Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος
| Μακαριώτατος Νεόφυτος | |
|---|---|
| Πατριάρχης Βουλγαρίας και Μητροπολίτης Σόφιας | |
 Ο Νεόφυτος την ημέρα της εκλογής και ενθρόνισής του, το 2013 | |
| Από | 24 Φεβρουαρίου 2013 |
| Έως | 13 Μαρτίου 2024 |
| Προκάτοχος | Μάξιμος |
| Διάδοχος | Δανιήλ |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 8 Δεκεμβρίου 1985 (ως τιτουλάριος Επίσκοπος Λεύκης) |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 15 Οκτωβρίου 1945 Σόφια, Βουλγαρία |
| Θάνατος | 13 Μαρτίου 2024 (78 ετών) Σόφια, Βουλγαρία |
| Εθνικότητα | Βουλγαρική |
| Υπογραφή |  |
| Δόγμα | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πρώην τίτλος |
|
Ο Νεόφυτος (βουλγ. Неофит, κατά κόσμον Συμεών Νικόλωφ Δημητρώφ, βουλγ. Симеон Николов Димитров, Σόφια, 15 Οκτωβρίου 1945 - 13 Μαρτίου 2024) ήταν ο 28ος προκαθήμενος της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον τίτλο Πατριάρχης Βουλγαρίας και Μητροπολίτης Σόφιας.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο κατά κόσμον Συμεών Νικόλωφ Δημητρώφ γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1945 στη Σόφια σε μια εργατική, ακομμάτιστη και έντονα θρησκευόμενη οικογένεια[1]. Μετά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το φθινόπωρο του 1959, εισήλθε στο Θεολογική Σχολή της Σόφιας, από την οποία αποφοίτησε το 1965. Από τον Σεπτέμβριο του 1967 ήταν φοιτητής στη Θεολογική Ακαδημία «Άγιος Κλήμης Αχρίδος», από την οποία αποφοίτησε το 1971. Από το φθινόπωρο του 1971 έως το 1973 σπούδασε εκκλησιαστική μουσική στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας[2].
Υπήρξε λέκτορας και υπεύθυνος της Χορωδίας της Ακαδημίας. Στις 3 Αυγούστου 1975 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 15 Αυγούστου 1975 και Πρεσβύτερος στις 25 Μαρτίου 1976. Στις 21 Νοεμβρίου 1977 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Σόφιας από το 1981 μέχρι το 1985.
Την περίοδο 1983-1990, επί κομμουνιστικού καθεστώτος, ο Νεόφυτος ήταν συνεργάτης της Κρατικής Ασφάλειας για την «καταπολέμηση της ιδεολογικής ανατροπής» με το ψευδώνυμο Simeonov. Στον προσωπικό του φάκελο σώζονται 16 φύλλα και σε αυτόν ο Νεόφυτος περιγράφεται ως: «Έντονα θρησκευόμενος, προσκολλημένος στην εκκλησία, ο επίσκοπος Νεόφυτος είναι ένας από τους συντηρητικούς νέους ανώτερους κληρικούς, υπέρμαχος της διατήρησης των παλαιών παραδόσεων στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Επέδειξε ιδιαίτερη δραστηριότητα στην επέκταση της θρησκευτικής δραστηριότητας μετά τις διαδικασίες ανασυγκρότησης και εκδημοκρατισμού που ξεκίνησαν στις σοσιαλιστικές χώρες και ιδιαίτερα μετά τον εορτασμό της 1000ης επετείου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που έγινε στην ΕΣΣΔ. Άρχισε να υποστηρίζει ανοιχτά τη θέση της πλήρους ανεξαρτησίας και της μη παρέμβασης του κράτους στη θρησκευτική δραστηριότητα και τη διαχείριση της εκκλησίας[1]». Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν ήταν συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών του καθεστώτος, παρά μόνο μια φορά τους μίλησε για ταξίδι εκκλησιαστικής αντιπροσωπείας στο εξωτερικό[3].
Επίσκοπος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 8 Δεκεμβρίου 1985 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Λεύκης, βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Σόφιας[2]. Την 1η Δεκεμβρίου 1989 εξελέγη πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας και μετά την αποκατάσταση της ακαδημίας ως Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Σόφιας στις 26 Ιουλίου 1991 εξελέγη πρώτος κοσμήτορας[2]. Διατήρησε τη θέση μέχρι τον Ιανουάριο του 1992, οπότε διορίστηκε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Στις 3 Απριλίου 1994 εξελέγη Μητροπολίτης Δοροστόλου και Τσερβένου. Στις 19 Δεκεμβρίου 2001 μετά τη διαίρεση της Μητροπόλεως Δοροστόλου και Τσερβένου στις Μητροπόλεις Δοροστόλου με έδρα την Σιλίστρα και Ρούσε με έδρα το Ρούσε ονομάστηκε Μητροπολίτης Ρούσε[2].
Πατριάρχης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Μαξίμου στις 6 Νοεμβρίου 2012, η Ιερά Σύνοδος συνεδρίασε στη Σόφια στις 24 Φεβρουαρίου 2013 και εξέλεξε στον δεύτερο γύρο με 94 ψήφους εκ των 138 τον Νεόφυτο ως νέο Μητροπολίτη Σόφιας και Πατριάρχη Βουλγαρίας[4]. Η ενθρόνιση του νέου Πατριάρχη έγινε την ίδια μέρα.
Ως Πατριάρχης, ο Νεόφυτος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση της Εκκλησίας της Βουλγαρίας να απέχει τελικά από την Πανορθόδοξη Σύνοδο της Κρήτης, τον Ιούνιο του 2016.
Τον Νοέμβριο του 2023 εισήχθη στο νοσοκομείο εξαιτίας πνευμονικής νόσου.[5] Έκτοτε παρέμεινε νοσηλευόμενος στη Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία της Σόφιας ως τις 13 Μαρτίου 2024, οπότε απεβίωσε από πολλαπλή οργανική ανεπάρκεια σε ηλικία 78 ετών.[6] Η εξόδιος ακολουθία του τελέστηκε στις 16 Μαρτίου στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, και κατόπιν ενταφιάστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό της Σβέτα Νεντέλια (Αγία Κυριακή) της Σόφιας.[7]
Τιμητικές διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τάγμα Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου 
Βουλγαρία 2010
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού 
Ουκρανία 2013
Τάγμα «Στάρα Πλάτινα» Βουλγαρία 2015
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 desebg.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Митрополит Неофит». Официална уеб страница на Русенската епархия на Българска православна църква. http://www.diocese-ruse.org/bishop/neofit.html. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Митрополит Иосиф: «Мы, синодальные архиереи, предложили вам троих, а вы, делегаты Собора выберете одного из них»». Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Неофит е новият патриарх на Българската православна църква». dnevnik.bg. 24 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Почина Патриарх Неофит». БГНЕС (στα Βουλγαρικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Neophyte, patriarch of Bulgaria's Orthodox Church, dies at 78» (στα αγγλικά). Reuters. 2024-03-13. https://www.reuters.com/world/europe/neophyte-patriarch-bulgarias-orthodox-church-dies-78-2024-03-13/. Ανακτήθηκε στις 2024-03-14.
- ↑ «Η Βουλγαρία αποχαιρετά τον Πατριάρχη Νεόφυτο». Orthodox Times. 16 Μαρτίου 2024. https://www.orthodoxtimes.gr/i-voulgaria-apochaireta-ton-patriarchi-neofyto/. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- amen.gr
- «Досието на Русенския митрополит Неофит». desebg.com. 26 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ενθρόνιση του Πατριάρχη Νεόφυτου (βίντεο)