Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κρίστιαν Μπράντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κρίστιαν Μπράντο
Γέννηση11  Μαΐου 1958[1]
Λος Άντζελες
Θάνατος26  Ιανουαρίου 2008[2][1]
Λος Άντζελες
Αιτία θανάτουπνευμονία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και The Buckley School[3]
Ιδιότηταηθοποιός
ΤέκναMichael Brando
ΓονείςΜάρλον Μπράντο και Άννα Κάσφι
ΑδέλφιαΤσεγιέν Μπράντο
Rebecca Brando
Στίβεν Μπλάκιερτ
Miko Castaneda Brando
Simon Teihotu Brando
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κρίστιαν Ντιβάι Μπράντο (11 Μαΐου 1958 – 26 Ιανουαρίου 2008) ήταν Αμερικανός ηθοποιός και ένα από τα έντεκα παιδιά του ηθοποιού Μάρλον Μπράντο, το μόνο που απέκτησε ο Μπράντο με την πρώτη του σύζυγο, την πρώην ηθοποιό Άννα Κάσφι.

Στις 16 Μαΐου 1990, ο Μπράντο πυροβόλησε θανάσιμα τον Νταγκ Ντρόλετ, το αγόρι της ετεροθαλούς αδερφής του Τζεγιέν, στην κατοικία του πατέρα του στη Μαλχόλαντ Ντράιβ στο Χόλιγουντ Χιλς. Το οικογενειακό δράμα και η δίκη δημοσιοποιήθηκαν έντονα εκείνη τη χρονιά. Ο Μπράντο δήλωσε ένοχος για ανθρωποκτονία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση το 1991. Αποφυλακίστηκε το 1996. Το 2004, στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη δίκη του Ρόμπερτ Μπλέικ για τη δολοφονία της συζύγου του, Μπόνι Λι Μπάκλεϊ το 2001, αποκάλυψαν τη σχέση του Μπράντο με την ωκαι την πιθανή εμπλοκή του στη δολοφονία της. Το 2005, ο Μπράντο δεν αμφισβήτησε την κακοποίηση της τότε συζύγου του Ντέμπορα και τέθηκε υπό αναστολή. Πέθανε από πνευμονία στις 26 Ιανουαρίου 2008, σε ηλικία 49 ετών.

Ο Κρίστιαν Μπράντο πήρε το όνομά του από τον επί χρόνια φίλο του πατέρα του, Γάλλο σκηνοθέτη Κριστιάν Μαρκάν, ο οποίος αργότερα σκηνοθέτησε τον Μάρλον στην ταινία Candy (1968). Ο Κρίστιαν γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας στις 11 Μαΐου 1958 και ήταν καρπός του έρωτα του Μάρλον Μπράντο και της Άννας Κάσφι, μιας Βρετανίδας ηθοποιού που γεννήθηκε στην αποικιοκρατούμενη Ινδία. Ο Μάρλον και η Κάσφι γνωρίστηκαν το 1955 και η Κάσφι έμεινε έγκυος το 1957. Παντρεύτηκαν το 1958 και χώρισαν ένα χρόνο αργότερα.

Ο Κρίστιαν ζούσε πότε στη μητέρα και πότε στον πατέρα του. Οι γονείς του γίνονταν ολοένα και πιο εχθρικοί και επιθετικοί μεταξύ τους και συμμετείχαν σε μια παρατεταμένη μάχη για την επιμέλεια. Η 12ετής μάχη για την επιμέλεια και η ανεξέλεγκτη ιδιοσυγκρασία της μητέρας του λόγω της κατάχρησης ναρκωτικών και αλκοόλ είχαν μεγάλη επίδραση στον νεαρό Κρίστιαν. [4] Ο Μάρλον κέρδισε τελικά την επιμέλεια του Κρίστιαν, ο οποίος ήταν τότε 13 ετών. [5] Εκείνη την εποχή, ο Μάρλον είχε περιγράψει τον γιο του ως «παλαβό λόγω συναισθηματικής διαταραχής». [6]

Ο Μάρλον ήταν απόμακρος ως πατέρας και περνούσε λίγο χρόνο με τον μικρό Κρίστιαν, τον οποίο μεγάλωσαν νταντάδες και υπηρέτες. Ο Κρίστιαν ζούσε μεταξύ Χόλιγουντ και του Τετιαρόα, που ήταν το ιδιωτικό νησί του πατέρα του κοντά στην Ταϊτή. Ο Μάρλον συνέχισε να έχει σχέσεις με πολλές γυναίκες από τις οποίες απέκτησε πολλά παιδιά. Χρόνια αργότερα, ενώ σχολίαζε την παιδική του ηλικία, ο Κρίστιαν είπε: "Η οικογένεια άλλαζε συνεχώς σχήμα, καθόμουν στο τραπέζι του πρωινού και έλεγα: «Εσύ ποιος είσαι;»" [5]

Το 1972, ενώ ο πατέρας του βρισκόταν στη Γαλλία για τα γυρίσματα της ταινίας Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι, ο Κρίστιαν απήχθη από τη μητέρα του, η οποία τον πήρε από το σχολείο και στη συνέχεια τον πήγε σε μια παρέα φίλων της χίπις στη Μπάχα Καλιφόρνια του Μεξικού. Φάινεται ότι τους είχε υποσχεθεί 10.000 δολάρια αν έκρυβαν τον Κρίστιαν. [4] Όταν αρνήθηκε να πληρώσει, εκείνοι πήραν και έκρυψαν το αγόρι. Μια ομάδα ιδιωτικών ντετέκτιβ που προσέλαβε ο Μάρλον, από μια υπηρεσία με το όνομα "The Investigators", τον έσωσε αργά ένα βράδυ. Βρέθηκε να μένει σε μια σκηνή και να έχει πάθε βρογχική πνευμονία. Η μητέρα του συνελήφθη κοντά στα σύνορα με το Μεξικό, επειδή οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ. [6] Στο δικαστήριο, ο πατέρας του κράτησε την αποκλειστική επιμέλεια. [7]

Στα εφηβικά του χρόνια, ο Κρίστιαν παράτησε το γυμνάσιο και άρχισε να πίνει και να χρησιμοποιεί LSD. Ήταν περιστασιακός ηθοποιός, αλλά δεν τον ενδιέφερε να βρίσκεται στο επίκεντρο. Έφυγε από το σπίτι και πήγε στην πολιτεία της Ουάσιγκτον για να μείνει με οικογενειακούς φίλους, κάτι που αργότερα ενέκρινε και στήριξε ο πατέρας του. Ο πατέρας του τον επισκεπτόταν εκεί και αργότερα του αγόρασε ένα απομακρυσμένο σπίτι όπου ασχολήθηκε με την καλλιτεχνική συγκόλληση σε ηλικία 22 ετών. Μοίραζε τον χρόνο του μεταξύ αυτού του σπιτιού και της κατοικίας του πατέρα του στο Χόλιγουντ Χιλς.

Ως παιδί, ο Κρίστιαν έπαιξε δύο μικρούς ρόλους σε ταινίες: Οι παντρεμένες και τα μυστικά τους (The Secret Life of an American Wife) και Μπορώ να φιλήσω την πεταλούδα σου (I Love You, Alice B. Toklas!) που κυκλοφόρησαν το 1968. Εμφανίστηκε σε τέσσερις ακόμη ταινίες και σε τέσσερις τηλεοπτικές παραγωγές, μερικές φορές χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Γκάρι Μπράουν, μεταξύ 1980 και 1990. [8] Έπαιξε έναν δολοφόνο στη Sacra Corona Unita στην ταινία La Posta in gioco, που γυρίστηκε στη Νότια Ιταλία το 1987. [9]

Νομικά προβλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 16 Μαΐου 1990, ο Μπράντο πυροβόλησε θανάσιμα τον Νταγκ Ντρόλετ, το αγόρι της ετεροθαλούς αδερφής του Τσεγιέν στο σαλόνι του πατρικού του σπιτιού στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνιας. Ο Ντρόλετ είχε τετραετή σχέση με την Τσεγιέν, η οποία ήταν 8 μηνών έγκυος από τον Ντρόλετ εκείνη την εποχή.

Λίγες μέρες πριν από το περιστατικό, ο Ντρόλετ είχε πετάξει από την Ταϊτή στο Λος Άντζελες για να επισκεφθεί την Τσεγιέν. Η Τσεγιέν επισκεπτόταν τον πατέρα της μαζί με τη μητέρα της και οι δυο τους έμεναν στην κατοικία του Μάρλον Μπράντο. Ο Μάρλον γνώριζε χρόνια την οικογένεια Ντρόλετ. Ωστόσο, ο Κρίστιαν Μπράντο είδε τον Νταγκ Ντρόλετ για πρώτη φορά αρκετές ώρες πριν τον πυροβολήσει θανάσιμα.

Το βράδυ της δολοφονίας, ο Μπράντο και η Τσεγιέν δείπνησαν στο εστιατόριο Musso & Frank Grill, όπου η Τσεγιέν είπε στον Μπράντο ότι ο Ντρόλετ την είχε κακοποιήσει σωματικά, κάτι που ίσως ήταν αναληθές.

Αργότερα, γύρω στις 11 το βράδυ, ο Μπράντο, ο οποίος παραδέχτηκε ότι ήταν μεθυσμένος εκείνη την στιγμή, πήγε να βρει τον Ντρόλετ στο σπίτι του Μπράντο και τον πυροβόλησε. Από τον θόρυβο του όπλου, όλη η οικογένεια συγκεντρώθηκε στην σκηνή του συμβάντος. [10] Ο Μπράντο ισχυρίστηκε ότι δεν σκόπευε να σκοτώσει τον Ντρόλετ. «Ήθελα μόνο να τον τρομάξω», είπε. [4] Η Τσεγιέν έμενε σε ξεχωριστό δωμάτιο. Ο Κρίστιαν Μπράντο ισχυρίστηκε ότι αυτός και ο Ντρόλετ διαπληκτίστηκαν για το όπλο και αυτό έπεσε κατά λάθος. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Times, ο Μπράντο είπε ότι οι μεταγενέστερες αποκαλύψεις για την ψυχική υγεία της Τσεγιέν τον είχαν κάνει να αμφισβητεί αν την ξυλοκόπησε ποτέ ο Ντρόλετ. «Αισθάνομαι σαν να είμαι τρελός που την πίστεψα», είπε.

Ο Ρόμπερτ Σαπίρο ήταν ένας από τους δικηγόρους του Κρίστιαν Μπράντο. Ο Μπράντο κατηγορήθηκε αρχικά για φόνο. Ωστόσο, οι εισαγγελείς δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν σε κατηγορίες για φόνο λόγω της απουσίας της Τσεγιέν, η οποία ήταν κρίσιμη μάρτυρας στην υπόθεση. Ο Μάρλον Μπράντο εισήγαγε την Τσεγιέν σε ψυχιατρείο στην Ταϊτή. Μετά από πολλές προσπάθειες να την πείσουν να επιστρέψει στην Καλιφόρνια, ένας δικαστής τελικά ακύρωσε όλες τις προσπάθειες της εισαγγελίας. Χωρίς τη μαρτυρία της Τσεγιέν, οι εισαγγελείς θεώρησαν ότι δεν μπορούσαν πλέον να αποδείξουν ότι ο θάνατος του Ντρόλετ ήταν προμελετημένος. Ως εκ τούτου, ο Κρίστιαν δεν κατηγορήθηκε για φόνο πρώτου βαθμού και έγινε συμβιβασμός. Όταν ο πατέρας του ζήτησε μείωση της ποινής για τον γιο του, κατέθεσε στο δικαστήριο της Σάντα Μόνικα λέγοντας: «Νομίζω ότι ίσως απέτυχα ως πατέρας». Μετά από έντονη δημοσιοποίηση της προδικαστικής διαδικασίας, ο Μπράντο ομολόγησε την ενοχή του για ανθρωποκτονία από αμέλεια και πέρασε πέντε χρόνια στη φυλακή. [11]

Η Τσεγιέν αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει δύο φορές κατά τη διάρκεια της δίκης. Στη συνέχεια, το 1995, έναν χρόνο πριν αποφυλακιστεί ο Κρίστιαν, αυτοκτόνησε δι' απαγχονισμού στο σπίτι της μητέρας της στην Ταϊτή σε ηλικία 25 ετών, αφού έχασε την επιμέλεια του γιου της.[4][12]

Για να αποφυλακιστεί, ο Κρίστιαν εγγράφηκε στο κρατικό κοινοτικό σύστημα κολεγίων στο νότιο Νιου Χάμσαϊρ. Μετά από ένα χρόνο στο πρόγραμμα, μετακόμισε στην πολιτεία της Ουάσιγκτον για μερικά χρόνια δουλεύοντας ως κηπουρός καλλιτεχνικός συγκολλητής.

Σχέση με την Μπόνι Λι Μπάκλεϊ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρόμπερτ Μπλέικ και οι συνήγοροι υπεράσπισής του ισχυρίστηκαν ότι ο Κρίστιαν Μπράντο συμμετείχε το 2001 στη δολοφονία της 44χρονης συζύγου του Μπλέικ, Μπόνι Λι Μπάκλεϊ. [13] [14] Ο Ρόμπερτ Μπλέικ κατηγορήθηκε τελικά για τη δολοφονία της συζύγου του και, παρόλο που αθωώθηκε στην ποινική δίκη, κρίθηκε υπεύθυνος για το θάνατό της στην αστική υπόθεση.

Η μαρτυρίες που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης προσπάθησαν να εμπλέξουν τον Κρίστιαν στη δολοφονία, υποδηλώνοντας ότι είχε το ίδιο κίνητρο με τον Μπλέικ να σκοτώσει την Μπόνι Λι Μπάκλεϊ. Η Μπάκλεϊ είχε μείνει έγκυος και είχε πει τόσο στον Μπράντο όσο και στον Μπλέικ ότι ήταν ο πατέρας. Ένα τεστ DNA στη συνέχεια έχειξε ότι ο βιολογικός πατέρας ήταν ο Ρόμπερτ Μπλέικ και όχι ο Κρίστιαν Μπράντο. [15]

Σύμφωνα με μαρτυρίες της δίκης, λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, η Μπάκλεϊ συνέχισε να ισχυρίζεται ότι ο Μπράντο ήταν ο πατέρας του παιδιού της. [13] Η Νταϊάν Μάτσον κατέθεσε στο δικαστήριο ότι ο Μπράντο έγινε έξαλλος και κάποια στιγμή δήλωσε πως «κάποιος πρέπει να φυτέψει μια σφαίρα στο κεφάλι αυτής της σκύλας». Σε μια ηχογραφημένη συνομιλία μεταξύ του Μπράντο και της Μπάκλεϊ, ο Μπράντο δήλωσε: «Είσαι τυχερή. Ξέρεις, όχι για μένα, αλλά είσαι τυχερή που κάποιος δεν είναι εκεί έξω για να σου φυτέψει μια σφαίρα στο κεφάλι». [16]

Γάμοι και συζυγική κακοποίηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος γάμος του Μπράντο με τη μακιγιέζ Μαίρη Μακένα [17] τελείωσε το 1987 μετά από έξι χρόνια. Οι δυο τους γνωρίστηκαν όταν και οι δύο ήταν δέκα ετών αντίστοιχα. Στις 16 Οκτωβρίου 2004, στο Λας Βέγκας, μετά από μια πενταετή σχέση, ο Μπράντο παντρεύτηκε τη Ντέμπορα Πρίσλεϊ, μια ηθοποιό που είχε ισχυριστεί ότι ήταν νόθα κόρη του Έλβις Πρίσλεϊ. Ο γάμος κράτησε λίγο και ακυρώθηκε τον Ιούνιο του 2005 ενώ και οι δύο ήταν κάτοικοι της Καλιφόρνια. Ο Μπράντο δεν αμφισβήτησε τις κατηγορίες για κακοποίηση που αφορούσαν τη Ντέμπορα τον Ιανουάριο του 2005. [18] [19] Τέθηκε σε αναστολή και διατάχθηκε για απεξάρτηση από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. [20]

