Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λι Κέρσλεηκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λι Κέρσλεηκ
Ο Λι Κέρσλεηκ το 1973
Πληροφορίες
Γέννηση16  Απριλίου 1947[1]
Winton
Θάνατος19  Σεπτεμβρίου 2020[2]
Λονδίνο
ΚαταγωγήΓουίντον, Μπόρνμουθ, Χάμπσαϊρ, Αγγλία
EίδοςHard Rock, Progressive Rock, Art Rock, Southern Rock, Heavy Metal
ΙδιότητεςΜουσικός, Συνθέτης
Μουσικά όργαναΤύμπανα, Κρουστά, Πλήκτρα, Φωνητικά
Παρουσία1968 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαBronze, Mercury, Warner Bros.
ΣυμμετοχέςUriah Heep, The Gods, Toe Fat, Head Machine, National Head Band, Ken Hensley, David Byron, Ozzy Osbourne, Living Loud
Ιστότοπος
http://www.leekerslake.com/

Ο Λι Κέρσλεηκ (αγγλ. Lee Kerslake, 16 Απριλίου 1947-19  Σεπτεμβρίου 2020) ήταν Άγγλος μουσικός, γνωστός ως ντράμερ του ροκ συγκροτήματος Uriah Heep, αλλά και για την συνεργασία του με τον Όζι Όσμπορν στα πρώτα δύο του άλμπουμ, Blizzard Of Ozz και Diary Of A Madman.

Ο Λι Κέρσλεηκ γεννήθηκε το 1947 στο Γουίντον του Μπούρνεμουθ.

Το 1966, ο Κέρσλεηκ έγινε μέλος των the Gods, ηχογραφώντας μαζί τους το σινγκλ "Come On Down To My Boat Baby", το οποίο κυκλοφόρησε στις αρχές του 1967 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "Polydor Records". Η σύνθεση τους περιελάμβανε τον κιθαρίστα Μικ Τέιλορ (μετέπειτα μέλος των Rolling Stones), τον κιμπορντίστα Κεν Χένσλεϊ (μετέπειτα Uriah Heep) και τον μπασίστα Τζον Γκλάσκοκ (μετέπειτα Jethro Tull).

Τον Μάιο του 1967, ο Τέιλορ αποχώρησε για να γίνει μέλος των Bluesbreakers του Τζον Μάγιαλ. Το συγκρότημα μετακόμισε στο Λονδίνο και έπαιζε μόνιμα στο κλαμπ "Marquee". Τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς ο Πολ Νιούτον πήρε τη θέση του Γκλάσκοκ και στη συνέχεια το μπάσο ανέλαβε ο Γκρεγκ Λέικ, ο οποίος αποχώρησε το καλοκαίρι του 1968 για να γίνει μέλος των King Crimson.
Οι The Gods ζήτησαν από τον Γκλάσκοκ να επιστρέψει και κυκλοφόρησαν μία σειρά από σινγκλ με γνωστότερη τη διασκευή στο τραγούδι "Hey! Bulldog" των Beatles. Το 1968 κυκλοφόρησαν το δίσκο "Genesis" και την επόμενη χρονιά το "To Samuel a Son" πριν αλλάξουν το όνομα τους σε Toe Fat.

Οι Χένσλεϊ και Κέρσλεηκ προσέλαβαν τον τραγουδιστή Κλιφ Μπένετ και τον μπασίστα Τζον Κόνας. Μετά την συμφωνία τους με την εταιρεία "Rare Earth Records", ηχογράφησαν τον ομώνυμο δίσκο τους ο οποίος κυκλοφόρησε στην πατρίδα τους μέσω της "Parlophone" μαζί με το σινγκλ "Working Nights".

Μετά από δύο αμερικάνικες περιοδείες, ο Κεν Χένσλεϊ αποχώρησε για να ενταχθεί στους Uriah Heep και ο Λι Κέρσλεηκ για να συνεχίσει με τους National Head Band.

Οι National Head Band προήλθαν από τους The Business, των οποίων μέλη ήταν οι Νιλ Φορντ (κιθάρα, φωνητικά), Ντέιβ Πωλ (μπάσο), Τζαν Σέλχαας (πλήκτρα) και Τζον Σκόρσκι (τύμπανα). Μετά την υπογραφή συμβολαίου με την "Warner Bros.", η εταιρεία επέμεινε το συγκρότημα να έχει δύο ντράμερ, με τον Κέρσλεηκ να αναλαμβάνει να συμπληρώσει τη σύνθεση τους. Παρ' όλα αυτά, πριν οι National Head Band προλάβουν να μπουν στο στούντιο για να ξεκινήσουν να ηχογραφούν, ο Σκόρσκι παραιτήθηκε.

