Νεογοτθική αρχιτεκτονική

Η Νεογοτθική Αρχιτεκτονική είναι αρχιτεκτονικό στυλ που έχει τις βάσεις του στον γοτθικό ρυθμό των μεσαιωνικών χρόνων. Κατά τον 19 αιώνα ο γοτθικός ρυθμός, ύστερα από το έντονο ενδιαφέρον που παρουσιάζει στην κεντρική Ευρώπη ανακάμπτει δημιουργώντας ένα νέο τεχνοτροπικό ρεύμα που ονομάζεται γοτθική αναγέννηση ( Gothic Revival ) ή νεογοτθική αρχιτεκτονική.

Η διαμόρφωση του ρυθμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Γαλλία κατά τη Γαλλική επανάσταση (1789 - 1815), ο κλασικισμός αποτέλεσε τον κυρίαρχο αρχιτεκτονικό ρυθμό καθώς ο γοτθικός ρυθμός γνώρισε σημαντική υποχώρηση.^[1] Την ίδια χρονική περίοδο στην Αγγλία η γοτθική αρχιτεκτονική αποκτά νέα δυναμική, αναβαθμίζοντας την αισθητική αντίληψη της. Η σταδιακή καθιέρωση του γοτθικού ρυθμού ως εθνικού βρετανικού ύφους αποτέλεσε κίνητρο για την αναβίωση αυτού και την δημιουργία ενός νέου ρυθμού της Νεογοτθικής αρχιτεκτονικής της ώριμης Βικτοριανής εποχής ( High Victorian Gothic, 1850 - 1900 ).^[2] Κατά την περίοδο 1840-1875, έτι χαρακτηριστικά για την διαμόρφωση του ρυθμού, επηρεάστηκε από τις θέσεις του κινήματος της Εκκλησιολογίας και τις απόψεις του Τζον Ράσκιν (John Ruskin), ο οποίος μαζί με τον προγενέστερο του Augustus Pugin, αποτέλεσε εμβληματική προσωπικότητα για την τελική διαμόρφωση του νεογοτθικού ρυθμού. Τον 19 αιώνα, με την διάδοση του ρομαντισμού και στο πλαίσιο του ιστορισμού, που επικρατεί στην Ευρώπη, εμφανίζεται επανεκτίμηση του γοτθικού ρυθμού από μέρος της Γαλλίας. Ακόμα οι Γαλλικές αρχές επιθυμούν να αξιοποιήσουν την γοτθική αρχιτεκτονική παράδοση ως εθνική καλλιτεχνική έκφραση.

Κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νεογοτθική αρχιτεκτονική αντλεί χαρακτηριστικά στοιχεία κυρίως από τη γοτθική αρχιτεκτονική. Ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά αποτελούν η χρήση ψευδό-αμυντικών και ψευδό-φρουριακών στοιχείων, όπως επάλξεις, πύργοι, αψιδωτές πύλες, παράθυρα επιστεφόμενα από οξυκόρυφα τόξα, κυρίως για λόγους αισθητικούς, με στόχο την ομοιότητα αυτών με μεσαιωνικά παλάτια. Έτσι προκύπτει και η ονομασία ορισμένον τοπικών κτιρίων ως παλατάκι. Ακόμα συναντάμε και φραγκικά στοιχεία τα οποία είναι οικόσημα, ρόδακες και κρινάνθεμα, που εξυπηρετούν διακοσμητικούς σκοπούς.^[3] Πέραν τις ομοιότητες με τα γοτθικά κτίρια παρουσιάζονται και διαφορές μεταξύ των δύο ρυθμών. Αναλυτικότερα παρατηρείται πολυχρωμία των δομικών υλικών. Πρόκειται για αισθητική παρέμβαση του John Ruskin.^[4]

Γνωστά μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις αρχές του 19 αιώνα παρατηρείται διάδοση της νεογοτθικής αρχιτεκτονικής τόσο στην Αγγλία όσο και σε χώρες αγγλοσαξονικής πολιτικής. Παραδείγματα αποτελούν Ευρωπαϊκές χώρες και πολιτείες της βόρειας Αμερικής. Ακόμα η Νέα Ζηλανδία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Ινδία υιοθετούν εξίσου χαρακτηριστικά του ρυθμού. Αναλυτικότερα :

Ασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκκλησία Του Σαν Σεμπαστιάν, Μανίλα, Φιλιππίνες
Εκκλησία του Σωτήρος, Μπακού, Αζερμπαϊτζάν
Καθεδρικός Ναός της Μητέρας του Θεού, Μπατούμι, Γεωργία
Σιδηροδρομικός Σταθμός Chhatrapati Shivaji Terminus, Βομβάη, Ινδία
Καθεδρικός Ναός της Τζακάρτα, Ινδονησία

Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κτίριο του Κοινοβουλίου της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη
Εκκλησία της Αγίας Λουμίλα, Πράγα, Δημοκρατία της Τσεχίας
Δημαρχείο Μάντσεστερ, Αγγλία
Βιβλιοθήκη Τζον Ράιλαντς, Μάντσεστερ, Αγγλία
Εκκλησία του Αγίου Μάρκου, Τάνμπριτζ Γουέλς, Αγγλία
Παρεκκλήσι της Λίβερπουλ, σχεδιασμένο από τον Τζάιλς Γκίλμπερτ Σκοτ υπό την επίβλεψη του Τζορτζ Φρέντερικ Μπόντλι
Κάστρο Βαϊνταχουνιάντ στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας
Osijek Co-καθεδρικός ναός, Κροατία
Εκκλησία Perpetual Adoration, Βουδαπέστη, Ουγγαρία
Παλάτι του Πολιτισμού, Ιάσιο, Ρουμανία
Νέο κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού Peterhof, 1857, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία
Καθεδρικός Ναός Αγίου Νικολάου (Καθολικός), Κίεβο, Ουκρανία
Εκκλησία Ιερής Καρδιάς, Κιούζεγκ, Ουγγαρία, 1892-1894

Βόρεια Αμερική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ναός του Σολτ Λέικ, Σολτ Λέικ Σίτι, Γιούτα
Βασιλική του Πατρικίου, Μόντρεαλ, Κεμπέκ, Καναδάς
Κοινοβούλιο Hill στην Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς
Εκκλησιαστικός ναός του ευλογημένου μυστηρίου, Χαλίσκο, Μεξικό
Leon Εκθεσιακός ναός, Γκουαναχουάτο, Μεξικό
Καθεδρικός Ναός της Παναγίας της Γουαδελούπης, Μιχιοακάν, Μεξικό
Συλλογικά γοτθικά κτίρια του Κολλεγίου Βοστώνης, Ηνωμένες Πολιτείες

Νότια Αμερική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεο-Γοτθικός Καθεδρικός Ναός της Λα Πλάτα, στην Λα Πλάτα της Αργεντινής, που χτίστηκε μεταξύ 1884 και 2000
Βασιλική της Παναγίας του Λουχάν, επαρχία Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Μητροπολιτικός Καθεδρικός Ναός του Σάο Πάολο, Σάο Πάολο, Βραζιλία
Καθεδρικός Ναός του Αγίου Πέτρου της Αλκαντάρας, Πετρόπολις, Βραζιλία
Η Παναγία της Συνεχής Βοήθειας, μια Νεο-Γοτθική Βασιλική στο Σαντιάγκο της Χιλής

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Κωτούλας, σελ. 30
↑ Κωτούλας, σελ. 34
↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Νεογοτθικά κτίρια». www.kastra.eu. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2018.
↑ Κωτούλας, σελ. 35

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ράσκιν, Τζον (Μάιος 1849). Οι επτά λύχνοι της αρχιτεκτονικής. Ηνωμένο Βασίλειο: Smith, Elder & Co.
Ράσκιν, Τζον (1851–1853). Οι πέτρες της Βενετίας. Ηνωμένο Βασίλειο.
Κωτούλας, Ιωάννης, Η ευρωπαϊκή νεογοτθική παράδοση και η αρχιτεκτονική του ελλαδικού χώρου: 1830-1897

[1] Κωτούλας, σελ. 30

[2] Κωτούλας, σελ. 34

[3] Παπαθανασίου, Μανώλης. «Νεογοτθικά κτίρια». www.kastra.eu. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2018.

[4] Κωτούλας, σελ. 35

[1]

[2]

[3]

[4]