Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λίντα Μάρτιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λίντα Μάρτιν
Γέννηση17 Απριλίου 1947 (1947-04-17) (77 ετών)
Μπέλφαστ, Βόρεια Ιρλανδία
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Ιρλανδία
Ιδιότητατραγουδιστής και τηλεοπτικός παρουσιαστής
Εν ενεργεία1969–σήμερα
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςποπ μουσική
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Λίντα Μάρτιν (γ. 17 Απριλίου 1947)[1] είναι τραγουδίστρια και τηλεοπτική παρουσιάστρια από τη Βόρεια Ιρλανδία. Είναι κυρίως γνωστή στην Ευρώπη σαν τη νικήτρια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision το 1992 με το τραγούδι "Why Me?", και στην Ιρλανδία σαν μέλος του συγκροτήματος των 70s-80s, Chips.[2]

Η Μάρτιν έχει Ιρλανδική, Σκωτσέζικη και Ιταλική καταγωγή. Το επίθετο της οικογένειας της ήταν αρχικά Μαρτίνι. Ο προ παππούς της, Φράνσις Μαρτίνι γεννήθηκε στο Δουβλίνο από πρόσφυγες από το Σαρόνο της Ιταλίας. Οι παππούδες της μητέρας της, Γουίλιαμ Γκρίν και Ελίζαμπεθ Νάνγκλ είχαν ορυχείο εξόρυξης άνθρακα. Μετά, μετακόμισαν από το Μπέλφαστ στο Λάρκχολ της Σκωτίας.[3]

Η Martin ξεκίνησε τη μουσική της καριέρα όταν μπήκε στο συγκρότημα Chips στο Omagh το 1969. Γρήγορα έγινε ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα στην Ιρλανδία στο ζωντανό κύκλωμα και κυκλοφόρησε τα single hits "Love Matters", "Twice a Week" και "Goodbye Goodbye" κατά τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970.[4] Το 1972, η Μάρτιν αποχώρησε από το συγκρότημα και προσχώρησε στην μπάντα Little People, αλλά επανήλθε στους Chips το επόμενο έτος.

Η ομάδα εμφανίστηκε στην Opportunity Knocks το 1974 και εμφανίστηκε αρκετές φορές στη βρετανική τηλεόραση προωθώντας τα singles τους, αλλά ποτέ δεν σημείωσε επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο.[2] Με πολλαπλές συμμετοχές στους ιρλανδικούς εθνικούς τελικούς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, το συγκρότημα συνεχίστηκε στη δεκαετία του '80. Πήραν ένα τελικό ιρλανδικό χτύπημα το 1982 με το "David's Song", μετά τον οποίο η Μαρτιν όταν κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού του Castlebar με το "Edge of the Universe" το 1983. Από αυτό το σημείο επικεντρώθηκε σε σόλο καριέρα καθώς και περιστασιακά live εμφανίσεις με τις Μάρκες μέχρι να στρατολογήσουν έναν νέο τραγουδιστή (Valerie Roe) στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Συμμετείχε στον Εθνικό Διαγωνισμό Τραγουδιού τέσσερις φορές ως μέλος των Chips, ωστόσο δεν πέτυχε με επιτυχία. Συμμετείχε ακόμη τέσσερις φορές στο διαγωνισμό ως σολίστ και για άλλη μια φορά ως μέλος της ομάδας "Linda Martin and Friends".[5] Με εννέα συμμετοχές, είναι η πιο συχνή συμμετοχή στην ιστορία του Εθνικού Διαγωνισμού Τραγουδιού. Κέρδισε δύο φορές τον διαγωνισμό, εκπροσωπώντας δύο φορές την Ιρλανδία στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.

