Ισραηλινές βουλευτικές εκλογές 2022

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές στο Ισραήλ την 1η Νοεμβρίου 2022 για να εκλεγούν τα 120 μέλη της 25ης Κνεσέτ (MK). Τα αποτελέσματα είδαν το δεξιό εθνικό στρατόπεδο του πρώην πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου να επιτυγχάνει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, εν μέσω απωλειών για τα αριστερά και αραβικά κόμματα, καθώς και τα ακροδεξιά κέρδη. [1][2]

Μετά τις ισραηλινές βουλευτικές εκλογές του 2021, οι επόμενες εκλογές είχαν προγραμματιστεί για το αργότερο στις 11 Νοεμβρίου 2025 σύμφωνα με το όριο τετραετούς θητείας που ορίζει ο Βασικός Νόμος: Η Κυβέρνηση . Η τριακοστή έκτη κυβέρνηση του Ισραήλ, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας που σχηματίστηκε μεταξύ οκτώ πολιτικών κομμάτων έπειτα από αυτές τις εκλογές, κατείχε τη στενότερη δυνατή πλειοψηφία (61 έδρες) στην 120μελή Κνεσέτ . Τον Απρίλιο του 2022 ο βουλευτής Ιντίτ Σιλμάν παραιτήθηκε από τον κυβερνητικό συνασπισμό και τον άφησε χωρίς πλειοψηφία. [3]

Στις 20 Ιουνίου 2022 έπειτα από αρκετές νομοθετικές ήττες για τον κυβερνητικό συνασπισμό στην Κνεσέτ, ο πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ ανακοίνωσαν την εισαγωγή ενός νομοσχεδίου για τη διάλυση της 24ης Κνεσέτ [4] που εγκρίθηκε στις 30 Ιουνίου. [5] Ταυτόχρονα, με βάση τη συμφωνία εκ περιτροπής κυβέρνησης που ήταν μέρος της συμφωνίας συνασπισμού του 2021, ο Λαπίντ έγινε πρωθυπουργός και ηγήθηκε μιας προσωρινής κυβέρνησης μέχρι τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών που διεξήχθησαν την 1η Νοεμβρίου. [6]

Στο πλαίσιο της ισραηλινής πολιτικής κρίσης 2019–2022, αυτές ήταν οι πέμπτες βουλευτικές εκλογές σε σχεδόν τέσσερα χρόνια, καθώς κανένα κόμμα από το 2019 δεν μπόρεσε να σχηματίσει σταθερό συνασπισμό. [7] [8] 40 πολιτικά κόμματα εγγράφηκαν για να συμμετάσχουν σε αυτές τις εκλογές, αν και μόνο δώδεκα έως δεκατέσσερα κόμματα προβλεπόταν να κάνουν το ελάχιστο 3,25% για να κερδίσουν τουλάχιστον μία έδρα στην κλειστή λίστα του Ισραήλ, σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης για τις 120 έδρες της Κνεσέτ. Δέκα κόμματα κατάφεραν τελικά να ξεπεράσουν το εκλογικό όριο.[9]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκτεταμένη περίοδος πολιτικού αδιεξόδου που οδήγησε στις εκλογές ήταν το αποτέλεσμα τεσσάρων εκλογών που δεν είχαν αποτέλεσμα ( Απρίλιος 2019, Σεπτέμβριος 2019, 2020 και 2021 ). Τον Απρίλιο και τον Σεπτέμβριο του 2019, ούτε ο νυν πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ούτε ο ηγέτης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γαλανόλευκοι, Μπένι Γκαντς , δεν μπόρεσαν να συγκεντρώσουν κυβερνητική πλειοψηφία 61 εδρών, οδηγώντας σε νέες εκλογές. [10] [11] Τον Μάρτιο του 2020 αυτά οδήγησαν στο σχηματισμό μιας κυβέρνησης ενότητας, της τριακοστής πέμπτης κυβέρνησης του Ισραήλ, μεταξύ Νετανιάχου και Γκαντς, [12] η οποία κατέρρευσε τον Δεκέμβριο έπειτα από μια δημοσιονομική διαμάχη, που οδήγησε σε άλλες εκλογές τον Μάρτιο του 2021. [13] [14] Οι εκλογές του 2021 οδήγησαν στο σχηματισμό μιας άλλης κυβέρνησης ενότητας, αυτή μεταξύ οκτώ πολιτικών κομμάτων, με τον αρχηγό του κόμματος Yamina, Naftali Bennett, και τον αρχηγό του Yesh Atid, Yair Lapid, να γίνεται πρωθυπουργός και αναπληρωτής πρωθυπουργός του Ισραήλ . αντίστοιχα. [15] [16] Ο Μπένετ και ο Λαπίντ συμφώνησαν να αλλάξουν τις θέσεις τους έπειτα από δύο χρόνια, με τον Λάπιντ να γίνεται πρωθυπουργός και τον Μπένετ να αναλαμβάνει αναπληρωτής πρωθυπουργός. [17]

