Ζυγούρης Τζαβέλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Έβαλα πηγή |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ζυγούρης Τζαβέλας'''<ref>{{Cite book|title=, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Ζυγούρης)|first= |
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ζυγούρης Τζαβέλας'''<ref>{{Cite book|title=Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Ζυγούρης), σελ. 148|first=|last=|publisher=Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα|isbn=|year=|location=|page=|quote=}}</ref> ([[Σούλι]] ; - [[Καλιακούδα]] [[Νομός Ευρυτανίας|Ευρυτανίας]], Αύγουστος 1823) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] ήρωας της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]]. Ήταν τριτότοκος γιος του [[Λάμπρος Τζαβέλας|Λάμπρου Τζαβέλα]] και της [[Μόσχω Τζαβέλα|Μόσχως]], αδελφός του [[Φώτος Τζαβέλας|Φώτου]] και του [[Κίτσος Τζαβέλας|Κίτσου]]. |
||
== Βιογραφία == |
== Βιογραφία == |
||
Όταν το Σούλι έπεσε στα χέρια του [[Αλβανοί|Τουρκαλβανού]] [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], ο Ζυγούρης, όπως κι όλοι οι [[Σουλιώτες]], διασκορπίστηκαν. Οι [[Τζαβελαίοι]] μαζί με πολλές ακόμη φάρες κατέφυγαν στην [[Κέρκυρα]]. Εκεί, ο Ζυγούρης υπηρέτησε ως [[εκατόνταρχος]] του [[Ρωσία|Ρωσικού Στρατού]], που κατείχε τότε το νησί. Έμεινε εκεί ως το 1820. |
Όταν το Σούλι έπεσε στα χέρια του [[Αλβανοί|Τουρκαλβανού]] [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], ο Ζυγούρης, όπως κι όλοι οι [[Σουλιώτες]], διασκορπίστηκαν. Οι [[Τζαβελαίοι]] μαζί με πολλές ακόμη φάρες κατέφυγαν στην [[Κέρκυρα]]. Εκεί, ο Ζυγούρης υπηρέτησε ως [[εκατόνταρχος]] του [[Ρωσία|Ρωσικού Στρατού]], που κατείχε τότε το νησί. Έμεινε εκεί ως το 1820. |
||
Όταν η [[Υψηλή Πύλη]] κατάλαβε τα σχέδια του Αλί για την αυτονομία της ηγεμονίας του, ξεκίνησε πόλεμο μαζί του. Ο [[Πασάς]] των [[Νομός Ιωαννίνων|Ιωαννίνων]], προκειμένου να προσεταιριστεί τους Σουλιώτες, οι οποίοι ήταν άξιοι πολεμιστές και θρύλος για τα κατορθώματά τους<ref name=Περραιβός > "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'</ref>, παραχώρησε στο Ζυγούρη το πασαλίκι της [[Χασιά]]ς. Σημειωτέον ότι ο Τζαβέλας, κράτησε το πασαλίκι αυτό ως τις παραμονές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επαναστάσεως]] |
Όταν η [[Υψηλή Πύλη]] κατάλαβε τα σχέδια του Αλί για την αυτονομία της ηγεμονίας του, ξεκίνησε πόλεμο μαζί του. Ο [[Πασάς]] των [[Νομός Ιωαννίνων|Ιωαννίνων]], προκειμένου να προσεταιριστεί τους Σουλιώτες, οι οποίοι ήταν άξιοι πολεμιστές και θρύλος για τα κατορθώματά τους<ref name=Περραιβός > "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός, τόμος Α'</ref>, παραχώρησε στο Ζυγούρη το πασαλίκι της [[Χασιά]]ς. Σημειωτέον ότι ο Τζαβέλας, κράτησε το πασαλίκι αυτό ως τις παραμονές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επαναστάσεως]]. |
||
Πολέμησε στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] εναντίον [[Τουρκία|Τούρκων]] κι [[Αλβανία|Αλβανών]]<ref name=Πατριδογνωσία > "Ελλήνων Τόποι, 10.000 χρόνια Ιστορίας", Πατριδογνωσία, τόμος 10ος</ref> και γύρω στα 1823 βρισκόταν στο [[Μεσολόγγι]], όπου έλαβε τον τίτλο του [[στρατηγός|"Στρατηγού"]], από τους Επαναστάτες [[Έλληνες]]. Συμπολέμησε με τον [[Μάρκος Μπότσαρης|Μάρκο Μπότσαρη]] στο [[Κεφαλόβρυσο Ευρυτανίας|Κεφαλόβρυσο]] της [[Νομός Ευρυτανίας|Ευρυτανίας]] και μετά το θάνατο του δεύτερου, αναγνωρίστηκε αρχηγός της στρατιάς που θ' αντιμετώπιζε τους Τουρκαλβανούς<ref name=Πατριδογνωσία > "Ελλήνων Τόποι, 10.000 χρόνια Ιστορίας", Πατριδογνωσία, τόμος 10ος</ref>. Ανέλαβε την άμυνα στο όρος [[Καλιακούδα]], νότια του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]. Στη [[Μάχη της Καλιακούδας|μάχη]] που δόθηκε μεταξύ Σουλιωτών, [[Πελοπόννησος|Πελοποννησίων]] και Ηπειρωτών, οι Έλληνες περικυκλώθηκαν κι ο Ζυγούρης Τζαβέλας σκοτώθηκε σε μάχη σώμα με σώμα ([[28 Αυγούστου]] [[1823]]). |
