Λιονέλ Τερέ
| Προσωπικές πληροφορίες | |
|---|---|
| Όνομα | Λιονέλ Τερέ, (Lionel Terray) |
| Εθνικότητα | Γάλλος |
| Γέννηση | 25 Ιουλίου 1921 Γκρενόμπλ |
| Θάνατος | 19 Σεπτεμβρίου 1965 (44 ετών) Βερκόρ |
| Ορειβατική σταδιοδρομία | |
| Πρώτες ανάβασεις | Μακαλού (με τον Ζαν Κουζί στις 15 Μαΐου 1955 Φιτζ-Ρόι, Παταγονία, Άνδεις (με τον Γκουΐντο Μανιόνε, 1952) |
| Ενημέρωση 26 Αυγούστου 2014. | |
Ο Λιονέλ Τερέ (Lionel Terray) (25 Ιουλίου 1921, Γκρενόμπλ – 19 Σεπτεμβρίου, 1965 Βερκόρ) ήταν Γάλλος ορειβάτης[1]. Είναι γνωστός για μεγάλο αριθμό πρώτων αναβάσεων, με γνωστότερες εκείνη του Μακαλού στα Ιμαλάια (με τον Ζαν Κουζί στις 15 Μαΐου 1955) και του Φιτζ-Ρόι στην Παταγονία, στις Άνδεις (με τον Γκουΐντο Μανιόνε το 1952).
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας, ο Τερέ φέρεται πως ξεκίνησε την αναρρίχηση στην ηλικία των 5 ετών, σκαρφαλώνοντας βράχια στο πάρκο των γονιών του. Σε ηλικία περίπου 11 ετών, ξεκίνησε εύκολες αναβάσεις σε βράχια κοντά στην Γκρενόμπλ, με συμμαθητές της ηλικίας του. Μια ασθένεια του πατέρα του, τού επέτρεψε να γνωρίσει το Σαμονί σε ηλικία 12 ετών. Αναρριχήσεις με τον εξάδελφό του στην Αιγκιγιέτ ντ' Αρζεντιέρ, στη ΝΑ όψη του Μπρεβάν, στη Γκραν Σαρμόζ και την Πτιτ Βερτ τον έβαλαν για τα καλά στον κόσμο της αναρρίχησης. Ο Τερέ ασχολήθηκε επίσης σε νεαρή ηλικία με το σκι, όπου διακρίθηκε σε εθνικό επίπεδο[1].
Οδηγός βουνού και εκπαιδευτής σκι, ο Τερέ έλαβε μέρος σε ορεινές μάχες εναντίον των Γερμανών στη διάρκεια του Β' Π.Π.[2]. Μετά τον πόλεμο έγινε γνωστός ως ένας από τους καλύτερους ορειβάτες και οδηγούς του Σαμονί εξαιτίας των ταχύτατων αναβάσεών του σε μερικές από τις πλέον διάσημες διαδρομές στις Γαλλικές, Ιταλικές και Ελβετικές Άλπεις. Ο Τερέ σκαρφαλώνοντας συχνά με σχοινοσύντροφο τον Λουΐ Λασενάλ, του οποίου την τεχνική φαίνεται ότι εκτιμούσε[3], έσπασε πολλά ρεκόρ ταχύτητας αναβάσεων.
Ορειβασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τερέ ήταν μέλος της απόστολής του Μορίς Ερζόγκ (Maurice Herzog) το 1950 στο Αναπούρνα, την υψηλότερη και πρώτη κορυφή 8.000 μ. που είχε κατακτηθεί (αν και ορειβάτες όπως ο Τζορτζ Μάλορι, ο Άντριου Ιρβάιν, κ.ά είχαν προσεγγίσει μεγαλύτερο υψόμετρο στο Έβερεστ κατά τη δεκαετία του 1920). Ο Τερέ δεν πάτησε στην κορυφή του Αναπούρνα, αλλά μαζί με τον Σέρπα Αντζίμπα βοήθησε τους Μορίς Ερζόγκ και Λουΐ Λασενάλ που επιχείρησαν την κορυφή, να κατέβουν από το βουνό. Τόσο ο Ερζόγκ, όσο και ο Λασενάλ είχαν υποστεί κρυοπαγήματα, που τους κόστισαν ακρωτηριασμό στα κάτω άκρα[4] Παρά τα συγκεκριμένα γεγονότα, η γαλλική ομάδα επέστρεψε στο Παρίσι θριαμβευτικά και το βιβλίο του Ερζόγκ Annapurna έγινε μπεστ σέλερ.
Ο Τερέ συμμετείχε επίσης στη μεγάλη προσπάθεια διάσωσης τεσσάρων ορειβατων που παγιδεύτηκαν στη βόρεια όψη του Άιγκερ το 1957. Αυτή η αποστολή είναι το κεντρικό θέμα του διάσημου βιβλίου του Τζακ Όλσεν Αναρρίχηση στην Κόλαση, στο οποίο αναφέρονται οι δεξιότητες και το θάρρος του Τερέ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 50 ο Τερέ έκανε αρκετές πρώτες αναβάσεις στο Περού, ανάμεσά τους η υψηλότερη κορυφή των κεντρικών Άνδεων το Χουαντσάν. Επίσης έκανε πρώτες αναβάσεις σε χαμηλότερες αλλά δυσκολότερες κορυφές όπως η Γουΐλα Γουΐκι, η Ταουλιράγιου και η Τσακραράγιου, πιθανώς η δυσκολότερη κορυφή στις Περουβιανές Άνδεις[2]. Μία από τις καλύτερες αναβάσεις του Τερέ έγινε στο όρος Γιάνου στο Νεπάλ, το 1962. Σκαρφάλωσε, επίσης, το Νιλγκίρις κοντά στο Αναπούρνα, και οδήγησε την επιτυχημένη πρώτη ανάβαση το 1964 του όρους Χάντιγκτον, στην Αλάσκα, από τη βορειοδυτική κόψη[5].
Αναβάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1942-1943 Μον Μπλαν με σχοινοσύντροφο τον Γκαστόν Ρεμπουφά (Gaston Rebuffat)
- 1944-1945 παίρνει μέρος στον πόλεμο των Άλπεων
- 1946 – Γραν Γιοράς, Σπηρούνι Γουόκερ, νέα παραλλαγή με τον Λουΐ Λασενάλ
- 1947 – Άιγκερ βόρεια όψη με τον Λουΐ Λασενάλ
- 1950 – Αποστολή στο Αναπούρνα με τους φίλους του Λουΐ Λασενάλ και Γκαστόν Ρεμπουφά. Δύο μέλη της αποστολής κατακτούν την κορυφή. Ο Τερέ επιχειρεί επιτυχημένα διάσωση με τον σέρπα Αντζίμπα, για να βοηθήσει τους Λασενάλ, Ρεμπουφά και Ερζόγκ, που έχουν υποστεί κρυοπαγήματα.
- 1952 – Φιτζ-Ρόι πρώτη ανάβαση με τον Γκουΐντο Μανιόνε (2-2-1952). Νεβάντο Χουαντσάν 6359 μ. (Κορντιλέρα Μπλάνκα, Περού);
- 1954 – Πριν την αποστολή του Μακαλού, πραγματοποιεί πρώτη ανάβαση του Τσόμο Λόντσο 7.790 μ. (Νεπάλ)
- 1955 – Γαλλική αποστολή στο Μακαλού 8.490 μ., 5η υψηλότερη κορυφή στον κόσμο με τον Ζαν Κουζί.
- 1956 – Κορντιλέρα Μπλάνκα: Τσακαράγιου 6.112 μ. πρώτη ανάβαση της ΒΑ όψης εξαιρετικής δυσκολίας. Στην ίδια αποστολή σκαρφάλωσε το Ταουλιράγιου 5.840 μ. βόρεια όψη.
- 1957 - Αποστολή διάσωσης εγκλωβισμένων ορειβατών στ Β όψη του Άιγκερ.
- 1959 – Γαλλική Αποστολή στο Γιάνου η ανάβαση σταματά 300 μ. πριν την κορυφή.
- 1962 - Νέα αποστολή στο Γιάνου 7.710 μ. (Νεπάλ) και πραγματοποιεί την πρώτη ανάβαση (29-4-1962) 1964 στο όρος Χάντιγκτον 3.731. στην Αλάσκα.[2]
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τερέ πέθανε κατά τη διάρκεια μιας ευκολης σχετικά αναρρίχησης στο Βερκόρ, νότια της Γκρενόμπλ στις 19 Σεπτεμβρίου 1965, αρκετά χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου του, Κατακτητές του Άχρηστου. ο Τάφος του βρίσκεται στο Σαμονί, στη Γαλλία. Το όνομά του δόθηκε σε μια πλατεία ΝΔ της πόλης.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Terray, Lionel (1963). Les Conquérants de l'inutile. France: Victor Gollancz. ASIN B000HJRAVQ.
- Terray, Lionel (2000). Conquistadors of the Useless. Translated by Geoffrey Sutton. Baton Wicks Publications; New Ed. ISBN 1-898573-38-7.[6]
- Terray, Lionel· Franco, Jean (1965). Bataille pour Le Jannu. France: Gallimard. ISBN 2-07-010203-3.
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Les étoiles de midi (17 February 1960) Filmartic, Requin[7]
- Les conquérants de l'inutile (1966) Ντοκιμαντέρ[8]
- Pariser Journal (1961–1971) TV Series, Ντοκιμαντέρ[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Berbesa, A. «Biographie de Lionel Terray». jeunesse-et-montagne.org. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Mazzani, Silvia (13 Φεβρουαρίου 2013). «Lionel Terray». SummitPost. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ Roberts, David (2013). True Summit: What Really Happened on the Legendary Ascent on Annapurna. Simon and Schuster. ISBN 978-0743203272.
Άρχισα να θαυμάζω την ευκολία της κίνησής του
- ↑ Herzog, Maurice (1997). Annapurna. New York, NY, USA: The Lyons Press. ISBN 1-55821-549-2.
- ↑ Jones, Chris (1976). Climbing in North America. Berkeley, California, USA: American Alpine Club/University of California Press. σελίδες 330, 331. ISBN 0-520-02976-3.
- ↑ Monkhouse, Paddy (4 Οκτωβρίου 2013). «Conquistadors of the useless a Review». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Les étoiles de midi (1959)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Les conquérants de l'inutile». IMDb. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Pariser Journal (1961–1971)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
|