Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μικρές κυρίες (ταινία, 1994)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μικρές κυρίες
Little Women
ΣκηνοθεσίαΤζίλιαν Άρμστρονγκ[1][2][3]
ΠαραγωγήΝτενίζ Ντι Νόβι
ΣενάριοΡόμπιν Σουίκορντ
Βασισμένο σεΜικρές κυρίες
ΠρωταγωνιστέςΟυινόνα Ράιντερ[2][3][4], Σούζαν Σαράντον[2][4], Τρίνι Αλβαράδο[4], Κλαιρ Ντέινς[4], Κίρστεν Ντανστ[4], Κρίστιαν Μπέιλ[4], Γκάμπριελ Μπερν[2][4], Σαμάνθα Μάθις[4], Έρικ Στόλτζ[4], Μάθιου Γουόκερ[4], Τζον Νέβιλ[4], Μέρι Γουίξ[4], Σάρα Στρέιντζ[5], Τζέι Μπραζό[5], Ντόναλ Λογκ[5], Τίγκαν Μος[5], Ντιμίτρι Γκορίτσας[5], Μπέβερλι Έλιοτ[5] και Janne Mortil
ΜουσικήΤόμας Νιούμαν
ΦωτογραφίαΤζέφρεϊ Σίμπσον
ΕνδυματολόγοςΚολίν Άτγουντ
Εταιρεία παραγωγήςColumbia Pictures
ΔιανομήColumbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή21  Δεκεμβρίου 1994 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)
Διάρκεια115 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Μικρές κυρίες είναι μια αμερικανική ιστορική δραματική ταινία ενηλικίωσης του 1994 σε σκηνοθεσία Γκίλιαν Άρμστρονγκ . Το σενάριο της Ρόμπιν Σουίκορντ βασίζεται στο ομότιτλο δίτομο μυθιστόρημα της Λουίζα Μέι Άλκοτ του 1868-69. Πρόκειται για την πέμπτη μεταφορά της κλασικής ιστορίας σε ταινία μεγάλου μήκους. Μετά από μια περιορισμένη κυκλοφορία στις 25 Δεκεμβρίου 1994, η ταινία κυκλοφόρησε σε εθνικό επίπεδο τέσσερις ημέρες αργότερα από την Columbia Pictures.

Η ταινία έλαβε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας (Ουινόνα Ράιντερ), Καλύτερων Κοστουμιών και Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής. Ακολούθησε μια συνέχεια, με τίτλο Μικροί κύριοι (Little Men).

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αδερφές Μαρτς, η υπεύθυνη Μεγκ, η εκκρηκτική Τζο, η τρυφερή Μπεθ και η ρομαντική Έιμι, μεγαλώνουν στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ο πατέρας τους λείπει στον πόλεμο και τα κορίτσια, μαζί με την ισχυρή μητέρα τους, Μαμί παλεύουν με μεγάλα και μικρά προβλήματα στη Νέα Αγγλία του 19ου αιώνα. Στα κορίτσια αρέσει να παίζουν τα ρομαντικά έργα της Τζο στο θέατρο της σοφίτας τους.

Ο γείτονας της διπλανής πόρτας, ο πλούσιος εγγονός του κυρίου Λόρενς, Θίοντορ ("Λόρι") μετακομίζει και γίνεται στενός φίλος των Μαρτς, ιδιαίτερα της Τζο. Ο κύριος Λόρενς καθοδηγεί την Μπεθ, της οποίας η εξαιρετική ερμηνεία στο πιάνο του θυμίζει την αποθανούσα κόρη του, και η Μεγκ ερωτεύεται τον δάσκαλο του Λόρι, Τζον Μπρουκ.

Όταν ο κύριος Μαρτς τραυματίζεται, η Τζο πουλάει τα μαλλιά της, ώστε η Μαμί να πάει με το τρένο για να τον φροντίσει μέχρι να αναρρώσει. Όσο λείπει η Μαμί , η Μπεθ επισκέπτεται μια ταλαιπωρημένη οικογένεια μεταναστών, πηγαίνοντάς τους φαγητό και καυσόξυλα. Από αυτούς κολλάει οστρακιά. Περιμένοντας την επιστροφή της Μαμί, η Μεγκ και η Τζο, που και οι δύο έχουν περάσει οστρακιά, στέλνουν την Έιμι μακριά για να μείνει με τη θεία Μαρτς, για να μην κολλήσει. Η Έιμι λέει λυπημένη στον Λόρι ότι μπορεί να πεθάνει χωρίς να τη φιλήσουν ποτέ. Εκείνος υπόσχεται να τη φιλήσει πριν πεθάνει, αν αρρωστήσει.

