Λαβρέντι Μπέρια

Λαβρέντι Μπέρια
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	ლავრენტი პავლეს ძე ბერია (Γεωργιανά)
Γέννηση	17ιουλ. / 29  Μαρτίου 1899γρηγ. Merkheuli
Θάνατος	23  Δεκεμβρίου 1953 ή 26  Ιουνίου 1953 (πιθανώς) Μόσχα
Αιτία θανάτου	τραύμα από πυροβολισμό
Τόπος ταφής	κοιμητήριο Ντονσκόι
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Θρησκεία	αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Mingrelian Ρωσικά
Σπουδές	Κρατικό πανεπιστήμιο Πετρελαϊκής Βιομηχανίας του Αζερμπαϊτζάν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης και Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος	Προδοσία (θανατική ποινή) τρομοκρατία αντεπαναστάτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Nino Gegechkori (από 1921)
Τέκνα	Sergo Beria
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης και Γενικός Επίτροπος Κρατικής Ασφάλειας/Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων
Πόλεμοι/μάχες	Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος και Ψυχρός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρώτος αναπληρωτής πρωθυπουργός της Σοβιετικής Ένωσης (Μάρτιος 1953 – Ιουνίου 1953) μέλος του Προεδρίου του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ (1938–1939) μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης (1938–1946) μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης (1946–1950) μέλος του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης (1950–1953) Αρχιγραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γεωργίας (1931–1938)
Βραβεύσεις	Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1943) τάγμα του Λένιν (1935, 1943, 1945, 29  Μαρτίου 1949 και 29  Οκτωβρίου 1949) τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου (1924, 1942 και 1944) Τάγμα του Σουβόροφ Α΄ τάξης (1944) Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 20ή επέτειο του Κόκκινου Στρατού των εργατών και των αγροτών (1938) μετάλλιο «Για την υπεράσπιση της Μόσχας» Μετάλλιο «Για την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ» μετάλλιο για την Άμυνα του Καυκάσου μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας (1947) μετάλλιο για την 30η επέτειο του Σοβιετικού στρατού και ναυτικού (1948) τάγμα του Σαχμπαατάρ (1949) Τάγμα του Ερυθρού Λαβάρου (Μογγολία) (1942) επίτιμο μέλος της Κα Γκε Μπε κρατικό βραβείο Στάλιν 1ου βαθμού (1949 και 1951) Τάγμα της Δημοκρατίας της Τίβα (1943) Honorary worker of the NKVD βραβείο Στάλιν τάγμα του Λένιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου Order of the Red Banner of Labour of the Georgian SSR Order of the Red Banner of Labour of the Azerbaijan SSR Order of the Red Banner of Labour of the Armenian SSR Orders and Medals of Soviet Republics
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λαβρέντι Πάβλοβιτς Μπέρια (γεωργιανά: ლავრენტი პავლეს ძე ბერია, ρωσικά: Лаврентий Павлович Бéрия, 29 Μαρτίου 1899 – 23 Δεκεμβρίου 1953) ήταν Σοβιετικός πολιτικός, επικεφαλής του σοβιετικού μηχανισμού ασφαλείας και των μυστικών υπηρεσιών υπό τον Στάλιν.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Λαβρέντι Πάβλοβιτς Μπέρια γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1899 στην Γεωργία που ανήκε στην Ρωσική Αυτοκρατορία.

Επικεφαλής της NKVD

Προς το τέλος της περιόδου των σταλινικών εκκαθαρίσεων (1936-1940) είχε γίνει αναπληρωτής και στη συνέχεια επικεφαλής της NKVD αντικαθιστώντας τον Νικολάι Γιεζόφ και διεξήγαγε εκκαθάριση και στην ίδια τη NKVD. Ο Μπέρια άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή του κατά τη διάρκεια και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αμέσως μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953, όταν, ως πρώτος αντικαταστάτης του Πρωθυπουργού, εφάρμοσε μια σύντομη εκστρατεία φιλελευθεροποίησης με στόχο την εξομάλινση της μετάβαση της πολιτικής εξουσίας.

Ο Μπέρια υπήρξε ο μακροβιότερος και έχων τη μεγαλύτερη επιρροή από τους αρχηγούς της μυστικής αστυνομίας του Στάλιν, με το αποκορύφωμα αυτής της επιρροής να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Διαρκώς διοικούσε τεράστιες μονάδες του σοβιετικού κράτους και υπηρέτησε ως ντε φάκτο Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης, επικεφαλής των επιχειρησιακών μονάδων της NKVD και υπεύθυνος για τις αντιπαρτιζανικές επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, αλλά και ενεργώντας ως οπισθοφυλακή για τον εκφοβισμό χιλιάδων «προδοτών, παραιτημένων, δειλών και μονίμως επικαλούμενων ασθένεια».

Η δράση του είναι χαρακτηριστική της σταλινικής εποχής καθώς υπήρχε έντονος ο χαρακτήρας της πολιτικής δίωξης κυρίως στο πλαίσιο της αποτροπής μιας ενδεχόμενης εξέγερσης υποκινούμενη από τον Λέων Τρότσκι και άλλους πολιτκιούς αντιπάλους του τότε καθεστώτος. Ο Μπέρια και η δραση του υπήρξε καταλύτης στις συλλήψεις μεγάλου αριθμού υπόπτων για αντι-σοβιετική δράση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Δίκες της Μόσχας.

Ως διοικητής των Γκουλάγκ

Ο Μπέρια διοίκησε το αχανές σύμπλεγμα των στρατοπέδων εργασίας του Γκουλάγκ και ήταν ο κυρίως υπεύθυνος για την παρακολούθηση οργανισμών μυστικής άμυνας που έγιναν γνωστοί με το όνομα σαράσκα και οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολεμική προσπάθεια. Έπαιξε επίσης αποφασιστικό ρόλο στον συντονισμό των Σοβιετικών Παρτιζάνων, αναπτύσσοντας ένα εντυπωσιακό δίκτυο κατασκοπείας και σαμποτάζ πίσω από τις γερμανικές γραμμές. Παρακολούθησε τη Διάσκεψη της Γιάλτας στο πλευρό του Στάλιν, ο οποίος τον σύστησε στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Φραγκλίνο Ρούζβελτ ως "ο δικός μας Χίμλερ". Μετά τον πόλεμο οργάνωσε την κομμουνιστική κατάληψη των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η ασυμβίβαστη σκληρότητα με την οποία ο Μπέρια ασκούσε τα καθήκοντά του και η ικανότητά του να παράγει αποτελέσματα κορυφώθηκε στην επιτυχία του όσον αφορά την παρακολούθηση του σοβιετικού προγράμματος παραγωγής ατομικής βόμβας. Ο Στάλιν τού είχε δώσει απόλυτη προτεραιότητα και το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε σε λιγότερο από πέντε χρόνια στο μεγαλύτερο μέρος του λόγω της σοβιετικής κατασκοπείας ενάντια στη Δύση που οργανώθηκε από τη NKVD του Μπέρια.

Μέρος της κυβερνώσας τρόικας

Αποτέλεσε για σύντομο διάστημα μέρος της κυβερνώσας τρόικας με τον Γκεόργκι Μαλενκόφ και τον Βιατσεσλάβ Μόλοτωφ. Παρ' όλα αυτά, την ίδια χρονιά αυτός συνελήφθη και εκτελέστηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ισχυρίστηκε ότι είχε δηλητηριάσει τον Στάλιν, σύμφωνα με τις αναμνήσεις του Μόλοτωφ.