Οικονομική δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
'''Οικονομική Δημοκρατία''' είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία "όλοι οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν ισηγορία στους στόχους και στη λειτουργία του οικονομικού συστήματος της κοινωνίας τους"<ref>{{Cite book|title=Remaking Scarcity|publisher=Pluto Press|isbn=9781849646161|pages=18–37|url=http://dx.doi.org/10.2307/j.ctt183pdx8.7}}</ref> Η οικονομική δημοκρατία προτείνει την μεταστροφή της εξουσίας λήψης αποφάσεων από εταιρικούς μετόχους και διοικητές σε μια ευρύτερη ομάδα δημοσίων μετόχων που περιλαμβάνει εργάτες, πελάτες, προμηθευτές, γείτονες και το ευρύτερο κοινό. |
'''Οικονομική Δημοκρατία''' είναι η [[αρχή]] σύμφωνα με την οποία "όλοι οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν ισηγορία στους στόχους και στη λειτουργία του οικονομικού συστήματος της κοινωνίας τους"<ref>{{Cite book|title=Remaking Scarcity|publisher=Pluto Press|isbn=9781849646161|pages=18–37|url=http://dx.doi.org/10.2307/j.ctt183pdx8.7}}</ref> Η οικονομική δημοκρατία προτείνει την μεταστροφή της εξουσίας λήψης αποφάσεων από εταιρικούς μετόχους και διοικητές σε μια ευρύτερη ομάδα δημοσίων μετόχων που περιλαμβάνει εργάτες, πελάτες, προμηθευτές, γείτονες και το ευρύτερο κοινό. |
||
Η οικονομική δημοκρατία δεν έχει επίσημα καθορισμένο ορισμό ή προσέγγιση, αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι σημερινές σχέσεις ιδιοκτησίας εξωτερικοποιούν τα έξοδα, υποτάσσουν την γενική ευημερία στο ιδιωτικό κέρδος και αρνείται στην κοινότητα μια δημοκρατική φωνή σε αποφάσεις οικονομικής πολιτικής.{{sfn|Smith|2005}} Σε σχέση με αυτές τις ηθικές ανησυχίες, η οικονομική δημοκρατία κάνει πρακτικές διεκδικήσεις, όπως ότι μπορεί να αποζημιώσει το φυσικό κενό αποτελεσματικής ζήτησης του καπιταλισμού.{{sfn|Harvey|2010|p=107}} |
Η οικονομική δημοκρατία δεν έχει επίσημα καθορισμένο ορισμό ή [[προσέγγιση]], αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι σημερινές σχέσεις ιδιοκτησίας [[Εξωτερικοποίηση|εξωτερικοποιούν]] τα έξοδα, υποτάσσουν την γενική ευημερία στο ιδιωτικό κέρδος και αρνείται στην κοινότητα μια δημοκρατική φωνή σε αποφάσεις οικονομικής πολιτικής.{{sfn|Smith|2005}} Σε σχέση με αυτές τις ηθικές ανησυχίες, η οικονομική δημοκρατία κάνει πρακτικές διεκδικήσεις, όπως ότι μπορεί να αποζημιώσει το φυσικό κενό [[Αποτελεσματική ζήτηση|αποτελεσματικής ζήτησης]] του [[Καπιταλισμός|καπιταλισμού]].{{sfn|Harvey|2010|p=107}} |
||
== Παραπομπές == |
== Παραπομπές == |
Έκδοση από την 09:23, 9 Νοεμβρίου 2019
Οικονομική Δημοκρατία είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία "όλοι οι πολίτες θα έπρεπε να έχουν ισηγορία στους στόχους και στη λειτουργία του οικονομικού συστήματος της κοινωνίας τους"[1] Η οικονομική δημοκρατία προτείνει την μεταστροφή της εξουσίας λήψης αποφάσεων από εταιρικούς μετόχους και διοικητές σε μια ευρύτερη ομάδα δημοσίων μετόχων που περιλαμβάνει εργάτες, πελάτες, προμηθευτές, γείτονες και το ευρύτερο κοινό.
Η οικονομική δημοκρατία δεν έχει επίσημα καθορισμένο ορισμό ή προσέγγιση, αλλά οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι σημερινές σχέσεις ιδιοκτησίας εξωτερικοποιούν τα έξοδα, υποτάσσουν την γενική ευημερία στο ιδιωτικό κέρδος και αρνείται στην κοινότητα μια δημοκρατική φωνή σε αποφάσεις οικονομικής πολιτικής.[2] Σε σχέση με αυτές τις ηθικές ανησυχίες, η οικονομική δημοκρατία κάνει πρακτικές διεκδικήσεις, όπως ότι μπορεί να αποζημιώσει το φυσικό κενό αποτελεσματικής ζήτησης του καπιταλισμού.[3]
Παραπομπές
- ↑ Remaking Scarcity. Pluto Press. σελίδες 18–37. ISBN 9781849646161.
- ↑ Smith 2005.
- ↑ Harvey 2010, σελ. 107.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |