Μύνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}} |
|||
Στην [[ελληνική μυθολογία]] με το όνομα '''Μύνης''' ή '''Μύνητας''' (γενική: του ''Μύνητος'') είναι γνωστός ο σύζυγος της [[Βρισηίδα|Βρισηίδας]], βασιλιάς της πόλεως [[Λυρνησσός|Λυρνησσού]]. Ο Μύνης, που ήταν γιος του βασιλιά [[Εύηνος (μυθολογία)|Ευήνου]] και είχε έναν αδελφό, τον [[Επίστροφος|Επίστροφο]], σκοτώθηκε από τον [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]] όταν αυτός κυρίευσε και κατέστρεψε τη Λυρνησσό. Ο Αχιλλέας τότε σκότωσε και τα τρία αδέλφια της Βρισηίδας και πήρε την ίδια αιχμάλωτη. Ο Μύνης αναφέρεται σε δύο ραψωδίες της ''[[Ιλιάδα|Ιλιάδας]]'' (Β 692 και Τ 296). |
Στην [[ελληνική μυθολογία]] με το όνομα '''Μύνης''' ή '''Μύνητας''' (γενική: του ''Μύνητος'') είναι γνωστός ο σύζυγος της [[Βρισηίδα|Βρισηίδας]], βασιλιάς της πόλεως [[Λυρνησσός|Λυρνησσού]]. Ο Μύνης, που ήταν γιος του βασιλιά [[Εύηνος (μυθολογία)|Ευήνου]] και είχε έναν αδελφό, τον [[Επίστροφος|Επίστροφο]], σκοτώθηκε από τον [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]] όταν αυτός κυρίευσε και κατέστρεψε τη Λυρνησσό. Ο Αχιλλέας τότε σκότωσε και τα τρία αδέλφια της Βρισηίδας και πήρε την ίδια αιχμάλωτη. Ο Μύνης αναφέρεται σε δύο ραψωδίες της ''[[Ιλιάδα|Ιλιάδας]]'' (Β 692 και Τ 296). |
||
Έκδοση από την 07:36, 24 Ιουνίου 2018
Μύνης | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Βρισηίδα |
Γονείς | Εύηνος |
Αδέλφια | Επίστροφος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | βασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας |
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Μύνης ή Μύνητας (γενική: του Μύνητος) είναι γνωστός ο σύζυγος της Βρισηίδας, βασιλιάς της πόλεως Λυρνησσού. Ο Μύνης, που ήταν γιος του βασιλιά Ευήνου και είχε έναν αδελφό, τον Επίστροφο, σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα όταν αυτός κυρίευσε και κατέστρεψε τη Λυρνησσό. Ο Αχιλλέας τότε σκότωσε και τα τρία αδέλφια της Βρισηίδας και πήρε την ίδια αιχμάλωτη. Ο Μύνης αναφέρεται σε δύο ραψωδίες της Ιλιάδας (Β 692 και Τ 296).
Πηγή
- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 585