Με τον σχηματισμό της κυβέρνησης τον Ιούνιο του 2021, κατείχε 61 έδρες στην Κνεσέτ. όλα αυτά τα μέλη της Κνεσέτ (MK) προέρχονταν από κόμματα συνασπισμού, εξαιρουμένου του Αμιτσάι Τσικλί του Γιαμίνα. [18] [19] [20] Στις 6 Απριλίου 2022 ο βουλευτής του Yamina Ιντίτ Σιλμάν παραιτήθηκε από τον συνασπισμό, με αποτέλεσμα ο κυβερνητικός συνασπισμός να χάσει την πλειοψηφία του στην Κνεσέτ. [21] Ο Σιλμάν ανέφερε μια απόφαση του υπουργού Υγείας Νίτζαν Χόροβιτς, να επιβάλει δικαστική απόφαση που επιτρέπει στους επισκέπτες του νοσοκομείου να εισέρχονται με chametz ( ζυμωτό ψωμί ) κατά τη διάρκεια του Πάσχα, που απαγορεύεται βάσει του εβραϊκού νόμου [22] και άλλων θρησκευτικών δράσεων του συνασπισμού . [23] Στις 19 Μαΐουο βουλευτής του Μέρετς Γκάιντα Ριναβίε Ζοαμπί παραιτήθηκε από τον συνασπισμό, ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση είχε υιοθετήσει σκληρή στάση για την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση και συναφή ζητήματα, και μείωσε τον αριθμό των εδρών της στην Κνεσέτ σε μειοψηφία 59. [24] . [25] Επανήλθε στον συνασπισμό τρεις μέρες αργότερα. [26] Στις 7 Ιουνίου ενώθηκε με την αντιπολίτευση, καταψήφισε ένα νομοσχέδιο που θα ανανέωσε την εφαρμογή του ισραηλινού νόμου στους οικισμούς της Δυτικής Όχθης, ο οποίος επρόκειτο να λήξει τον Ιούλιο. [27] Το νομοσχέδιο υποστηρίχθηκε από την κυβέρνηση. [28] Στις 13 Ιουνίου ο βουλευτής του Yamina Νιρ Όρμπαχ αποχώρησε από τον συνασπισμό, με το επιχείρημα ότι τα αριστερά μέλη του συνασπισμού τον κρατούσαν όμηρο. [29]

Στις 20 Ιουνίου ο Μπένετ και ο Λαπίντ ανακοίνωσαν την εισαγωγή ενός νομοσχεδίου για τη διάλυση της Κνεσέτ σε κοινή δήλωση, δηλώνοντας ότι ο Λαπίντ θα γίνει μεταβατικός πρωθυπουργός μετά τη διάλυση. [30] Η διάλυση της Κνεσέτ καθυστέρησε αυτόματα την ημερομηνία λήξης των διαταγμάτων μέχρι 90 ημέρες μετά τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης. [31] [32] Το νομοσχέδιο για τη διάλυση της Κνεσέτ εγκρίθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 28 Ιουνίου. [33] Το νομοσχέδιο πέρασε την τρίτη του ανάγνωση στις 29 Ιουνίου και η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών ορίστηκε η 1η Νοεμβρίου 2022. [34] Ο Μπένετ επέλεξε να αποσυρθεί από την πολιτική και να μην επιδιώξει να επανεκλεγεί. . Παραιτήθηκε από την ηγεσία του Yamina στις 29 Ιουνίου και τον διαδέχθηκε η Αγιελέτ Σακέντ . [35]

Στις 30 Ιουνίου, σύμφωνα με τη συμφωνία συνασπισμού, ο Λαπίντ διαδέχθηκε τον Μπένετ ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός . [36]

Εκστρατεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Ιουλίου οι Γαλανόλευκοι και η Νέα Ελπίδα σχημάτισαν μια κοινή λίστα, γνωστή ως Γαλάζιοι και Λευκοί – Η Νέα Ελπίδα, εξαιρουμένου του Ντέρεχ Ερέτς που κατήλθε ως μέρος της Νέας Ελπίδας το 2021. [37] [38] Στις 14 Αυγούστου στον κατάλογο προστέθηκε ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Αμυντικών Δυνάμεων του Ισραήλ, Γκαντί Έιζενκοτ, καθώς και τους βουλευτές του Yamina Matan Kahana και Shirly Pinto, και στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Κόμμα Εθνικής Ενότητας. [39] [40]

