Ζυλιέτ Γκρεκό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζυλιέτ Γκρεκό
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση7  Φεβρουαρίου 1927[1][2][3]
Μονπελιέ[4][5]
Θάνατος23  Σεπτεμβρίου 2020[6][7][8]
Ramatuelle[6][5]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Μονπαρνάς
ΠαρατσούκλιLa muse de Saint-Germain-des-Prés, Gréco και La Gréco
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[9][10][11]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[12]
τραγουδίστρια[12]
ηθοποιός ταινιών
chansonnier[13]
Περίοδος ακμής1946 - 2016
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜισέλ Πικολί (1966–1977)
Gérard Jouannest (1989–2018)
Φιλίπ Λεμέρ (1953–1956)
ΤέκναLaurence Lemaire
ΑδέλφιαCharlotte Gréco
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (13  Ιουλίου 2012)[14]
Μεγάλος Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (20  Νοεμβρίου 2015)[15]
Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (10  Φεβρουαρίου 2016)[16][17]
Ιστότοπος
www.juliettegreco.fr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ζυλιέτ Γκρεκό (Juliette Greco, Μονπελιέ, 7 Φεβρουαρίου 1927 – Ramatuelle, 23 Σεπτεμβρίου 2020[18]) ήταν Γαλλίδα καλλιτέχνιδα, ηθοποιός και τραγουδίστρια των καμπαρέ. Αποτελεί εμβληματική φυσιογνωμία της Παρισινής μουσικής σκηνής. Με τα πλέον γνωστά της τραγούδια να είναι τα Jolie Mome, Deshabillez-moi, La Javanaise. Ερμήνευσε λυρικές συνθέσεις πάνω σε έργα που δημιούργησαν Γάλλοι ποιητές, όπως οι Jacques Prevert, Boris Vian και τραγουδιστές όπως ο Jacques Brel, ο Serge Gainsbourg κ.α. Η 60χρονη σταδιοδρομία της τερματίσθηκε το 2015, όταν πραγματοποίησε την παγκόσμια, αποχαιρετιστήρια περιοδεία της[19], με τίτλο Merci.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας της, Gerard Greco, ήταν Κορσικανός ενώ η μητέρα της Juliette Lafeychine (1899 – 1978) την είχε απορρίψει ως ανεπιθύμητη. Η Ζυλιέτ μεγάλωσε στο Μπορντό με τους παππούδες της, μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή της, Charlotte. Όταν οι παππούδες απεβίωσαν, τα δύο κορίτσια ανέλαβε η μητέρα τους στο Παρίσι. Το 1938 η Ζυλιέτ έγινε μπαλαρίνα στην Όπερα Garnier.

Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της κατοχής της Γαλλίας από τους ναζί, η οικογένεια εντάχθηκε στην Αντίσταση, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να συλλάβουν τη μητέρα (1943). Οι δύο κόρες της πιάστηκαν από τη Γκεστάπο και το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους φυλακίστηκαν. Ακολούθως η μητέρα και η Charlotte στάλθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Darensbruck, ενώ η 16χρονη Ζυλιέτ αφέθηκε ελεύθερη έπειτα από αρκετούς μήνες. Τότε, την επιμέλειά της ανέλαβαν από κοινού ο πρώην δάσκαλός της και μία φίλη της οικογένειας, ενώ το 1945 απελευθερώθηκε η μητέρα και η αδελφή της, από τον Κόκκινο Στρατό. Σύντομα, ωστόσο, η μητέρα τις εγκατέλειψε και κατέφυγε στην Ινδοκίνα. Τότε η Ζυλιέτ μετακόμισε στο προάστιο Saint Germain-des-Pres.

