Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νατάλια Λισόφσκαγια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νατάλια Λισόφσκαγια
Σε φωτογραφία του 2012
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση16 Ιουλίου 1962 (1962-07-16) (62 ετών)
Αλεγκάζι, Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν, Σοβιετική Ένωση
Έτη δραστηριοποίησης1981 – 2002
Ύψος1,88 μέτρα
Βάρος105 κιλά
Άθλημα
ΧώραΣοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1981–91,  Ενωμενη Ομάδα 1992, Γαλλία 2000–02
ΆθλημαΣτίβος
ΑγώνισμαΣφαιροβολία
ΣύλλογοςΣπαρτάκ Μόσχας
Μετάλλια
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 1 0 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1 1 0
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 0 1 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2 0 1
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1 1 1
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1 0 0
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 3 0 0
Σύνολο 9 3 2
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 1988 Σεούλ Σφαιροβολία

Η Νατάλια Βενεντίκτοβνα Λισόφσκαγια (ρωσικά: Наталья Венедиктовна Лисовская, γεννήθηκε 16 Ιουλίου 1962) είναι Σοβιετική / Ρωσίδα πρώην αθλήτρια στίβου που αγωνιζόταν στη σφαιροβολία. Ήταν χρυσή Ολυμπιονίκης το 1988 στη Σεούλ, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 1987 και εξακολουθεί να κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στο αγώνισμα με 22,63 μέτρα. Είναι η μόνη γυναίκα από τα αγωνίσματα των ρίψεων που είναι μέλος του Hall of Fame της IAAF.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο χωριό Αλεγκάζι της Μπασκιρικής Αυτόνομης Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (σήμερα Μπασκορτοστάν), στο ανατολικό άκρο του ευρωπαϊκού τμήματος της Ρωσίας. Ξεκίνησε με προπονήτρια την Ολυμπιονίκη δισκοβόλο Φαΐνα Μέλνικ από την ηλικία των 13 ετών αρχικά αθλούμενη τόσο στη δισκοβολία όσο και στη σφαιροβολία, αλλά τελικά επέλεξε τη δεύτερη. Η πρώτη της διάκριση ήταν ο τίτλος του πρωταθλήματος της Σοβιετικής Ένωσης του 1981.[1] Στις 6 Μαρτίου 1983 στο Μιλάνο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου ήρθε και η πρώτη διεθνής επιτυχία, με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου με επίδοση 18,50 μέτρα.[2]

Ακολούθησε γρήγορη άνοδος στη κορυφή του αγωνίσματος και το 1984 κατέρριψε για πρώτη φορά το παγκόσμιο ρεκόρ με επίδοση 22,53 μέτρα στις 27 Μαΐου στο Σότσι της Σοβιετικής Ένωσης (τώρα Ρωσίας).[3] Δεν συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες λόγω του μποϊκοτάζ των χωρών του Ανατολικού μπλοκ στη διοργάνωση. Στους αντίστοιχους Αγώνες Φιλίας που διοργανώθηκαν στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας από τις απέχουσες χώρες ήταν πρώτη με επίδοση 21,68 μέτρα, περίπου ενάμιση μέτρο περισσότερο από τη χρυσή Ολυμπιονίκη του Λος Άντζελες Κλαούντια Λος.[1] Το 1985 ήταν Πρωταθλήτρια κόσμου στον κλειστό στίβο, επιτυχία που επανέλαβε το 1987 επικρατώντας στη δεύτερη περίπτωση με επίδοση 20,52 μέτρων των δύο προηγούμενων Ολυμπιονικών, Ιλόνα Σλούπιανεκ και Λος.[4][5] Η πρώτη μεγάλη διάκριση στον ανοικτό στίβο ήρθε το 1987 με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου στη Ρώμη στις 7 Σεπτεμβρίου με βολή στα 21,24 μέτρα, επίδοση που παραμένει ρεκόρ αγώνων. Τη σημείωσε στην πέμπτη της προσπάθεια, ξεπερνώντας κατά τρία εκατοστά του μέτρου την μέχρι τότε πρώτη.[6][7][8] Την ίδια χρονιά είχαν προηγηθεί δύο καταρρίψεις του παγκοσμίου ρεκόρ: στις 7 Ιουνίου στη Μόσχα με 22,60 αρχικά και με 22,63 σε μετέπειτα προσπάθειά της τρία τέταρτα της ώρας αργότερα. Η επίδοση αυτή συχνά περιγράφεται ως ένα από τα τα πιο απρόσιτα παγκόσμια ρεκόρ του στίβου προς κατάρριψη.[9][10][11][12] Είναι ενδεικτικό ότι η καλύτερη επίδοση από άλλη αθλήτρια έκτοτε είναι 21,46 μέτρα, ενώ το ρεκόρ της Λισόφσκαγια έχει αξιολογηθεί με 1.372 βαθμούς από την IAAF, το δεύτερο υψηλότερο για παγκόσμιο ρεκόρ του κλασικού αθλητισμού.[13][14]

