Επικό άσμα

Ο θάνατος του Ρολάνδου στο πέρασμα του Ροσεβώ.
Μινιατούρα του Jean Fouquet, Μεγάλα Χρονικά της Γαλλίας, Παρίσι, 15ος αιώνας

Ο θάνατος του Ρολάνδου στο Ρονσεβώ, το θέμα του ηρωικού άσματος.

Ένα ηρωικό άσμα είναι ένα διήγημα σε στίχους (ένα αφηγηματικό ποίημα)  πολύ συχνά σε δεκασύλλαβο ή, αργότερα, σε αλεξανδρινό στίχο, σε παρηχητικές στροφές (στροφές με την ίδια ομοιοκαταληξία, μεταβλητού μεγέθους), που διηγείται πολεμικά κατορθώματα του παρελθόντος.

Η " ηρωική πράξη"

Η πράξη, από το λατινικό gesta, είναι "μια πράξη ολοκληρώθηκε, πολεμικού ή φανταστικού χαρακτήρα. Όλοι οι τρόποι έκφρασης χρησιμοποιούνται : η ομιλία, το τραγούδι, η παντομίμα.

Για τον μεσαιωνολόγο Πολίν Παρί οι καντιλένες είναι πολύ παλιές και προηγηθήκαν και ενέπνευσαν τα ηρωικά άσματα και τα τραγούδια του τη χειρονομία, η λέξη "geste" αντικαθιστά συνήθως στους πρώτους Γάλλους ποιητές την έννοια της γενιάς ή της οικογένειας.

usurpe ordinairement, chez nos premiers poètes, le sens de race ou famille. Il y eut alors la geste des Loherains, la geste des pairs de Vermandois, des enfants d'Aimery, etc

Ο Πωλίν Παρί πιστεύει ότι οι μεγάλες οικογένειες του πρώιμου Μεσαίωνα συγκέντρωσαν σε συλλογές τις ιστορίες και καντιλένες που τιμούσαν τις οικογένειές τους, απορρίπτοντας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τις άλλες. Έπειτα, μεταγενέστερα, η επινόηση καθιερώθηκε και επεκτάθηκε σ' αυτές τις ιστορίες, αναμιγνύοντας γεγονότα διαφορετικών εποχών και μετονόμαζαν τους χαρακτήρες για την εσωτερική συνοχή του ηρωικού άσματος ή να ικανοποιήσουν ένα χορηγό.

Αυτό το είδος της αφήγησης εμφανίζεται στην αυγή της γαλλικής λογοτεχνίας, προς το τέλος του 11ου αιώνα (τραγουδήθηκαν μεταξύ 1050 και 1150). Οι τελευταίες δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του 15ου αιώνα. Τα ηρωικά άσματα είναι χαρακτηριστικά της μεσαιωνικής λογοτεχνίας και αποτελούν τη συνέχεια των μεγάλων επών της Αρχαιότητας. Είναι γραμμένο στα παλιά Γαλλικά και παλιά Οξιτανικά. Διαφέρουν από ένα άλλο μεγάλο μεσαιωνικό λογοτεχνικό είδος : τη λυρική ποίηση, που είναι γραμμένη αποκλειστικά στα Οξιτανικά.

Οι συγγραφέας των ηρωικών ασμάτων ήταν συνήθως ανώνυμοι. Ονομάζονταν τροβαδούροι στο Νότο της Γαλλίας ή αοιδοί στο Βορρά και τραγουδούσαν τα άσματα με μουσική συνοδεία μπροστά σε ένα ευρύ κοινό, λαϊκό ή αριστοκρατικό.

Ταξινόμηση

Ο γάμος της Girart, μινιατούρα του 15ου αιώνα, που αποδίδεται στον κύριο του Girart de Roussillon

Τον 19ο αιώνα ο Πωλίν Παρί κατέταξε τα ηρωικά άσματα σε τρεις τύπους :

• Αυτά που συλλέγουν και να ακολουθούν μια 'καθιερωμένη προφορική παράδοση"

  tradition orale établie

  .
• Εκείνα που συνεχίζουν ή ολοκληρώνουν τα προγενέστερα πιο ελεύθερα και ωραιοποιούν την πρωτόγονη παράδοση.
• Αυτά που είναι "αφηγήσεις απολύτως φανταστικές"

  récits de pure invention

  .

Στιχουργία

Αντιστοιχεί σε κώδικες που ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή, και βοηθούσε τους τροβαδούρους να απομνημονεύσουν τα μεγάλα κείμενα για να τα τραγουδήσουν.

Ο αριθμός των συλλαβών ήταν συνήθως δέκα, αλλά υπάρχουν κείμενα παλαιότερα, όπου ο αριθμός των συλλαβών ήταν οκτώ.

Θέματα

Γραμμένα στη γλώσσα του ουί από τους αοιδούς και στη γλώσσα του οκ από τους τροβαδούρους υμνούν την πολεμική αξία των ιπποτών, ηρώων της εποχής του Καρόλου Μαρτέλ και του Καρλομάγνου, και τις μάχες τους εναντίον των Μαυριτανών.

Σ' αυτούς τους ιστορικούς θρύλους είχε προστεθεί μια γερή δόση υπερφυσικού : γίγαντες, μαγεία και τέρατα εμφανίζονταν ανάμεσα στους εχθρούς, στο πλευρό των Σαρακηνών. Με τον καιρό, οι ιστορικές και στρατιωτικές πτυχές αποδυναμώθηκαν και κυριάρχησε το υπερφυσικό.

Η θεματολογία των ηρωικών ασμάτων έγινε γνωστή ως η σημασία της Γαλλίας, που αντιτίθεται στο θέμα της Βρετανίας, που ασχολούνται με τον βασιλιά Αρθούρο και τους ιππότες του, και το ζήτημα της Ρώμης, που συνδυάζει την ελληνική μυθολογία (Τρωικός Πόλεμος ), και τα παραμύθια τουο Μέγας Αλέξανδρος, ο Ιούλιος Καίσαρας, και άλλα στοιχεία από τηναρχαιότητα παρουσιάζονται ως παραδείγματα της ιπποσύνης.

Καθώς τα μεσαιωνικά ήθη αμβλύνονταν και γίνονταν πιο εκλεπτισμένα, τα ηρωικά άσματα αντικαταστάθηκαν από διηγήσεις αυλικού έρωτα, που εμπνέονταν από τα προηγούμενα αλλά επικεντρώνονταν στις αισθηματικές σχέσεις του ιππότη και της δέσποινάς του.

Μάθημα αγάπης στην Προβηγκία, ένα Χειρόγραφο του 15ου αιώνα,Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού.

Ο επικός ήρωας 

Στα ηρωικά άσματα παρουσιάζεται μόνο η φεουδαρχική τάξη.

Ο επικός ήρωας είναι ένα ιππότης προικισμένος με μια υπεράνθρωπη δύναμη, ικανός να αντέξει σε κάθε είδους φυσική ή ηθική ταλαιπωρία. Υποδειγματικός ως προς την αφοσίωσή του στον κύριο του, έχει επιλεχθεί για την τελειότητά του και αντιπροσωπεύει πάντα μια κοινότητα της οποίας η ύπαρξη διακυβεύεται. Με τον Καρλομάγνο, για παράδειγμα, είναι η "γλυκιά Γαλλία " και η χριστιανοσύνη που αγωνίζονται και υποφέρουν για να κερδίσουν στο τέλος. Οι θείες δυνάμεις παρεμβαίνουν σχεδόν πάντα για να τον συντρέξουν. Ο θάνατος είναι η πιο συγκινητική στιγμή της ιστορίας, και περιέχει ένα μάθημα που υπαγορεύεται από το όραμα της θρησκευτικής και φεουδαρχικής κοινωνίας : ο πόνος και ο θάνατος είναι ευγενικά ιδανικά, καθώς τα έχουν υποστεί ο Θεός και  ο άρχοντας. Έτσι το κοινό είτε είναι αριστοκρατικής ή λαϊκής καταγωγής, καλείται να συμμετέχει στα μεγάλα συλλογικά και θρησκευτικά συναισθήματα.

Οι άλλοι χαρακτήρες έχουν καθορισμένους ρόλους : ο έμπιστος φίλος, ο προδότης, ο εχθρός, ο δειλός, κ.λπ. Εμφανίζονται στη διήγηση για να τονίσουν περαιτέρω τον ηρωισμό και τις αρετές του κύριου ήρωα.

          : το Τραγούδι του Ρολάνδου.

Κύρια ηρωικά άσματα

Εξακολουθεί να υπάρχει τουλάχιστον εκατό τραγούδια του χειρονομία. Το trouvères του s έχουν ομαδοποιηθεί τα τραγούδια του την κίνηση σε τρεις μεγάλες σειρές, που ονομάζεται Κύκλους, ή Χειρονομίες. Κάθε Κύκλος αποτελείται από επικά ποιήματα που λαμβάνουν χώρα γύρω από τα κατορθώματα ενός μόνο ήρωα ή τα μέλη της οικογένειάς του. Μπορείτε να δείτε τον Κύκλο του βασιλιά (Charlemagne), ο Κύκλος του γουλιέλμου της οράγγης και του Κύκλου του Ντουν de Mainz (επίσης γνωστή ως ο Κύκλος των βαρόνων στην εξέγερση).

Ο Κύκλος του Καρλομάγνου, ή Κύκλος του βασιλιά

Εξώφυλλο τηςΈκδοσης δημοφιλής στο Τραγούδι του ρολάνδου (1881), εικονογραφημένο από τον Luc-Olivier Merson.

