Κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Eitila (συζήτηση | συνεισφορές)
προσθηκη συνδεσμου
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
*[[Γεώργιος Μπάκος]] υπουργός Εθνικής Αμύνης (Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας)
*[[Γεώργιος Μπάκος]] υπουργός Εθνικής Αμύνης (Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας)
*[[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος]] υπουργός Προνοίας και προσωρινά Παιδείας
*[[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος]] υπουργός Προνοίας και προσωρινά Παιδείας
*[[Χ. Κατσιμήτρος]] υπουργός Εργασίας και προσωρινά Γεωργίας
*[[Χαράλαμπος Κατσιμήτρος]] υπουργός Εργασίας και προσωρινά Γεωργίας
*[[Νικόλαος Μάρκου]] υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας
*[[Νικόλαος Μάρκου]] υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας



Έκδοση από την 05:04, 17 Μαΐου 2017

Η Κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941 ήταν η πρώτη διορισμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Πολιτείας από τις Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής. Ανέλαβε στις 29 Απριλίου 1941, δυο ημέρες μετά την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς, ενώ η νόμιμη κυβέρνηση Τσουδερού είχε ήδη καταφύγει στην Κρήτη. Πρωθυπουργός ήταν ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική Κυβέρνηση και στις 2 Ιουνίου του 1941, με Συντακτική Πράξη της κατοχικής κυβέρνησης, καθαιρέθηκε και σύντομα αντικαταστάθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό.

Σύνθεση της κυβέρνησης

Στις 30 Απριλίου 1941 διορίστηκαν οι:

Την 1η Μαΐου 1941 διορίστηκε ο:

Στις 5 Μαΐου 1941 διορίστηκε ο:

Στις 6 Μαΐου 1941 διορίστηκε ο:

Στις 8 Μαΐου 1941 διορίστηκαν ο:

Στις 26 Μαΐου 1941 διορίστηκε ο:

Στις 25 Ιουνίου 1941 παραιτήθηκε ο Α. Ρουσόπουλος (Εργασίας) και στη θέση του διορίστηκε προσωρινά ο:

Στις 29 Ιουνίου 1941 παραιτήθηκε ο Δ. Πολύζος (Επισιτισμού).

Στις 21 Οκτωβρίου 1941 διορίστηκε ο:

Στις 22 Νοεμβρίου 1941 παραιτήθηκε ο Ι. Παπαδόπουλος (Εσωτερικών και προσωρινά Δημοσίας Ασφαλείας) και τα καθήκοντά του ανέλαβε ο πρωθυπουργός:

Στις 12/16 Δεκεμβρίου 1941 παραιτήθηκε ο Ν. Ραγκαβής (Γεν. Διοικ. Μακεδονίας).

Στις 13/17 Δεκεμβρίου 1941 ανέλαβε ο:

  • Λ. Τσιριγώτης (ήδη υφυπουργός παρά τη Γενική Διοικήσει Μακεδονίας) προσωρινά καθήκοντα υπουργού Εσωτερικών

Στις 23/24 Μαρτίου 1942 παραιτήθηκαν οι Πλάτων Χατζημιχάλης (Εθνικής Οικονομίας) και Γ. Καραμάνος (Γεωργίας και προσωρινά Επισιτισμού).

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Απριλίου 1942 παραιτήθηκε ο Α. Λιβιεράτος (Δικαιοσύνης), τα καθήκοντα του οποίου ανέλαβε την ίδια ημέρα ο πρωθυπουργός:

Στις 16 Απριλίου 1942 διορίστηκε ο:

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1942 ανέλαβε ο:

  • Γεώργιος Τσολάκογλου (ήδη πρωθυπουργός με καθήκοντα υπουργού Δικαιοσύνης) προσωρινά την άσκηση των καθηκόντων του υπουργού Οικονομικών Σ. Γκοτζαμάνη

Στις 2 Δεκεμβρίου 1942 παραιτήθηκε ο στρατηγός Τσολάκογλου και πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αντικαταστάθηκε από την επίσης διορισμένη από τις Γερμανικές δυνάμεις Κατοχής Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942.

Η πολιτική της κυβέρνησης Τσολάκογλου

Οι προγραμματικοί στόχοι της Κυβέρνησης ήταν: α) να απελευθερωθούν όλοι οι Έλληνες αιχμάλωτοι, β) να παραχωρηθεί κάθε δυνατή βοήθεια στα θύματα πολέμου γ) να εξασφαλισθεί η σίτιση του πληθυσμού δ) να εξακολουθήσει να λειτουργεί η ιδιωτική και η εθνική οικονομία ε) να έχουν εργασία όλοι και να ενισχυθεί η αγροτική και βιομηχανική οικονομία της χώρας στ) να αποκατασταθεί η συγκοινωνία στη χώρα ζ) να εξασφαλισθεί η τάξη και η ασφάλεια της χώρας[1] Η πρώτη πολιτειακού χαρακτήρα πράξη της κυβέρνησης ήταν η δημοσίευση του υπ'αριθμ. 1 από 30/04/41 Νομοθετικού Διατάγματος περί αρμοδιοτήτων της Κυβερνήσεως, των Υπουργών και άλλων διατάξεων, σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση αποκτούσε συντακτική και νομοθετική εξουσία.[2] Μεταξύ των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση ήταν και η προσπάθεια του Υπουργού Εθνικής Άμυνας στρατηγού Γ. Μπάκου, να στρατολογήσει,χωρίς επιτυχία, εθελοντικό σώμα για να πολεμήσει, στο πλευρό των Γερμανών, στο ρωσικό μέτωπο.[3]

Αποτίμηση σχηματισμού και έργου της κυβέρνησης Τσολάκογλου

Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Τσολάκογλου υποδήλωνε πως αυτή ήταν η επίσημη κυβέρνηση των Αθηνών και η μόνη που εκπροσωπούσε την Ελληνική Πολιτεία. Επίσης ο σχηματισμός της σηματοδοτούσε και τη λήξη της στρατιωτικής σύρραξης με τις δυνάμεις του Άξονα. Το πολίτευμα της βασιλευομένης Δημοκρατίας δεν ίσχυε πλέον, όπως και το Μεταξικό Δικτατορικό καθεστώς.[4] Ως προς την εκπλήρωση των στόχων της απέτυχε ως προς το επισιτιστικό κομμάτι, αφού επί των ημερών της σημειώθηκε ο μεγάλος λιμός στην πρωτεύουσα.[5]

Πηγές

Παραπομπές

  1. Σπύρος Γασπαρινάτος, Η Κατοχή, τομ. 1 ,εκδ.Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 1998, σελ.212
  2. Σπύρος Γασπαρινάτος, Η Κατοχή, τομ. 1 ,εκδ.Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 1998, σελ.212-213
  3. Σπύρος Γασπαρινάτος, Η Κατοχή, τομ. 1 ,εκδ.Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 1998, σελ.215
  4. Σπύρος Γασπαρινάτος, Η Κατοχή, τομ. 1 ,εκδ.Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 1998, σελ.213
  5. Σπύρος Γασπαρινάτος, Η Κατοχή, τομ. 1 ,εκδ.Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 1998, σελ.214