Λαγοκέφαλος
Λαγοκέφαλος | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
| ||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||
Lagocephalus sceleratus Gmelin, 1789 |
Ο λαγοκέφαλος (επιστημονική ονομασία: Lagocephalus sceleratus ή Χριστίνα ή κρις φις) είναι ψάρι που ζει κυρίως στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Μετά το 2003 εμφανίστηκε και στη Μεσόγειο, καθώς και στο Αιγαίο, ως λεσσεψιανός μετανάστης, μεταναστεύοντας δηλαδή από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω της διώρυγας του Σουέζ στη Μεσόγειο.[1] Η κατανάλωσή του χωρίς να απομακρυνθούν πριν το μαγείρεμα μέρη του που περιέχουν τη δηλητηριώδη τοξίνη τετραδοτοξίνη, μπορεί να επιφέρει αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυική παράλυση, ακόμη και θάνατο.
Πού βρίσκεται
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το είδος είναι κοινό στα τροπικά νερά των ωκεανών της Ινδίας και του Ειρηνικού και τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται προς τη δυτική Μεσόγειο. Έχει βρεθεί στις ακτές του Ισραήλ, νότια της Τουρκίας, στην Κύπρο, στις νότιες ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Κρήτη και στη Ρόδο. Το 2013 βρέθηκε στα ύδατα του νησιού Λαμπεντούζα στην κεντρική Μεσόγειο[2], το 2015 στα ανοικτά της Μάλτας και σε νερά κοντά στην πόλη Μπέτσιτσι του Μαυροβουνίου, στη νοτιοανατολική Αδριατική Θάλασσα[3]. Ένα δείγμα πιάστηκε στο Γκρισάν (Γαλλία) το καλοκαίρι του 2014[4]. Οι ελληνικές αρχές εξέδωσαν προειδοποίηση σχετικά με τα ψάρια[5].
Στην πατρίδα του, την Ερυθρά Θάλασσα, ο λαγοκέφαλος ζει σε βραχώδεις πυθμένες, από ρηχά παράκτια νερά μέχρι νερά βάθους 250 μέτρων.
Τον Δεκέμβριο του 2018, το "A Semana", μια εφημερίδα του Πράσινου Ακρωτηρίου στη Δυτική Αφρική, δημοσίευσε ότι αυτό το ψάρι πιάστηκε στα ύδατα της περιοχής. Συνεπώς, δόθηκε προειδοποίηση σε όλους τους ψαράδες και τον γενικό πληθυσμό για τους θανατηφόρους κινδύνους που φέρει η κατανάλωσή του[6].
Περιγραφή και διαβίωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο λαγοκέφαλος μοιάζει πολύ με τις τετραοδοντίδες (ευρέως γνωστές ως ψάρια-φούσκες), αλλά είναι πιο επιμήκης και με συμμετρική ουρά. Η πλάτη του είναι γκρι ή καφέ με πιο σκούρα σημεία και έχει λευκή κοιλιά. Μια χαρακτηριστική ασημένια ζώνη τρέχει κατά μήκος των πλευρών του ψαριού. Ο λαγοκέφαλος μπορεί να έχει μήκος συνήθως έως και 40 εκατοστά. Το μέγιστο μήκος του μπορεί να φτάσει σε 110 εκατοστά και το μέγιστο βάρος του 7 κιλά. Δεν έχει λέπια και διαθέτει 4 μεγάλα δόντια.[7] Θηρεύει τα βενθικά ασπόνδυλα. Τα αυγά του μπορούν να βρεθούν στο πέλαγος.
