Ιωάννης Γ΄ της Ναβάρρας
Ιωάννης Γ΄ | |
---|---|
Ο θυρεός των Αλμπρέ | |
Περίοδος | 1484 - 1516 (jure uoris) |
Γέννηση | 1469 |
Θάνατος | 14 Ιουνίου 1516 (47 ετών) |
Σύζυγος | Αικατερίνη της Ναβάρρας |
Επίγονοι | Άννα Αικατερίνη Κουιτερία Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας Κάρολος Ισαβέλλα |
Οίκος | Οίκος του Αλμπρέ |
Πατέρας | Αλαίν Α΄ του Αλμπρέ |
Μητέρα | Φραγκίσκη του Σατιγιόν-Λιμόζ |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Ιωάννης Γ΄, γαλλ. Jean (1469 - 14 Ιουνίου 1516) ήταν, ως σύζυγος της Αικατερίνης της Ναβάρρας, συμβασιλιάς της Ναβάρρας (1484-1516).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος του Αλαίν Α΄ κυρίου του Αλμπρέ και της Φραγκίσκης του Σατιγιόν-Λιμόζ. Το 1484 νυμφεύτηκε την Αικατερίνη των Γκραγύ, κόρη του Γκαστόν πρίγκιπα της Βιάνα και της Μαγδαληνής των Βαλουά. Ο Γκαστόν ήταν διάδοχος στη Ναβάρρα, αλλά απεβίωσε νωρίς. Η Αικατερίνη είχε διαδεχθεί το 1483 τον αδελφό της Φραγκίσκο-Φοίβο της Ναβάρρας. Ο Ιωάννης Γ΄ μοιραζόταν την εξουσία με τη σύζυγό του, αλλά η πεθερά του κηδεμόνευε την διακυβέρνηση ως το 1494· το άλλο έτος αυτή απεβίωσε. Ο Φερδινάνδος Β΄ συνέχισε τις διπλωματικές και στρατιωτικές πιέσεις στη Ναβάρρα και υποστηριζόταν από τη μερίδα Μπωμόν της χώρας.
Η Αικατερίνη και ο Ιωάννης Γ΄ στέφθηκαν το 1494 στην Παμπλόνα. Λίγο πριν ο Λουδοβίκος του Μπωμόν εμπόδιζε την πρόσβαση προς την πρωτεύουσα, αλλά μετά από συμφωνία, ειρήνευσε. Έτσι πραγματοποιήθηκε η τελετή και ακολούθησε εβδομαδιαία εορτή. Το 1512 ο Φερδινάνδος Β΄ εισέβαλε στη χώρα: η δεύτερη σύζυγός του Ζερμαίν του Φουά ήταν κόρη του Ιωάννη, μικρότερου αδελφού του Γκαστόν πρίγκιπα της Βιάνα. Ο στρατός του πέρασε τα Πυρηναία, εισέβαλλε στην Κάτω Ναβάρρα, κατέλαβε το Σεν-Ζαν-Πιε-ντε-Πορ, αλλά στην ενδοχώρα συνάντησε αντίσταση και υποχώρησε.
Η βασιλική οικογένεια μετακινήθηκε στο Πω του Μπεάρν. Όταν το 1516 απεβίωσε ο Φερδινάνδος Β΄, ο Ιωάννης Γ΄ συγκέντρωσε στρατό, περίπου 700 ανδρών[1]:59. Βάδισε για την ανακατάληψη της χώρας του, αλλά κατάσκοποι ενημέρωσαν την Αραγωνία, που έστειλε στρατό, ο οποίος αιφνιδίασε τους Ναβαρραίους στα Πυρηναία και συνέλαβε τον στρατηγό τους. Ο Ιωάννης Γ΄, απογοητευμένος από την ήττα και την ατελέσφορη διπλωματία, ασθένησε μερικούς μήνες μετά και απεβίωσε από πυρετό[1]:60. Αν και ήθελε να ταφεί στην Σάντα Μαρία της Παμπλόνα, ετάφη στον καθεδρικό του Λέσκαρ. Το 1517 απεβίωσε και η Αικατερίνη και τάφηκε στον ίδιο ναό.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε την Αικατερίνη των Γκραγύ βασίλισσα της Ναβάρρας, κόρη του Γκαστόν πρίγκιπα της Βιάνα και είχαν τέκνα[1]:76:
- Άννα 1492-1532.
- Αικατερίνη 1495-1532.
- Κουιτερία 1499-1536, ηγουμένη στο Μονβιλιέρ.
- Ερρίκος Β΄ 1503-1555, βασιλιάς της Ναβάρρας.
- Κάρολος 1510-1528, αιμαλωτίστηκε στην πολιορκία της Nάπολης και απεβίωσε φυλακισμένος.
- Ισαβέλλα 1513/14-1555 ή μετά, παντρεύτηκε τον Ρενέ Α΄ υποκόμη του Ροάν.
Άλλα επτά τέκνα απεβίωσαν ανήλικα.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Ιωάννη Γ΄ της Ναβάρρας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Bustillo Kastrexana, Joxerra (2012). Guía de la conquista de Navarra en 12 escenarios. Donostia: Txertoa Argitaletxea. ISBN 978-84-71484819.
Αναφορές σε Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hugh Chisholm, "Henry II" Encyclopaedia Britannica, 11th edit., Cambridge University Press, vol. 13, p. 293
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Charles Cawley, List and Genealogy of the kings of Navarre Foundation of Medieval Genealogy