Στις 27 Ιουλίου το Yamina σχημάτισε μια κοινή λίστα με τον Ντέρεχ Έρετς, γνωστό ως Σιωνιστικό Πνεύμα. [41] Η συμμαχία διαλύθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου. [42] Στις 13 Σεπτεμβρίου το Yamina ανακοίνωσε μια κοινή συμμετοχή με τον Εβραϊκό Οίκο . [43] Εκείνη την ημέρα, ο Ντέρεχ Έρετς αποσύρθηκε από τον αγώνα. [44]

Στις 15 Σεπτεμβρίου, αρκετά λεπτά πριν από την προθεσμία υποβολής της λίστας των κομμάτων, η Κοινή Λίστα διαλύθηκε, με τους Balad και Hadash–Ta'al να υποβάλλουν δύο ξεχωριστές λίστες. [45]

Τον Αύγουστο, το Ισραήλ ξεκίνησε την Επιχείρηση Breaking Dawn, με αποτέλεσμα συγκρούσεις μεταξύ ισραηλινών δυνάμεων και παλαιστινιακών ομάδων. [46] Η επιχείρηση υποστηρίχθηκε από μέλη της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένου του Νετανιάχου, [47] ηγέτη του Θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος Μπέζαλελ Σμότριτς και του αρχηγού του Σας, Αριέ Ντερί . [48]

Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 120 έδρες της Κνεσέτ εκλέγονται με κλειστή λίστα, με αναλογική εκπροσώπηση σε μια ενιαία εθνική εκλογική περιφέρεια. Το εκλογικό όριο για τις εκλογές είναι 3,25%. [49] Στα κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο οι έποικοι. [50] [51]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ισραηλινές βουλευτικές εκλογές 2022[52]
Κόμμα Ψήφοι % +/- Έδρες +/-
Λικούντ 1.115.336 23,41 ▼ −0,78 32 ▲ +3[53]
Γες Ατίντ 847.435 17,79 ▲ +3,86 24 ▲ +7
Θρησκευτικό Σιωνιστικό Κόμμα[54] 516.470 10,84 ▲ +5,72 14 ▲ +7
Κόμμα Εθνικής Ενότητας 432.482 9,08 ▼ −2,29 12 ▼ −2
Shas 392.964 8,25 ▲ +1,08 11 ▲ +2
Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά 280.194 5,88 ▲ +0,25 7 ► 0
Γισραέλ Μπεϊτέινου 213.687 4,48 ▼ −1,15 6 ▼ −1
Ενωμένη Αραβική Λίστα 194.047 4,07 ▲ +0,28 5 ▲ +1
Χαντάς-Τα'άλ 178.735 3,75 -[55] 5 ► 0
Ισραηλινό Εργατικό Κόμμα 175.992 3,69 ▼ −2,4 4 ▼ −3
Meretz 150.793 3,16 ▼ −1,43 0 ▼ −6
Balad 138.617 2,91 -[56] 0 ▼ −1
Το Εβραϊκό Σπίτι[57] 56.775 1,19 ▼ −5,02 0 ▼ −7
Οικονομική Ελευθερία 15.801 0,33 Νέο 0 ► 0
Με Θάρρος για Σένα 14.694 0,31 Νέο 0 ► 0
Νέο Οικονομικό Κόμμα 13.920 0,29 ▼ −0,5 0 ► 0
Φλογερή Νεολαία 8.800 0,18 Νέο 0 ► 0
Κόμμα Πειρατών 1.728 0,04 ▲ +0,01 0 ► 0
Φωνή του Περιβάλλοντος και των Ζωντανών Νέο 0 ► 0
Ale Yarok Μη διαθέσιμο 0 ► 0
Nativ Νέο 0 ► 0
Κάθε Ψήφος Μετρά Νέο 0 ► 0
Υπάρχει Μία Κατεύθυνση Νέο 0 ► 0
Ελεύθερο Δημοκρατικό Ισραήλ Νέο 0 ► 0
Εγώ κι Εσύ 0 ► 0
Νέα Τάξη 0 ► 0
Οι Νέοι Ανεξάρτητοι Νέο 0 ► 0
Κοινωνική Ηγεσία 0 ► 0
30/40 Νέο 0 ► 0
Κοινωνική Δύναμη Αυγή Νέο 0 ► 0
Βιβλικό Μπλοκ 0 ► 0
Εβραϊκή Καρδιά 0 ► 0
Σεβασμός για την Ανθρωπότητα Νέο 0 ► 0
Εμάς 0 ► 0
Tsomet 0 ► 0
Διαταγή της Ώρας Νέο 0 ► 0
Shama 0 ► 0
Κοινή Συμμαχία 0 ► 0
Kama Νέο 0 ► 0
Δύναμη για Επιρροή Νέο 0 ► 0
Έγκυρα ψηφοδέλτια 4.764.742 99,38
Λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια 29.851 0,62
Σύνολο 4.794.593 100 - 120
Αποχή 1.994.211 29,37
Εγγεγραμμένοι / Συμμετοχή 6.788.804 70,63

Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με καταμετρημένο το 86% των ψήφων, το δεξιό μπλοκ με επικεφαλής τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, γνωστό στο Ισραήλ ως εθνικό στρατόπεδο, προβλεπόταν ότι θα κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών με 65, ενώ και τα δύο αριστερά κόμματα Meretz και Balad ήταν κάτω από το εκλογικό όριο . [58] Καθώς καταμετρήθηκαν όλες οι ψήφοι, παρέμειναν κάτω από το όριο. [59] Τα ακροδεξιά κόμματα είδαν μια αύξηση στο μερίδιο των ψήφων τους. [60] [61] [62] [63] Όσον αφορά τις ψήφους, και τα δύο μπλοκ ήταν αδιάκριτα, με το μπλοκ κατά του Νετανιάχου να κερδίζει 49,5% αλλά να μην έχει αρκετές έδρες λόγω του ότι ο Μέρετς και ο Μπαλάντ έχασαν ελάχιστα το εκλογικό όριο [64] καθώς 289.000 ψήφοι κατά του Νετανιάχου χάθηκαν. όσον αφορά το μερίδιο των εδρών. [65] Ο Όρλι Άντες, επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής του Ισραήλ, είπε ότι το κόμμα του Νετανιάχου, Λικούντ, προσπάθησε να υπονομεύσει την εποπτεία των εκλογών και περιέγραψε τις ενέργειές τους ως «κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί». [66]

Το μπλοκ του Νετανιάχου κέρδισε 64 έδρες, ενώ ο συνασπισμός με επικεφαλής τον νυν πρωθυπουργό Γιαΐρ Λαπίντ κέρδισε 51 έδρες. [67] Εκτός από τον Meretz και τον Balad, το δεξιό κόμμα The Jewish Home δεν κατάφερε επίσης να περάσει το εκλογικό όριο. Η νέα πλειοψηφία έχει περιγραφεί ποικιλοτρόπως ως η πιο δεξιά κυβέρνηση στην ιστορία του Ισραήλ [68], καθώς και ως η πιο θρησκευτική κυβέρνησή της. [69] [70] Ο Λαπίντ παραχώρησε στον Νετανιάχου [71] και τον συνεχάρη, [72] ευχόμενος του καλή τύχη «για χάρη του ισραηλινού λαού». [73] Οι δεξιοί και εθνικιστές ηγέτες σε άλλες χώρες καλωσόρισαν τη νίκη του Νετανιάχου. Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν ήταν από τους πρώτους που του έδωσαν συγχαρητήρια. [74]

Σχηματισμός κυβέρνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Νοεμβρίου 2022 ο Νετανιάχου είπε στον βοηθό του Γιαρίβ Λεβίν να ξεκινήσει άτυπες συνομιλίες συνασπισμού με συμμαχικά κόμματα μετά την καταμέτρηση του 97% των ψήφων. [75] Ο αρχηγός του κόμματος Shas, Aryeh Deri, συναντήθηκε με τον Yitzhak Goldknopf, τον ηγέτη του Ενωμένου Ιουδαϊσμού της Τορά και της φατρίας του Agudat Yisrael, στις 4 Νοεμβρίου. Τα δύο κόμματα συμφώνησαν να συνεργαστούν ως μέλη της επόμενης κυβέρνησης. [76] Η φατρία Degel HaTorah του Ενωμένου Ιουδαϊσμού της Τορά δήλωσε στις 5 Νοεμβρίου ότι θα διατηρήσει την ιδεολογική της στάση να μην επιδιώκει υπουργικές θέσεις σύμφωνα με τις οδηγίες του πνευματικού της ηγέτη Ραβίνου Gershon Edelstein, αλλά θα αναζητήσει άλλες ανώτερες θέσεις όπως προέδρους επιτροπών της Κνεσέτ και αναπληρωτές υπουργούς. [77]

