Κλαύδιος Β΄ του Ωμάλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: {{πηγές|12|02|2017}} {{Πληροφορίες μονάρχη |όνομα = Κλαύδιος (Κλωντ) |τίτλος_ευγένειας = |εικόνα... |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25: | Γραμμή 25: | ||
}} |
}} |
||
Ο '''Κλαύδιος''', γαλλ. Claude, (18 |
Ο '''Κλαύδιος''', γαλλ. Claude, (18 Αυγούστου 1526 - 3 Μαρτίου 1573) από τον [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκο της Λωρραίνης]] ήταν δούκας του Ωμάλ (1550-1573). |
||
==Βιογραφία== |
==Βιογραφία== |
||
Ήταν ο τρίτος γιος του [[Κλαύδιος του Γκιζ|Κλαύδιου (Κλωντ)]] δούκα του Γκιζ και της Αντουανέτας των Βουρβόνων, κόρης του [[Φραγκίσκος του Βαντόμ|Φραγκίσκου]] κόμη του Βαντόμ. |
Ήταν ο τρίτος γιος του [[Κλαύδιος του Γκιζ|Κλαύδιου (Κλωντ)]] δούκα του Γκιζ και της Αντουανέτας των Βουρβόνων, κόρης του [[Φραγκίσκος του Βαντόμ|Φραγκίσκου]] κόμη του Βαντόμ. |
||
Τον πόλεμο των ετών 1543-1551 μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας έληξε η Συνθήκη της Βουλώνης. Σύμφωνα με αυτήν έξι Γάλλοι πήγαν όμηροι στην Αγγλία και ο Κλαύδιος ήταν ένας από αυτούς. Το 1550 απεβίωσε ο πατέρας του και του επετράπει να επισκεφτεί την αδελφή του Μαρία, σύζυγο του [[Ιάκωβος Ε΄ της Σκωτίας|Ιακώβου Ε']] της Σκωτίας. Άδεια του έδωσε ο [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Ερρίκος ΣΤ']] της Αγγλίας και πήγε στο Εδιμβούργο. |
Τον πόλεμο των ετών 1543-1551 μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας έληξε η Συνθήκη της Βουλώνης. Σύμφωνα με αυτήν έξι Γάλλοι πήγαν όμηροι στην Αγγλία και ο Κλαύδιος ήταν ένας από αυτούς.<ref>Jordan, W.K., Chronicle of Edward VI, London (1966), 22, 24, 26, 27, 29, (assumes it was Francis, his eldest brother)</ref> Το 1550 απεβίωσε ο πατέρας του και του επετράπει να επισκεφτεί την αδελφή του Μαρία, σύζυγο του [[Ιάκωβος Ε΄ της Σκωτίας|Ιακώβου Ε']] της Σκωτίας.<ref>Lodge, Edmund, Illustrations of British History, vol. 1 (1791), 137, Lambeth Palace Talbot Mss. vol. B, f.205, (Lodge assumed it was Francis, not Claude)</ref> Άδεια του έδωσε ο [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Ερρίκος ΣΤ']] της Αγγλίας και πήγε στο Εδιμβούργο.<ref>Michaud & Poujoulat, Nouvelle Collection des Memoires pour servir a l'histoire de France, vol. 6, (1839), 39, Claude's letter from Edinburgh.</ref> |
||
Το 1550 ο μεγαλύτερος αδελφός του έγινε δούκας του Γκιζ και παραχώρησε στον Κλαύδιο τον τίτλο του δούκα του Ωμάλ. Κατά την πολιορκία του Λα Ροσέλ ένα βλήμα πυροβόλου όπλου τον χτύπησε θανάσιμα. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Κάρολος. |
Το 1550 ο μεγαλύτερος αδελφός του έγινε δούκας του Γκιζ και παραχώρησε στον Κλαύδιο τον τίτλο του δούκα του Ωμάλ. Κατά την πολιορκία του Λα Ροσέλ ένα βλήμα πυροβόλου όπλου τον χτύπησε θανάσιμα. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Κάρολος. |
||
==Οικογένεια== |
==Οικογένεια== |
||
Το 1647 νυμφεύτηκε τη Λουίζα του Μπρεζέ, κόρη του [[Λουδοβίκος του Μπεζέ|Λουδοβίκου]] κυρίου του Ανέ και της [[Νταϊάνα του Πουατιέ|Νταϊάνας]] των Πουατιέ και είχαν τέκνα: |
Το 1647 νυμφεύτηκε τη Λουίζα του Μπρεζέ, κόρη του [[Λουδοβίκος του Μπεζέ|Λουδοβίκου]] κυρίου του Ανέ και της [[Νταϊάνα του Πουατιέ|Νταϊάνας]] των Πουατιέ και είχαν τέκνα: |
||
* Αικατερίνη-Ρομούλα 1550-1606, παντρεύτηκε τον |
* Αικατερίνη-Ρομούλα 1550-1606, παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της [[Νικόλαος του Μερκέρ|Νικόλαο]] της Λωρραίνης, δούκα του Μερκέρ. |
||
* [[Κάρολος του Ωμάλ|Κάρολος]] 1555-1631, δούκας του Ωμάλ. |
