Σερβική τέχνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
The White Angel fresco from Mileševa Monastery, 1235
Serbian Orthodox Monastery of Dečani, built in the 14th century

Η Σερβική τέχνη αναφέρεται στις εικαστικές τέχνες των Σέρβων και της Σερβίας. Η μεσαιωνική κληρονομιά περιλαμβάνει την βυζαντινή τέχνη που διατηρείται στην αρχιτεκτονική, στις τοιχογραφίες και στις εικόνες πολλών σερβικών ορθόδοξων μοναστηριών. Στην πρώιμη νεότερη εποχή, οι σερβικές εικαστικές τέχνες άρχισαν να επηρεάζονται από την δυτική τέχνη, η οποία καλλιεργήθηκε κατά την μοναρχία των Αψβούργων στα τέλη του 18ου αιώνα. Η έναρξη της σύγχρονης σερβικής τέχνης τοποθετείται στον 19ο αιώνα.

Προϊστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα, ο παλαιότερος γνωστός πολιτισμός της Ευρώπης ανακαλύφθηκε στη Σερβία, δηλαδή οι πολιτισμοί Λεπίνσκι Βιρ και Βίντσα. Στη Σερβία, οι αρχαιολογικοί χώροι μεγάλης σημασίας (Σερβία) είναι πολυάριθμοι και έχουν το υψηλότερο επίπεδο κρατικής προστασίας βάσει του νόμου για την πολιτιστική κληρονομιά. (δείτε: Προϊστορικές τοποθεσίες στη Σερβία και Προϊστορία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης για αντικείμενα και γλυπτά που βρέθηκαν στους αρχαιολογικούς χώρους των Λεπίνσκι Βιρ).

Ρωμαϊκή περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεωγραφικά, η Σερβία αποτελούσε πάντα μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και είτε κυβερνήθηκε από τη Ρώμη είτε από το Βυζάντιο. Τα ρωμαϊκά ερείπια βρίσκονται σε όλη τη Βαλκανική Χερσόνησο.

Μεσαιωνική σερβική τέχνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γνωρίζουμε λίγα για τους ζωγράφους, τους τεχνίτες (χαράκτες, χρυσοχόους, ξυλόγλυπτα), οικοδόμων/αρχιτεκτόνων της μεσαιωνικής Σερβίας, για τις σπουδές τους, τα σχολεία τους και τις επιτροπές τους. Όμως, κατά τη διάρκεια εμπειρίας στη ζωγραφική τοιχογραφιών, μινιατουρών, υπήρξαν αναμφίβολα εργαστήρια τεχνών και χειροτεχνίας όπου μια νεότερη γενιά ζωγράφων και ειδικευμένων τεχνιτών θα μπορούσε να μάθει τις τεχνικές.

Η εκκλησιαστική αρχιτεκτονική αναπτύχθηκε υπό την αιγίδα του μεσαιωνικού σερβικού κράτους. Η Μονή Στουντένιτσα παρουσίασε σημαντικά έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των τοιχογραφιών του βυζαντινού στυλ. Η εκκλησία της διαθέτει επίσης εκτεταμένα γλυπτά με βάση τους Ψαλμούς και την Κοίμηση της Θεοτόκου. Η UNESCO πρόσθεσε αυτό το μοναστήρι στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς το 1986. Ήταν το μοντέλο για άλλα μοναστήρια στη Μιλέσεβα, το Σοπότσανι και το Βίσοκι Ντέτσανι. Η επιρροή της βυζαντινής τέχνης έγινε πιο σημαντική μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204 στην Τέταρτη Σταυροφορία όταν πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες κατέφυγαν στη Σερβία. Η επιρροή τους παρατηρείται στην Εκκλησία της Αναλήψεως στη Μιλέσεβα καθώς και στις τοιχογραφίες στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στο Ιπέκιο και στη Μονή Σοπότσανι. Οι εικόνες και οι τοιχογραφίες αποτέλεσαν επίσης σημαντικό μέρος της εκκλησιαστικής τέχνης. Εκείνη την εποχή στην Περιοχή Ράσκα, ο Στέφανος Βλάντισλαβ ο οποίος ίδρυσε στη Μιλέσεβα ένα μοναστήρι και μια εκκλησία όπου τρεις από τους ζωγράφους του δικαστηρίου του εργάστηκαν σε τοιχογραφία. [1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Beckwith, John· Krautheimer, Richard· Ćurčić, Slobodan (1986). Early Christian and Byzantine Art (στα Αγγλικά). Yale University Press. ISBN 9780300052961. 

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]