Ο ίδιος ο Νετανιάχου ξεκίνησε συνομιλίες στις 6 Νοεμβρίου. Συναντήθηκε αρχικά με τον Μοσέ Γκαφνί, τον αρχηγό του Degel HaTorah, και στη συνέχεια με τον Goldknopf. Εν τω μεταξύ, ο ηγέτης του Θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος Bezalel Smotrich και ο ηγέτης της φατρίας του Otzma Yehudit Itamar Ben-Gvir δεσμεύτηκαν ότι δεν θα εισέλθουν στον συνασπισμό χωρίς την άλλη φατρία. Ο Γκάφνι συναντήθηκε αργότερα με τον Σμότριτς για συνομιλίες συνασπισμού. [78] Στη συνέχεια ο Σμότριτς συναντήθηκε με τον Νετανιάχου. Στις 7 Νοεμβρίου, ο Νετανιάχου συναντήθηκε με τον Ben-Gvir, ο οποίος ζήτησε από το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας διευρυμένες εξουσίες για τον ίδιο και το Υπουργείο Παιδείας ή Μεταφορών και Οδικής Ασφάλειας για τον Yitzhak Wasserlauf. [79]

Ο Νετανιάχου συναντήθηκε με τον ηγέτη της φατρίας Noam και τον μοναδικό βουλευτή Αβί Μαόζ στις 8 Νοεμβρίου, αφού απείλησε να μποϊκοτάρει τον συνασπισμό. Απαίτησε τον πλήρη έλεγχο του Δυτικού Τείχους από το ραβίνο Χαρέντι και την αφαίρεση αυτού που θεωρούσε ως αντισιωνιστικό και αντιεβραϊκό περιεχόμενο στα σχολικά βιβλία. [80]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ravid, Barak (2 Νοεμβρίου 2022). «The rise of Israel's extreme right». Axios. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022. 
  2. ↑ Kingsley, Patrick (3 November 2022). «Lapid Concedes in Israel, Paving Way for Netanyahu's Return to Power». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2022/11/03/world/middleeast/israel-netanyahu-election.html. Ανακτήθηκε στις 3 November 2022. 
  3. ↑ Ben Zion, Ilan (6 April 2022). «Israel government loses majority as religious lawmaker quits». Associated Press. https://apnews.com/article/benjamin-netanyahu-naftali-bennett-israel-middle-east-elections-83be724fedc54b895ce401d1553db705. Ανακτήθηκε στις 6 April 2022. 
  4. ↑ Keller-Lynn, Carrie (20 June 2022). «Bennett announces coalition's demise, new elections: 'We did our utmost to continue'». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/bennett-we-made-a-tough-decision-but-it-was-the-best-for-the-country/. Ανακτήθηκε στις 3 July 2022. 
  5. ↑ Keller-Lynn, Carrie (30 Ιουνίου 2022). «Knesset disbands, sets elections for November 1; Lapid to become PM at midnight». The Times of Israel (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2022. 
  6. ↑ Goldenberg, Tia (3 July 2022). «Israel's caretaker PM Lapid holds first Cabinet meeting». Associated Press News. https://apnews.com/75154625bf8b378730ec5f32ecb1538f. Ανακτήθηκε στις 9 July 2022. 
  7. ↑ Sagalyn, Dan (31 Οκτωβρίου 2022). «Israel holds fifth election in four years as Netanyahu attempts to regain power». PBS NewsHour. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  8. ↑ Alsaafin, Linah; Najjar, Farah. «Israel election updates: Netanyahu set for comeback – Exit polls». Al Jazeera. https://www.aljazeera.com/news/liveblog/2022/11/1/israelis-head-to-the-polls-for-fifth-time-live-news. Ανακτήθηκε στις 4 November 2022. 
  9. ↑ Tress, Luke (3 November 2022). «What happens next: Netanyahu expected to be tasked with forming government next week». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/what-happens-next-netanyahu-expected-to-be-tasked-with-forming-government-next-week/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  10. ↑ «בחירות 2019 (אפריל)» [2019 Election (April)]. Israel Democracy Institute (στα Εβραϊκά). 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  11. ↑ «בחירות 2019 (ספטמבר)» [2019 Election (September)]. Israel Democracy Institute (στα Εβραϊκά). 22 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  12. ↑ «בחירות 2020» [2020 Election]. Israel Democracy Institute (στα Εβραϊκά). 25 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  13. ↑ Wootliff, Raoul (23 Δεκεμβρίου 2020). «Israel calls 4th election in 2 years as Netanyahu-Gantz coalition collapses». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2020. 
  14. ↑ «בחירות 2021» [2021 Election]. Israel Democracy Institute (στα Εβραϊκά). 10 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  15. ↑ «על חודו של קול: ממשלת בנט-לפיד אושרה בכנסת» (στα he). Ynet. 13 June 2021. https://www.ynet.co.il/news/article/S1FY9jmj00. Ανακτήθηκε στις 2 June 2022. 
  16. ↑ «ממשלת השינוי הורכבה: כל מפלגות הקואליציה חתמו על ההסכמים» (στα he). Haaretz. 11 June 2021. https://www.haaretz.co.il/news/politi/2021-06-11/ty-article/.premium/0000017f-f4de-d460-afff-fffe6c650000. Ανακτήθηκε στις 2 June 2022. 
  17. ↑ «Lapid says he made offer to Bennett to be PM first in rotation». The Times of Israel. 5 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  18. ↑ «בקואליציה של 60 כל ח"כ הופך למלך». Israel Hayom. 7 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  19. ↑ «Lapid finalizes coalition deals with all parties in incoming 'change government'». The Times of Israel. 11 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  20. ↑ «נוסחת עמיחי שיקלי: כך יראו יחסים העבודה עם הקואליציה» [Amichai Chikli Formula: how his working relationship with the coalition will look]. Srugim (στα Εβραϊκά). 29 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  21. ↑ Ravid, Barak (6 Απριλίου 2022). «Israeli government on brink of collapse after key lawmaker quits coalition». Axios. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2022. 
  22. ↑ «Silman: What bothered me is a minister said to abide by High Court». The Jerusalem Post. 6 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2022. 
  23. ↑ «Edith Silman In An interview with Amit Segal: We Received a Caressing Hug From The Media Investigation Against Shmulik Silman In News 13». Middle East 24 News English. 3 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  24. ↑ Boxerman, Aaron· Keller-Lynn, Carrie (19 Μαΐου 2022). «Meretz MK Rinawie Zoabi quits coalition, putting it in minority». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2022. 
  25. ↑ Boxerman, Aaron· Keller-Lynn, Carrie (19 Μαΐου 2022). «Meretz MK Rinawie Zoabi quits coalition, putting it in minority». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2022. 
  26. ↑ Hoffman, Gil (22 Μαΐου 2022). «Political crisis over, Rinawie Zoabi returns to government». The Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2022. 
  27. ↑ «סער יגיש את חוק יו"ש לממשלה; גורמים בקואליציה: "לא יעלה במליאה השבוע"». Maariv (στα Εβραϊκά). 11 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  28. ↑ «תקנות יו"ש אושרו בממשלה פה אחד; סער: "חיוני שיועברו כדי למנוע תוהו ובוהו"». Maariv (στα Εβραϊκά). 12 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  29. ↑ «Yamina MK Nir Orbach quits coalition; PM admits it could collapse 'in a week or two'». The Times of Israel. 13 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  30. ↑ Keller-Lynn, Carrie (5 Ιουλίου 2022). «As Likud primaries near, final date and procedures still in the air». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ «בגלל תקנות יו"ש: הסיבה לפיזור הכנסת». Srugim (στα Εβραϊκά). 20 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  32. ↑ Hoffman, Gil (20 Ιουνίου 2022). «Israel heading to elections, Knesset to disband, Lapid to become PM». The Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2022. 
  33. ↑ Baruch, Hezki (28 Ιουνίου 2022). «Bill dissolving the Knesset passes first reading». Arutz Sheva. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2022. 
  34. ↑ Azulai, Moran (30 June 2022). «הכנסת פוזרה סופית: בחירות ב-1 בנובמבר, לפיד יהפוך בחצות לרה"מ ה-14» (στα he). Ynet. https://www.ynet.co.il/news/article/bj7jhtqq5. Ανακτήθηκε στις 30 June 2022. 
  35. ↑ Sharon, Jeremy (29 June 2022). «Bennett announces he won't run in next elections, hands Yamina leadership to Shaked». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/bennett-announces-he-will-not-run-in-next-election-i-will-remain-a-loyal-soldier/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  36. ↑ Spiro, Amy (1 Ιουλίου 2022). «Yair Lapid takes over as Israel's 14th prime minister». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2022. 
  37. ↑ Azulai, Moran; Karni, Yuval (10 July 2022). «In political partnership Gantz, Sa'ar aim for unity government» (στα he). Ynet. https://www.ynetnews.com/article/nozaf2n25. Ανακτήθηκε στις 10 July 2022. 
  38. ↑ «Blue and White, New Hope announce union, will run as joint slate in November vote». The Times of Israel. 10 July 2022. https://www.timesofisrael.com/blue-and-white-new-hope-confirm-new-union-will-run-as-joint-slate-in-november-vote/. Ανακτήθηκε στις 29 October 2022. 
  39. ↑ Keller-Lynn, Carrie. «Ex-IDF chief Eisenkot, former Yamina minister Kahana join Gantz-led 'National Camp'». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/ex-military-chief-eisenkot-enters-politics-will-run-with-gantz-led-national-camp/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  40. ↑ «ח"כ שירלי פינטו תרוץ ברשימת המחנה הממלכתי». Israel Hayom (στα Εβραϊκά). 22 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2022. 
  41. ↑ Breuer, Eliav (27 July 2022). «Israel Elections: Shaked, Hendel announce joint run as 'Zionist Spirit'». The Jerusalem Post. https://www.jpost.com/breaking-news/article-713265. Ανακτήθηκε στις 27 July 2022. 
  42. ↑ «Zionist Spirit's Shaked, Hendel end their short-lived political partnership». The Times of Israel. 11 September 2022. https://www.timesofisrael.com/zionist-spirits-shaked-hendel-end-their-short-lived-political-partnership/. Ανακτήθηκε στις 11 September 2022. 
  43. ↑ «ההסכם נחתם: איילת שקד תרוץ עם הבית היהודי». 13tv.co.il (στα Εβραϊκά). 13 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2022. 
  44. ↑ Keller-Lynn, Carrie (13 September 2022). «Minister Hendel bows out of Knesset race, days after Zionist Spirit breakup». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/minister-hendel-bows-out-of-knesset-race-days-after-zionist-spirit-breakup/. Ανακτήθηκε στις 15 September 2022. 
  45. ↑ Azulai, Moran; Goldischt, Haim; Halabi, Einav (15 September 2022). «המהלך שעשוי לחרוץ את גורל הבחירות: הרשימה המשותפת התפלגה» (στα he). Ynet. https://www.ynet.co.il/news/election2022/article/h1hin1111zo. Ανακτήθηκε στις 31 October 2022. 
  46. ↑ Berg, Raffi; Knell, Yolande (5 August 2022). «Gaza: Palestinian militant killed as Israel strikes after threats». BBC News. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-62440155. Ανακτήθηκε στις 5 August 2022. 
  47. ↑ Eichner, Itamar (7 August 2022). «נתניהו הגיע לעדכון ביטחוני אצל לפיד: "נותן גיבוי מלא, נתתי כמה עצות"» (στα he). Ynet. https://www.ynet.co.il/news/article/rjjwskpac. Ανακτήθηκε στις 31 October 2022. 
  48. ↑ Azulay, Moran; Halabi, Einav (5 August 2022). «באופוזיציה מגבים את צה"ל וקוראים: "לפיד, תקוף בעוצמה". במשותפת ביקרו: "דם תמורת קולות"» (στα he). Ynet. https://www.ynet.co.il/news/article/h1kzzc565. Ανακτήθηκε στις 31 October 2022. 
  49. ↑ Harkov, Lahav (16 March 2014). «With Bader-Ofer method, not every ballot counts». The Jerusalem Post. http://www.jpost.com/Israel-Elections/With-Bader-Ofer-method-not-every-ballot-counts-394027. Ανακτήθηκε στις 4 November 2022. 
  50. ↑ Berda, Yael; Mann, Itamar (28 April 2022). «Voting as a Vehicle for Self-Determination in Palestine and Israel». Texas Law Review 100 (5). https://texaslawreview.org/voting-as-a-vehicle-for-self-determination-in-palestine-and-israel/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  51. ↑ Estrin, Daniel (2 November 2022). «With most votes now counted, Netanyahu seems poised to return as Israel's leader». NPR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 November 2022. https://web.archive.org/web/20221102211401/https://www.npr.org/2022/11/02/1133516979/israel-election-results-netanyahu. Ανακτήθηκε στις 4 November 2022. 
  52. ↑ «תוצאות האמת של הבחירות לכנסת ה-25». votes25.bechirot.gov.il (στα Εβραϊκά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022. .
  53. ↑ Χωρίς το Atid Ehad, το 2021.
  54. ↑ Σε συνασπισμό με τα Otzma Yehudit, Atid Ehad και Noam.
  55. ↑ Σε συνασπισμό με το Balad το 2021.
  56. ↑ Σε συνασπισμό με το Hadash και Taal το 2021.
  57. ↑ Συνασπισμός με το Yamina.
  58. ↑ Bachner, Michael (2 November 2022). «With 86% of votes tallied, Netanyahu headed for decisive comeback victory». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/with-85-of-votes-tallied-netanyahu-on-verge-of-breaking-deadlock-regaining-power/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  59. ↑ «Israel election: Final results announced for election 2022». The Jerusalem Post. 2 November 2022. https://www.jpost.com/israel-elections/live-updates-721259. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  60. ↑ «Israel election: Final results announced for election 2022». The Jerusalem Post. 2 November 2022. https://www.jpost.com/israel-elections/live-updates-721259. 
  61. ↑ Berg, Raffi (1 November 2022). «Netanyahu set for comeback with far right's help». BBC News. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-63459824. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  62. ↑ Parker, Claire; Rubin, Shira (2 November 2022). «Israel vote results showing soaring power of far right, Netanyahu comeback». The Washington Post. ISSN 2641-9599. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 November 2022. https://web.archive.org/web/20221102091816/https://www.washingtonpost.com/world/2022/11/02/israel-election-results-netanyahu-coalition/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  63. ↑ Zilber, Neri (2 Νοεμβρίου 2022). «Far-Right Party Will Push Anti-Arab Agenda in New Israeli Government». Foreign Policy. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2022. 
  64. ↑ Tibon, Amir (2 November 2022). «The Two Left-wing Politicians Who Crowned Netanyahu». Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/haaretz-today/2022-11-02/ty-article/.highlight/the-two-left-wing-politicians-who-crowned-netanyahu/00000184-393e-d52c-a1cf-f9ff6eec0000. Ανακτήθηκε στις 4 November 2022. 