Μετά την κυκλοφορία του δίσκου "Albert One" και μία αποτυχημένη περιοδεία, το συγκρότημα διαλύθηκε.

Ο Λι Κέρσλεηκ δεύτερος από αριστερά, σε φωτογραφία του 2012
Κύριο λήμμα: Uriah Heep

Το Νοέμβριο του 1971, ο Κέρσλεηκ έγινε μέλος των Uriah Heep, ηχογραφώντας μαζί τους το δίσκο "Demons and Wizards" με τις επιτυχίες "The Wizard" και "Easy Livin' ". Ακολούθησαν τα ιδιαίτερα επιτυχημένα "The Magician's Birthday", "Sweet Freedom" και "Return to Fantasy", όπως και μία σειρά μέτριων δίσκων.

Στη δεκαετία του '70, οι Uriah Heep άγγιξαν το ζενίθ της δημιουργικότητας τους, με τρεις χρυσούς και έξι Top-40 δίσκους, ενώ πραγματοποίησαν αρκετές περιοδείες σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Ο Κέρσλεηκ αποτέλεσε τον σταθερό και μόνιμο ντράμερ τους, παίζοντας ρόλο και στο συνθετικό κομμάτι του συγκροτήματος.

Παρέμεινε μαζί τους μέχρι τον Οκτώβριο του 1979 και επανήλθε στο συγκρότημα τον Απρίλιο του 1982 για να συνεχίσει μέχρι το 2007, όταν και αποχώρησε οριστικά λόγω προβλημάτων υγείας, δίνοντας τη θέση του στον Ράσελ Γκίλμπρουκ. Στην 35χρονη θητεία του μαζί τους, κυκλοφόρησε 15 στούντιο και 6 ζωντανά ηχογραφημένους δίσκους.

Παράλληλα, συμμετείχε σε προσωπικούς δίσκους του Ντέηβιντ Μπάιρον και του Κεν Χένσλεϊ.

Το 1980, ο Κέρσλεηκ έγινε μέλος του προσωπικού σχήματος του πρώην τραγουδιστή των Black Sabbath, Όζι Όσμπορν. Συνεργάστηκαν στα άλμπουμ "Blizzard of Ozz" (1980) και "Diary of a Madman" (1981), με το ντράμερ να αποχωρεί λόγω οικογενειακού προβλήματος. Στο δεύτερο άλμπουμ του με τον Όσμπορν, παρά το γεγονός ότι το ρυθμικό κομμάτι έπαιξε ο Κέρσλεηκ με τον μπασίστα Μπομπ Ντέισλι, αναφέρονται ως συμμετέχοντες ο ντράμερ Τόμι Όλντριτζ και ο μπασίστας Ρούντι Σάρζο.[3]

Στα τέλη της δεκαετίας του '90, ο Κέρσλεηκ και ο Ντέισλι κατέθεσαν μήνυση κατά του Όσμπορν και της μάνατζερ και συζύγου του, Σάρον, ζητώντας να λαμβάνουν κέρδη από τις πωλήσεις των δύο πρώτων άλμπουμ του. Ο Όσμπορν κυκλοφόρησε μία νέα μίξη των συγκεκριμένων άλμπουμ με τα μέρη του μπάσου να έχουν ηχογραφηθεί από τον Ρόμπερτ Τρουτζίλο και των τυμπάνων από τον Μάικ Μπόρντιν.

Το 2003, η μήνυση τους απορρίφθηκε από το δικαστήριο του Λος Άντζελες.

Το 2003, έγινε μέλος των Living Loud, ενός super group με τον κιθαρίστα Στηβ Μορς (Dixie Dregs, Deep Purple), τον μπασίστα Μπομπ Ντέισλι και τον τραγουδιστή Τζίμι Μπαρνς, ενώ συνεργάστηκε μαζί τους και ο κιμπορντίστας Ντον Έρεϊ (Rainbow, Deep Purple, κ.α.). Τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς ηχογράφησαν τον ομώνυμο τους δίσκο με πέντε νέα κομμάτια και διασκευές σε τραγούδια που είχαν ηχογραφήσει με τον Όζι Όσμπορν. Η δεύτερη από τις ζωντανές τους εμφανίσεις στην Αυστραλία το 2004 ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε στο διπλό CD και DVD "Live In Sydney 2004".

  • Genesis (1968)
  • To Samuel A Son (1969)
  • Orgasm (1970)
  • Toe Fat (1970)
  • Albert One (1971)

με τον Κεν Χένσλεϊ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Proud Words on a Dusty Shelf (1973)

με τον Ντέιβιντ Μπάιρον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Take No Prisoners (1975)
  • Living Loud (2004)
  • Live in Sydney 2004 (2005)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]