Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πέτρος Δηλιγιάννης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέτρος Δηλιγιάννης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1814
Θάνατος1872
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
Οικογένεια
ΤέκναΝικόλαος Δηλιγιάννης του Πέτρου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων
πληρεξούσιος

Ο Πέτρος Δηλιγιάννης ή Δεληγιάννης (1812- 1872)[1] ήταν Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα, βουλευτής και τρεις φορές υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (1841, 1849 και 1863).

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1814 περίπου. Πατέρας του ήταν ο Αναγνώστης Παπαγιαννόπουλος (Δεληγιάννης). Διετέλεσε σύμβουλος, διευθυντής και γενικός γραμματέας των Υπουργείων του Βασιλικού Οίκου και των Εξωτερικών. Είχε εκλεγεί βουλευτής σε αρκετές βουλευτικές περιόδους. Υπηρέτησε αρχηγός της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Στην Κυβέρνηση Όθωνος 1841 και στην Κυβέρνηση Αντωνίου Κριεζή 1849 είχε ορισθεί Υπουργός Εξωτερικών. Ήταν πληρεξούσιος Γορτυνίας στην Β' Εθνική Συνέλευση του 1862. Επιπλέον, στην Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη 1863, μετά την εκλογή του βασιλιά Γεωργίου Α' και πριν την άφιξή του στην Ελλάδα, έγινε Υπουργός Εξωτερικών και διαπραγματεύτηκε την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

  1. Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.50
  • Μαρίνος Βρετός (1865). Εθνικόν ημερολόγιον. Εν Αθήναις: Παρά τω Κ. Δραγούμη εκδότη της Πανδώρας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010. 
  • Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.50