Τα θέματα που ομαδοποιούνται γύρω από την οικογένεια του Rafanitus, ιδιαίτερα γύρω από τη βιογραφία του θρυλικού Charlemagne : και τα τραγούδια είναι μια ποιητική μεταφορά των πολέμων εναντίον των Λομβαρδών, των Βρετόνων, Σαξόνων, Σαρακηνών. Το πνεύμα και τα άρθρα της πίστης συνοψίζονται σε μερικά βασικά σημεία : οι βαρόνοι και οι δούλοι του βασιλέως, υπηρεσία φεουδαρχική οφειλόμενη στον άρχοντα,  φεουδαρχική τιμή, μαχητική ανδρεία και τόλμη.

• Το τραγούδι του ρολάνδου, Πρότυπο:S-
• Το Προσκύνημα του Καρλομάγνου, v. 1150
• Το τραγούδι Aiquin, v. 1190-1200
• Chanson des Saisnes του Jean Bodel, Πρότυπο:S-
• Λι roumans de Berte aus grans piés τηςAdenet le Roi, v. 1270
• Huon of Bordeaux, το τέλος του Πρότυπο:XIIIe–αρχή του Πρότυπο:XIVe siècle

Ο Κύκλος του Γουλιέλμου της Οράγης

Εικονογράφηση για το χειρόγραφο 24369, η μπροστινή πλευρά του φύλλου 197, στην αρχή του chanson de geste Aliscans

Το πνεύμα της αυτού του ηρωικού άσματος είναι διαφορετικό : υπερηφάνεια για την καταγωγή, (μερικές φορές πιο σημαντική από τη θρησκεία), ανεξαρτησία από την οικογένεια, αλλά πίστη στον Καρλομάγνο και τους νόμιμους απογόνους του, ανιδιοτελής υπηρεσία, βαρύτητα στους γυναικείους χαρακτήρες. Ο τόνος είναι μερικές φορές πιο ελεύθερος, συχνά κωμικός, οι βίαιες σκηνές αλληλοδιαδέχονται σκηνές υπέρτατης τραγικότητας (δείτε το θάνατο της Βίβιεν).

• Η Στέψη του Louis, 1137 για
• Το τραγούδι του Guillaume
• Aliscans, Πρότυπο:S-
• Guibert δ Andrenasκαι τις αρχές του Πρότυπο:S-
• Girart de Roussillon, Πρότυπο:S-
• Aymeri της Narbonne, Πρότυπο:S-
• Η Παιδική Ηλικία Guillaume
• Μεταφορικά της Νιμ
• Η Έξοδος του Πορτοκαλί
• Moniage του Γουίλιαμ

Ο Κύκλος του Ντουν της Μαγιάνς, ή  Κύκλος των εξεγερμένων βαρόνων

Ο κύκλος αυτός περιλαμβάνει 60 τραγούδια. Η κύρια ιδέα είναι ο αγώνας των φεουδαρχών κατά της βασιλείας. Τα περισσότερα από τα ποιήματα αυτού του κύκλου είναι απομονωμένα. Δεν υπάρχει καμία κεντρική φιγούρα.

• Girart de Roussillon, Πρότυπο:S-
• Ο ραούλ της Cambrai, Πρότυπο:S-
• Renaud του Montauban, Πρότυπο:S-
• Gormont και Isembart
• Τραγούδι από τους τέσσερις γιους Aymon
• Ο Tristan de Nanteuil

Το Τραγούδι από τους τέσσερις γιους Aymon σε σενάριο φλαμανδική από το XV. BNF, Fr.764, στ. 119v.

Ο Κύκλος της α ' σταυροφορίας

• Το τραγούδι της Αντιόχειας
• Το τραγούδι της Ιερουσαλήμ
• Ο Μικροκαμωμένος

Δείτε επίσης

Άλλα ηρωικά άσματα

• Γαλλική λογοτεχνία του Μεσαίωνα
• Το ζήτημα της Ρώμης, το Θέμα της Γαλλίας, το Θέμα της Βρετανίας
• Το τραγούδι της albigensian Σταυροφορία
• Το τραγούδι του Walther
• Η Παιδική Ηλικία Αρνηθεί

Εσωτερικές συνδέσεις

• Epic, Λίστα epic
• Έπος, το Έπος της Ισλανδοί
• Το τραγούδι των Νιμπελούνγκεν
• Beowulf
• Ο Ιππότης με το δέρμα πάνθηρα (Chota Roustavéli)

Εξωτερικές συνδέσεις

• Βιβλιογραφία τραγούδια του "χειρονομία", στην ιστοσελίδα Arlima-Archives de Littérature du moyen Age).
• Chanson de Geste, ένα site που προσφέρει μια ποικιλία των πόρων για το θέμα.
• Το θέμα της Γαλλίας, μια περιοχή που αφιερώνεται στην παρουσίαση του κύκλου της λογοτεχνίας.
• Το φθινόπωρο του chanson de geste, άρθρο στον ιστότοπο του Cahiers de Recherches Μεσαιωνική και Ανθρωπιστικό.
• Μετάφραση από την αγγλική έκδοση του Walter Crane στο βικιεπιστήμιο.