Η πρώτη από αυτές τις νίκες ήταν το 1984 με το τραγούδι "Terminal 3", που γράφτηκε από τον Johnny Logan (με το πραγματικό του όνομα Séan Sherrard). Το τραγούδι ήρθε 2ο στον τελικό, και το πρώτο κέρδισε με 8 βαθμούς διαφορά. Το "Terminal 3" έφθασε στο νούμερο 7 στα ιρλανδικά τσάρτ.[6] Η δεύτερη νίκη ήταν το 1992, όταν το τραγούδι της "Why Me" (επίσης γραμμένο από τον Logan) πήγε για να κερδίσει τον τελικό στη Σουηδία. Αυτό έγινε η 4η νίκη της Ιρλανδίας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision και το τραγούδι έφθασε στο νούμερο 1 στα ιρλανδικά τσάρτ, καθώς επίσης έγινε και χιτ σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.[6]

Η Martin ήταν τότε ένας από τους τρεις καλλιτέχνες που τελείωσε τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη στην Eurovision, πίσω από την Lys Assia και την Gigliola Cinqueti. Από τότε, μόνο η Elisabeth Andreassen και ο Dima Bilan το έχουν επιτύχει, αυξάνοντας τον αριθμό σε πέντε. Η Martin ήταν ο πρώτος από τους τρεις καλλιτέχνες που τερμάτισε δεύτερη στην πρώτη συμμετοχή της και πρώτη στην δεύτερη συμμετοχή της. Αυτό το ρεκόρ αργότερα κερδήθηκε από τον Ντίμα Μπιλάν.[7] Με 41 χρόνια και 22 ημέρες, η Μάρτιν έγινε η μεγαλύτερη γυναίκα που κέρδισε ποτέ τη Eurovision, ένα ρεκόρ που διατηρεί μέχρι το 2018.[8]

Έχει παρουσιάσει την εκπομπή RTÉ quiz show The Board Lyrics, μία από τις πιο δημοφιλείς μορφές του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού. Εξυπηρέτησε ως μια από τις ομάδες πίσω από τη σκηνή του Louis Walsh στην πρώτη σειρά του X Factor του ITV.

Εξυπηρέτησε επίσης ως κριτής στην πρώτη, δεύτερη και τέταρτη σεζόν του RTÉ's You Are ένα αστέρι και σε φιλανθρωπία Είσαι ένα αστέρι το καλοκαίρι του 2005 και το καλοκαίρι του 2006. Απολύθηκε από την εποχή του 2007, ωστόσο, μιλώντας το βράδυ του Σαββάτου με τη Miriam στην τηλεόραση RTÉ στις 28 Ιουλίου 2007, επέμεινε ότι ήταν "ανοιχτό" για να προσκληθεί ξανά στην επίδειξη. Η Μάρτιν δεν απέκλεισε την επιστροφή στην Eurovision μετά την άθλια απόδοση της Ιρλανδίας στο διαγωνισμό του 2007 που τελείωσε τελευταία με μόνο πέντε πόντους.

Ήταν μια φιλοξενούμενη στο Congratulations, τη συναυλία της 50ής επετείου της Eurovision στην Κοπεγχάγη της Δανίας, τον Οκτώβριο του 2005. Η Martin ήταν επίσης η ιρλανδή εκπρόσωπος του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision 2007 και ήταν ένας από τους πέντε κριτές του Eurosong 2009 (Irish Selection for Eurovision). Το 2012, ήταν ο μέντορας του Τζένταρ στην τελική ιρλανδική Eurovision Eurosong 2012.[9]

Κατά τη διάρκεια του διαστήματος της Eurovision 2013, η οικοδέσποινα Petra Mede παρουσίασε μια ανοιχτόχρωμη ιστορία του διαγωνισμού, κατά τη διάρκεια της οποίας εξήγησε στους θεατές ότι ο Johnny Logan είχε κερδίσει τον διαγωνισμό τρεις φορές, το 1980, το 1987 και το 1992. Εμφανίζονται μαζί με την Linda Martin σε κάποια vintage footage ανέφερε ότι είχε κερδίσει για τρίτη φορά τη μεταμφίεση ως γυναίκα, λέγοντας: "Αναγνωρίζω μια βασίλισσα που το βλέπω". Το αστείο αποδείχθηκε αμφιλεγόμενο, ιδίως στα ιρλανδικά μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, την 1η Ιουνίου 2013, κατά τη διάρκεια της εμφάνισής της στο RTÉ's The Saturday Night Show, η Martin υποστήριξε ότι είχε όντως επωφεληθεί από όλη τη δημοσιότητα.[10] Στην ίδια συναυλία πραγματοποίησε μια κάλυψη του τραγουδιού "Get Lucky" από το Daft Punk.

