Πάνος Κορωναίος
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Πάνος Κορωναίος | |
---|---|
Ο Πάνος Κορωναίος στην Ποικίλη Στοά του 1894 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πάνος Κορωναίος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1811 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 17 Ιανουαρίου 1899 Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Στρατιωτικός και πολιτικός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Ελληνικός Στρατός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υπουργός Στρατιωτικών της Ελλάδας (Ιουνίου 1863 – Ιουλίου 1863) Υπουργός Στρατιωτικών της Ελλάδας (Μάρτιος 1864 – Απριλίου 1864) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο αντιστράτηγος Πάνος Κορωναίος ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός του 19ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης το 1811, με καταγωγή από τα Κύθηρα. Το 1830 πήγε στην Ακαδημία της Κέρκυρας και ύστερα στη στρατιωτική σχολή Ευελπίδων, οπού εξήλθε το 1832-1833, ως αξιωματικός. Υπηρέτησε στο Ελληνικό πυροβολικό και το 1854 έλαβε μέρος στον πόλεμο της Κριμαίας, ως επικεφαλής των Ελλήνων εθελοντών με την Ελληνική Λεγεώνα. Σύντομα όμως επέστρεψε στην Ελλάδα για να λάβει μέρος στην επανάσταση της Θεσσαλίας, η οποία όμως έληξε γρήγορα. Έπειτα έγινε ταγματάρχης του πυροβολικού και το 1858 μετέβη στη Συρία υπηρετώντας τον Γαλλικό στρατό. Αφού επέστεψε στην Ελλάδα αναμείχθηκε σε συνομωσία εναντίον του Όθωνα και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία. Εξαιτίας της επανάστασης του 1861 απελευθερώθηκε και πολέμησε εναντίον του Βασιλιά, όμως στη μάχη της 1ης Μαρτίου του 1862 τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε ξανά. Λίγο αργότερα, με την έξωση του Όθωνα, αποφυλακίστηκε και διορίστηκε αρχηγός της Εθνοφυλακής. Στην Εθνική Συνέλευση του 1863 εκλέχθηκε Υπουργός Στρατιωτικών και έλαβε μέρος στον Ελληνικό εμφύλιο, στο πλευρό των ορεινών. Ύστερα έλαβε μέρος στη Κρητική επανάσταση του 1866, ως αρχηγός των επαναστατών του Ρεθύμνου. Το 1868 εκλέχθηκε βουλευτής Αττικής και από το 1878 μέχρι το 1886 ήταν βουλευτής Κυθήρων. Στάλθηκε επίσης στη διεθνή έκθεση των Παρισίων του 1878, ως αντιπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης. Αποστρατεύτηκε το 1887 με τον βαθμό του αντιστράτηγου και έφερε τα παράσημα του Ανωτέρου Ταξιάρχη του τάγματος του Σωτήρος, της Γαλλικής λεγεώνας της τιμής, του Κριμαϊκού πολέμου και του Οσμανιέ, το οποίο είχε λάβει από το Σουλτάνο το 1870.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου του 1899 και η κηδεία του έγινε στο ναό της Παναγίας της Χρυσοσπηλίωτισσας, επί της οδού Αιόλου. Όταν μάλιστα η ακολουθία πέρασε από τη πλατεία Συντάγματος, όπως πήγαινε για το Πρώτο Νεκροταφείο, ένα μεγάλο πλήθος δακρυσμένων ανθρώπων πλησίασε να τον αποχαιρετήσει.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαρίνος Βρετός (1865). Εθνικόν ημερολόγιον. Εν Αθήναις: Παρά τω Κ. Δραγούμη εκδότη της Πανδώρας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν στρατιωτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |