Λαγοκέφαλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λαγοκέφαλος

Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Τετροδοντοειδή (Tetraodontiformes)
Οικογένεια: Τετροδοντίδες (Tetraodontidae)
Γένος: Λαγοκέφαλος (Lagocephalus)
Είδος: L. sceleratus
Διώνυμο
Lagocephalus sceleratus
Gmelin, 1789
Λαγοκέφαλος αλιευμένος ανοικτά της Κορώνης (5 Αυγούστου 2018)

Ο λαγοκέφαλος (επιστημονική ονομασία: Lagocephalus sceleratus) είναι ψάρι που ζει κυρίως στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Μετά το 2003 εμφανίστηκε και στη Μεσόγειο, καθώς και στο Αιγαίο, ως λεσσεψιανός μετανάστης, μεταναστεύοντας δηλαδή από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω της διώρυγας του Σουέζ στη Μεσόγειο. Η κατανάλωσή του χωρίς να απομακρυνθούν πριν το μαγείρεμα μέρη του που περιέχουν τη δηλητηριώδη τοξίνη τετραδοτοξίνη, μπορεί να επιφέρει αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυική παράλυση, ακόμη και θάνατο.

Πού βρίσκεται[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το είδος είναι κοινό στα τροπικά νερά των ωκεανών της Ινδίας και του Ειρηνικού και τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται προς τη δυτική Μεσόγειο. Έχει βρεθεί στις ακτές του Ισραήλ, νότια της Τουρκίας, στην Κύπρο, στις νότιες ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Κρήτη και στη Ρόδο. Το 2013 βρέθηκε στα ύδατα του νησιού Λαμπεντούζα στην κεντρική Μεσόγειο[1], το 2015 στα ανοικτά της Μάλτας και σε νερά κοντά στην πόλη Μπέτσιτσι του Μαυροβουνίου, στη νοτιοανατολική Αδριατική Θάλασσα[2]. Ένα δείγμα πιάστηκε στο Γκρισάν (Γαλλία) το καλοκαίρι του 2014[3]. Οι ελληνικές αρχές εξέδωσαν προειδοποίηση σχετικά με τα ψάρια[4].

Στην πατρίδα του, την Ερυθρά Θάλασσα, ο λαγοκέφαλος ζει σε βραχώδεις πυθμένες, από ρηχά παράκτια νερά μέχρι νερά βάθους 250 μέτρων.

Τον Δεκέμβριο του 2018, το "A Semana", μια εφημερίδα του Πράσινου Ακρωτηρίου στη Δυτική Αφρική, δημοσίευσε ότι αυτό το ψάρι πιάστηκε στα ύδατα της περιοχής. Συνεπώς, δόθηκε προειδοποίηση σε όλους τους ψαράδες και τον γενικό πληθυσμό για τους θανατηφόρους κινδύνους που φέρει η κατανάλωσή του[5].

Περιγραφή και διαβίωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο λαγοκέφαλος μοιάζει πολύ με τις τετραοδοντίδες (ευρέως γνωστές ως ψάρια-φούσκες), αλλά είναι πιο επιμήκης και με συμμετρική ουρά. Η πλάτη του είναι γκρι ή καφέ με πιο σκούρα σημεία και έχει λευκή κοιλιά. Μια χαρακτηριστική ασημένια ζώνη τρέχει κατά μήκος των πλευρών του ψαριού. Ο λαγοκέφαλος μπορεί να έχει μήκος έως και 40 εκατοστά. Θηρεύει τα βενθικά ασπόνδυλα. Τα αυγά του μπορούν να βρεθούν στο πέλαγος.

Κίνδυνος προς τους ανθρώπους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια με άλλα ψάρια φούσκα, ο ασημένιος λαγοκέφαλος είναι εξαιρετικά δηλητηριώδης όταν φαγωθεί, καθώς περιέχει τετροδοτοξίνη στις ωοθήκες του και σε μικρότερο βαθμό στο δέρμα, στους μυς και στο συκώτι του, η οποία τον προστατεύει από τους θηρευτές. Γίνεται τοξικό, αφού τρώει βακτήρια που περιέχουν τη τοξίνη[6]. Αυτή η θανατηφόρα ουσία προκαλεί παράλυση των μυών, η οποία μπορεί να προκαλέσει στα θύματα διακοπή της αναπνοής ή καρδιακή ανεπάρκεια. Θανατηφόρα περιστατικά έχουν παρουσιαστεί στην Αίγυπτο και το Ισραήλ.

Καταστροφή στον Κόλπο του Μεραμβέλου από τον Λαγοκέφαλο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει παρατηρηθεί σοβαρή οικολογική καταστροφή στον κόλπο του Μιραμπέλου, στην ανατολική Κρήτη, από την παρουσία του λαγοκέφαλου[7].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Tondelli, Agnese (21 Νοεμβρίου 2013). «Allerta pesce velenoso nei mari italiani: non va assolutamente mangiato». Ambiente Bio (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  2. News, Boka. «Otrovna riba ulovljena u Bečićima | Boka News» (στα Κροατικά). Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  3. BRUSLÉ, J. (1994). «L'anguille européenne Anguilla anguilla, un poisson sensible aux stress environnementaux et vulnérable à diverses atteintes pathogènes». Bulletin Français de la Pêche et de la Pisciculture (335): 237–260. doi:10.1051/kmae:1994015. ISSN 0767-2861. http://dx.doi.org/10.1051/kmae:1994015. 
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  5. «Autoridades alertam para risco de «peixe sapo» venenoso nas águas de Cabo Verde - Primeiro diário caboverdiano em linha - A SEMANA». asemana.publ.cv. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  6. Noguch, Tamao; Arakawa, Osamu (2008/6). «Tetrodotoxin – Distribution and Accumulation in Aquatic Organisms, and Cases of Human Intoxication» (στα αγγλικά). Marine Drugs 6 (2): 220–242. doi:10.3390/md6020220. https://www.mdpi.com/1660-3397/6/2/220. 
  7. http://www.anatolh.com/2017/03/22/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF/

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]