Πριν από την αρρώστια της Μπεθ, η Τζο έκανε παρέα στη θεία Μαρτς αρκετά χρόνια, και παρόλο που δεν της άρεσε, ήλπιζε ότι θα την πήγαινε μαζί της στην Ευρώπη. Η υγεία της Μπεθ επιδεινώνεται, οπότε η Μαμί επιστρέφει στο σπίτι, με σκοπό να τη φροντίσει για να αναρρώσει πριν από τα Χριστούγεννα, αλλά η ασθένεια την έχει εξασθενίσει σοβαρά. Ο κύριος Λόρενς χαρίζει το πιάνο της κόρης του στην Μπεθ, η Μεγκ δέχεται την πρόταση γάμου του Τζον Μπρουκ και ο κύριος Μαρτς τους κάνει έκπληξη, επιστρέφοντας σπίτι από τον πόλεμο.

Περνούν τέσσερα χρόνια. Η Μεγκ (πλέον 20 ετών) και ο Τζον παντρεύονται και η υγεία της Μπεθ επιδεινώνεται. Αποφοιτώντας από το κολέγιο, ο Λόρι κάνει πρόταση γάμου στην Τζο (που είναι πλέον 19) και της ζητά να πάει μαζί του στο Λονδίνο, αλλά εκείνη, καθώς τον βλέπει περισσότερο ως αδερφό παρά ως εραστή, αρνείται. Η Τζο απογοητεύεται όταν η θεία Μαρτς αποφασίζει να πάρει μαζί της την 17χρονη Έιμι στην Ευρώπη αντί για την ίδια. Έκανε χρόνια παρέα στη θείας Μαρτς και επιθυμεί να συνεχίσει την καλλιτεχνική της κατάρτιση στην Ευρώπη. Συντετριμμένη, η Τζο φεύγει για τη Νέα Υόρκη για να γράψει μάθει τη ζωή. Εκεί συναντά τον Φρίντριχ Μπάερ, έναν Γερμανό καθηγητή που την εντυπωσιάζει και την διεγείρει πνευματικά, μυώντας τη στην όπερα και τη φιλοσοφία και ενθαρρύνοντάς τη να γράψει καλύτερες ιστορίες από ταβικτοριανά μελοδράματα που έχει γράψει μέχρι τότε.

Στην Ευρώπη, η Έιμι ξαναβρίσκει τον Λόρι. Απογοητευμένη διαπιστώνει ότι έχει γίνει επιπόλαιος και ανεύθυνος. Τον επιπλήττει που την πολιορκεί απλώς και μόνο για να γίνει μέλος της οικογένειας Μαρτς. Σε αντάλλαγμα, εκείνος την επιπλήττει που φλερτάρει έναν από τους πλούσιους φίλους του στο κολέγιο με σκοπό να κάνει πλούσιο γάμο. Ζητά από την Έιμι να τον περιμένει με ένα γράμμα όσο εκείνος θα δουλεύει στο Λονδίνο στον παππού του.

Η Τζο επιστρέφει στο σπίτι για τη δεκαοχτάχρονη Μπεθ, η οποία τελικά πεθαίνει από επιπλοκές της οστρακιάς που την ταλαιπωρούσε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η λυπημένη Τζο αποσύρεται στην άνεση της σοφίτας, γράφοντας την ιστορία της ζωής της. Με την ολοκλήρωση του έργου της, το στέλνει στον καθηγητή Μπάερ. Εντωμεταξύ, η Μεγκ γεννάει τα δίδυμα Ντέμι και Νταίζη.

Ένα γράμμα από την Έιμι τους λέει ότι η θεία Μαρτς παραείναι άρρωστη για να ταξιδέψει, οπότε η Έιμι πρέπει να παραμείνει στην Ευρώπη μαζί της. Στο Λονδίνο, ο Λόρι λαμβάνει γράμμα από την Τζο σχετικά με τον θάνατο της Μπεθ, λέγοντας ότι η Έιμι βρίσκεται στο Βεβέ και δεν μπορεί να επιστρέψει σπίτι. Αμέσως εκείνος πάει να παρασταθεί στην Έιμι. Οι δυο τους επιστρέφουν τελικά στο σπίτι των Μαρτς παντρεμένοι, προς έκπληξη της Τζο, η οποία τελικά χαίρεται.

