Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μέι Σίνκλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μέι Σίνκλερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		May Sinclair (Αγγλικά)
Γέννηση24  Αυγούστου 1863[1][2][3] ή 1870[4]
Rock Ferry[5]
Θάνατος14  Νοεμβρίου 1946[1][2][3]
Άιλσμπερι
Αιτία θανάτουνόσος του Πάρκινσον
ΨευδώνυμοMay Sinclair
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[5][7]
ποιήτρια
κριτικός λογοτεχνίας
Αξιοσημείωτο έργοLife and Death of Harriett Frean
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μέι Σίνκλερ (αγγλικά: May Sinclair), ψευδώνυμο της Mary Amelia St. Clair (24 Αυγούστου 1863 - 14 Νοεμβρίου 1946), ήταν Βρετανίδα συγγραφέας, ποιήτρια και λογοτεχνική κριτικός. Ήταν μαχητική φεμινίστρια και μέλος της Ένωσης Γυναικών Συγγραφέων Σουφραζέτων, κινήματος υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Ήταν επίσης σημαντική κριτικός της μοντερνιστικής ποίησης και πεζογραφίας και αυτή που εισήγαγε τον όρο συνειδησιακή ροή στη λογοτεχνική κριτική κατά την ανάλυση των πρώτων βιβλίων της μυθιστορηματικής σειράς Προσκύνημα της Ντόροθι Ρίτσαρντσον στο περιοδικό των Εικονιστών The Egoist, τον Απρίλιο του 1918.[8]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σίνκλερ γεννήθηκε στο Ροκ Φέρι, κοντά στο Λίβερπουλ, το 1863. Ο πατέρας της, Γουίλιαμ Σίνκλερ, ήταν εφοπλιστής, χρεοκόπησε γύρω στο 1870, έγινε αλκοολικός και πέθανε όταν αυτή ήταν ακόμη παιδί. Η μητέρα ήταν μια αυστηρή και θρησκευόμενη γυναίκα, η άκαμπτη συμπεριφορά της και οι απόψεις της για τη θρησκεία και την ευπρέπεια δημιουργούσαν μια μάλλον καταπιεστική ατμόσφαιρα. Μετά τον θάνατο του πατέρα, η οικογένεια μετακόμισε στα περίχωρα του Λονδίνου. Μετά από ένα χρόνο εκπαίδευσης σε σχολείο για κορίτσια, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εκπαίδευση και φρόντιζε τα πέντε μεγαλύτερα αδέρφια της, αλλά όλα πέθαναν από καρδιακή νόσο μεταξύ 1887 και 1896.[9]

Από το 1896 και μετά, η Σίνκλερ έγραφε επαγγελματικά για να συντηρηθεί. Υπήρξε δραστήρια φεμινίστρια και αναφέρθηκε σε μια σειρά ζητημάτων σχετικά με το καθεστώς των γυναικών και τον γάμο. Τα έργα της ήταν επίσης δημοφιλή και στις ΗΠΑ. Το 1912, η ​​Ένωση Γυναικών Συγγραφέων δημοσίευσε τις απόψεις της Σίνκλερ για τον φεμινισμό στις οποίες αντέκρουσε την άποψη που προτάθηκε από τον γιατρό Άλμροθ Ράιτ ότι οι σουφραζέτες οδηγούνταν από τη σεξουαλική τους απογοήτευση λόγω της έλλειψης ανδρών και υποστήριξε ότι το δικαίωμα ψήφου των γυναικών και η ταξική πάλη ήταν παρόμοιοι αγώνες και ότι η εργαζόμενη γυναίκα δεν πρέπει να ανταγωνίζεται τις φιλοδοξίες της ανδρικής εργατικής τάξης. Η δραστηριότητά της για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών αναγνωρίστηκε από τη Σίλβια Πάνκχερστ.

Γύρω στο 1913 ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ιατρικής-Ψυχολογικής Κλινικής στο Λονδίνο, μια από τις πρώτες κλινικές στην Αγγλία που εφάρμοζε ψυχαναλυτική θεραπεία. Άρχισε να ενδιαφέρεται για την ψυχαναλυτική σκέψη και εισήγαγε στα μυθιστορήματά της θέματα σχετικά με τις απόψεις του Σίγκμουντ Φρόιντ.

Πριν από το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν ιδιαίτερα παραγωγική και δημοσίευσε πολλά μυθιστορήματα, όπως Οι τρεις αδελφές (1914), που βασίζεται χαλαρά στις ζωές των αδελφών Μπροντέ και εξετάζει την καταπίεση της βικτωριανής και εδουαρδιανής κοινωνίας. Αυτό επρόκειτο να είναι το πρώτο από τα ψυχολογικά μυθιστορήματά της, έργα που διερεύνησαν ψυχολογικές έννοιες όπως το ασυνείδητο.