* [[Κάρολος του Ωμάλ|Κάρολος]] 1555-1631, δούκας του Ωμάλ. |
||
* Νταϊάν 1558-1586, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο δούκα του Πινέ-Λουξεμπούργκ. |
* Νταϊάν 1558-1586, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο δούκα του Πινέ-Λουξεμπούργκ. |
||
Γραμμή 41: | Γραμμή 41: | ||
* Μαρία 1565-1627, ηγουμένη του αβαείου στο Σελλ, Βαλ-ντε-Μαρν. |
* Μαρία 1565-1627, ηγουμένη του αβαείου στο Σελλ, Βαλ-ντε-Μαρν. |
||
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Claude, Duke of Aumale}} |
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Claude, Duke of Aumale}} |
||
==Υποσημειώσεις== |
|||
[[Κατηγορία:Οίκος της Λωρραίνης]] |
[[Κατηγορία:Οίκος της Λωρραίνης]] |
||
==Αναφορές== |
Έκδοση από την 17:02, 13 Φεβρουαρίου 2017
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κλαύδιος (Κλωντ) | |
---|---|
δούκας του Ωμάλ | |
Περίοδος | 1550 - 1573 |
Προκάτοχος | Φραγκίσκος |
Διάδοχος | Κάρολος |
Γέννηση | 18 Αυγούστου 1526 Ζουανβίλ |
Θάνατος | 3 Μαρτίου 1573 (46 ετών) Λα Ροσέλ |
Σύζυγος | Λουίζα ντε Μπρεζέ |
Επίγονοι | Αικατερίνη-Ρομούλα Κάρολος Νταϊάν Αντουανέτα-Λουίζα Κλαύδιος (Κλωντ) Μαρία |
Οίκος | Λωρραίνης-Ωμάλ |
Πατέρας | Κλαύδιος (Κλωντ) |
Μητέρα | Αντουανέτα των Βουρβόνων |
Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Κλαύδιος, γαλλ. Claude, (18 Αυγούστου 1526 - 3 Μαρτίου 1573) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν δούκας του Ωμάλ (1550-1573).
Βιογραφία
Ήταν ο τρίτος γιος του Κλαύδιου (Κλωντ) δούκα του Γκιζ και της Αντουανέτας των Βουρβόνων, κόρης του Φραγκίσκου κόμη του Βαντόμ.
Τον πόλεμο των ετών 1543-1551 μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας έληξε η Συνθήκη της Βουλώνης. Σύμφωνα με αυτήν έξι Γάλλοι πήγαν όμηροι στην Αγγλία και ο Κλαύδιος ήταν ένας από αυτούς.[1] Το 1550 απεβίωσε ο πατέρας του και του επετράπει να επισκεφτεί την αδελφή του Μαρία, σύζυγο του Ιακώβου Ε' της Σκωτίας.[2] Άδεια του έδωσε ο Ερρίκος ΣΤ' της Αγγλίας και πήγε στο Εδιμβούργο.[3]
Το 1550 ο μεγαλύτερος αδελφός του έγινε δούκας του Γκιζ και παραχώρησε στον Κλαύδιο τον τίτλο του δούκα του Ωμάλ. Κατά την πολιορκία του Λα Ροσέλ ένα βλήμα πυροβόλου όπλου τον χτύπησε θανάσιμα. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Κάρολος.
Οικογένεια
Το 1647 νυμφεύτηκε τη Λουίζα του Μπρεζέ, κόρη του Λουδοβίκου κυρίου του Ανέ και της Νταϊάνας των Πουατιέ και είχαν τέκνα:
- Αικατερίνη-Ρομούλα 1550-1606, παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της Νικόλαο της Λωρραίνης, δούκα του Μερκέρ.
- Κάρολος 1555-1631, δούκας του Ωμάλ.
- Νταϊάν 1558-1586, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο δούκα του Πινέ-Λουξεμπούργκ.
- Αντουανέτα-Λουίζα 1561-1643, ηγουμένη του αβαείου του Σουασόν.
- Κλαύδιος (Κλώντ) 1564-1591, ιππότης του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου της Μάλτας και ηγούμενος του αβαείου Σαιν-Περ-αν-Βαλ στη Σαρτρ.
- Μαρία 1565-1627, ηγουμένη του αβαείου στο Σελλ, Βαλ-ντε-Μαρν.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Claude, Duke of Aumale της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
Αναφορές
- ↑ Jordan, W.K., Chronicle of Edward VI, London (1966), 22, 24, 26, 27, 29, (assumes it was Francis, his eldest brother)
- ↑ Lodge, Edmund, Illustrations of British History, vol. 1 (1791), 137, Lambeth Palace Talbot Mss. vol. B, f.205, (Lodge assumed it was Francis, not Claude)
- ↑ Michaud & Poujoulat, Nouvelle Collection des Memoires pour servir a l'histoire de France, vol. 6, (1839), 39, Claude's letter from Edinburgh.