Καλλιτεχνική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επηρεασμένη από διάφορους καλλιτεχνικούς κύκλους, η Ζυλιέτ έγινε, σταδιακά, μία μποέμ καλλιτέχνιδα, παρακολουθώντας, παράλληλα, μαθήματα υποκριτικής από τη Solange Sicard. Το ντεμπούτο της στη θεατρική σκηνή έλαβε χώρα το Νοέμβριο του 1946, στο έργο Victor ou les Enfants au pouvoir. Ακόμη, ανέλαβε την παρουσίαση μίας ραδιοφωνικής εκπομπής, που ήταν αφιερωμένη στην ποίηση. Ο φίλος της Ζαν Πωλ Σαρτρ την εγκατέστησε στο ξενοδοχείο La Louisiane, ενώ δήλωνε για αυτήν με έμφαση, ότι στη φωνή της περιέχονταν εκατομμύρια ποιημάτων. Την εποχή εκείνη απέκτησε και το ψευδώνυμο «Η Μούσα του Υπαρξισμού»[20] (La Muse de l’ existentialisme). Η Ζυλιέτ είχε πλέον εξελιχθεί σε μία αυθεντική πολιτική και φιλοσοφική αμφισβητία, ενώ η γνωριμία της με διάσημους συγγραφείς σαν τον Αλμπέρ Καμύ και τον Ζαν Κοκτό διεύρυνε τις καλλιτεχνικές της προοπτικές. Το 1950 ερμήνευσε έναν ρόλο στην κινηματογραφική ταινία Orphee. Το 1949 πρωτοεμφανίσθηκε σαν τραγουδίστρια του Παρισινού καμπαρέ Le Boeuf sur le toit, ενώ μεγάλη επιτυχία γνώρισε το τραγούδι που ερμήνευσε με τίτλο Si tu t’ imagines, του Raymond Queneau.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδιωτική της ζωή υπήρξε ταραχώδης, αφού παντρεύτηκε τρεις φορές, τους ηθοποιούς Φιλίπ Λεμέρ (1953-1956), Μισέλ Πικολί (1966-1977) και τον πιανίστα Gerard Jouannest (1988 έως το θάνατό του, το 2018). Όμως, ταυτόχρονα διατηρούσε φιλική και ερωτική σχέση με τον Αμερικανό μουσικό Miles David, από το 1949 έως το 1991, όταν εκείνος απεβίωσε. Υπήρξε, όπως αναφέρουν κάποιοι βιογράφοι, ερωμένη των Καμί, Σασά Ντιστέλ, Κουίνσι Τζόουνς και του παραγωγού του Χόλιγουντ, Darryl F. Zanuck. Το Σεπτέμβριο του 1965 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει καταναλώνοντας υπνωτικά χάπια. Πέθανε σε ηλικία 93 ετών.

Επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1974 υποστήριξε τον Φρανσουά Μιτεράν στις Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές. Επίσης ασχολήθηκε με τις εκδόσεις, λαμβάνοντας μέρος στη δημιουργία της εφημερίδας Minute. Την υποδύθηκε η ηθοποιός Anna Mouglalis στην ταινία Gainsbourg: A Heroic Life (2010). Οι Beatles εμπνεύσθηκαν από αυτήν, τη σύνθεσή τους Michelle, ενώ η Marianne Faithfull δήλωσε ότι η Ζυλιέτ Γκρεκό αποτέλεσε για αυτήν το απόλυτο πρότυπο ζωής και συμπεριφοράς. Το 1999 το ονοματεπώνυμό της δόθηκε σε ένα ρόδο, από τον Georges Delbard.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6xp7rj1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Discogs. 287519. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées.
  6. ↑ 6,0 6,1 «La chanteuse Juliette Gréco est morte». La chanteuse Juliette Gréco est morte. 23  Σεπτεμβρίου 2020.
  7. ↑ GeneaStar. grecoj.
  8. ↑ Roglo. p=juliette;n=greco.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11905789k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0020573. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  11. ↑ CONOR.SI. 27182947.
  12. ↑ 12,0 12,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/78958. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0020573. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  14. ↑ PREX1228029D.
  15. ↑ PREX1525576D.
  16. ↑ Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2019.
  17. ↑ www.culture.gouv.fr/Nous-connaitre/Organisation/Conseil-de-l-Ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Arretes-de-Nominations-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Nomination-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres-janvier-2016.
  18. ↑ «Πέθανε η μυθική Γαλλίδα τραγουδίστρια» Ανακτήθηκε στις 24/9/2020
  19. ↑ Ζυλιέτ Γκρεκό: «Έπρεπε να είχα πεθάνει από καιρό» Ανακτήθηκε στις 24/9/2020
  20. ↑ «Ζυλιέτ Γκρεκό, η μούσα των υπαρξιστών» Ανακτήθηκε στις 24/9/2020
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζυλιέτ_Γκρεκό&oldid=9351407"