Το 1988 ήταν στο πρώτο σκαλί του βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ με επίδοση 22,24 μέτρα, περισσότερο από ένα μέτρο από τη δεύτερη. Η επικράτησή της ήταν τόσο εύκολη ώστε και οι έξι προσπάθειές της θα την είχαν χαρίσει το χρυσό μετάλλιο.[4][15] Στο μοναδικό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου που συμμετείχε, το 1990 στο Σπλιτ της Γιουγκοσλαβίας (τώρα Κροατία) ήταν δεύτερη με επίδοση 20,06 μέτρα. Ήταν προς έκπληξη δεύτερη και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 1991 στο Τόκιο με 20,29 μέτρα μένοντας μακριά από την πιθανότητα διεκδίκησης της πρωτιάς.[6][16] Το 1992 κέρδισε τον τελευταίο διεθνή της τίτλο, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου με επίδοση 20,70 μέτρα.[17]

Αποχώρησε από την ενεργό δράση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη, όπου αγωνίστηκε με την Ενωμένη Ομάδα χωρίς επιτυχία (κατετάγη μόλις ένατη). Κλείνοντας την μέχρι τότε καριέρα της ήταν Πρωταθλήτρια Σοβιετικής Ένωσης οκτώ φορές. Παντρεύτηκε τον Ολυμπιονίκη Γιούρι Σέντιχ και απέκτησαν μία κόρη το 1993, μετέπειτα αθλήτρια στη σφυροβολία.[1][9] Μετά από μία ανεπιτυχή απόδραση στις Ηνωμένες Πολιτείες, εγκαταστάθηκαν το 1997 μόνιμα στη Γαλλία, στο Λε Πλεσί-Ρομπενσόν. Το 2000 η Λισόφσκαγια απέκτησε τη γαλλική υπηκοότητα,[18] και επανήλθε στην ενεργό δράση μέχρι τα 40 της χρόνια, αναδεικνυόμενη πρωταθλήτρια Γαλλίας το 2001 με 17,33 μέτρα.[19] Εξακολουθεί να κατέχει τις πέντε καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών στο αγώνισμα της σφαιροβολίας.[13] Το 2013 εισήχθη στο Hall of Fame της Διεθνούς Ένωσης Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF), η μόνη γυναίκα σφαιροβόλος μέχρι σήμερα.[4] Το 1989 τιμήθηκε με το παράσημο του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας.[20]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου : 3η θέση (18,50 μέτρα)
  • Πανεπιστημιάδα 1983 : 1η (20,46)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1985 : 1η (20,07)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1985 : 1η (21,10)
  • Πανεπιστημιάδα 1985 : 1η (20,47)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1985 : 1η (20,69)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1987 : 1η (20,52)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1987 : 1η (21,56)
  • Πανεπιστημιάδα 1987 : 1η (20,48)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1987 : 1η (21,24)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες 1988 : 1η (22,24)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1990 : 2η (20,45)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1990 : 2η (20,06)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1990 : 3η (20,00)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1991 : 1η (21,12)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1991 : 2η (20,29)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1992 : 1η (20,29)

Πηγή: World Athletics

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Nataliya Lisovskaya». Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2022. 
  2. ↑ «EUROPEAN INDOOR CHAMPIONSHIPS (WOMEN)». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  3. ↑ «A Snap SHOT of Olympic History - Women». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Nataliya Lisovskaya - 1980, 1990 - shot put». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  5. ↑ «Athlétisme - Championnats du monde en salle - 1987». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «World Championships: Women's shot put». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2016. 
  7. ↑ «Women Shot Put Athletics II World Championship Rome, Italy 1987 - Saturday 05.09 - Gold Medal: Natalya Lisovskaya, Soviet Union». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  8. ↑ «World Athletics Championships records». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Natalya LISOVSKAYA - U.S.S.R. - 1987 World & and 1988 Olympic shot put Chanpion». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  10. ↑ «A ROUND UP OF THE WEEK JUNE 1-7». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2022. 
  11. ↑ «Un giorno, un'impresa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. 
  12. ↑ «Bernard Amsalem : «Le dopage, on s'en doutait, mais certaines méthodes m'ont sidéré»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Shot Put Women: All». Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «Какие Рекорды сто́ят больше всего». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  15. ↑ «IOC : SEOUL 1988 ATHLETICS SHOT PUT WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  16. ↑ «Signs of the times – the Zeitgeist moments when athletics and world events collided». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2023. 
  17. ↑ «Natalya Lisovskaya». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  18. ↑ «Le Monde: Le retour discret de Natalia Lissovskaïa, ancien fleuron du sport soviétique». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  19. ↑ «FRENCH CHAMPIONSHIPS». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022. 
  20. ↑ «Наталья ЛИСОВСКАЯ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ρεκόρ
Προκάτοχος
Νατάλια Λισόφσκαγια 		Κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ (Σφαιροβολία γυναικών)
7 Ιουνίου 1987 – 		Διάδοχος
Αναμενόμενος
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νατάλια_Λισόφσκαγια&oldid=10466241"