Κρίστιαν Πιοτρ Άιγκνερ
| Κρίστιαν Πιοτρ Άιγκνερ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1756[1][2][3] Πουουάβι[4][5] |
| Θάνατος | 9 Φεβρουαρίου 1841[6] ή 1841[7][5][8] Φλωρεντία[9][10] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία Δουκάτο της Βαρσοβίας Βασίλειο της Πολωνίας (1815-1915) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[5][8] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας (από 1825) |
| Αξιοσημείωτο έργο | Εκκλησία της Αγίας Άννας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Γ΄ Τάξη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κρίστιαν Πιοτρ Άιγκνερ (πολωνικά: Chrystian Piotr Aigner) (1756, Πουουάβι – 9 Φεβρουαρίου 1841 στη Φλωρεντία)[11] ήταν Πολωνός αρχιτέκτονας και θεωρητικός της αρχιτεκτονικής.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κρίστιαν Πιοτρ Άιγκνερ απέκτησε εκτεταμένες γνώσεις αρχιτεκτονικής κατά τη διάρκεια πολλών ταξιδιών στην Ιταλία, τα οποία έκανε παρέα με τον υποστηρικτή και μετέπειτα συνεργάτη και φίλο του, Στανίσουαφ Κόστκα Ποτότσκι.[12] Σπούδασε στην Ιταλία.[13] Αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας μακροχρόνιας συνεργασίας με την πόλη της Βαρσοβίας, δημιούργησε πολλά κλασικιστικά κτίρια στην πολωνική πρωτεύουσα. Ήταν μέλος της Ακαδημίας του Αγίου Λουκά της Ρώμης και της Εταιρείας Φίλων Μάθησης της Βαρσοβίας και από το 1817 καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.[12] Δραστηριοποιήθηκε στη Βαρσοβία μέχρι το 1825 και στην Κρακοβία, πριν φύγει μόνιμα για την Ιταλία[13] το 1827.[11]
Ο Άιγκνερ στην αρχή εφάρμοσε τις διακοσμητικές μορφές του πρώιμου νεοκλασικισμού (Παλάτι της Μαρίνκα στο Πουουάβι) ή έκανε αναφορά στα έργα του Αντρέα Παλλάντιο (πρόσοψη της Εκκλησίας της Αγίας Άννας στη Βαρσοβία). Σε μια μεταγενέστερη περίοδο, ξαναδούλεψε μοτίβα που αντλήθηκαν απευθείας από την αρχιτεκτονική της Αρχαιότητας (η ενοριακή εκκλησία του Πουουάβι, η Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου στη Βαρσοβία) και έχτισε ακόμη και νεογοθικές κατασκευές (το γοτθικό σπίτι στο Πουουάβι). Δημοσίευσε επίσης ένα βιβλίο μοτίβων, Budowy kościołów... (Κτίρια εκκλησιών...), που άσκησε μεγάλη επιρροή στην πολωνική εκκλησιακή αρχιτεκτονική στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα.[12]
Το έργο του Άιγκνερ αντιπροσωπεύει έναν ώριμο κλασικισμό, εμπνευσμένο άμεσα από ιταλικές επιρροές και αργότερα εμπλουτισμένο από αυτοκρατορικές και ρομαντικές επιρροές. Οι ρομαντικές επιρροές, που αντανακλούν το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το παρελθόν της Πολωνίας, εκφράστηκαν κυρίως μέσω της χρήσης νεογοτθικών μορφών και εμπλουτισμένων χωρικών διατάξεων (παλάτι με ροτόντα σε μια γωνία). Τα θεωρητικά του γραπτά περιλαμβάνουν "Rozprawa o świątyniach u starożytnych i o słowiańskich," Roczniki Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk («Πραγματεία για τους αρχαίους και τους σλαβικούς ναούς», Χρονικά της Εταιρείας Φίλων Μάθησης της Βαρσοβίας), 1808.[13]
Κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης του Κοστσιούσκο, ο Άιγκνερ έγραψε το "Krótka nauka o kosach i pikach" («Μια σύντομη πραγματεία για τα δρεπάνια και τα δόρια»), η οποία παρείχε μια θεωρία για τη λειτουργία στο πεδίο της μάχης με σχηματισμούς δρεπάνιων και δοριών.[11]
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κλασσικιστικό παλάτι στο Ολέσιν (1782–1830), με τον Στανίσουαφ Κόστκα Ποτότσκι
- Παλάτι στην Ιγκοουόμια
- Παλάτι στο Ζαζέτσε
- Αναδιαμόρφωση του Κάστρου του Γουάντσουτ
- Εκκλησία στο Μιεντζίζετς Ποντλάσκι
- Κατοικία του Άνταμ Καζίμιες Τσαρτορίσκι στο Πουουάβι (Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Γοτθικό Σπίτι, Ναός της Σίβυλλας, Παλάτι Μαρίνκα), 1785–1810
- Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου στο Σουβάουκι
- Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Ζίζιν
- Επιτάφιος του επισκόπου Κρακοβίας, Καγέταν Σόουτικ, στον Καθεδρικό Ναό της Κρακοβίας
- Κλασσικό αρχοντικό στην Μπαχόζα
Στη Βαρσοβία:
- Παλάτι Κρασίνσκι στο Ουρσίνουφ (1785–86), με τον Στανίσουαφ Κόστκα Ποτότσκι, το οποίο ξαναχτίστηκε το 1858 από τον Ζίγκμουντ Ροζπεντόφσκι
- Αναδιαμόρφωση του Λέσνο, Βαρσοβία, παλάτι (1785–88), πιθανώς μόνο οι εσωτερικοί χώροι
- Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου, 1818–25
- Πρόσοψη της Εκκλησίας της Αγίας Άννας (1786–88), με τον Στανίσουαφ Κόστκα Ποτότσκι. Ανοικοδόμηση του καμπαναριού, 1816
- Πρόσοψη της εκκλησίας του Αγίου Ανδρέα
- Αναδιαμόρφωση του Οπλοστασίου της Βαρσοβίας (1792)
- Ανακατασκευή της κύριας εισόδου στο Παλάτι του Βιλάνουφ (1792)
- Βίλα της Ιζαμπέλα Λουμπομίρσκα στο Κσεσοβίτσε (1792)
- Βιβλιοθήκη του Ιγκνάτσι Ποτότσκι (1788), που δεν σώζεται πλέον, στον χώρο του Ξενοδοχείου Μπρίστολ της Βαρσοβίας
- Αναδιαμόρφωση του Παλατιού του Νατόλιν (1808)
- Θερινό Ανάκτορο Μορίσιν, κοντά στο Βιλάνουφ, με τον Στανίσουαφ Κόστκα Ποτότσκι
- Νομισματοκοπείο στην οδό Μπιελάνσκα (κατεδαφίστηκε το 1905 από τις ρωσικές αυτοκρατορικές αρχές)
- Αστρονομικό Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας
- Αναδιαμόρφωση του Προεδρικού Παλατιού (πρώην «Παλάτι του Αντιβασιλέα»), 1818–19[11][12][13]
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Παλάτι Τσαρτορίσκι, Πουουάβι -
Παλάτι της Μαρίνκα, Πουουάβι -
Ναός της Σίβυλλας, Πουουάβι -
Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Πουουάβι -
Γοτθική Οικία, Πουουάβι -
-
Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου, Βαρσοβία -
Εκκλησία της Αγίας Άννας, Βαρσοβία -
-
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Μιεντζίζετς Ποντλάσκι. Νεοκλασική πρόσοψη από τον Άιγκνερ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 133213919. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Chrystian Piotr Aigner». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500015239.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 529. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 tnk
.krakow .pl /czlonkowie /aigner-chrystian-piotr /. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2022. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 529. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ 8,0 8,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0023806. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ psb.100.1.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Information from the Polish Wikipedia article, 14:07, 22 August 2009, edition.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 "Aigner, Chrystian Piotr," Encyklopedia Polski, p. 12.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 "Aigner, Chrystian Piotr," Encyklopedia Powszechna PWN (PWN Universal Encyclopedia), volume 1, p. 32.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τ. Γιαροσέφσκι, Chrystian Piotr Aigner, architekt warszawskiego klasycyzmu (Κρίστιαν Πιοτρ Άιγκνερ: Αρχιτέκτονας του κλασικισμού της Βαρσοβίας), Βαρσοβία, 1970.
- "Aigner, Chrystian Piotr," Διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια PWN, τόμος 1, Βαρσοβία, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, σελ. 32.
- "Aigner, Chrystian Piotr," Encyklopedia Polski (Εγκυκλοπαίδεια της Πολωνίας), Κρακοβία, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, 1996,(ISBN 83-86328-60-6), σελ. 12.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Chrystian Piotr Aigner," στο Biographies of Persons Connected with Puławy (στα πολωνικά)
- Η αρχιτεκτονική του Ολέσιν σε πίνακες ζωγραφικής του Ζίγκμουντ Βόγκελ (1764–1826) (πολωνικά)
