Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ενρίκο Ντε Νίκολα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ενρίκο Ντε Νίκολα
Enrico De Nicola
1ος Πρόεδρος της Ιταλίας
Περίοδος
1 Ιανουαρίου 1948 – 12 Μαΐου 1948
Προκάτοχοςνέα θέση
(Ουμβέρτος Β΄ ως Βασιλιάς της Ιταλίας)
ΔιάδοχοςΛουίτζι Εϊνάουντι
Προσωρινός Ανώτατος Άρχοντας της Ιταλίας
Περίοδος
1 Ιουλίου 1946 – 1 Ιανουαρίου 1948
ΠροκάτοχοςΑλτσίντε ντε Γκάσπερι
Διάδοχοςκατάργηση θέσης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση9 Νοεμβρίου 1877, Νάπολη, Ιταλία
Θάνατος1 Οκτωβρίου 1959 (81 ετών)
Τόρρε ντελ Γκρέκο, Ιταλία
ΕθνότηταΙταλική
Πολιτικό κόμμαΙταλικό Φιλελεύθερο Κόμμα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νάπολης
ΕπάγγελμαΝομικός
ΘρήσκευμαΡωμαιοκαθολικισμός
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ενρίκο Ντε Νίκολα (ιταλικά: Enrico De Nicola) ήταν ένας Ιταλός νομικός, δημοσιογράφος, πολιτικός και ως προσωρινός ανώτατος άρχοντας της Ιταλίας, υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας.[1][2]

Γεννήθηκε στη Νάπολη στις 9 Νοεμβρίου 1877.[3] Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης, αποφοιτώντας το 1896, και έγινε ένας από τους σπουδαιότερους δικηγόρους της Ιταλίας.[4][5] Το 1909 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής και την περίοδο 1913-1921 υπηρέτησε σε μικρές κυβερνητικές θέσεις, ωστόσο με την έλευση του φασισμού αποσύρθηκε από την πολιτική ζωή.[6][7] Στις 26 Ιουνίου 1920 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, αξίωμα που διατήρησε μέχρι τον Ιανουάριο του 1924.[8] Το 1929 διορίστηκε γερουσιαστής από τον Βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ΄, όμως αρνήθηκε να αναλάβει τα καθήκοντά του και δεν έλαβε ποτέ μέρος στις εργασίες της Συνέλευσης.[9]

Απασχολημένος με τη δικηγορική του καριέρα, έδειξε ενδιαφέρον για την πολιτική μετά την πτώση του ιταλικού φασισμού. Καθώς η χώρα είχε καταργήσει τη μοναρχία, ο Ντε Νίκολα εξελέγη στις 28 Ιουνίου 1946 από τη Συντακτική Εθνοσυνέλευση της Ιταλίας στη θέση του προσωρινού ανώτατου άρχοντα, με ποσοστό 80% των ψήφων.[10][11] Με την εκλογή του αντικαθιστούσε τον Αλτσίντε ντε Γκάσπερι.[12]

Στις 25 Ιουνίου 1947 ο Ντε Νίκολα παραιτήθηκε από τη θέση του, επικαλούμενος λόγους υγείας, αλλά η Συντακτική Εθνοσυνέλευση αμέσως τον επανεξέλεξε την επόμενη μέρα, καθώς αναγνώρισε στην πράξη του σημάδια ευγένειας και ταπεινότητας.[13][14] Όταν το ιταλικό Σύνταγμα τέθηκε σε ισχύ, την 1η Ιανουαρίου 1948, ονομάστηκε "Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας".[15] Τελικά αρνήθηκε να είναι υποψήφιος για τις εκλογές του επόμενου Μαΐου, στις οποίες εξελέγη Πρόεδρος ο Λουίτζι Εϊνάουντι.[16] Το 1956 ονομάστηκε δια βίου γερουσιαστής ως πρώην αρχηγός του κράτους, και αργότερα εξελέγη Πρόεδρος της Γερουσία της Δημοκρατίας και του Συνταγματικού Δικαστηρίου.[17] Πέθανε στις 1 Οκτωβρίου 1959 στο Τόρρε ντελ Γκρέκο της επαρχίας της Νάπολης.[18]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Favor, Lesli J. (2004). Italy: a primary source cultural guide. The Rosen Publishing Group. σελ. 36. ISBN 0-8239-3839-5
  2. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  3. ↑ http://www.archontology.org/nations/italy/presidents_italy1/denicola.php
  4. ↑ http://storia.camera.it/bpr/faccette/tipo:spoglio%7Cperiodo_storico:statutario%7Cmacro_classificazione:A%20-%20Aspetti%20generali%7Callegati_presenti:%20No?da=180[νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ http://www.worldpresidentsdb.com/Enrico-De-Nicola/
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  7. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  8. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  9. ↑ http://laboratoireitalien.revues.org/667
  10. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  11. ↑ http://www.corriere.it/foto-gallery/politica/14_dicembre_05/tutti-presidenti-de-nicola-napolitano-09b63524-7ca2-11e4-813c-f943a4c58546.shtml
  12. ↑ http://www.ilfattoquotidiano.it/2013/04/10/enrico-de-nicola-il-monarchico-col-palto-rivoltat/557493/
  13. ↑ http://presidenti.quirinale.it/Denicola/den-elezione.htm
  14. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  15. ↑ http://presidenti.quirinale.it/Denicola/den-biografia.htm
  16. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  17. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016. 
  18. ↑ http://www.assodorso.it/comunicati/denicola.htm[νεκρός σύνδεσμος]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ενρίκο_Ντε_Νίκολα&oldid=10164604"