  65. ↑ Sharon, Jeremy (3 November 2022). «Netanyahu won 8-seat majority over his opponents despite near-parity in raw votes». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/netanyahu-won-8-seat-majority-over-his-opponents-despite-near-parity-in-raw-votes/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  66. ↑ Maanit, Chen (3 November 2022). «Election Panel Says Likud Sought to Undermine Supervision of Voting on Election Night». Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/2022-11-03/ty-article/.premium/election-panel-says-likud-sought-to-undermine-supervision-of-voting-on-election-night/00000184-3e4d-de59-a5f4-bf7fd53f0000. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  67. ↑ Fitoussi, Olivier (3 November 2022). «Israel election: Final results show Netanyahu bloc at 64 seats». i24NEWS. https://www.i24news.tv/en/news/israeli-elections/1667497728-israel-election-final-results-show-netanyahu-bloc-at-64-seats. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  68. ↑ Kershner, Isabel; Kingsley, Patrick (1 November 2022). «Israel Election: Exit Polls Show Netanyahu With Edge in Israel's Election». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/live/2022/11/01/world/israel-election. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  69. ↑ Maltz, Judy (3 November 2022). «Will Israel Become a Theocracy? Religious Parties Are Election's Biggest Winners». Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/2022-11-03/ty-article/.premium/will-israel-become-a-theocracy-religious-parties-are-elections-biggest-winners/00000184-3db9-dc3c-a1ac-bfbb83b40000. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  70. ↑ Gross, Judah Ari (4 November 2022). «Israel poised to have its most religious government; experts say no theocracy yet». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/with-85-of-votes-tallied-netanyahu-on-verge-of-breaking-deadlock-regaining-power/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  71. ↑ Raice, Shayndi (3 November 2022). «Benjamin Netanyahu Wins Another Shot at Leading Israel as Lapid Concedes». The Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/israels-benjamin-netanyahu-edges-closer-to-election-win-11667470853. Ανακτήθηκε στις 4 November 2022. 
  72. ↑ Ravid, Barak (3 Νοεμβρίου 2022). «Israel's Lapid congratulates Netanyahu on election win». Axios. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022. 
  73. ↑ «Final results give Likud bloc 64 seats; ADL: Far right will hurt Israel globally». The Times of Israel. 3 November 2022. https://www.timesofisrael.com/liveblog-november-03-2022/. Ανακτήθηκε στις 3 November 2022. 
  74. ↑ McKernan, Bethan (4 November 2022). «Netanyahu begins coalition talks to form Israeli government». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2022/nov/04/netanyahu-begins-coalition-talks-to-form-israeli-government. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  75. ↑ «With 97% of votes tallied, Netanyahu launches government talks». Ynet. 3 November 2022. https://www.ynetnews.com/article/ojd1zycgk. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  76. ↑ Horovitz, Michael (4 November 2022). «As Netanyahu begins coalition talks, Smotrich and Ben Gvir vow to remain united». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/deri-and-goldknopf-meet-agree-to-cooperate-after-netanyahu-bloc-victory/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  77. ↑ Baruch, Hezki (6 November 2022). «Gafni to ask for Finance Committee chairmanship in coalition talks». Arutz Sheva. https://www.israelnationalnews.com/news/362294. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  78. ↑ Spiro, Amy (6 November 2022). «As Netanyahu begins coalition talks, Smotrich and Ben Gvir vow to remain united». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/as-netanyahu-begins-coalition-talks-smotrich-and-ben-gvir-vow-to-remain-united/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2022. 
  79. ↑ «Ben Gvir after talks, 1st picture with Netanyahu: 'Full right' coalition on its way». The Times of Israel. 7 November 2022. https://www.timesofisrael.com/ben-gvir-sits-with-netanyahu-for-post-election-coalition-talks-first-joint-photo/. Ανακτήθηκε στις 8 November 2022. 
  80. ↑ Bruer, Eliav (8 November 2022). «Anti-LGBTQ+ MK Avi Maoz, Netanyahu meet ahead of coalition negotiations». The Jerusalem Post. https://www.jpost.com/israel-news/politics-and-diplomacy/article-721784. Ανακτήθηκε στις 9 November 2022. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ισραηλινές_βουλευτικές_εκλογές_2022&oldid=10006749"