Η Μάρτιν έχει επίσης εμφανιστεί στην παντομίμα, στο Δουβλίνο. Έχει πρωταγωνιστήσει στην Σταχτοπούτα ως η κακή βία, η Χιονάτη ως η κακή βασίλισσα και ο Robin Hood ως η ίδια, στο θέατρο Olympia.

Τραγούδησε την Menopause the Musical με τον Ιρλανδό διασκεδαστή Twink. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας, ο Twink περιέγραψε την Martin ως «καβαλέτο» κατά τη διάρκεια ενός tirade τον Μάιο του 2010. Οι δυο ήταν φίλοι για 30 χρόνια, αλλά και οι δύο είπαν αργότερα ότι δεν είχαν σχέδια να μιλούν ο ένας τον άλλον πάλι.[11][12]

Σίνγκλς με τους Chips

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • "Today I Killed a Man"
  • "Sock It to 'Em Sister Nell"
  • "Open Your Eyes"
  • "King Kong"(as Lily and Chips)[13]
  • "My World"
  • "Love Matters"
  • "Twice a Week"
  • "I'm a Song (Sing Me)"
  • "Shine a Light"
  • "Goodbye Goodbye"
  • "Here in My Arms" (or "It's Over")
  • "The Sooner The Better"
  • "Automobile"
  • "New Romance (It's a Mystery)"
  • "David's Song (Who'll Come With Me)"
  • "Hi-Lowe"
  1. Thompson, Dave. «Linda Martin». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  2. 2,0 2,1 Chips m irish-showbands.com; accessed 14 October 2016.
  3. "Who do you think you are?" Αρχειοθετήθηκε 3 March 2015 στο Wayback Machine., rte.ie; accessed 14 October 2016.
  4. Chips and Linda Martin in the Irish Charts
  5. National song contests – Ireland
  6. 6,0 6,1 Irish Eurovision songs in the Charts – Linda Martin Αρχειοθετήθηκε 2 June 2010 στο Wayback Machine., allkindsofeverything.ie; accessed 14 October 2016.
  7. O'Connor, John Kennedy. The Eurovision Song Contest – The Official History. Carlton Books 2007. (ISBN 978-1-84442-994-3)
  8. O'Connor, John Kennedy. The Eurovision Song Contest - The Official Celebration. Carlton Books, 2015. (ISBN 978-1-78097-638-9). Pages 32-33
  9. Hondal, Victor (2 Νοεμβρίου 2011). «Ireland: RTÉ to repeat 2011 selection formula». EscToday.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2011. 
  10. «Ireland: Linda Martin Gets Lucky, Responds to "Drag Queen Slur"». 
  11. How I overheard 'pal' Twink's two-hour four-letter rant about me to cast Herald.ie, 21 May 2010.
  12. Feuding Twink and Linda keep their distance Irish Independent, 25 August 2010.
  13. Barclay Records #62003 (France)
  14. Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th έκδοση). London: Guinness World Records Limited. σελ. 352. ISBN 1-904994-10-5. 
  15. Dutch Charts "Why Me?"

Επιπλέον ιστοσελίδες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βραβεία και επιτεύγματα
Προκάτοχος
Καρόλα
με το "Fångad av en stormvind"
Νικητής του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision
1992
Διάδοχος
Νίαμ Κάβανα
με το "In Your Eyes"
Προκάτοχος
The Duskeys
με το "Here Today Gone Tomorrow"
Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision
1984
Διάδοχος
Μαρία Κριστιάν
με το "Wait Until The Weekend Comes"
Προκάτοχος
Κίμ Τζάκσον
με το "Could It Be That I'm In Love"
Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision
1992
Διάδοχος
Νίαμ Κάβανα
με το "In Your Eyes"
Προκάτοχος
Γκέι Μπάιρν
Σχολιαστής της Ιρλανδίας για τη Eurovision
1985
Διάδοχος
Γκέρι Ράιαν