα περιλαμβάνει επίσης μια σειρά μεγάλων λεκάνων απορροής ποταμών όπως η Λεκάνη του Δνείπερου, την πεδιάδα Οκά-Ντον, τη λεκάνη του Βόλγα.
Κατά μήκος του νοτιότερου σημείου της πεδιάδας της Ανατολικής Ευρώπης βρίσκονται ο Καύκασος και τα Κριμαϊκά όρη.[4] Μαζί με τη Πεδιάδα της Βόρειας Ευρώπης (η οποία καλύπτει μεγάλο μέρος της βορειοδυτικής Γαλλίας, των Κάτω Χωρών, της Γερμανίας και μεγάλο μέρος της Πολωνίας μέχρι τα βορειοανατολικά), καλύπτει τις Βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία), τη Μολδαβία, τη νοτιοανατολική Ρουμανία, ενώ η πιο νότια επέκτασή της – η Παραδουνάβια Πεδιάδα στη Βόρεια Βουλγαρία, (συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Λουντογκόριε και Νότια Δοβρουτσά), αποτελεί την πλειοψηφία της Μεγάλης Ευρωπαϊκής Πεδιάδας (Ευρωπαϊκή πεδιάδα), το μεγαλύτερο συνεχές τμήμα της Ευρώπης ελεύθερο από όρη.[5]
Η πεδιάδα της Ανατολικής Ευρώπης καλύπτει το σύνολο ή το μεγαλύτερο μέρος των Βαλτικών χωρών, τη Λευκορωσία, μεγάλο τμήμα της Ουκρανίας, τη Μολδαβία, την ανατολική Ρουμανία, και μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας. Η πεδιάδα εκτείνεται περίπου σε μια έκταση 4.000.000 τ.χλμ. και έχει μέσο υψόμετρο 170 μέτρων. Το υψηλότερο σημείο της πεδιάδας, βρίσκεται στα υψώματα Βαλντάι, στα 346.9 μέτρα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Bolesław Augustowski Wielkie regiony naturalne Europy w: Antoni Wrzosek (red.) Geografia Powszechna. Tom III. Europa (bez ZSRR), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965
- ↑ Vladimir Klimenko· Olga Solomina, Moscow (2009). Introduction: Climate of the East European Plain. Springer. σελ. 71. ISBN 978-9048131679. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2014.
From introductory Notes to article: V. Klimenko, Moscow Power Engineering Institute, Moscow, Russian Federation; Moscow, Russia; & O. Solomina, Institute of Geography Russian Academy of Sciences, Moscow, Russia.
- ↑ Podwysocki, Melvin H., επιμ. (1979). Proceedings of the Second International Conference on Basement Tectonics. Basement Tectonics Committee. σελ. 379.
- ↑ John F. Hoffecker (2002). Desolate Landscapes: Ice-Age Settlement in Eastern Europe. Rutgers University Press. σελίδες 15–21. ISBN 0813529921. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2014.
- ↑ Marshall Cavendish (2010). World and Its Peoples. Volume 8 of Estonia, Latvia, Lithuania, and Poland. σελ. 1014. ISBN 978-0761478966. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα East European Plain στο Wikimedia Commons
