Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ορθομοναδιαίος πίνακας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Για πίνακες με ορθογωνιότητα στο πεδίο των πραγματικών αριθμών, δείτε ορθογώνιος πίνακας. Για τον περιορισμό στην επιτρεπόμενη εξέλιξη των κβαντικών συστημάτων που εξασφαλίζει ότι το άθροισμα των πιθανοτήτων όλων των πιθανών αποτελεσμάτων κάθε γεγονότος είναι πάντα ίσο με 1, βλέπε Ορθομοναδιαίος[1].

Στη γραμμική άλγεβρα, ένας αντιστρέψιμος μιγαδικός τετραγωνικός πίνακας U είναι Ορθομοναδιαίος αν ο αντίστροφος πίνακας U−1 ισούται με τη συζυγή αντιστροφή του U*, δηλαδή αν

όπου I είναι ο ταυτοτικός πίνακας.

Στη φυσική, ιδίως στην κβαντομηχανική, η συζυγής μεταφορά αναφέρεται ως Ερμιτιανή συγγενής ενός πίνακα και συμβολίζεται με σταυρο (†), οπότε η παραπάνω εξίσωση γράφεται

Ένας μιγαδικός πίνακας U είναι ειδικός μοναδιαίος αν είναι ορθομοναδιαίος και η ορίζουσα του πίνακα ισούται με 1.

Για τους πραγματικούς αριθμούς, το ανάλογο ενός ορθομοναδιαίου πίνακα είναι ένας ορθογώνιος πίνακας. Οι ορθομοναδιαίοι πίνακες έχουν σημαντική σημασία στην κβαντομηχανική επειδή διατηρούν τις νόρμες και, συνεπώς, τα πλάτη πιθανοτήτων.

Για κάθε μοναδιαίο πίνακα U πεπερασμένου μεγέθους, ισχύουν τα ακόλουθα:

  • Δεδομένων δύο μιγαδικών διανυσμάτων x και 'y, ο πολλαπλασιασμός με U διατηρεί το εσωτερικό γινόμενο τους, δηλαδή, Ux, Uy⟩ = ⟨x, y.
  • U είναι κανονικός ().
  • U είναι διαγωνοποιήσιμος- δηλαδή, U είναι μοναδιαία παρόμοιος με έναν διαγώνιο πίνακα, ως συνέπεια του φασματικού θεωρήματος. Έτσι, ο U έχει μια αποσύνθεση της μορφής όπου V είναι ορθομοναδιαίος, και D είναι διαγώνιος και ορθομοναδιαίος.
  • . Δηλαδή, το θα βρίσκεται στον μοναδιαίο κύκλο του μιγαδικού επιπέδου.
  • Οι ιδιοχώροι του είναι ορθογώνιοι.
  • U μπορεί να γραφεί ως U' = eiH}, όπου e υποδηλώνει τον εκθετικό πίνακα, i είναι η φανταστική μονάδα και H είναι ένας Ερμιτιανός πίνακας.

Για κάθε μη αρνητικό ακέραιος αριθμός n, το σύνολο όλων των n' × n μοναδιαίων πινάκων με πολλαπλασιασμό πινάκων σχηματίζει μια ομάδα, που ονομάζεται ορθομοναδιαία ομάδα U(n).

Κάθε τετραγωνικός πίνακας με μοναδιαία ευκλείδεια νόρμα είναι ο μέσος όρος δύο ορθομοναδιαίων πινάκων.[2]

Ισοδύναμες συνθήκες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν U είναι ένας τετραγωνικός, μιγαδικός πίνακας, τότε οι ακόλουθες συνθήκες είναι ισοδύναμες:[3]

  1. είναι ορθομοναδιαίο.
  2. είναι ορθομοναδιαίο
  3. είναι αντιστρέψιμος με .
  4. Οι στήλες του σχηματίζουν μια ορθοκανονική βάση του σε σχέση με το συνηθισμένο εσωτερικό γινόμενο. Με άλλα λόγια, .
  5. Οι γραμμές του σχηματίζουν μια ορθοκανονική βάση του ως προς το συνηθισμένο εσωτερικό γινόμενο. Με άλλα λόγια, .
  6. είναι μια ισομετρία ως προς τη συνήθη νόρμα. Δηλαδή, για όλα τα , όπου .
  7. Ο είναι ένας κανονικός πίνακας (ισοδύναμα, υπάρχει μια ορθοκανονική βάση που σχηματίζεται από τα ιδιοδιανύσματα του ) με ιδιοτιμές που βρίσκονται στον μοναδιαίο κύκλο.

Στοιχειώδεις κατασκευές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορθομοναδιαίος πίνακας 2 × 2

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια γενική έκφραση ενός 2 × 2 ορθομοναδιαίου πίνακα είναι

ο οποίος εξαρτάται από 4 πραγματικές παραμέτρους (τη φάση του a, τη φάση του b, το σχετικό μέγεθος μεταξύ a και b, και τη γωνία φ). Η μορφή διαμορφώνεται έτσι ώστε η ορίζουσα ενός τέτοιου πίνακα να είναι

Η υποομάδα αυτών των στοιχείων with ονομάζεται ειδική μοναδιαία ομάδα SU(2).

Μεταξύ πολλών εναλλακτικών μορφών, ο πίνακας U μπορεί να γραφτεί με αυτή τη μορφή:

όπου και παραπάνω, και οι γωνίες μπορούν να πάρουν οποιεσδήποτε τιμές.

Εισάγοντας και έχει την ακόλουθη παραγοντοποίηση:

Η έκφραση αυτή αναδεικνύει τη σχέση μεταξύ των ορθομοναδιαίων πινάκων 2 × 2 και των ορθογώνιων πινάκων 2 × 2 γωνίας θ.

Μια άλλη παραγοντοποίηση είναι [4]

Πολλές άλλες παραγοντοποιήσεις ενός ορθομοναδιαίου πίνακα σε βασικούς πίνακες είναι δυνατές.[5][6][7][8][9][10]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «About Unitary Quantum Field Theory». 
  2. Li, Chi-Kwong; Poon, Edward (2002). «Additive decomposition of real matrices». Linear and Multilinear Algebra 50 (4): 321–326. doi:10.1080/03081080290025507. 
  3. Horn, Roger A.· Johnson, Charles R. (2013). Matrix Analysis. Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9781139020411. ISBN 9781139020411. 
  4. Führ, Hartmut; Rzeszotnik, Ziemowit (2018). «A note on factoring unitary matrices». Linear Algebra and Its Applications 547: 32–44. doi:10.1016/j.laa.2018.02.017. ISSN 0024-3795. 
  5. Williams, Colin P. (2011). «Quantum gates». Στο: Williams, Colin P. Explorations in Quantum Computing. Texts in Computer Science. London, UK: Springer. σελ. 82. doi:10.1007/978-1-84628-887-6_2. ISBN 978-1-84628-887-6. 
  6. Nielsen, M.A.· Chuang, Isaac (2010). Quantum Computation and Quantum Information. Cambridge, UK: Cambridge University Press. σελ. 20. ISBN 978-1-10700-217-3. OCLC 43641333. 
  7. Barenco, Adriano; Bennett, Charles H.; Cleve, Richard; DiVincenzo, David P.; Margolus, Norman; Shor, Peter και άλλοι. (1995-11-01). «Elementary gates for quantum computation». Physical Review A (American Physical Society (APS)) 52 (5): 3457–3467, esp.p. 3465. doi:10.1103/physreva.52.3457. ISSN 1050-2947. PMID 9912645. 
  8. Marvian, Iman (2022-01-10). «Restrictions on realizable unitary operations imposed by symmetry and locality». Nature Physics 18 (3): 283–289. doi:10.1038/s41567-021-01464-0. ISSN 1745-2481. https://www.nature.com/articles/s41567-021-01464-0. 
  9. Jarlskog, Cecilia (2006). «Recursive parameterisation and invariant phases of unitary matrices». . 

  10. Alhambra, Álvaro M. (10 January 2022). «Forbidden by symmetry». Nature Physics 18 (3): 235–236. doi:10.1038/s41567-021-01483-x. ISSN 1745-2481. https://www.nature.com/articles/s41567-021-01483-x.epdf?sharing_token=cb9JltmO0c_GuA_zyl_Hn9RgN0jAjWel9jnR3ZoTv0N2eMl-wQgGXVDdGkt0dHblV7Y2XiScmBn7eBbLkk2wN8fTlUuAcjP8wOfRS37lCMALVlmwQ72SNethITLikGw1OaeWVi_dwhQkvNW-wS5wsbz_fc5pIxAQO3XEghzc25Y%3D. «The physics of large systems is often understood as the outcome of the local operations among its components. Now, it is shown that this picture may be incomplete in quantum systems whose interactions are constrained by symmetries.». 


  • Janko Bračič, Kolobar aritmetičnih funkcij (Ring of arithmetical functions), (Obzornik mat, fiz. 49 (2002) 4, pp. 97–108) (MSC (2000) 11A25)
  • Iwaniec and Kowalski, Analytic number theory, AMS (2004).