Οίκος του Λίχτενσταϊν

O Οίκος του Λίχτενσταϊν (ορθότερα Λήχτενσταϊν), γερμ. Haus von Liechtenstein, είναι ένας ευγενής Οίκος, από τον οποίο προέρχεται ο πρίγκιπας του Λίχτενσταϊν. Οι προϋποθέσεις της διαδοχής του και άλλα θέματα του Οίκου καθορίζονται από τους Θεσμούς του Οίκου, οι οποίοι μπορούν να τροποποιηθούν από τα μέλη του, όχι όμως από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο του κρατιδίου.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οίκος προέρχεται από το κάστρο Λίχτενσταϊν στο Μαρία Έντσερσντορφ της Κάτω (δηλ. Βορειοανατολικής) Αυστρίας, το οποίο ο Οίκος κατείχε τουλάχιστον από το 1140 ως τον 13ο αιώνα και από το 1807 ως τώρα. Ο Ερρίκος Α΄ (απεβ. 1265) ήταν κύριος του Νίκολσμπουρκ, Λίχτενσταϊν και Πέτρονελλ. Με το πέρασμα των αιώνων ο Οίκος απέκτησε τεράστιες εκτάσεις γης στην Κάτω Αυστρία, τη Στυρία (Νοτιοανατολική Αυστρία) και πιο βόρεια στη Μοραβία και τη Σιλεσία. Όλες οι εκτάσεις ήταν φέουδα υποτελή σε άλλους, κυρίως μέλη του Οίκου των Αψβούργων, στους οποίους μερικοί πρίγκιπες του Λίχτενσταϊν υπηρέτησαν ως σύμβουλοι. Επειδή έτσι δεν υπαγόταν απευθείας στον βασιλιά της Γερμανίας, οι πρίγκιπες δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στη Συνέλευση (λατιν. Diet, γερμ. Reichstag).

H άμεση εκπροσώπηση θα πρόσθετε κύρος και οι γαίες θα εξαρτιόταν απευθείας (immediate) από τον βασιλιά. Για τον σκοπό αυτό ο επικεφαλής του Οίκου αγόρασε το 1699 τη μικρότατη κυριότητα του Σέλλενμπερκ από τους Χόχενεμς και το 1712 την κομητεία του Βάντουτς, φέουδα που δεν ήταν υποτελή σε κάποιον, αλλά εξαρτιόταν απευθείας από τον βασιλιά. Έτσι όταν το 1719 ολοκληρώθηκε η αγορά, ο Κάρολος ΣΤ΄ των Αψβούργων αρχιδούκας της Αυστρίας ένωσε τα δύο φέουδα σε μία ιδιοκτησία, που αναβαθμίστηκε σε πριγκιπάτο -με πρίγκιπα τον Αντώνιο-Φλωριανό- υποτελές της Αυστρίας. Η περιοχή πήρε το όνομα τού Οίκου, Λίχτενσταϊν, και από τότε έγινε μέλος του βασιλείου. Οι πρίγκιπές του ζούσαν στη Βιέννη και δεν πάτησαν για δεκαετίες το πόδι τους στο Λίχτενσταϊν, απόδειξη της σκοπιμότητας της αγοράς.

Το 1806 ο Ναπολέων Α΄ κατάργησε το βασίλειο (την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους) και κήρυξε το κρατίδιο αυτόνομο. Έτσι μετά το Συνέδριο της Βιέννης ο πρίγκιπας κυβερνούσε ένα κυρίαρχο (Ανεξάρτητο) κρατίδιο. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1993, τα μέλη του Οίκου (και εκτός του πρίγκιπα που έχει την εξουσία) φέρουν τον τίτλο του πρίγκιπα (της πριγκίπισσας) τού Λίχτενσταϊν και του κόμη (της κόμισσας) του Ρήτμπερκ.