Η θεία Μαρτς πεθαίνει, αφήνοντας στην Τζο το σπίτι της, το οποίο εκείνη μετατρέπει σε σχολείο. Ο καθηγητής Μπάερ φτάνει με τα τυπογραφικά δοκίμια του χειρογράφου της, αλλά, πιστεύοντας ότι η Τζο είναι παντρεμένη, πηγαίνει να πάρει ένα τρένο για τη Δύση, για να δεχτεί μια θέση καθηγητή. Η Τζο τρέχει πίσω του, λύνοντας την παρεξήγηση, τον παρακαλεί να μην πάει, εκείνος της κάνει πρόταση γάμου και εκείνη δέχεται με χαρά.

Διανομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ουινόνα Ράιντερ ως Τζόζεφιν Μαρτς (Τζο)
  • Γκέιμπριελ Μπερν ως Φρίντριχ Μπάερ
  • Trini Alvarado ως Μάργκαρετ Μαρτς (Μεγκ)
  • Κίρστεν Ντανστ και Σαμάνθα Μάθις ως Έιμι Μαρτς
  • Κλερ Ντέινς ως Ελίζαμπεθ Μαρτς (Μπεθ)
  • Κρίστιαν Μπέιλ ως Θίοντορ Λόρενς (Λόρι)
  • Έρικ Στολτς ως Τζον Μπρουκ
  • Τζον Νέβιλ ως Τζέιμς Λόρενς
  • Μαίρη Γουίκς ως θεία Τζόζεφιν Μαρτς
  • Σούζαν Σαράντον ως Άμπιγκεϊλ Μαρτς (Μαμί)
  • Μάθιου Γουόκερ ως Ρόμπερτ Μαρτς
  • Φλόρενς Πάτερσον ως Χάνα Μάλετ

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρειάστηκαν 12 χρόνια για να βρουν οι Μικρές κυρίες εταιρεία παραγωγής. Σύμφωνα με τη σεναριογράφο Ρόμπιν Σουίκορντ και την παραγωγό Ντενίζ Ντι Νόβι «ο κόσμος δεν ενδιαφερόταν για μια ταινία με πολλές γυναίκες» . Τελικά, η Columbia Pictures συμφώνησε να εξετάσει το έργο υπό τον όρο ότι η να παίξει την Τζο η Ουινόνα Ράιντερ.[6]

Αρχικά, η Γκίλιαν Άρμστρονγκ δεν συμμετείχε στη σκηνοθεσία του Μικρές κυρίες. Απέρριψε την προσφορά αρκετές φορές λόγω των ομοιοτήτων μεταξύ αυτής και της ταινίας της My Brilliant Career. Ωστόσο, συνειδητοποίησε ότι οι δύο ταινίες ήταν τελικά διαφορετικές.[7] Κατά τη συγγραφή, η Άρμστρονγκ επέλεξε να μην ανατρέξει στις προηγούμενες ταινίες για έμπνευση, αλλά να μείνει πιστή στο μυθιστόρημα.

Ηθοποιοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαζί με τη Ουινόνα Ράιντερ, η οποία έχει ήδη υπογράψει συμβόλαιο για να παίξει την Τζο, εστάλησαν προσφορές για τους ρόλους της Μαμί και του Λόρι στη Σούζαν Σαράντον και στον Κρίστιαν Μπέιλ. Η Σαράντον παραλίγο να απορρίψει τον ρόλο γιατί "...ήταν προς το τέλος της σχολικής χρονιάς και είχα αρκετά αυστηρή πολιτική να μην αφήνω τα παιδιά μου".

Ο ρόλος της Έιμι ήταν η πιο δύσκολη απόφαση για κάστινγκ. Αυτή η διασκευή ήταν η πρώτη και μοναδική που δύο διαφορετικές ηθοποιοί έπαιξαν την Έιμι στη διάρκεια της ταινίας. Σύμφωνα με την παραγωγό, υπήρχε κάτι «παράξενο» στο να παίζεις μια ηθοποιός πρώτα ένα παιδί και μετά έναν ενήλικα.

Μεταξύ αυτών που δοκιμάστηκαν για τον ρόλο της Έιμι ήταν η άγνωστη τότε Νάταλι Πόρτμαν και η Θόρα Μπερτς που είχε ήδη γυρίσει το Χόκους Πόκους: Οι τρεις μάγισσες και το Παιχνίδια ολέθρου. Στο τέλος, επιλέχθηκε η Κίρστεν Ντανστ. Η απόφαση για τον ρόλο της μεγαλύτερης Έιμι ήταν μεταξύ της Ρις Γουίδερσπουν και της Σαμάνθα Μάθις. Η πρώτη επιλογή ήταν η Γουίδερσπουν. Ωστόσο, η υπεύθυνη κάστινγκ Κάρι Φρέζιερ αποφάσισε τελικά να συμβιβαστεί με τη Μάθις.