Κίνδυνος προς τους ανθρώπους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρόμοια με άλλα ψάρια φούσκα, ο ασημένιος λαγοκέφαλος είναι εξαιρετικά δηλητηριώδης όταν φαγωθεί, καθώς περιέχει τετροδοτοξίνη στις ωοθήκες του και σε μικρότερο βαθμό στο δέρμα, στους μυς και στο συκώτι του, η οποία τον προστατεύει από τους θηρευτές. Γίνεται τοξικό, αφού τρώει βακτήρια που περιέχουν τη τοξίνη[8]. Αυτή η θανατηφόρα ουσία προκαλεί παράλυση των μυών, η οποία μπορεί να προκαλέσει στα θύματα διακοπή της αναπνοής ή καρδιακή ανεπάρκεια. Θανατηφόρα περιστατικά έχουν παρουσιαστεί στην Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Φυσική αντιμετώπιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο λαγοκέφαλος θεωρείται οτι βρίσκεται πολυ ψηλά στην τροφική αλύσιδα, καθιστώντας τον, δύσκολο θηραμα. Σε όλη την διάρκεια της 18χρονης παρουσίας του στην Μεσόγειο Θαλασσα, μονο μια φορά εχει καταγραφεί να αποτελεί τροφή και αυτο απο την χελώνα Caretta caretta.[9]
Λόγω αυτου το γεγονότος, η επιστημονική κοινότητα, δεν εχει βρει τρόπο αντιμετώπισης και ακόμα αναμένει διαδικασίες φυσικής εξέλιξης να δωσουν λύση στο πρόβλημα αυτό.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Κωνσταντινίδης, Νικόλαος (2020). «Εφαρμογή αλγορίθμων εξόρυξης δεδομένων σε δεδομένα γονιδιώματος υδρόβιων οργανισμών» (PDF). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024.
- ↑ Tondelli, Agnese (21 Νοεμβρίου 2013). «Allerta pesce velenoso nei mari italiani: non va assolutamente mangiato». Ambiente Bio (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020.
- ↑ News, Boka. «Otrovna riba ulovljena u Bečićima | Boka News» (στα Κροατικά). Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020.
- ↑ BRUSLÉ, J. (1994). «L'anguille européenne Anguilla anguilla, un poisson sensible aux stress environnementaux et vulnérable à diverses atteintes pathogènes». Bulletin Français de la Pêche et de la Pisciculture (335): 237–260. doi: . ISSN 0767-2861. http://dx.doi.org/10.1051/kmae:1994015.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Autoridades alertam para risco de «peixe sapo» venenoso nas águas de Cabo Verde - Primeiro diário caboverdiano em linha - A SEMANA». asemana.publ.cv. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020.
- ↑ Γκαντζιού, Πωλίνα (2014). - ΓΚΑΝΤΖΙΟΥ ΠΩΛΙΝΑ.pdf?sequence=1&isAllowed=y «Βιολογία, οικολογία και εξάπλωση του είδους Lagocephalus sceleratus» Check
|url=
value (βοήθεια) (PDF). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024.[νεκρός σύνδεσμος] - ↑ Noguch, Tamao; Arakawa, Osamu (2008/6). «Tetrodotoxin – Distribution and Accumulation in Aquatic Organisms, and Cases of Human Intoxication» (στα αγγλικά). Marine Drugs 6 (2): 220–242. doi:. https://www.mdpi.com/1660-3397/6/2/220.
- ↑ 9,0 9,1 Ulman, Aylin; Yildiz, Taner; Demirel, Nazli; Canak, Ozgur; Yemişken, Emre; Pauly, Daniel (2021-10-06). «The biology and ecology of the invasive silver-cheeked toadfish (Lagocephalus sceleratus), with emphasis on the Eastern Mediterranean» (στα αγγλικά). NeoBiota 68: 145–175. doi: . ISSN 1314-2488. https://neobiota.pensoft.net/article/71767/.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο λαγοκέφαλος στα νερά της Κύπρου[νεκρός σύνδεσμος], Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος Κύπρου.
- https://neobiota.pensoft.net/article/71767/element/7/0/Lagocephalus%20sceleratus/[νεκρός σύνδεσμος]
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βιολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |