Καταρίνα Ιβάνοβιτς
Καταρίνα Ιβάνοβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Катарина Ивановић (Σερβικά) |
Γέννηση | 15 Απριλίου 1811[1] Βέσπρεμ[2] |
Θάνατος | 22 Σεπτεμβρίου 1882 Σέκεσφεχερβαρ[2] |
Τόπος ταφής | Νέο Κοιμητήριο Βελιγραδίου |
Εθνικότητα | Σέρβοι[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[4][5] Γερμανικά[3] Ουγγρικά[3] |
Σπουδές | Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου[6] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος[7] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Καταρίνα Ιβάνοβιτς (1811–1882) ήταν Σέρβα ζωγράφος από την Αυστριακή Αυτοκρατορία (αργότερα Ουγγαρία στην Αυστρία-Ουγγαρία). Θεωρείται ως η πρώτη γυναίκα Σέρβα ζωγράφος στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης.[8]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιβάνοβιτς γεννήθηκε στο Βέσπρεμ στην Αυστριακή Αυτοκρατορία από μία οικογένεια μεσαίας τάξης και μεγάλωσε στο Σεκεσφεχερβάρ . Μετά από σπουδές στη Βουδαπέστη, εργάστηκε στο Βελιγράδι από το 1846 έως το 1847.[9] Τα τελευταία χρόνια, πέρασε πολύ χρόνο ταξιδεύοντας και ζώντας σε διάφορα μέρη, όπως το Παρίσι και το Ζάγκρεμπ. Η Ιβάνοβιτς επέστρεψε και πέθανε στο Σεκεσφεχερβάρ το 1882.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης ταξίδεψε στο Μόναχο, το Παρίσι και την Ιταλία.[8] Έφερε νέα θέματα στη σερβική ζωγραφική: Είδος τέχνης και νεκρή φύση.[8] Ήταν στυλιστικά ανάμεσα στις ιδέες του Μπίντερμαϊερ και του ρομαντισμού. Προσπάθησε να ζωγραφίσει ιστορικές συνθέσεις αλλά είχε τα μεγαλύτερα επιτεύγματά της ως ζωγράφος πορτρέτων.[8] Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι αυτοπροσωπογραφίες της [8] Ως η πρώτη μορφωμένη Σέρβα ζωγράφος, το 1876 έγινε η πρώτη γυναίκα μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών και μία από τους ιδρυτές του Εθνικού Μουσείου στο Βελιγράδι.[8]
Εκθεσιακός χώρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Sima Milutinović Sarajlija (1840)
-
Η κατάκτηση του Βελιγραδίου (1844–45)
-
Stevan Kni Knanin (1847)
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Λίστα ζωγράφων από τη Σερβία
- Σερβική τέχνη
- Κωνσταντίνος Ντανίλ
- Νίκολα Αλεξίκι
- Đura Jakšić
- Νόβακ Ραντόνι
- Στίβαν Τοντορόβιτς
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15103965t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 plus
.cobiss .net /cobiss /sr /sr /conor /3593319. - ↑ plus
.si .cobiss .net /opac7 /conor /78200163. - ↑ CONOR.SI. 78200163.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Ivanović, Katharina» (Γερμανικά) σελ. 332.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Galerija Matice srpske.
- ↑ «Katarina Ivanović Brief Bio». Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2013.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kusovac, Nikola (1983). Katarina Ivanović: emlékkíallítás. Székesfehérvár: István Király Múzeum.
- Kusovac, Nikola· Mihailović, Radmila (1984). Katarina Ivanović: (1811–1882): Galerija Srpske akademije nauka i umetnosti. Belgrade: Serbian Academy of Sciences and Arts.
- Timotijević, Miroslav· Mihailović, Radmila (2004). Katarina Ivanović. Belgrade: National Museum of Serbia. ISBN 978-86-83429-09-7.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Galerija Matice srpske. «EПОХА РОМАНТИЗМА». Galerija Matice srpske. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2021.
- Sanu Education Listing
- Her works (Serbian)
- Лепе и умне понос рода свог (Serbian)
- National Journal (Hungarian)
- Katarina Ivanović Brief Bio Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. (in English)
|