Ο Μπράντο πέθανε από πνευμονία στις 26 Ιανουαρίου 2008, [21] [22] στο Πρεσβυτεριανό Ιατρικό Κέντρο του Χόλιγουντ [23] σε ηλικία 49 ετών. Είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο στις 11 Ιανουαρίου 2008. [20]

Ο Μπράντο κηδεύτηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008 στο κοιμητήριο Kalama Oddfellows της Ουάσιγκτον. [24]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 24202568. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. www.pagesix.com/story/exclusive+christian+brando+has+died.
  3. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Thurber, Jon (January 27, 2008). «Son of acting legend was guilty of killing his half-sister's lover». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2008/jan/27/local/me-brando27. Ανακτήθηκε στις October 29, 2012. 
  5. 5,0 5,1 Gribben, Mark (2007). «Christian Brando: A Hollywood Family Tragedy». Court TV: Crime Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2008. 
  6. 6,0 6,1 Dawson, Nick (20 Μαρτίου 2010). «Marlon Brando's son kidnapped - March 20, 1972». Focus Features. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  7. «Christian Brando». The Daily Telegraph. January 28, 2008. https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/1576832/Christian-Brando.html. Ανακτήθηκε στις January 22, 2019. 
  8. Gary Brown στην IMDb
  9. «La Posta In Gioco - Scheda Film». Libero (στα Ιταλικά). 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  10. «Ο γιος του Μάρλον Μπράντο σκότωσε τον σύντροφο της αδερφής του επειδή την κακοποιούσε και η αδερφή του αυτοκτόνησε». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. 8 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2021. 
  11. Jablon, Robert (January 26, 2008). «Christian Brando dies of pneumonia». USA Today. https://www.usatoday.com/life/people/2008-01-26-brando-dies_N.htm. Ανακτήθηκε στις April 8, 2019. 
  12. «Marlon Brando's eldest son dies at 49 in L.A.». Today. 26 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  13. 13,0 13,1 «Lawyer: Christian Brando involved in murder of Robert Blake's wife». Court TV. 30 Σεπτεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  14. «The People of the State of California v. Robert Blake, Notice of Motion and Motion to Introduce Evidence of Third Party Culpability» (PDF). Superior Court of the State of California for the County of Los Angeles. 14 Οκτωβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  15. Springer, John (3 Φεβρουαρίου 2004). «Brando claims resurface in actor Robert Blake's murder case». Court TV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  16. «Brando Jr 'murder link' dismissed». BBC News. 22 Οκτωβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  17. Timnick, Lois (February 28, 1991). «Violence by Brando Disputed : Court: His ex-wife and her mother contradict prosecution allegations. They tell of fights but not beatings.». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1991-02-28-me-2803-story.html. Ανακτήθηκε στις July 3, 2019. 
  18. «Brando's son settles abuse claims». BBC News. February 6, 2007. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/6336201.stm. Ανακτήθηκε στις January 2, 2008. 
  19. «Christian Brando Biography». Biography.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  20. 20,0 20,1 «Troubled Brando Son Christian Dead at 49». ABC News. 28 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019. 
  21. «Exclusive: Christian Brando Has Died». PageSix.com. 26 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2008. 
  22. «Marlon Brando's eldest son dies at 49 in L.A.». Today.com. 26 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2008. 
  23. ΤοΒΗΜΑ Team (25 Νοεμβρίου 2008). «Χτύπησε πάλι η κατάρα των Μπράντο». tovima.gr. 
  24. Schmid, Thacher· Stepankowsky, Andre (19 Φεβρουαρίου 2008). «Christian Brando laid to rest in Kalama». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]