Νικολάι Τοντόροφ
| Νικολάι Τοντόροβ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Николай Тодоров Тодоров (Βουλγαρικά) |
| Γέννηση | 21 Ιουνίου 1921[1][2] Βάρνα |
| Θάνατος | 27 Αυγούστου 2003 Σόφια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βουλγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Βουλγαρικά[3][4] |
| Εκπαίδευση | Διδάκτωρ των Επιστημών στην Ιστορία |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Σόφιας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης πολιτικός ιστορικός[5] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Σόφιας Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών[6] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | ανεξάρτητος/η πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μαρία Τοντόροβα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Chairperson of the National Assembly of Bulgaria (1990–1991)[7] Πρόεδρος της Βουλγαρίας (Ιουλίου 1990 – Αύγουστος 1990)[8] μέλος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Αίμου |
Ο Νικολάι Τοντόροφ (βουλγαρικά: Николай Тодоров Тодоров) (6 Ιουνίου 1921 - 27 Αυγούστου 2003) ήταν Βούλγαρος ιστορικός και διανοούμενος που διετέλεσε για μία μικρή περίοδο Πρόεδρος της Βουλγαρίας.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Βάρνα της Βουλγαρίας. Σπούδασε ιατρική και ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας και εν συνεχεία εργάστηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Ιστορίας της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών και στο Ινστιτούτο Σλαβικών Σπουδών της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας.[9]
Εν συνεχεία επέστρεψε στη Σόφια, όπου δίδαξε για πρώτη φορά το μάθημα μοντέρνας και σύγχρονης ιστορίας των βαλκανικών λαών.[9] Το 1964, ύστερα από προσπάθειές του, ίδρυσε το Ινστιτούτο Βαλκανικών Σπουδών, στο οποίο διετέλεσε διευθυντής για είκοσι πέντε (25) χρόνια.[9] Χρημάτισε επίσης μέλος και αντιπρόεδρος της Ακαδημίας της Βουλγαρίας.[10]
Το επιστημονικό του έργο εστιάζει στην περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καθώς και στη ζωή των βαλκανικών πόλεων.[9] Εξίσου σημαντικό, και γνωστό, είναι το έργο για την ελληνική επανάσταση του 1821, το οποίο έχει αποτυπωθεί στα βιβλία του υπό τον τίτλο "Η βαλκανική διάσταση της επανάστασης του 1821" και "Η Φιλική Εταιρεία και οι Βούλγαροι".[11]
Παράλληλα με το ακαδημαϊκό του έργο ανέπτυξε σημαντική διπλωματική δραστηριότητα διατελώντας πρέσβης της Βουλγαρίας στην Αθήνα την περίοδο 1978 - 1983.[10]
Την περίοδο 1990 - 1991 εξελέγη πρόεδρος της 7ης Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης ενώ ανέλαβε και προσωρινός Πρόεδρος της Βουλγαρίας κατά το διάστημα 17 Ιουλίου 1990 - 1 Αυγούστου 1990.[10]
Ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει τρία παιδιά, μεταξύ των οποίων και την Μαρία Τοντόροβα, καθηγήτρια της βαλκανικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 120550569. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 AlKindi. 8785.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120550569. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 116445539.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Shashko, Philip (Summer 2004). «Nikolai T. Todorov, 1921-2003». Slavic Review 63 (2): 456–457. doi:. https://www.cambridge.org/core/services/aop-cambridge-core/content/view/CD254B7836D97A9D31A4253CB2382AD0/S0037677900040419a.pdf/nikolai_t_todorov_19212003.pdf. Ανακτήθηκε στις 5 October 2018.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Κατσάνης Χ., ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΕΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑ, εκδόσεις Επίκεντρο, σελ. 43
- ↑ Λιβιεράτος Α., Βαλκανικές αναγνώσεις του 1821, εκδόσεις Μέλισσα, σελ. 179 - 181