Ο αρχικός υποψήφιος για να παίξει τον Μπάερ ήταν ο Χιου Γκραντ. «Όλοι είχαμε τεράστια αγάπη στον Χιου». Ωστόσο, η Φρέζιερ δεν συμφώνησε με την ιδέα, ισχυριζόμενη ότι η επιλογή ήταν λίγο "άσχετη". Ο Γκραντ παραήταν νέος και σίγουρος για να παίξει τον Μπάερ του βιβλίου που ήθελε η Φρέιζερ. Ο Τζον Τουρτούρο πίεσε επίσης επίμονα για να πάρει τον ρόλο, αλλά η Φρέζιερ ήθελε έναν πιο ποιητικό Μπάερ και επέλεξε τον Γκέιμπριελ Μπερν.[6]

Γυρίσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεταφορά του μυθιστορήματος Μικρές κυρίες του 1994 γυρίστηκε κυρίως στον Καναδά. Ωστόσο, ορισμένες σκηνές γυρίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Μασαχουσέτη.[8] Η Γκίλιαν Άρμστρονγκ έμεινε πιστή στην εποχή των Μικρών κυριών.[7] Η συνολική αισθητική του φιλμ επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από φωτογραφίες, πίνακες και σχέδια της εποχής. Η Άρμστρονγκ και ο διευθυντής φωτογραφίας Τζέφρι Σίμπσον εμπνεύστηκαν από έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν την Εποχή του Εμφυλίου Πολέμου, όταν γράφτηκε το βιβλίο. Σε συνεργασία με το υπόλοιπο συνεργείο, χρησιμοποίησαν αυτά τα έργα τέχνης ως κατευθυντήριες γραμμές για τα σκηνικά, τα κοστούμια, τον χρωματικό τόνο, ακόμη και τον φωτισμό.

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes, το 93% από τις 42 κριτικές ήταν θετικές, με μέση βαθμολογία 7,3/10.[9] Στο Metacritic, η ταινία έχει σταθμισμένο μέσο όρο βαθμολογίας 87 στα 100 με βάση 23 κριτικούς, υποδηλώνοντας «καθολική αναγνώριση».[10]

Ο Ρότζερ Έμπερτ από την εφημερίδα Chicago Sun-Times βράβευσε την με ταινία 31⁄2 αστέρια, αποκαλώντας τη "μια εκπληκτικά ευκρινή και έξυπνη αφήγηση της διάσημης ιστορίας της Λουίζα Μέι Άλκοτ".[11]

Εισπράξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα σε 1.503 οθόνες στις ΗΠΑ και τον Καναδά στις 21 Δεκεμβρίου 1994. Είχε κέρδος 5,3 εκατομμύρια δολάρια και κατέλαβε την 6η θέση το πρώτο Σαββατοκύριακο αποφέροντας τελικά 50,1 εκατομμύρια δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.[12] Διεθνώς, κέρδισε 45 εκατομμύρια δολάρια , έναντι των 15–18 εκατομμυρίων δολαρίων του προϋπολογισμού της.[12][13]

Άλλα μέσα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε το πρώτο της βίντεο στη Βόρεια Αμερική στις 20 Ιουνίου 1995. Κυκλοφόρησε σε ντιβιντί στις 25 Απριλίου 2000.[13] Σε μορφή Blu-ray κυκλοφόρησε τρεις φορές.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0110367/. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 stopklatka.pl/film/male-kobietki-1994. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/es/film227102.html. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2016.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 www.imdb.com/title/tt0110367/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 9  Μαΐου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  6. ↑ 6,0 6,1 Spencer, Ashley (12 Σεπτεμβρίου 2019). «Little Women - Movie». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Murray, Scott. «Passionate Women». Issuu. Cinema Papers. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020. 
  8. ↑ «Little Women (1994) Locations». LatLong. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020. 
  9. ↑ «Little Women (1994)». Rotten Tomatoes. Fandango. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2022. 
  10. ↑ «Little Women (1994) Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2019. 
  11. ↑ Ebert, Roger (December 21, 1994). «Little Women». Chicago Sun-Times. https://www.rogerebert.com/reviews/little-women-1994. Ανακτήθηκε στις April 1, 2022. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Little Women». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Little Women (1994) - Financial Information». The Numbers. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μικρές_κυρίες_(ταινία,_1994)&oldid=10660038"