Το 1914, πέρασε περίπου δύο εβδομάδες στο Δυτικό Μέτωπο στη Φλάνδρα σε μια μονάδα ασθενοφόρου. Επηρεάστηκε βαθιά από αυτά που είδε και τα κατέγραψε σε μεταγενέστερα μυθιστορήματά της και στο Ημερολόγιο Εντυπώσεων από το Βέλγιο. [10]

Η Σίνκλερ μπαίνει στα γραφεία της Κοινωνικής και Πολιτικής Γυναικείας Ένωσης στο Λονδίνο το 1910

Έγραψε τις πρώτες κριτικές της για τον Εικονισμό από το 1915 στο περιοδικό των εικονιστών Ο Εγωιστής. Εκείνη την εποχή ήταν φίλη με τους Χίλντα Ντούλιτλ, Ρίτσαρντ Άλντινγκτον και Έζρα Πάουντ. Έγραψε επίσης επαινετικά άρθρα για την ποίηση του Τ.Σ. Έλιοτ (1917 στη Μικρή Επιθεώρηση ) και τη μυθοπλασία της Ντόροθι Ρίτσαρντσον (1918 στον Εγωιστή ). Ορισμένες πτυχές των μεταγενέστερων μυθιστορημάτων της επηρεάστηκαν από μοντερνιστικές τεχνικές, ιδιαίτερα το ημιαυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα Mary Olivier: A Life (1919), στο οποίο εφάρμοσε τη συνειδησιακή ροή και διερεύνησε τα αποτελέσματα της σεξουαλικής και οικογενειακής καταπίεσης στα πλαίσια της σχέσης μητέρας-κόρης. Στο θέμα της σεξουαλικής καταπίεσης αναφέρθηκε πάλι στο μυθιστόρημά της The Romantic (1920). Δύο χρόνια αργότερα δημοσίευσε αυτό που θεωρείται ευρέως ως το αριστούργημά της, Η ζωή και ο θάνατος της Χάριετ Φρίν, το οποίο αφηγείται την τραγική ιστορία μιας γυναίκας, από τη βικτωριανή παιδική ηλικία της μέχρι την ενηλικίωση της.[11]

Η Σινκλέρ έγραψε και δημοσίευσε μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920, μεταξύ των οποίων δύο βιβλία με διηγήματα φανταστικής λογοτεχνίας, Uncanny Stories (1923) και The Intercessor and Other Stories (1931). Ωστόσο, άρχισε να υποφέρει από τα πρώτα σημάδια της νόσου του Πάρκινσον και σταμάτησε να γράφει αν και έζησε σχεδόν δύο δεκαετίες περισσότερο, πέθανε στις 14 Νοεμβρίου 1946.[12]

Φιλοσοφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σίνκλερ έγραψε επίσης μη μυθοπλαστικά έργα βασισμένη σε μελέτες φιλοσοφίας, ιδιαίτερα στον ιδεαλισμό. Υπερασπίστηκε μια μορφή ιδεαλιστικού μονισμού στο βιβλίο της Η υπεράσπιση του ιδεαλισμού (1917). Ενδιαφέρθηκε επίσης για την παραψυχολογία και τον πνευματισμό και ήταν μέλος της Εταιρείας Ψυχικής Έρευνας από το 1914.[13]

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Nakiketas and other poems (1886) με ψευδώνυμο Τζούλιαν Σίνκλερ
  • Essays in Verse (1892)
  • Audrey Craven (1897)
  • Mr and Mrs Nevill Tyson (1898)
  • Two Sides Of A Question (1901)
  • The Divine Fire (1904)
  • The Helpmate (1907)
  • The Judgment of Eve (1907)
  • The Immortal Moment (1908)
  • Kitty Tailleur (1908)
  • Rudolph Sohm: Outlines of Church History (1909)
  • The Creators (1910)
  • Miss Tarrant's Temperament (1911)
  • The Flaw in the Crystal (1912)
  • The Three Brontes (1912)
  • Feminism (1912)
  • The Combined Maze (1913)
  • The Three Sisters (1914)
  • The Return of the Prodigal (1914)
  • A Journal of Impressions in Belgium (1915)
  • The Belfry (1916)
  • Tasker Jevons: The Real Story (1916)
  • The Tree of Heaven (1917)
  • A Defence of Idealism: Some Questions & Conclusions (1917)
  • Mary Olivier: A Life (1919)
  • The Romantic (1920)
  • Mr. Waddington of Wyck (1921)
  • Life and Death of Harriett Frean (1922)
  • Anne Severn and the Fieldings (1922)
  • The New Idealism (1922)
  • Uncanny Stories (1923)
  • A Cure of Souls (1924)
  • The Dark Night: A Novel in Unrhymed Verse (1924)
  • Arnold Waterlow (1924)
  • The Rector of Wyck (1925)
  • Far End (1926)
  • The Allinghams (1927)
  • History of Anthony Waring (1927)
  • Fame (1929)
  • Tales Told by Simpson (1930)
  • The Intercessor, and Other Stories (1931)
  • Villa Désirée (1932)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/May-Sinclair. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6kp82tm. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) ISFDB. 14934. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «A Historical Dictionary of British Women» (Αγγλικά) Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  5. ↑ 5,0 5,1 Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 987.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11924895z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  8. ↑ . «maysinclairsociety.com/biography/». 
  9. ↑ . «poetryfoundation.org/poets/may-sinclair». 
  10. ↑ . «hotems.enl.uoa.gr/Ημερολόγιο Εντυπώσεων από το Βέλγιο [απόσπασμα]». 
  11. ↑ . «biblionet.gr/Μέι Σίνκλερ». 
  12. ↑ . «britannica.com/biography/May-Sinclair». 
  13. ↑ . «campuspress.yale.edu/modernismlab/may-sinclair/». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μέι_Σίνκλερ&oldid=10453001"