Πολέμησε στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]] εναντίον [[Τουρκία|Τούρκων]] κι [[Αλβανία|Αλβανών]]<ref name=Πατριδογνωσία > "Ελλήνων Τόποι, 10.000 χρόνια Ιστορίας", Πατριδογνωσία, τόμος 10ος</ref> και γύρω στα 1823 βρισκόταν στο [[Μεσολόγγι]], όπου έλαβε τον τίτλο του [[στρατηγός|"Στρατηγού"]], από τους Επαναστάτες [[Έλληνες]]. Συμπολέμησε με τον [[Μάρκος Μπότσαρης|Μάρκο Μπότσαρη]] στο [[Κεφαλόβρυσο Ευρυτανίας|Κεφαλόβρυσο]] της [[Νομός Ευρυτανίας|Ευρυτανίας]] και μετά το θάνατο του δεύτερου, αναγνωρίστηκε αρχηγός της στρατιάς που θ' αντιμετώπιζε τους Τουρκαλβανούς<ref name=Πατριδογνωσία > "Ελλήνων Τόποι, 10.000 χρόνια Ιστορίας", Πατριδογνωσία, τόμος 10ος</ref>. Ανέλαβε την άμυνα στο όρος [[Καλιακούδα]], νότια του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]. Στη [[Μάχη της Καλιακούδας|μάχη]] που δόθηκε μεταξύ Σουλιωτών, [[Πελοπόννησος|Πελοποννησίων]] και Ηπειρωτών, οι Έλληνες περικυκλώθηκαν κι ο Ζυγούρης Τζαβέλας σκοτώθηκε σε μάχη σώμα με σώμα ([[28 Αυγούστου]] [[1823]]). |
Έκδοση από την 18:00, 27 Φεβρουαρίου 2020
Ζυγούρης Τζαβέλας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Θάνατος | Αύγουστος 1823 |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Λάμπρος Τζαβέλας και Μόσχω Τζαβέλα |
Αδέλφια | Φώτος Τζαβέλας |
Οικογένεια | Τζαβελαίοι |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Ο Ζυγούρης Τζαβέλας[1] (Σούλι ; - Καλιακούδα Ευρυτανίας, Αύγουστος 1823) ήταν Έλληνας ήρωας της Επανάστασης του 1821. Ήταν τριτότοκος γιος του Λάμπρου Τζαβέλα και της Μόσχως, αδελφός του Φώτου και του Κίτσου.
Βιογραφία
Όταν το Σούλι έπεσε στα χέρια του Τουρκαλβανού Αλή Πασά, ο Ζυγούρης, όπως κι όλοι οι Σουλιώτες, διασκορπίστηκαν. Οι Τζαβελαίοι μαζί με πολλές ακόμη φάρες κατέφυγαν στην Κέρκυρα. Εκεί, ο Ζυγούρης υπηρέτησε ως εκατόνταρχος του Ρωσικού Στρατού, που κατείχε τότε το νησί. Έμεινε εκεί ως το 1820.
Όταν η Υψηλή Πύλη κατάλαβε τα σχέδια του Αλί για την αυτονομία της ηγεμονίας του, ξεκίνησε πόλεμο μαζί του. Ο Πασάς των Ιωαννίνων, προκειμένου να προσεταιριστεί τους Σουλιώτες, οι οποίοι ήταν άξιοι πολεμιστές και θρύλος για τα κατορθώματά τους[2], παραχώρησε στο Ζυγούρη το πασαλίκι της Χασιάς. Σημειωτέον ότι ο Τζαβέλας, κράτησε το πασαλίκι αυτό ως τις παραμονές της Επαναστάσεως.
Πολέμησε στην Ήπειρο εναντίον Τούρκων κι Αλβανών[3] και γύρω στα 1823 βρισκόταν στο Μεσολόγγι, όπου έλαβε τον τίτλο του "Στρατηγού", από τους Επαναστάτες Έλληνες. Συμπολέμησε με τον Μάρκο Μπότσαρη στο Κεφαλόβρυσο της Ευρυτανίας και μετά το θάνατο του δεύτερου, αναγνωρίστηκε αρχηγός της στρατιάς που θ' αντιμετώπιζε τους Τουρκαλβανούς[3]. Ανέλαβε την άμυνα στο όρος Καλιακούδα, νότια του Καρπενησίου. Στη μάχη που δόθηκε μεταξύ Σουλιωτών, Πελοποννησίων και Ηπειρωτών, οι Έλληνες περικυκλώθηκαν κι ο Ζυγούρης Τζαβέλας σκοτώθηκε σε μάχη σώμα με σώμα (28 Αυγούστου 1823).
Υποσημειώσεις
Πηγές
- Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 57, λήμμα Τζαβέλας (Ζυγούρης)
- "Ιστορία του Σουλίου και Πάργας", Χ. Περραιβός
- "Ελλήνων Τόποι, 10.000 χρόνια Ιστορίας", Πατριδογνωσία