Ιστορία ενηλικίωσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ειδολογία, μια ιστορία ενηλικίωσης είναι ένα είδος λογοτεχνίας και κινηματογράφου το οποίο ως θέμα του έχει το μεγάλωμα του πρωταγωνιστή από την νεότητα στην ενήλικη ζωή. Οι ιστορίες ενηλικίωσης δίνουν έμφαση στον διάλογο και στον εσωτερικό μονόλογο περισσότερο από ότι στην δράση, και συχνά τοποθετούνται χρονικά στο παρελθόν. Τα υποκείμενα των ιστοριών ενηλικίωσης είναι τυπικά αγόρια στην ύστερη εφηβεία.[1] Το μυθιστόρημα μαθητείας (γερμανικά: Bildungsroman) είναι ένα υπο-είδος της ιστορίας ενηλικίωσης. Είναι διαδεδομένο στην λογοτεχνία και ασχολείται με την ψυχολογική και ηθική ανάπτυξη του πρωταγωνιστή, οπότε η αλλαγή του χαρακτήρα του είναι εξαιρετικά σημαντική.[2][3]

Στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον κινηματογράφο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον κινηματογράφο, οι ταινίες ενηλικίωσης είναι ένα είδος εφηβικών ταινιών. Επικεντρώνονται στην ψυχολογική και ηθική ανάπτυξη ενός πρωταγωνιστής από την νεότητα στην ενήλικη ζωή. Η προσωπική ανάπτυξη και αλλαγή είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό αυτού του είδους, το οποίο βασίζεται σε διάλογο και συναισθηματικές αποκρίσεις, και λιγότερο σε δράση. Ο κύριος χαρακτήρας είναι τυπικά αγόρι περίπου στα μέσα της εφηβείας και η ιστορία αφηγείται συχνά μέσω αναδρομών στο παρελθόν.[1] Θέματα που αναπτύσσονται σπάνια στα μυθιστορήματα του αντίστοιχου είδους, όπως η ανάπτυξη της σεξουαλικής ταυότητας και οι πολιτικές απόψεις, παρουσιάζονται συχνά στις ταινίες ενηλικίωσης· παρομοίως και η φιλοσοφική ανάπτυξη.[6] Τα σεξουαλικά θέματα παρουσιάζονται συχνά με κωμικό ή χιουμοριστικό τρόπο.

Παραδείγματα ταινιών αυτού του είδους είναι οι Νεανικά Συνθήματα (1973), Το ξεπέταγμα (1985), Μπρέκφαστ Κλαμπ (1985), Στάσου Πλάι μου (1986), Νεανικά Μπερδέματα (1993), Σχεδόν Διάσημοι (2000), και Μεγαλώνοντας (2014), η τελευταία των οποίων γυρίστηκε με τους ίδιους ηθοποιούς μέσα σε μια περίοδο δώδεκα ετών. Οι ιστορικές ταινίες ενηλικίωσης έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς στην μεταπολεμική περίοδο. Η ταινία Johnny Tremain (1957) αφηγείται την ιστορία ενός αργυροχόου την περίοδο της Αμερικανικής Επανάστασης ο οποίος είναι μαθητευόμενος, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Οι ταινίες αυτές έχουν πρωταγωνιστές σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες: προέφηβους σε ταινίες όπως οι The Sandlot (1993) και Το κορίτσι μου (1991) και απόφοιτους λυκείου ή φοιτητές σε ταινίες όπως οι American Pie (1999), Πάρτι Αποφοίτησης (1998), Μία Κάποια Εκπαίδευση (2009) και Δέκα με Τόνο (1994).

Τηλεοπτικές σειρές αυτού του είδους είναι οι The Wonder Years, Ένα Αγόρι Γνωρίζει τον Κόσμο, Happy Days, Freaks and Geeks, Η τρελή οικογένεια του Μάλκολμ και Ένα Κορίτσι Γνωρίζει τον Κόσμο.[6]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Benyahia, Sarah Casey; Gaffney, Freddie; White, John (2006). As Film Studies: The Essential Introduction. Essentials Series (στα Αγγλικά). Taylor & Francis. ISBN 0-415-39311-6. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  2. Bakhtin, M. M. (1986). Speech genres and other late essays (στα Αγγλικά). Austin: University of Texas Press. σελ. 21. ISBN 9780292775602. 
  3. Jeffers, Thomas (2005). Apprenticeships the Bildungsroman from Goethe to Santayana (στα Αγγλικά). New York, N.Y: Palgrave Macmillan. σελ. 2. ISBN 1403966079. 
  4. Joy Palmer, Liora Bresler, David Edward Cooper (2001). Fifty major thinkers on education: from Confucius to Dewey (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 34. ISBN 0-415-23126-4. 
  5. 5,0 5,1 McWilliams, Ellen (2009). Margaret Atwood and the Female Bildungsroman (στα Αγγλικά). Ashgate Publishing, Ltd. σελ. 14. ISBN 978-0-7546-6027-9. The two early English Bildungsromane already mentioned, Tom Jones and The Life and Opinions of Tristram Shandy, are examples of coming-of-age narratives that predate the generic expectations of the German tradition. 
  6. 6,0 6,1 Fox, Levi (2002). «The Historical Coming of Age Genre». Were Those the Days? Historical Coming of Age Films in American Culture (στα Αγγλικά). American Studies, University of Virginia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011.